bleo8onhs, καλησπέρα.
Συμβαίνει ένα παράδοξο μαζί σου. Ενώ λες πράγματα που δε συμφωνώ και θα σου εξηγήσω παρακάτω γιατί κι ενώ χρησιμοποιείς ένα ύφος που δε μου αρέσει ( αυτά τα φίλε μου και τα είμαστε εδώ για να σε βοηθήσουμε είναι πολύ χαρακτηριστικά ), απ' την άλλη μου δημιουργείς την εντύπωση πως πραγματικά ενδιαφέρεσαι για το σκύλο σου και για το ταξίδι που έχετε ξεκινήσει με τη γυναίκα σου στην κυνοφιλία. Αυτά λοιπόν είναι που με κάνουν να θέλω να σου απαντήσω με σκοπό να σου εξηγήσω κάποια πράγματα, όπως τα έχω ζήσει. Που σημαίνει ότι δε βγάζω κανόνα, αλλά σου μιλάω γι' αυτά που εγώ έχω δει τα 18 χρόνια που ασχολούμουν με την κυνοφιλία. Αν αυτά που έζησα αποτελούν τον κανόνα ή την εξαίρεση θα το κρίνεις μόνος σου.
Πρώτα απ' όλα λοιπόν να χαίρεστε το ''πουλμανάκι'' σας και να περνάτε καλά μαζί της.
Δε μ' ενδιαφέρουν και ούτε μ' ενδιέφεραν ποτέ στη ζωή μου οι εκθέσεις μορφολογίας. Έχω πάει ωστόσο, όπως έχω πάει και σε ενέργειες με φιλοζωικές, όπως έπισης έχω σκάσει πάρα πολλά χρήματα σε εκτροφεία κάποιες άλλες εποχές. Και για τους εκτροφείς που λες, όσο κι αν θα στενοχωρήσω κάποιους από 'δω μέσα έχεις εν μέρει δίκιο. Υπάρχει μια πολύ μεγάλη μερίδα εκτροφέων που δεν έχουν καμία σχέση με το ''πρότυπο γιόγκι - σαμάνος - εκτροφέας'' που υπάρχει μεν και αυτό το είδος αλλά πλέον και ειδικά απ' το 2005 και μετά όπου η κρίση άρχισε να μας δαγκώνει την τσέπη εξαφανίζεται όλο και περισσότερο. Φέτος και όχι για να αγοράσω σκύλο, για διαφορετικούς λόγους ήρθα σε επαφή με δυο εκτροφείς της πολύ κακής πάστας που σε ρωτάνε τι χρώμα σκύλο θέλεις και προσφέρονται να σου δώσουν iban απ' το τηλέφωνο. Πριν δυο χρόνια όμως, σε μια αστόχαστη στιγμή μου που ήθελα να ξαναπάρω σκύλο για τους λάθος λόγους, έπεσα πάνω στο ''σωστό'' εκτροφέα και ευτυχώς με απέρριψε.
Επομένως, απ' τα παραπάνω καταλαβαίνεις πως το θέμα ''χαρτιά'' για 'μενα δεν έχει τη σημασία του να έχω προτυπικό σκύλο απλά για να τον έχω. Δε θα κατέβω ποτέ σε εκθέσεις, εκτός κι αν μιλάγαμε για εκθέσεις εργασίας που στην Ελλάδα δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, εκεί θα το σκεφτόμουν, όπου και πάλι για την ομάδα 5 που είναι το φετίχ μου λίγο δύσκολο. Αυτό που μ' ενδιαφέρει και απευθύνομαι σε αυτούς τους ανθρώπους είναι η υγεία του σκύλου μου όσο μπορώ να την περιφρουρήσω απ' τις κληρονομικές παθήσεις.
