Είναι σωστό κάποιος που φοβάται τα σκυλιά να αποκτήσει ένα?

[7Ansuria_2]

Καλησπέρα σας

Εδώ και αρκετό καιρό επεξεργάζομαι την ιδέα να αποκτήσω ένα σκυλάκι. Ομολογώ ότι αν δεν είχα ¨πέσει¨ πάνω στο συγκεκριμένο φόρουμ και τελικώς αποφάσιζα την απόκτηση ενός τετράποδου φίλου, πήγαινα καρφί για πετ σοπ (ως άσχετη, άπειρη, ανενημέρωτη, χαρακτηρίστε το όπως αγαπάτε)
Μεγάλωσα σε οικογένεια με 4 υπέροχα ημίαιμα σκυλάκια. (δυστυχώς πλέον μείναμε με 2)

Παρόλα αυτά, φοβάμαι τα σκυλιά ειδικότερα τα μεγαλόσωμα. Θα μου πείτε πως γίνεται να είχατε 4 σκυλάκια και εσύ παρόλα αυτά να λες ότι τα φοβάσαι. (σε αυτό το σημείο να πώ ότι ο φόβος μου είναι εντελώς παράλογος γιατί πέρα από κάποια γρυλίσματα δεν δέχτηκα ποτέ επιθετική συμπεριφορά σκύλου)
Ανεξάρτητα από αυτήν τν φοβία μου, πραγματικά αγαπώ τα σκυλιά όσο περίεργο και αν ακούγεται.
Γι’ αυτόν τον λόγο αποφάσισα να μοιραστώ τις σκέψεις μου και να ζητήσω την γνώμη σας.

Συνήθως ακούω ¨τα σκυλιά δεν είναι για όλους¨ και μπαίνω σε σκέψεις. Όπως έγραψα και στο θέμα κατά πόσο είναι σωστό κάποιος που φοβάται τα σκυλιά να αποκτήσει ένα?

Αν τελικά πάρω την απόφαση να αποκτήσω και εγώ κάποιον τετράποδο φίλο (αυτό θα μου πάρει τουλάχιστον 7-8 μήνες καθαρά από θέμα budget) τι ράτσα πιστεύεται ότι θα ήταν καλή για αρχή?

Ξεκινώντας να ενημερώνομαι είχα στο μυαλό μου 3 συγκεκριμένες ράτσες, french bulldog, Pug, Yorkshire Terrier. Βέβαια διαβάζοντας είδα ότι τίποτα δεν ήταν έτσι όπως το φανταζόμουν.

Ζω σε διαμέρισμα και δεν λείπω πολλές ώρες από το σπίτι.

Δε ψάχνω τον τέλειο σκύλο, θέλω έναν σκύλο που να μπορώ να εμπιστευτώ.

Με συγχωρείται άν σας κούρασα με το μεγάλο κείμενο!

 

[Akardos]

Καλώς ήρθες στο φόρουμ. Σίγουρα τελειος σκύλος δεν υπάρχει αλλά μπορεί να γίνει το καλύτερο φιλαράκι σου!!

Πόσα χρόνια έχει που ήσουν με σκυλιά?

 

[7Ansuria_2]

Σε ευχαριστώ πολύ!

εχει 12 χρόνια τουλάχιστον

 

[Akardos]

οκ, τουλάχιστον έχεις εμπειρία από συμβίωση με σκυλιά....άρα γνωρίζεις κάποια πράγματα..

ένα μικρό σκυλάκι δεν σημαίνει ότι είναι και πιο ήρεμο από ένα μεγάλο. εδω θα πρέπει να ξεχωρίσεις τι φοβάσαι ακριβώς σε ένα σκυλι...και μετά βλέπουμε για ράτσα ή ημίαμο.

 

[Μάρθα & Σίλβα]

Καλησπέρα.
Εγω θα σου ελεγα να το δεις λιγο αλλιως...αυτους τους μηνες να τους εκμεταλλευτείς...κ να πηγαίνεις πχ σε μια φιλοζωικη να βγαζεις βολτα μερικά σκυλια ή να βοηθας σε ότι χρειαζεται για να δεις πως νιώθεις...

Ειναι σωστή η επιλογη μικρόσωμου, απέφυγε ομως τα τεριε γιατι εχουν μεγααααλη προσωπικοτητα σε μικρο πακετο...τα αλλα που αναφερεις εχουν κοντη μουσουδιτσα, αρα αυξημένες απαιτησεις φροντίδας...θελει αναλυση το τι θα επιλεξεις τελικα...

