Ιβάν ο τρομερός. Απ' ότι θυμάμαι ο δικός σου είναι μικρός ακόμα οπότε είναι λογικό να χοροπηδάει και να δαγκώνει από τη χαρά του. Άμα κιόλας μένει έξω και δε σε βλέπει συνεχώς αλλά μόνο όταν είναι ώρα για βόλτα ή παιχνίδι λογικό η χαρά (και το χορπηδηχτό) να είναι είναι διπλή. Τα ίδια έκανε και η δικιά μου. Μετά από συμβουλές μελών του φόρουμ δοκίμασα όταν χοροπηδούσε πάνω μου, να λέω "ΜΗ!" και ταυτόχρονα να της γυρνάω την πλάτη αγνοώντας την. Το λουρί για την βόλτα έμπαινε μόνο όταν καθόταν τον κ*λο της κάτω. Μετά από μερικές ημέρες το πιασε το νόημα και έκοψε το χοπηδηχτό....μέχρι εγώ να αμελήσω την εκπαίδευση οπότε επανήλθε στα ίδια η κοπελιά. Οπότε θέλει υπομονή, επιμονή και συνέπεια. Το ότι θα το κανει σωστά μια φορά δεν σημαίνει ότι θα το κάνει συνέχεια. Ούτε ότι θα το πιάσει με την πρώτη. Σε κάθε περίπτωση όταν ενηλικιωθεί και ωριμάσει θα το κόψει ή έστω θα το περιορίσει από μόνος του. Ίσως. Στη δικιά μου με το που πέρασε τα δυο, έκοψε τα άλματα από μόνη της.
Βλακείες για το περιλαίμιο. Απλά άμα τραβάει και πνίγεται μόνος του, για να μη ερεθίζεται συνέχεια ο λαιμός και υπάρξει κάποιο θέμα στο μέλλον καλό είναι να του περάσεις σαμαράκι. Δεν θα βοηθήσει με το τράβηγμα, αλλά δεν θα έχει πρόβλημα με το λαιμό. Καλό είναι να του έχει περιλαίμιο, τουλάχιστον στη βόλτα, με τα στοιχεία του σκύλου και τα τηλέφωνα επικοινωνίας σου που αν σου φύγει για οποιονδήποτε ΄λόγο, όποιος τον βρει να μπορεί να επικοινωνήσει μαζί σου.