Καλημερα!έχω ένα ημιαιμο σκυλακι μαλτεζ γκριφον σχεδόν 2 χρονών. Το πήρα στη ηλικία των 1 κακοποιημένο.Τους πρώτους μήνες τα έκανε συνέχεια μέσα,κρυβόταν σε μια γωνιά,γαυγιζε συνέχεια και με τους άλλους σκύλους είχε μηδέν κοινωνικοποιηση.Με αρκετη δουλεια φτιαξαμε αρκετα θέματα. πρόβλημα μου ειναι τα εξής:Όταν κάνει κατι κακό μόνο που θα την κοιτάξω πάει και κρύβεται αν την πιέσεις αρχίζει και μουγκριζει και βγάζει δόντια . Πιστεύω ότι φοβάται .Το θέμα είναι ότι εγώ δεν την πιέζω γιατί το ξέρω αλλά προχτές δάγκωσε τον αδελφό μου που πηγε να την πιάσει και τώρα υπάρχει προβλήμα.Γενικά είναι πολύ κτητικη με το χώρο της.εκτός από μένα δεν αφήνει κανέναν να μπει στο δωμάτιο χωρίς να γαυγισει (μόνο γαυγιζει) μόλις ακούσει δυνατό θόρυβο κατευθείαν γαυγιζει. Όταν είμαι μαζί της το γάβγισμα είναι πολύ ελλατωμενο αλλά όταν λείπω γαυγίζει πολύ.Έχω ακόμα ένα μικρόσωμο 16 χρονών. Τα πάνε πολύ καλά αλλά πριν κάποιες μέρες επειδη κοιμόταν και έπεσε πάνω της ο παππούς τρόμαξε και τον δάγκωσε (ευτυχώς λιγο)Βλέπω ότι γαυγιζει και δαγκώνει όταν φοβάται για άμυνα. Τι μπορώ να κάνω? Ευχαριστώ!
Γάβγισμα και δάγκωμα από φόβο
- Thread starter Κατια92
- Ημερομηνία δημιουργίας
δυο ειναι τα τινα, η αποφασιζεις να μην την πιεζεις οταν βρισκεται σε τετοια θεση, η αν αποφασισεις να την πιεσεις θα το πας μεχρι τελους και θα αλλαξεις τη σταση σου απεναντι στο σκυλο στην καθημερινοτητα σου...
Τα σκυλακια μας κανουν οτι ακριβως τους επιτρεπουμε, τιποτα λιγοτερο τιποτα περισσοτερο..
Τα σκυλακια μας κανουν οτι ακριβως τους επιτρεπουμε, τιποτα λιγοτερο τιποτα περισσοτερο..
@Κατια92 καλώς ήρθες στο φόρουμ 
Πιθανότατα από φόβο και στρες αντιδράει έτσι. Σωστά το σκέφτεσαι. Μπράβο σου που έχεις ήδη καταφέρει, να μειώσεις κάποια από τα θέματα που είχε. Προφανώς κάποια άλλα, θα πάρουν πολύ περισσότερο καιρό. Γιατί λες, ότι ήταν κακοποιημένο; Ποιά είναι η ιστορία του; Γιατί το αποχωρίστηκαν σ'εκείνη την ηλικία και τελικά βρέθηκε στα χέρια σου; Οι απαντήσεις, μπορεί να έχουν σημασία.
Το ιδανικό θα ήταν, να σας δει από κοντά, ένας εκπαιδευτής. Θα μπορέσει να ερμηνεύσει κάποιες συμπεριφορές, που εσύ δεν μπορείς. Αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα [αν οι λόγοι είναι οικονομικοί, κάτι που ισχύει για όλους μας, και μένεις Αθήνα, υπάρχουν τρόποι να πάρεις έστω κάποιες πολύτιμες συμβουλές], θα πρέπει να καταβάλεις εσύ, ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια. Πρέπει να καθιερώσεις, αν δεν το έχεις ήδη κάνει, πρόγραμμα στην ζωούλα της. Να μην είναι πχ συνεχώς "ελεύθερη", να κάνει ότι θέλει, όποτε το θέλει. Στην θέση σου, θα χρησιμοποιούσα crate. Να έχει την φωλιά της, όπου θα νοιώθει ασφάλεια και κατά συνέπεια ηρεμία, τουλάχιστον τις ώρες, που εσύ λείπεις από το σπίτι, οπότε δεν θα κινδυνεύει και κανείς άλλος, να δαγκωθεί. Είναι βέβαιο, ότι δαγκώνει από φόβο.