Τι μου εξασφαλίζουν όμως οι εξετάσεις; Οι εξετάσεις στους γονείς μου εξασφαλίζουν ότι το κουτάβι δε θα έχει σε κυριαρχία γονίδια που ελέγχουν κληρονομικές παθήσεις: αρθρίτιδες, δυσπλασίες, ινώσεις, διαβήτη κλπ. Κι εδώ μιλάμε για το φίλο μου που θα ζήσει μια ζωή μαζί μου και δε θέλω να βασανίζεται, ούτε εγώ να θέλω και να μη μπορώ να καλύψω τα έξοδα, ή να τον βασανίζω με εξετάσεις, φάρμακα, επεμβάσεις.
Πάμε τώρα στο πρότυπο; Αφ' ενός αν εσύ είσαι 1.90 κι εγώ είμαι 1.70 και οι δυο είμαστε 80 κιλά, εγώ θα είμαι αφρατούλης κι εσύ λιποβαρής. Το πρότυπο αναφέρεται σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που διατηρούν και αποτυπώνουν έναν ορισμένο χάρτη αναλογιών. Αν είσαι 2.10 θα πρέπει να είσαι τόσα κιλά. Γιατί όμως να είσαι τόσα κιλά; Για την υγεία σου. Μόνο αυτό με νοιάζει. Για να μην είσαι παχύσαρκος, για να μη δυσκολεύεσαι, για να μην επηρεάζεσαι υπερβολικά απ' τις κλιματικές αλλαγές. Ωστόσο όμως, όταν αναφέρεται σε ορισμένο ύψος, το χαρακτηριστικό αυτό είναι αλληλοσυνδεόμενο με πολλούς άλλους παράγοντες τόσο σχετικούς με τη φυλή, όσο και με διάφορες καταστάσεις που ελέγχονται από γονίδια από το χρώμα της μύτης μέχρι ό,τι μπορείς να φανταστείς. Η σταθεροποίηση της φυλής συνεπάγεται ότι αυτός ο σκύλος που είναι 44 εκατοστά θα έχει παράλληλα αυτό αυτό κι εκείνο.
Παράλληλα το πρότυπο αναφέρεται σε ορισμένα χαρακτηριστικά της ιδιοσυγκρασίας, όπως πολύ σωστά όμως λέει και ένα άρθρο του dogforum απ' την κεντρική σελίδα, υπό ποιές συνθήκες εννοούνται αυτά τα χαρακτηριστικά; Υπό συνθήκες στρες; υπό συνθήκες ύπνου; εργασίας; Και βάσει ποιού προτύπου; Του αρχικού ή του τελικού; Είναι πολλά στη μέση. Αλλά όμως, όσο βλακώδες κι αν είναι το παράδειγμα, είναι σαν τα ζώδια. Σου λέει το τάδε ζώδιο είναι αριβίστας. Πότε; Γιατί; Γενικά; Υπάρχουν επιβεβαιώσεις σαν αυτές των ζωδίων αλλά υπό συγκεκριμένες καταστάσεις.
Επομένως, σε αυτό πραγματικά σε βοηθάει ο παθιασμένος συνειδητοποιημένος κάτοχος μιας φυλής, όσο και ο σωστός εκτροφέας. Ξέρουν όλα αυτά που δεν υπάρχουν σε κανένα βιβλίο ή άρθρο που μιλάει για τα πρότυπα. Όλα αυτά που διαχωρίζουν το Σκύλο, απ' το Γερμανικό Ποιμενικό επί παραδείγματι. Οι αποχρώσεις.
Ο σωστός εκτροφέας είναι εκείνος που θα σου μιλήσει για τα σκυλιά του και θα σε πείσει πως ξέρει να δημιουργεί τέτοιες συνθήκες ώστε το κουτάβι να απογαλακτιστεί σωστά κι απ' την τοκετοομάδα να αρχίσει η κοινωνικοποίηση του.
Γιατί να μη ζευγαρώσεις το σκύλο σου; Γιατί αυτά τα χαρακτηριστικά που πραγματικά θέλεις να μεταβιβαστούν, όλα αυτά που λες ότι η Άρυα είναι το κορίτσι σου, το φιλαράκι σου, το μέλος της οικογενείας σου, τα χαρακτηριστικά που συνάδουν με αυτό που στον άνθρωπο λέμε ψυχή, δε μεταβιβάζονται ούτε αναπαράγονται, ούτε καν στην κλωνοποίηση, ούτε για τον άνθρωπο. Σε ένα καλό ζευγάρωμα, από εκτροφέα αυτό που σου εξασφαλίζει είναι την προτυπική χαρακτηροδομή ( όπως σου έγραψα παρακάτω υπό όρους βάσει συνθηκών ) και την σωστή έναρξη της κοινωνικοποίησης. Επιδρούν όμως τόσο το δικό σου περιβάλλον, όσο ο δικός σου χαρακτήρας, όπως και οι συνθήκες διαβίωσης μαζί σας. Όλα αυτά που ξέρεις όταν με το καλό αποκτήσετε παιδάκι ότι δε θα έχει την ψυχή σου, θα έχει την ψυχή του.
Κατά τ' άλλα καταλαβαίνεις πόσα πράγματα πρέπει να ληφθούν υπ' όψιν για την υγεία του ζώου.
Να σου πω δυο λόγια και για τους φίλους.
Το 2004 έκανα μια γέννα. Πολύ ρομαντικά ήθελα να ''μείνει'' κάτι απ' το σκύλο μου όταν πια θα έχει χαθεί. Βλακεία αλλά το έκανα. Ωστόσο το έκανα σωστά. Δεν είμαι όμως ούτε εκτροφέας, ούτε φιλοδοξούσα, ούτε φιλοδοξώ να γίνω, ούτε θέλω την ευθύνη. Τα πρώτα δυο κουτάβια λοιπόν που χαρίστηκαν σε φίλους, γιατί τα θέλανε επειδή ήταν ''όμορφα'' υπήρξαν πολύ δυστυχισμένα ζώα. Τα υπόλοιπα επειδή δεν μου έλειψαν αυτά τα χρήματα από κάποια πραγματική ανάγκη, τα κράτησα έως 3,5 μηνών σπίτι μου. Τα πούλησα. Όχι σε τιμή εκτροφείου, σε τιμή που να βγάλω τα έξοδα. Και αυτό με την ιδέα ότι ο άλλος το πλήρωσε, άρα δε θα το πετάξει, δε θα το βασανίσει, θα πονέσει έστω τα λεφτά που έδωσε. Με χαρά μπορώ να σου πω ότι το ένα απ' τα κουτάβια μου ζει πολύ ευτυχισμένη ζωή. Το ένα στα δέκα. Έσκισα; Εσύ τι λες; Πιστεύεις πως αξίζει τον κόπο; Η διαδικασία, οι αγωνίες, τα έξοδα, η ζωή με τόσα σκυλιά στο σπίτι που έχουν τόσες ανάγκες όσες και τα μωρά, το άγχος, οι τύψεις για τα λάθη; Αν νομίζεις πως αξίζει κι αν είσαι σίγουρος πόσο καλός ανατόμος ψυχών είσαι, μπορείς να το κάνεις. Θα βρεις σίγουρα να τα πουλήσεις. Αλλά είσαι;
Αν μου επιτρέπεις, ο σκύλος ζει μόνο έξω απ' το σπίτι; Δεν τον βάζετε μέσα; Δε χρειάζεται απαραίτητα να μου απαντήσεις, να ξέρεις μόνο πως ο σκύλος θέλει μαζί σου να είναι. 8 πλακάκια το πολύ θα καταλάβει μέσα στο σπίτι σου και θα είναι προστατευμένος από ανθρώπους και μικρόβια. Αρκεί να του έχεις το δικαίωμα επιλογής με μια ανοιχτή μπαλκονόπορτα.
Κλείνω εδώ. Θα ήθελα να στα χώσω για το ύφος σου, αλλά κάτι μου λέει πως στην πραγματικότητα είσαι στα βήματα του να γίνεις ένας απ' τους από 'δω κι όχι ένας απ' τους από 'κει και γι' αυτό είμαι large. Ελπίζω να σε βοήθησα κάπως.
