Καλησπέρα σας, είμαι 19 χρονων και πέρασα πρόσφατα μια σοβαρή ασθένεια. Γενικά ασχολούμαι αρκετά με τον αθλητισμό δηλαδή απο μικρή ηλικία έκανα διάφορα αθλήματα και θεωρώ τον εαυτό μου δραστήριο άτομο. Μένω όμως σε μικρό διαμέρισμα με μεγάλο μπαλκόνι (σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να είχα ένα ζωάκι μόνιμα τοποθετημένο εκεί απλά το αναφέρω). Θα ήθελα να σας ρωτήσω πιστεύτε ότι αν υιοθετήσω ένα μεσσαίου μεγέθους σκυλάκι (δεν με ενδιαφέρει αν είναι καθαρόαιμο αγορασμένο ή από φιλοζωική, απλά θα ήθελα να το πάρω από μικρό) υπάρχει περίπτωση να με βοηθήσει με τη καταπολέμηση του άγχους ; Το αναφέρω επειδή πρόσφατα διάβαζα ένα άρθρο ότι ο σκύλος βοηθάει πολύ τα άτομα που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας. Σας ευχαριστώ πολύ.
Υιοθέτηση ενός κουταβιού - ψυχική υγεία
- Thread starter geopt98
- Ημερομηνία δημιουργίας
Σιγουρα βοηθαει , κανεις και τις βολτες, ξεχνιεσαι , εχεις την ευθυνη ενος αλλου πλασματος που σε κραταει στις δυσκολες στιγμες, γενικα ειναι μια μονιμη πηγη χαρας ενα σκυλακι....
Απλα πρεπει να εχεις υποψιν σου οτι η αποφαση σου να βαλεις μια ζωη στο σπίτι θα ειναι για τα επομενα 10-15 χρονια... Δηλαδη θα εχεις την ευθυνη ενος πλασματος για πολλα χρονια, που εχει και αυτο τις δικες του αναγκες υλικες και μη.
Επιπλεον θα πρότεινα να μη πειραματιστεις με κουταβι το οποιο δε γνωριζεις τι χαρακτηρας θα εξελιχθει και μπορει να σου βγει κατι που θα σε αγχωνει και αλλο....Επιπλεον η κουταβισια ηλικια εχει αγχωτικες και πιο δυσκολες καταστασεις που σου τσιτωνουν λιγο τα νευρα , κατουροχεσιματα, εκπαιδευση,εφηβεια κ.τ.λ
Θα προτεινα να βρεις καποιο μικρο σε ηλικια ενηλικο σκυλακι απο φιλοζωικη, ετσι θα σωσεις και μια ζωουλα που εχει λιγοτερες πιθανοτητες υιοθεσιας και εσυ θα ξερεις τι να περιμενεις απο αυτο χωρις να μπεις και σε αλλες καταστασεις αγχωτικες.
Απλα πρεπει να εχεις υποψιν σου οτι η αποφαση σου να βαλεις μια ζωη στο σπίτι θα ειναι για τα επομενα 10-15 χρονια... Δηλαδη θα εχεις την ευθυνη ενος πλασματος για πολλα χρονια, που εχει και αυτο τις δικες του αναγκες υλικες και μη.
Επιπλεον θα πρότεινα να μη πειραματιστεις με κουταβι το οποιο δε γνωριζεις τι χαρακτηρας θα εξελιχθει και μπορει να σου βγει κατι που θα σε αγχωνει και αλλο....Επιπλεον η κουταβισια ηλικια εχει αγχωτικες και πιο δυσκολες καταστασεις που σου τσιτωνουν λιγο τα νευρα , κατουροχεσιματα, εκπαιδευση,εφηβεια κ.τ.λ
Θα προτεινα να βρεις καποιο μικρο σε ηλικια ενηλικο σκυλακι απο φιλοζωικη, ετσι θα σωσεις και μια ζωουλα που εχει λιγοτερες πιθανοτητες υιοθεσιας και εσυ θα ξερεις τι να περιμενεις απο αυτο χωρις να μπεις και σε αλλες καταστασεις αγχωτικες.
Θα το ήθελα πολύ κάτι τέτοιο απλά επειδή δεν γνωρίζω πολλά και θεώρησα ότι ίσως είναι καλύτερο να πάρω ένα κουταβάκι. Μάλλον από φιλοζωική σκέφτομαι επειδή δεν με ενδιαφέρει να είναι κάποια συγκεκριμένη ράτσα. Θα ήθελα ξέρεις επειδή είμαι ήπιος σαν χαρακτήρας ένα σκυλάκι όχι ζωηρό, ήρεμο, ευγενικό και κοινωνικό που να μπορώ να το παίρνω όμως μαζί μου για κολύμπι ή τρέξιμο πχ. Το μόνο που φοβάμαι είναι πως αν πάρω ένα σκυλάκι μεγάλο και όχι από κουτάβι μήπως επειδή ήταν παλιά κακοποιήμενο εμφανίζει επιθετική συμπεριφορά κλτπ. (και πάλι βέβαια αυτό που ανέφερα μπορεί ναι μην ισχύει συγχωρέστε με δεν ξέρω και πολλά πράγματα)
Γενικα στη φιλοζωικη δε βρισκεις απαραιτητα κακοποιημενα, κυριως εγκατελλειμενα βρισκεις ειτε μικρα ειτε μεγαλα.
Πολλα σκυλακια επίσης φιλοξενουνται ηδη σε σπιτια εθελοντων φιλοζωων , οι οποιοι τα πρωωθουν προς υιοθεσια. Μια τετοια περιπτωση ισως ηταν η πιο ιδανικη για εσενα καθως ειναι ηδη μαθημενα σε σπιτι/τουαλετα και ο εθελοντης που το φιλοξενει εχει δει το χαρακτηρα του αρα θα μπορει να σου πει κατα ποσο ειναι καταλληλο για εσενα. Υπαρχουν και σελιδες στο φβ που χαριζουν ζωακια απο διασωσεις πχ EΔΩ ισως θα μπορουσες να περιηγηθεις λιγο να δεις τετοιες περιπτωσεις .
Ακριβως επειδη υπεθεσα οτι το θες πραο ηρεμο κοινωνικο θα ελεγα οχι σε κουταβι. Πχ εμενα βγηκε υπερκινητικο και δραστηριο, γαυγιζει αρκετα και καυγαδιζει. Μια τετοια κατασταση θα σε αγχωνε παραπανω και θα σου δημιουργουσε προβληματα εξτρα.
Αν παλι διαλεξεις πχ καθαροαιμο φυλης,ισως καποια ηρεμη φυλη ως προς το προτυπο θα πρεπει να μπεις σε διαδικασια να μιλησεις με αρκετους επισημους εκτροφεις φυλων κτλ ωστε να διαλεξεις και τη σωστη ρατσα και για να σε βοηθησει να διαλεξεις το σωστο κουταβι της ομαδας. Αναζητησε σχετικα θεματα περι επιλογης εκτροφεα, θα σε ενημερωσουν καλυτερα και πιο εμπειρα μελη.
ΥΣ. Γραψε και σε ποια πολη εισαι, ισως εχει και καποιος να σου προτεινει καποιο σκυλακι, καποια μελη ασχολουνται με υιοθεσιες, πρωωθησεις πρωην αδεσποτων κ.τ.λ
Last edited:
καλησπέρα
το ζώο δεν είναι φάρμακο. είναι ένα έμψυχο ον το οποίο ναι μεν με την αγάπη που προσφέρει στον άνθρωπο του κάνει πολύ μεγάλο καλό από όλες τις απόψεις, αλλά χρειάζεται και αυτό αγάπη φροντίδα κλπ.
Αν αγαπάς τα ζώα γενικά και πάντα ήθελες να έχεις σκύλο, τότε ναι, υιοθέτησε άφοβα και θα δεις πολύ σύντομα απίστευτα αποτελέσματα. Υπάρχουν άπειρα άτομα που ξέχασαν τι σημαίνει κατάθλιψη, άγχος, μοναξιά από τότε που απέκτησαν σκύλο.
Αλλά αν το βλέπεις σαν ενα είδος ψυχοθεραπείας, τότε καλύτερα άστο. Γιατι το να έχεις σκύλο σημαίνει όχι μόνο παίρνω αλλά και δίνω, και μάλιστα πάααρα πολλά.
Σαν πρωτάρης καλύτερα να πάρεις όχι κουτάβι αλλά νεαρό σκύλο, κάπου 10-16 μηνών, έτσι θα χαρείς και την παιδική του συμπεριφορά και δεν θα έχεις τα περισσότερα προβλήματα όπως κατουροχεσίματα, βόλτες ανα 4ωρο κλπ . Σε οποιοδηποτε καταφύγιο κι αν πας θα εχεις τη δυνατότητα να γνωρίσεις καλά ολους τους υποψηφιους και να επιλέξεις αυτό που νομίζεις ότι σου ταιριάζει.
το ζώο δεν είναι φάρμακο. είναι ένα έμψυχο ον το οποίο ναι μεν με την αγάπη που προσφέρει στον άνθρωπο του κάνει πολύ μεγάλο καλό από όλες τις απόψεις, αλλά χρειάζεται και αυτό αγάπη φροντίδα κλπ.