Πιθανότατα από φόβο και στρες αντιδράει έτσι. Σωστά το σκέφτεσαι. Μπράβο σου που έχεις ήδη καταφέρει, να μειώσεις κάποια από τα θέματα που είχε. Προφανώς κάποια άλλα, θα πάρουν πολύ περισσότερο καιρό. Γιατί λες, ότι ήταν κακοποιημένο; Ποιά είναι η ιστορία του; Γιατί το αποχωρίστηκαν σ'εκείνη την ηλικία και τελικά βρέθηκε στα χέρια σου; Οι απαντήσεις, μπορεί να έχουν σημασία.
Το ιδανικό θα ήταν, να σας δει από κοντά, ένας εκπαιδευτής. Θα μπορέσει να ερμηνεύσει κάποιες συμπεριφορές, που εσύ δεν μπορείς. Αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα [αν οι λόγοι είναι οικονομικοί, κάτι που ισχύει για όλους μας, και μένεις Αθήνα, υπάρχουν τρόποι να πάρεις έστω κάποιες πολύτιμες συμβουλές], θα πρέπει να καταβάλεις εσύ, ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια. Πρέπει να καθιερώσεις, αν δεν το έχεις ήδη κάνει, πρόγραμμα στην ζωούλα της. Να μην είναι πχ συνεχώς "ελεύθερη", να κάνει ότι θέλει, όποτε το θέλει. Στην θέση σου, θα χρησιμοποιούσα crate. Να έχει την φωλιά της, όπου θα νοιώθει ασφάλεια και κατά συνέπεια ηρεμία, τουλάχιστον τις ώρες, που εσύ λείπεις από το σπίτι, οπότε δεν θα κινδυνεύει και κανείς άλλος, να δαγκωθεί. Είναι βέβαιο, ότι δαγκώνει από φόβο.
Ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας ! Δυστυχώς λεφτά για εκπαιδευτή δεν υπάρχουν γιατί είμαι φοιτήτρια οπότε προσπαθώ μονη μ μου το έδωσε ένας γνωστός μου για φιλοξενία που είναι εθελοντής σε φιλοζωικη δεθηκάμε και το κράτησα.το πήραν επειδή το είχε ένας <κυριος>και ζητιανευε μαζι της.από τι μου είπαν τουλάχιστον έτρωγε ξύλο .(Αυτό επειδή με ρωησατε για το παρελθόν του ).το κλουβί το σκέφτηκα και εγώ σαν λύση όταν λείπω. Έχετε να μου προτείνετε τρόπους να της μεγαλώσω την αυτοπεποιθηση?ευχαριστω
Μένεις μόνη σου; Μένεις με αλλά μέλη της οικογένειας σου; Αν ναι συμμετέχουν σε αυτήν την διαδικασία; Είναι ενήμερα για το πρόβλημα και τι στάση θέλεις να κρατούν όταν έρχονται σε επαφή μαζί της;
Επίσης τι εννοείς όταν λες δωμάτιο; Έχει κάποιο δωμάτιο που θεωρεί δικό της συγκεκριμένα και υπερασπίζεται; Η αναφέρεσαι γενικά στο χώρο που μένετε;
Γνωρίζει κάποιες βασικές εντολές όπως το όχι, άστο...που να μπορείς να αξιοποιήσεις;
Όταν λες κάνει κάτι κακό, τι θεωρείς εσυ κακό;
Την εκτονώνεις; Παίζεται μαζί;
Την επιβραβεύσεις με αγκαλιές και χάδια όταν είναι ήρεμη;
Είναι δύσκολο να βοηθηθεις τόσο γενικα και απροσδιόριστα γιατί ο κάθε ιδιοκτήτης, σκύλος και οι συνθήκες διαβίωσης διαφέρουν. Για αυτό θα ήταν καλό να αξιολογήσει την κατάσταση ένας εκπαιδευτής που να δει τις συνθήκες και τις συμπεριφορές. Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω; Πως θα πρέπει να κάτσεις να γράψεις μια έκθεση και να αναφερθείς πολύ συγκεκριμένα στο τρόπο ζωής σας γιατί ο καθένας δεν μπορεί να μαντέψει πως και ποιες είναι οι συνθήκες για να προτείνει λύσεις.
Last edited:
