Καλησπέρα στην ομάδα,
πριν από ένα χρόνο βάλαμε στην ζωή μας έναν κακοποιημένο μικροσωμούλη (κάτι ανάμεσα σε κοκόνι και κάτι), περίπου χρονιάρη. Το "μας" αντιστοιχεί σε εμένα και έναν τρίχρονο κόκονο που έχω από κουτάβι.
Ηταν δεμένος με 50 πόντους σκοινί περίπου ένα 4μηνο σε μπαλκόνι σπιτιού που κατοικούσαν ρομά (πληροφορίες που μου έδωσε η φιλοζωική όταν μου τον έδωσε). Παρόλα αυτά, προερχόταν από σπίτι, καθώς ήξερε όλες τις βασικές εντολές και δεν ανέβαινε σε κρεβάτια/καναπέδες, ήταν υπομονετικός με φαγητό.
Οταν έφτασε σε εμένα ήταν ξεκάθαρο ότι είχε περάσει άσχημα στα χέρια τους, είχε φάει ξύλο, πολλή βροχή και ήταν επιθετικός. Εχουμε καταφέρει να λύσουμε τα περισσότερα θέματά μας και πλέον αγαπιόμαστε και δεν "φαγωνόμαστε".
Το θέμα που παραμένει όμως έντονα, είναι ότι εξακολουθεί να λερώνει στο σπίτι, ενώ έχουμε "ορίσει" χώρο που υπάρχουν πάνες, στις οποίες όμως πάει μόνο μια φορά. Κυρίως όταν είμαι εκτός σπιτιού ακόμα και για 15λεπτά. Τις μέρες που δουλεύω (πάντα σε απογευματινή βάρδια) βγαίνουν στάνταρ 3 φορές: όταν ξυπνάμε, πριν φύγω το μεσημέρι και όταν επιστρέφω το βράδυ από 20 λεπτά η κάθε μία.
Ξέρω ότι δεν μπορώ να τον μαλώσω για κάτι που έκανε ώρες πριν, γιατί δεν θα καταλάβει.
Υποψιάζομαι ότι είναι στρες αποχωρισμού, αλλά πως μπορώ να το διαχειριστώ?
πριν από ένα χρόνο βάλαμε στην ζωή μας έναν κακοποιημένο μικροσωμούλη (κάτι ανάμεσα σε κοκόνι και κάτι), περίπου χρονιάρη. Το "μας" αντιστοιχεί σε εμένα και έναν τρίχρονο κόκονο που έχω από κουτάβι.
Ηταν δεμένος με 50 πόντους σκοινί περίπου ένα 4μηνο σε μπαλκόνι σπιτιού που κατοικούσαν ρομά (πληροφορίες που μου έδωσε η φιλοζωική όταν μου τον έδωσε). Παρόλα αυτά, προερχόταν από σπίτι, καθώς ήξερε όλες τις βασικές εντολές και δεν ανέβαινε σε κρεβάτια/καναπέδες, ήταν υπομονετικός με φαγητό.
Οταν έφτασε σε εμένα ήταν ξεκάθαρο ότι είχε περάσει άσχημα στα χέρια τους, είχε φάει ξύλο, πολλή βροχή και ήταν επιθετικός. Εχουμε καταφέρει να λύσουμε τα περισσότερα θέματά μας και πλέον αγαπιόμαστε και δεν "φαγωνόμαστε".
Το θέμα που παραμένει όμως έντονα, είναι ότι εξακολουθεί να λερώνει στο σπίτι, ενώ έχουμε "ορίσει" χώρο που υπάρχουν πάνες, στις οποίες όμως πάει μόνο μια φορά. Κυρίως όταν είμαι εκτός σπιτιού ακόμα και για 15λεπτά. Τις μέρες που δουλεύω (πάντα σε απογευματινή βάρδια) βγαίνουν στάνταρ 3 φορές: όταν ξυπνάμε, πριν φύγω το μεσημέρι και όταν επιστρέφω το βράδυ από 20 λεπτά η κάθε μία.
Ξέρω ότι δεν μπορώ να τον μαλώσω για κάτι που έκανε ώρες πριν, γιατί δεν θα καταλάβει.
Υποψιάζομαι ότι είναι στρες αποχωρισμού, αλλά πως μπορώ να το διαχειριστώ?