Αν αγαπάς τα ζώα γενικά και πάντα ήθελες να έχεις σκύλο, τότε ναι, υιοθέτησε άφοβα και θα δεις πολύ σύντομα απίστευτα αποτελέσματα. Υπάρχουν άπειρα άτομα που ξέχασαν τι σημαίνει κατάθλιψη, άγχος, μοναξιά από τότε που απέκτησαν σκύλο.
Αλλά αν το βλέπεις σαν ενα είδος ψυχοθεραπείας, τότε καλύτερα άστο. Γιατι το να έχεις σκύλο σημαίνει όχι μόνο παίρνω αλλά και δίνω, και μάλιστα πάααρα πολλά.
Σαν πρωτάρης καλύτερα να πάρεις όχι κουτάβι αλλά νεαρό σκύλο, κάπου 10-16 μηνών, έτσι θα χαρείς και την παιδική του συμπεριφορά και δεν θα έχεις τα περισσότερα προβλήματα όπως κατουροχεσίματα, βόλτες ανα 4ωρο κλπ . Σε οποιοδηποτε καταφύγιο κι αν πας θα εχεις τη δυνατότητα να γνωρίσεις καλά ολους τους υποψηφιους και να επιλέξεις αυτό που νομίζεις ότι σου ταιριάζει.
Τα κατανοώ όλα όσα μου έχετε γράψει και συμφνώ μαζί σας. Είμαι τέτοιο άτομο που μόνο αν είμαι σίγουρος 100% ότι μπορώ να ανταπεξέλθω στο να μεγαλώσω ένα σκυλάκι θα πάω να πάρω ένα. Απλά το σκέφτομαι έντονα καθώς μένω με τους γονείς μου και δεν είναι αρνητικοί. Από ότι κατάλαβα και από όσα με συμβουλέψανε εδώ πέρα είναι καλύτερο να πάρω ένα ενηλικιωμένο σκυλάκι 1 έτους επειδή είμαι και αρχάριος σε όλο αυτό ώστε να μην έχω να αντιμετωπίσω όλες τις αρχικές πιο δύσκολες καταστάσεις για το μεγαλωμά του.
80τμ με μεγάλο μπαλκόνι δεν είναι μικρό διαμέρισμα, ρώτα κι εμάς....
Θα σου πρότεινα ότι και οι προλαλησαντες, νεαρό σκυλί με παγιωμένες πάνω κάτω συμπεριφορές, και ιδανικά δοκιμασμένο σε φιλοξενια!! Παίρνεις αυτό που βλέπεις...
Αν νοιάζεσαι, τα οφέλη θα είναι πολλαπλά...
Στα δικά μου μάτια κουτάβι=μπελάς, το μόνο ωραίο είναι η "γλυκύτητα" του προσώπου τους, όμως αυτό το βρίσκω επιφανειακο!
Καλή τύχη ότι κι αν επιλέξεις!
Θα σου πρότεινα ότι και οι προλαλησαντες, νεαρό σκυλί με παγιωμένες πάνω κάτω συμπεριφορές, και ιδανικά δοκιμασμένο σε φιλοξενια!! Παίρνεις αυτό που βλέπεις...
Αν νοιάζεσαι, τα οφέλη θα είναι πολλαπλά...
Στα δικά μου μάτια κουτάβι=μπελάς, το μόνο ωραίο είναι η "γλυκύτητα" του προσώπου τους, όμως αυτό το βρίσκω επιφανειακο!
Καλή τύχη ότι κι αν επιλέξεις!
Σε γενικές γραμμές, όχι, αν το σκυλάκι που θα επιλέξεις δεν έχει φοβίες. Τα περισσότερα κουταβια και νεαρά σκυλιά μέσα σε μια βδομάδα προσαρμόζονται μια χαρά και συνηθίζουν τα βασικά - βέβαια χρειαζεται πολύ περισσοτερος χρονος μέχρι να εκπαιδευτούν και να δεθούν πραγματικά με τους ιδιοκτήτες τους, όπως και οι ιδιοκτήτες χρειάζονται αρκετό χρόνο για να κατανοήσουν τον καινούργιο τους φίλο, αλλά αν εννοείς την αρχική προσαρμογή με τα νυχτερινά κλάματα, ανησυχία, ίσως "ατυχήματα" με την τουαλέτα... - όλα αυτά περνάνε πολύ γρήγορα, αρκεί ο σκύλος να νιώθει ασφαλής και να λαμβάνει την απαιτούμεη φροντίδα. Από τη στιγμή που κι οι γονείς σου είναι υπέρ πιστεύω δεν θα έχετε πρόβλημα.