Αυτο που θες ειναι ενα καλοβολο μικρο ή μεσαίο σκυλακι...δεν χρειαζεται να ανηκει σε καποια ρατσα, αρκει να καλυπτει τις αναγκες σου...

Πιο πολυ θα πρέπει να σκεφτείς αν θα μπορεις να χειριστεις καταστασεις οπως να συναντήσετε στη βολτα ενα μεγαλοσωμο σκυλο....εκει οτι νιωσεις κατα πασα πιθανοτητα θα μεταδοθει κ στο σκυλακι σου κ θα διαμορφωσει κ τους δικους του φοβους...γι'αυτό σου προτεινω να εμπλακείς με ενα καταφυγιο....

Εγω νομιζω παντως πως με το σωστο σκυλακι,αντε κ με τη βοηθεια ενος εκπαιδευτη για να μην αντιμετωπισεις δυσκολιες που θα σε πελαγωσουν χωρις λογο,ενας σκύλος κατα δικος σου θα μπορούσε να σε κανει να ξεπερασεις τον εαυτο σου. αρκει να εισαι αποφασισμενη να ζήσετε μαζί και οτι μπορεις να το κανεις, μην πειραματιστεις δηλαδη μετα την αποκτηση...

(Και μια φιλοξενια ισως θα μπορουσες να κανεις για λιγο...να δεις πως θα πατε...)

 

[vasilis_mike]

Καλησπέρα σας

Εδώ και αρκετό καιρό επεξεργάζομαι την ιδέα να αποκτήσω ένα σκυλάκι. Ομολογώ ότι αν δεν είχα ¨πέσει¨ πάνω στο συγκεκριμένο φόρουμ και τελικώς αποφάσιζα την απόκτηση ενός τετράποδου φίλου, πήγαινα καρφί για πετ σοπ (ως άσχετη, άπειρη, ανενημέρωτη, χαρακτηρίστε το όπως αγαπάτε)
Μεγάλωσα σε οικογένεια με 4 υπέροχα ημίαιμα σκυλάκια. (δυστυχώς πλέον μείναμε με 2)

Παρόλα αυτά, φοβάμαι τα σκυλιά ειδικότερα τα μεγαλόσωμα. Θα μου πείτε πως γίνεται να είχατε 4 σκυλάκια και εσύ παρόλα αυτά να λες ότι τα φοβάσαι. (σε αυτό το σημείο να πώ ότι ο φόβος μου είναι εντελώς παράλογος γιατί πέρα από κάποια γρυλίσματα δεν δέχτηκα ποτέ επιθετική συμπεριφορά σκύλου)
Ανεξάρτητα από αυτήν τν φοβία μου, πραγματικά αγαπώ τα σκυλιά όσο περίεργο και αν ακούγεται.
Γι’ αυτόν τον λόγο αποφάσισα να μοιραστώ τις σκέψεις μου και να ζητήσω την γνώμη σας.

Συνήθως ακούω ¨τα σκυλιά δεν είναι για όλους¨ και μπαίνω σε σκέψεις. Όπως έγραψα και στο θέμα κατά πόσο είναι σωστό κάποιος που φοβάται τα σκυλιά να αποκτήσει ένα?

Αν τελικά πάρω την απόφαση να αποκτήσω και εγώ κάποιον τετράποδο φίλο (αυτό θα μου πάρει τουλάχιστον 7-8 μήνες καθαρά από θέμα budget) τι ράτσα πιστεύεται ότι θα ήταν καλή για αρχή?

Ξεκινώντας να ενημερώνομαι είχα στο μυαλό μου 3 συγκεκριμένες ράτσες, french bulldog, Pug, Yorkshire Terrier. Βέβαια διαβάζοντας είδα ότι τίποτα δεν ήταν έτσι όπως το φανταζόμουν.

Ζω σε διαμέρισμα και δεν λείπω πολλές ώρες από το σπίτι.

Δε ψάχνω τον τέλειο σκύλο, θέλω έναν σκύλο που να μπορώ να εμπιστευτώ.

Με συγχωρείται άν σας κούρασα με το μεγάλο κείμενο!

