Καλές γιορτές σε όλους καταρχήν!
Έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι πλέον, θεωρώ ότι αν κάποιος δεν χρειάζεται / θέλει σκύλο για συγκεκριμένη δραστηριότητα, εργασία (εκτός της συντροφιάς που το προσφέρουν όλοι), μπορεί άνετα να υιοθετήσει ένα αδέσποτο. Είναι τόσα πολλά που πλέον με πολύ λιγότερο ψάξιμο από αυτό που θα πρέπει (κανονικά) να κάνει για να καταλήξει σε κάποιο εκτροφικό, θα βρει σε όλους τους τύπους/ μεγέθη / ηλικίες.
Στον αντίποδα, δέχομαι (την εγωιστική) άποψη "εγώ θέλω τη τάδε ράτσα, γιατί έτσι / μου αρέσει", αφού ο καθένας στο σπίτι του βάζει όποιον θέλει, αλλά είναι τουλάχιστον υποκριτικό κάθε φορά που βλέπει αδέσποτα, τάχα μου να στεναχωρίεται.
Νομίζω πως αυτή η κατηγορία ανθρώπων, λίγο πολύ, βλέπουν το σκύλο, σαν αξεσουάρ και μέσο επίδειξης, σαν ένα ακόμα τρόπο να εκφράσουν τη ματαιοδοξία τους. Στην πορεία πιθανόν να "ντύσουν" την επιλογή τους και με λίγο συναίσθημα....
Σε τέτοιες περιπτώσεις, θεωρώ πως το κρίμα πάει στα σκυλιά που τελικά μένουν με αυτόν τον ιδιοκτήτη, κι όχι στα αδέσποτα που δυνιτικά θα μπορούσαν να είχαν υιοθετηθεί.
Νομίζω ότι ο σκύλος, ότι είδους κι αν είναι, για να μετατραπεί σε οικόσιτιο, ειδικά αν δεν έχει γνωρίσει ποτέ του σπίτι, εκτιμά περισσότερο την ανθρώπινη συνδιαλλαγή, παρά τα υλικά αγαθά.
Έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι πλέον, θεωρώ ότι αν κάποιος δεν χρειάζεται / θέλει σκύλο για συγκεκριμένη δραστηριότητα, εργασία (εκτός της συντροφιάς που το προσφέρουν όλοι), μπορεί άνετα να υιοθετήσει ένα αδέσποτο. Είναι τόσα πολλά που πλέον με πολύ λιγότερο ψάξιμο από αυτό που θα πρέπει (κανονικά) να κάνει για να καταλήξει σε κάποιο εκτροφικό, θα βρει σε όλους τους τύπους/ μεγέθη / ηλικίες.
Στον αντίποδα, δέχομαι (την εγωιστική) άποψη "εγώ θέλω τη τάδε ράτσα, γιατί έτσι / μου αρέσει", αφού ο καθένας στο σπίτι του βάζει όποιον θέλει, αλλά είναι τουλάχιστον υποκριτικό κάθε φορά που βλέπει αδέσποτα, τάχα μου να στεναχωρίεται.
Νομίζω πως αυτή η κατηγορία ανθρώπων, λίγο πολύ, βλέπουν το σκύλο, σαν αξεσουάρ και μέσο επίδειξης, σαν ένα ακόμα τρόπο να εκφράσουν τη ματαιοδοξία τους. Στην πορεία πιθανόν να "ντύσουν" την επιλογή τους και με λίγο συναίσθημα....
Σε τέτοιες περιπτώσεις, θεωρώ πως το κρίμα πάει στα σκυλιά που τελικά μένουν με αυτόν τον ιδιοκτήτη, κι όχι στα αδέσποτα που δυνιτικά θα μπορούσαν να είχαν υιοθετηθεί.
Νομίζω ότι ο σκύλος, ότι είδους κι αν είναι, για να μετατραπεί σε οικόσιτιο, ειδικά αν δεν έχει γνωρίσει ποτέ του σπίτι, εκτιμά περισσότερο την ανθρώπινη συνδιαλλαγή, παρά τα υλικά αγαθά.