Τέτοιες μέρες περίπου, πριν από ένα χρόνο, γεννήθηκε ο Αμπού! Έκλεισε τον πρώτο του χρόνο κιόλας, ούτε που καταλάβαμε πότε μεγάλωσε! Έχει φτάσει 24 κιλά, και λογικά εκεί θα μείνει, είναι εδώ και πολύ καιρό σταθερός.
Είμαστε πολύ τυχεροί, εξελίχθηκε σε πολύ καλό κι εύκολο χαρακτήρα. Δεν έκανε ποτέ ζημιά, εκτός από μικρογρατζουνιές από τα κουταβοδόντια. Λείπουμε και τώρα πια είναι ελεύθερος σε όλο το σπίτι και απλά κοιμάται.
Με τα αρσενικά τα πάει πάρα πολύ καλά. Εκτός από δύο συγκεκριμένα, που κάπως στραβά του έχουν κάτσει, θα γαβγίσει μόνο αν του γαβγίσουν εκείνα πρώτα, και είναι και κοντά του. Αν είναι μακριά δεν τους απαντάει, απλά τα κοιτάει. Όταν τελικά τσακώνεται, δεν βγάζει δόντια, και τις περισσότερες φορές, με το που θα τον γυρίσουμε πλάτη και θα του πούμε "ήσυχος" θα ησυχάσει. Είναι ένα συγκεκριμένο σκυλάκι (αρσενικό),που το βλέπουμε σχεδόν κάθε μέρα και είναι στην ίδια ηλικία περίπου με τον Αμπού, το οποίο είναι λίγο νευρικό, και όταν δεν περνάει το δικό του αρχίζει και γαβγίζει στα άλλα σκυλάκια. Ο Αμπού έχει αρχίσει εδώ και κανα 2μηνο να τον διορθώνει κάθε φορά που το κάνει. Απλά κάνει ένα γρύλισμα κι ό άλλος σταματάει! Την έχει δει αστυνομία!
Έχει γίνει πολύ χαδιάρης, ειδικά από τότε που φιλοξενήσαμε τη Μπαλού. Του αφήνουμε το πιάτο να φάει, του λέμε "εντάξει φάτο" και πριν φτάσει στο πιάτο, κάνει στάση για χάδια κουνώντας ουρά! Επίσης δεν έχει ξανακατέβει από το κρεβάτι μας το βράδυ από τότε με τη Μπαλού. Πιο πριν ξεκινούσε στα πόδια μας και μετά από λίγο δε βολευόταν και πήγαινε στο κρεβάτι του. Τα πρώτα δύο βράδια με τη Μπαλού κοιμόταν εκείνη στο κρεβάτι του, και τα επόμενα κοιμόμασταν όλοι μαζί στο δικό μας. Ακόμα κι όταν έφυγε η Μπαλού, ο Αμπού δεν ξανακατέβηκε. Και ανεβαίνει και πιο ψηλά για χάδια, δεν κάθεται απλώς στα πόδια μας. Αναρωτιέμαι αν έχει νόημα να έχω δίπλα το κρεβάτι του πια. Μήπως να του πάρουμε καινούργιο; Θεωρεί ότι του το "μαγάρισε";;