Καλή η επιλογή σου στα μικρόσωμα, μιάς και έχει φοβία.
Εγώ θα σου πρότεινα κοκόνι. Εϊναι πανέξυπνα, ελληνικότατη ράτσα, με ελάχιστα προβλήματα και εύκολα προσαρμόσιμα. Υπάρχουν επίσημοι εκτροφείς.
Βγαίνει και σε πολλούς συνδιασμούς χρωμάτων

 

[Akardos]

Θα συμφωνήσω και εγώ...μια φιλοξενία νομίζω θα ήταν η πιο ενδεδειγμένη λύση για αρχή για να δείς πώς θα πάει....και συγχρόνως πολύ πολύ διάβασμα

 

[7Ansuria_2]

Καλησπέρα.
Εγω θα σου ελεγα να το δεις λιγο αλλιως...αυτους τους μηνες να τους εκμεταλλευτείς...κ να πηγαίνεις πχ σε μια φιλοζωικη να βγαζεις βολτα μερικά σκυλια ή να βοηθας σε ότι χρειαζεται για να δεις πως νιώθεις...

Ειναι σωστή η επιλογη μικρόσωμου, απέφυγε ομως τα τεριε γιατι εχουν μεγααααλη προσωπικοτητα σε μικρο πακετο...τα αλλα που αναφερεις εχουν κοντη μουσουδιτσα, αρα αυξημένες απαιτησεις φροντίδας...θελει αναλυση το τι θα επιλεξεις τελικα...

Αυτο που θες ειναι ενα καλοβολο μικρο ή μεσαίο σκυλακι...δεν χρειαζεται να ανηκει σε καποια ρατσα, αρκει να καλυπτει τις αναγκες σου...

Πιο πολυ θα πρέπει να σκεφτείς αν θα μπορεις να χειριστεις καταστασεις οπως να συναντήσετε στη βολτα ενα μεγαλοσωμο σκυλο....εκει οτι νιωσεις κατα πασα πιθανοτητα θα μεταδοθει κ στο σκυλακι σου κ θα διαμορφωσει κ τους δικους του φοβους...γι'αυτό σου προτεινω να εμπλακείς με ενα καταφυγιο....

Εγω νομιζω παντως πως με το σωστο σκυλακι,αντε κ με τη βοηθεια ενος εκπαιδευτη για να μην αντιμετωπισεις δυσκολιες που θα σε πελαγωσουν χωρις λογο,ενας σκύλος κατα δικος σου θα μπορούσε να σε κανει να ξεπερασεις τον εαυτο σου. αρκει να εισαι αποφασισμενη να ζήσετε μαζί και οτι μπορεις να το κανεις, μην πειραματιστεις δηλαδη μετα την αποκτηση...

(Και μια φιλοξενια ισως θα μπορουσες να κανεις για λιγο...να δεις πως θα πατε...)

Η συνάντηση με μεγαλύτερα σκυλία σε κάποια βόλτα δεν σου κρύβω πως με προβληματίζει αρκετά. Σίγουρα ο σκύλος θα αισθανθεί τον φόβο μου και δεν θέλω αυτό να τον εμποδίσει η να τον δυσκολέψει τέλος πάντων στην κοινωνικοποίηση του.

Τώρα όσον αφορά την φιλοξενία, αυτό ομολογώ δεν το είχα σκεφτεί καθόλου. Αλλά το να συνυπάρχω σε έναν χώρο με ένα σκυλάκι το οποίο ίσως είναι ήδη ώριμο και έχει διαμορφώσει τον χαρακτήρα του τον όποιο εγώ δεν γνωρίζω ( άσχετα με το τι μπορεί να μου έχουν πει από την φιλοζωική) δεν με κάνει να νιώθω και πολύ άνετα.

 

[7Ansuria_2]

Καλή η επιλογή σου στα μικρόσωμα, μιάς και έχει φοβία.
Εγώ θα σου πρότεινα κοκόνι. Εϊναι πανέξυπνα, ελληνικότατη ράτσα, με ελάχιστα προβλήματα και εύκολα προσαρμόσιμα. Υπάρχουν επίσημοι εκτροφείς.
Βγαίνει και σε πολλούς συνδιασμούς χρωμάτων

View attachment 66533

Το κοκόνι δεν το είχα σκεφτεί καθόλου! Θα φροντίσω να ψάξω σχετικά με αυτό.

