Καλημέρα
@Μαρίνα ΒΠ
Καταρχήν, να σου ζήσει η Μέλανη και μπράβο σου για την υιοθεσία. Επειδή έχω μεγαλώσει με κουρτσχααρ και έχω ζήσει τα όσα περιγράφεις, νομίζω είμαι κατάλληλη να σου δώσω μερικές συμβουλές.
Αρχικά τα κουρτσχααρ είναι μια φυλή με τεράστια επίπεδα ενέργειας, δεν είναι τυχαίο πως τα αποκαλούν τα 4x4 σκυλιά των κυνηγετικών. Επίσης, -όπως και τα περισσότερα κυνηγόσκυλα- είναι εξαιρετικά ανθρωποκεντρικά. Η "δουλειά" τους είναι να τρέχουν σε βουνά και λαγκάδια με τις ώρες για να βρουν το κυνήγι, είναι
ακούραστα. Είναι πολύ εκπαιδεύσιμα και εύκολοι σαν σύντροφοι, αρκεί να τους παρέχεις τα βασικά που απαιτεί η φυλή.
Τα βασικά λοιπόν, είναι σωστή εκτόνωση, συντροφιά και εκπαίδευση. Είναι φτιαγμένα να σου επιστρέφουν κάτι, πάρε μπαλάκια, φρισμπι, παιχνίδια που θα της μάθεις να τα πετάς και να στα φέρνει. Πολύ καλή εκτόνωση σώματος και μυαλού. Το σκυλί έτσι, εκπληρώνει τα ένστικτα του και είναι πιο ήρεμο, πίστεψε με.
Οπωσδήποτε πρέπει να βρεις χώρο να τρέχει ελεύθερη χωρίς λουρί. Στο σπίτι δεν θα είναι ΠΟΤΕ το σκυλί που κοιμάται όλη μέρα. Από πλευράς σου απαιτείται αρκετός ποιοτικός χρόνος.
Ένα crate θα σου λύσει τα χέρια για όταν λείπεις, μην νιώθεις άσχημα για αυτό, δεν θα το βλέπει σαν εγκλεισμό, αλλά σαν ηρεμία.
1μιση ώρα στην αρχή της συμβίωσης, είναι λίγη για ένα κούρτσχαρ. Είναι σαν να λέμε, να βγαίνεις εσύ από το σπίτι μια φορά στους 3 μήνες για 2 λεπτά. Μίκρυνε τις βόλτες και μεγάλωσε την συχνότητα. Το σκυλί πρέπει να εκτονώνεται. Ειδικά μέχρι να μάθει πως δεν πρέπει να κάνει ζημιές. Αλλιώς μπορεί να τρώει κουρτίνες και ενώ είσαι σπίτι, εμένα μου έχει τύχει και αυτό.
Οι λέξεις κλειδιά για σένα στην παρούσα φάση είναι:
επαναφορά (μπαλάκι, φρισμπι),
τρέξιμο, θετική
εκπαίδευση εντολών,
crate.
