Σε άλλα νέα από το σκυλομέτωπο, ο μικρός δείχνει πολλά επιθυμητά στοιχεία στο χαρακτήρα του μέχρι στιγμής! Τα μόνα αρνητικά είναι η ξεροκεφαλιά και η κυριαρχικότητα, αλλά πάνω κάτω ξέραμε που μπλέκαμε. Η ξεροκεφαλιά άλλωστε είναι τυπικό γνώρισμα της ράτσας.
Ως προς την κυριαρχικότητα, τη βγάζει στο μεγάλο που τον αφήνει αρκετά "λάσκα", μόνο αν το παρακάνει τον διορθώνει και βάζει τα πράγματα στη θέση τους... Το καλό είναι ότι "γυρνάει κοιλιά", το κακό είναι για πόσο....
Από εκεί και πέρα, τα δυο βασικά προβλήματα μας μέχρι στιγμής, είναι το δάγκωμα και η τουαλέτα:
1) Δαγκώνει τα πάντα, μέχρι και τα κάγκελα στο μπαλκόνι, το μόνο καλό είναι ότι δε δαγκώνει εμάς....
2) Ως προς την τουλέτα, πρωί και βράδυ που έχει βρει το ρυθμό του, κρατιέται και τα κάνει έξω. Το ένα πρόβλημα είναι κατά τη διάρκεια της μέρας, που έχουμε κάποια ατυχήματα μέσα στο σπίτι, αν και σιγά σιγά μόλις "θέλει", πάει και κάθεται στη μπαλκονόπορτα. Το άλλο πρόβλημα, είναι ότι μέχρι στιγμής, με εξαίρεση μια φορά που τον είχα από το ξύπνημα μέχρι τις 16:30 το μεσημέρι έξω μαζί μου και κάποια στιγμή δεν άντεξε, δεν τα κάνει στη βόλτα. Κρατιέται και πάει κατευθείαν μόλις γυρίσουμε στο μπαλκόνι.
Στα καλά, δεν παραπονιέται για το crate, και περνάει σπαστά αρκετό χρόνο περιορισμένος. Αν είναι ανοιχτό, μπορεί να μπει και να βγει, αλλά δεν θα κάτσει, μιας και μην ξεχνάμε ότι υπάρχει 2ος σκύλος έξω...
Μαθαίνει ιδιαίτερα εύκολα, εκτελεί ικανοποιητικά (το κάτσε ακόμα και στη βόλτα σχεδόν πάντοτε), αλλά θέλει ιδιαίτερη μεταχείριση... Αν φερθείς δίκαια, του πεις μη με υπομονή και ηρεμία όσες φορές χρειαστεί (πολλές), κάποια στιγμή ηρεμεί κι αυτό, σε εμπιστεύτεται, σε ακολουθεί, και κάθεται στη γωνιά του ήρεμος (σπάνιο για κουτάβι). Αν το "μη", μιας και δαγκώνει συνέχεια, του το πεις με εκνευρισμό (συμβαίνει κι αυτό), πραγματικά είναι λες και κλειδώνει το μυαλό του....
Βεβαίως, μιας και είναι μόλις 14 εβδομάδων, αυτά είναι σχετικά γιατί αλλάζουν ακόμα κι απόμέρα σε μέρα, αλλά αυτή είναι μια 1η γενική εικόνα.