Σε ευχαριστω

 

[7Ansuria_2]

οκ, τουλάχιστον έχεις εμπειρία από συμβίωση με σκυλιά....άρα γνωρίζεις κάποια πράγματα..

ένα μικρό σκυλάκι δεν σημαίνει ότι είναι και πιο ήρεμο από ένα μεγάλο. εδω θα πρέπει να ξεχωρίσεις τι φοβάσαι ακριβώς σε ένα σκυλι...και μετά βλέπουμε για ράτσα ή ημίαμο.

Κάποια βασικα πραγματα ναι τα γνωρίζω θα έλεγα. φοβάμαι οτι το σκυλί μπορεί να με δαγκωσει, επειδή μπορεί να ενοχληθεί απο κάτι ( πχ την ώρα του μπάνιου, η στο πλύισιμο των δοντιών ή ακόμα και την ώρα του παιχνιδιού!)

 

[sis]

Η συγκατοίκηση με σκύλο θα σε εκθέσει σε στρεσογόνες για κάποιον που φοβάται τα σκυλιά καταστάσεις, είτε με τον δικό σου το σκύλο είτε με άλλους. Πόσο εύκολα ή δύσκολα θα μπορείς να τις διαχειριστείς, εξαρτάται από το τι εννοείς με τη λέξη «φοβία» που χρησιμοποίησες.

Εγώ θα σου πρότεινα για την ώρα να αφήσεις στην άκρη την αναζήτηση σκύλου, και να δουλέψεις πάνω στο φόβο σου, σίγουρα με βοήθεια σε πρώτη φάση. Εφόσον έχετε ήδη σκύλους στο σπίτι, ξεκίνα με αυτούς – ανάλαβε τη φροντίδα κάποιου σκύλου εξ’ ολοκλήρου εντός σπιτιού: τάισμα, παιχνίδι, χάδι, βούρτσισμα (με τη βοήθεια όποιου φροντίζει ήδη τα σκυλιά στην αρχή, και στη συνέχεια μόνη σου). Συνεννοήσου με κάποιον εκπαιδευτή να βγάλετε μαζί βόλτα τον σκύλο σου ή δικό του σκύλο πολλές φορές. Η φιλοξενία κάποιου σκύλου μπορεί επίσης να έρθει αργότερα, αφού έχεις ήδη κάνει βήματα με σκύλους που γνωρίζεις ήδη, και πάντα με καθοδήγηση εκπαιδευτή για όσο χρειαστεί.

Αν δεις ότι οι φόβοι σου μειώνονται τόσο που να τους διαχειρίζεσαι χωρίς να αποτελούν εμπόδιο στη ζωή τη δική σου αλλά ούτε και του σκύλου, είσαι σε καλό δρόμο για το επόμενο βήμα. Από την άλλη αν βλέπεις ότι ο φόβος σου χρειάζεται περισσότερο χρόνο ή βοήθεια αλλά ο καημός του σκύλου παραμένει συνέχισε να δουλεύεις προς αυτή την κατεύθυνση, και ζήτησε τη βοήθεια κάποιου ειδικού.

 

[Μάρθα & Σίλβα]

Κάποια βασικα πραγματα ναι τα γνωρίζω θα έλεγα. φοβάμαι οτι το σκυλί μπορεί να με δαγκωσει, επειδή μπορεί να ενοχληθεί απο κάτι ( πχ την ώρα του μπάνιου, η στο πλύισιμο των δοντιών ή ακόμα και την ώρα του παιχνιδιού!)

Αυτα ομως είναι καθημερινες αναγκες του ζωου που θα πρέπει να μπορεις να καλυψεις για να ζειτε καλα....

Σε ενα ενηλικο τουλάχιστον θα εχεις καποιες εγγυησεις απο εναν εθελοντη...στο κουταβι δεν θα ξέρεις κ πολλα....κ θα σε δαγκωνει ΣΙΓΟΥΡΑ πανω στο παιχνίδι...

Με το παραπανω σου μηνυμα απορω λιγο ομως πως και νιώθεις την αναγκη να έχεις ενα πλασμα που θα σε καμει πολλάκις ημερησιως να νιωθεις αβολα...ειναι λιγο οξυμωρο...

 

[archodea]

Καλώς ήρθες συμφωνώ με τς συμβουλές τς @sis. Τώρα από τις ράτσες που προανέφερες κ μ όσα είπες, άποψη μου είναι τα γιόρκι, εφόσον έχεις οικονομική δυνατότητα για εκτροφέα, όταν τν συναντήσεις μίλησε μαζί του για τ προσωπικότητα σου, οι εκτροφείς (μιλώ έχοντας ως βάση τ δική μου) αξιολογούν τ κουτάβια τς γέννας κ τους μελλοντικούς κηδεμόνες έτσι ο.σο τ δυνάτο γίνεται ν ταιριάξουν

 

[Konmac]

Δοκίμασε να διαχωρίσεις τον φόβο (υπαρκτός κίνδυνος ) από την φοβία (φανταστικός κίνδυνος).
Τα σκυλιά αντιλαμβάνονται τον φόβο και το αξιοποιούν υπέρ τους.
Αλλιώς αντιδρούν σε κάποιον που τα φοβάται και αλλιως σε κάποιον που δεν τον
τρομάζουν .
Θα σε συμβούλευα να μην πάρεις προς το παρόν. Αυτό λέει και η λογική .

 

[Estranged]

ένα σκυλάκι το οποίο ίσως είναι ήδη ώριμο και έχει διαμορφώσει τον χαρακτήρα του τον όποιο εγώ δεν γνωρίζω ( άσχετα με το τι μπορεί να μου έχουν πει από την φιλοζωική) δεν με κάνει να νιώθω και πολύ άνετα.

Αντιθέτως, είναι το πιο ενδεδειγμένο πράγμα στην περίπτωσή σου, ένα σκυλί με διαμορφωμένο και προβλέψιμο χαρακτήρα, από ένα κάποιο σκυλί με χαρακτήρα κίντερ-έκπληξη που μπορεί να σε ζορίσει και να το καταλάβεις (ως προς τις συμπεριφορές) και να το διαχειριστείς.

Νομίζω το βέλτιστο είναι να ακολουθήσεις τα βήματα που σου πρότειναν οι @Μάρθα & Σίλβα και @sis, ίσως τον πιο συντηρητικό δρόμο της 2ης αν η φοβία σου είναι πολύ μεγάλη.

 

[tasos malinoua]

ειναι αλλος ο φοβος που μπορει να εχει καποιος προς τα σκλια γενικα και αλλο το να εχει δικο του σκυλο.
το οτι καποιος φοβαται γενικα τα σκλια δεν σημαινει αυτοματα οτι θα φοβαται και τον δικο του σκυλο.
σε γενικες γραμμες και εγω ο ιδιος φοβαμαι τα σκλια αρα δεν θα επρεπε να ειχα και εγω σκλι (αν υποθεσουμε οτι οποιος φοβαται δεν πρεπει να εχει σκλι) αλλα με τα δικα μου μια χαρα αφοβα τα βγαζω περα.

 

[Estranged]

σε γενικες γραμμες και εγω ο ιδιος φοβαμαι τα σκλια αρα δεν θα επρεπε να ειχα και εγω σκλι (αν υποθεσουμε οτι οποιος φοβαται δεν πρεπει να εχει σκλι) αλλα με τα δικα μου μια χαρα αφοβα τα βγαζω περα.

Ε, καλά, ας μην είχες προστάτη μες στο σπίτι γητευτή των σκύλων και θα σου λεγα

 

[betty coltrane]

Η αδερφη μου εχει μεγαλη φοβια με τους σκυλους. Εχει δυο παρολα αυτα. Με τα δικα της ειναι χαλαρη. Οταν ομως ειναι και ο δικος μου μαζι και πρεπει να χουμε το νου μας με τα δυο αρσενικα το χανει τελειως. Προκαλει και ενταση με τη σταση της. Επισης μου εχει πει οτι καμια δυο φορες μονο και ενω ειναι χαλαρος το σκυλος της, την εχει πιασει πανικουλης. Και στη συνεχεια τυψεις, οταν ο βλακας την κοιταζει με λατρεια.
Επισης δεν τους βγαζει βολτα ποτε.

Κατα τ αλλα, τους λατρευει. Και ο δικος μου νομιζω χαιρεται πιο πολυ οταν βλεπει εκεινη απο μενα.


Edit Συγγνωμη, ξεχαστηκα. Σωστο-λαθος ειναι περιεργες εννοιες. Αν μπορεις να κανεις ετσι ωστε εσυ και ο σκυλος να μπορειτε να ζησετε ηρεμα χωρις να καταπιεζεται κανεις απ τους δυο σας και αφου εχεις σκεφτει ολα τα ενδεχονενα, τοτε σωστο θα ναι.

 

[l.Kyveli]

ωστο-λαθος ειναι περιεργες εννοιες. Αν μπορεις να κανεις ετσι ωστε εσυ και ο σκυλος να μπορειτε να ζησετε ηρεμα χωρις να καταπιεζεται κανεις απ τους δυο σας και αφου εχεις σκεφτει ολα τα ενδεχονενα, τοτε σωστο θα ναι.

Συμφωνώ απόλυτα. Τι θα πει σωστό λάθος υπάρχει δείκετης αξιολόγησης; Εφόσον η συμβίωση θα κάνει και τους δυο ευτυχισμένους και ήρεμους είναι σωστό. Αν δημιουργεί προβλήματα καλύτερα να μην μπει στην διαδικασία .

 

[Tonaki]

Καλημέρα..
Διαβάζοντας το νέο σου ποστ, έψαξα από περιέργεια το παλιό..
Αλήθεια τί έγινε με το θέμα σου?
Πώς τα πας?
Συνεχίζεις να σκέφτεσαι την απόκτηση δικού σου σκύλου??

Στην αρχή μου φάνηκε κάπως περίεργο το να φοβάσαι τα σκυλιά αλλά & ταυτόχρονα να τα αγαπάς & να θέλεις να αποκτήσεις & όλας ένα δικό σου.. μετά όμως, όσο το επεξεργαζόμουν, άρχισα να σε καταλαβαίνω..

Στο σπίτι που είχατε τόσα σκυλιά, ποια ήταν η σχέση σου μαζί τους? Είχες συχνή επαφή? Θα μπορούσα να αποδώσω τη φοβία σου στη μη επαφή με σκυλιά, αλλά αυτό μάλλον δεν ισχύει..

Απ' όσα γράφεις καταλαβαίνω ότι φοβάσαι κάποια πιθανή τους, μη αναμενόμενη αντίδραση, που δε θα μπορέσεις να διαχειριστείς..

Εδώ να σου πω πως μεγάλο ρόλο παίζει η δική σου ψυχοσύνθεση, μιας & τα σκυλιά έχουν τεράστιο ένστικτο & διαισθάνονται σχεδόν τα πάντα.. με το δικό σου σκυλί, αν τελικά αποκτήσεις & κάνοντάς του σωστή εκπαίδευση, δε θα έχεις τέτοια θέματα, αλλά το παραπάνω ισχύει & για τα άλλα σκυλιά δεσποζόμενα ή αδέσποτα.. (για να απαντήσω & στο άλλο σου ποστ)

Για να ξεπεράσεις, λοιπόν, αυτό το άσχημο συναίσθημα, πρέπει να βάλεις στο μυαλό σου μερικά πράγματα σε τάξη, να τα δουλέψεις & να ηρεμίσεις!! Σε κάθε σκύλο που θα συναντάς, είτε στον δικό σου, είτε σε κάποιον ξένο, είτε είσαι μόνη σου, είτε μαζί με δικό σου σκύλο, θα πρέπει να τους μεταδίδεις ότι δεν υπάρχει λόγος για επιθετικότητα.. ότι είσαι φιλικά προσκύμενη & ότι δεν κινδυνεύουν! Δείχνεις κυρίαρχη του εαυτού σου, κρατάς την ψυχραιμία σου & τους τη μεταδίδεις βάζοντάς τα σε τάξη! Είτε αυτό είναι με το βλέμμα, είτε με τον τόνο της φωνής σου, είτε με τη γενικότερη στάση σου & συμπεριφορά σου!!

Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι να δουλέψεις τη φοβία σου & να νιώσεις σίγουρη για τον εαυτό σου, ακόμα & αν δεν αποκτήσεις δικό σου σκύλο, για να μπορείς να αντιμετωπίζεις πιο άνετα περιστατικά σαν το πρόσφατο που περιέγραψες στο άλλο σου θέμα.. μιας που δε θα σταματήσουν να υπάρχουν "ανεύθυνα" άτομα, αλλά ακόμα & αν από θαύμα συνέβαινε κάτι τέτοιο, υπάρχουν & τα αδέσποτα, που θα μπορούσαν να σε φέρουν σε παρόμοια, δυσάρεστη, θέση..