@Stella Thessaloniki μιας που είμαστε σε ιντερνετικό καφενείο και ο καθένας λέει ό,τι θέλει, ας προσπαθήσω κι εγώ να σου περιγράψω μια άλλη προσέγγιση που δουλεύει σε μένα.
Πρώτα πρέπει να αντιληφθείς πως ούτε αυτό που κάνεις με τις αγριοφωνάρες δουλεύει, εφόσον ο σκύλος συνεχίζει να πέφτει στα ίδια παραπτώματα. Με αυτή την αντίληψη υποτιμάς άθελά σου τον σκύλο.
Μην βιαστείς να απορρίψεις όσα θα σου γράψω και να ξέρεις πως ο σκύλος σου δεν είναι κάποια παγκόσμια πρωτοτυπία. Η συμπεριφορά του είναι απόλυτα φυσιολογική. Αλλού βρίσκεται το πρόβλημα αλλά χρειάζεται αρκετη θεωρία για να το αναλύσουμε. Προς το παρόν και χάριν συντομίας, ας μείνουμε στα εντελώς πρακτικά.
Λοιπόν,
Σταματάς εντελώς να φωνάζεις, βασικά σταματάς να του μιλάς γενικότερα, ξεχνάς τις εντολές και ξεκινάς σαν άσκηση να τον χειρίζεσαι μόνο με νοήματα. Στην μούγκα.
Η διαδικασία είναι η εξής:
α) Ο σκύλος κάνει κάτι ανεπιθύμητο
β) του τραβάς την προσοχή (πχ. με ένα "ψιτ", έναν χτύπο των δακτύλων, ένα άγγιγμα στο σώμα του, κτλ) και τον δείχνεις με το δάκτυλό σου, ακριβώς την στιγμή που κάνει κάτι (σαν χαφιές ένα πράμα). Έγκαιρα μεν, αλλά
χωρίς θυμό ή απειλή.
γ) Εφόσον πάρεις την προσοχή του με επιτυχία, κάνεις το νόημα που θέλεις κουνώντας αργά το χέρι σου (πχ. να κάνει προς τα πίσω, να κατέβει απ'τον καναπέ, να απομακρυνθεί απο κάποιο αντικείμενο, να έρθει προς τα εσένα, κτλ)
δ) Περιμένεις να πάρεις ή να "διαβάσεις" απάντηση απ'τον σκύλο. Απάντηση μπορεί να είναι τα πάντα, αναλόγως την περίσταση. Π.χ η εκτέλεση της απαίτησής σου, η απομάκρυνσή του απο το αντικείμενο, κάποιο σήμα ηρεμίας, το να καθίσει ή ακόμα και η αδιαφορία του. Όλες του πράξεις στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή πρέπει να θεωρηθούν ως κανονική απάντηση.
ε) Εφόσον ο σκύλος ανταποκριθεί θετικά, "απαντάς" κι εσύ με την σειρά σου για να επιβεβαιώσεις στον σκύλο οτι κατάλαβε σωστά και πως η επικοινωνία επετεύχθει. Είπαμε όμως, στην μούγκα.. Χωρίς μπράβο και χάδια.. "Απαντάς" μαζεύοντας πίσω το χέρι σου, γυρίζοντας το βλέμμα σου αλλού και επιστρέφοντας σε αυτό που έκανες πριν, σαν να μην έγινε απολύτως τίποτα. Προσοχή, αυτό το βήμα είναι εξίσου σημαντικό να γίνει έγκαιρα, όσο και το β).
Εάν φτάσουμε στο δ) αλλά δεν ανταποκρίνεται θετικά ή ανταποκρίνεται αλλά ξαναδοκιμάζει στα καπάκια, τότε επιστρέφουμε στο β) και επαναλαμβάνουμε με μία βασική προϋπόθεση: Δεν κλιμακώνουμε την έντασή μας. Αντίθετα, προσπαθούμε να δείξουμε ακόμα πιο ήρεμοι από πριν αλλά με περισσότερη προσοχή επάνω του. Εκεί παίζεται όλο το παιχνίδι. Επιμένουμε σε κάθε βήμα με την ίδια ηρεμία από την αρχή μέχρι το τέλος και δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτα λιγότερο από αυτό που ζητήσαμε. Κάθε φορά.
Όπως βλέπεις μιλάμε για πέντε διαφορετικά στάδια "διαλόγου", που δεν έχουν καμία σχέση ούτε με τιμωρία αλλά ούτε και με επιβράβευση. Μιλάμε απλά για καθαρή επικοινωνία. Επίσης όλα τα παραπάνω μπορεί να κρατήσουν και λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο.
Ξεκίνα σκηνοθετώντας εσύ διάφορες καταστάσεις που ξέρεις πως θα κάνει μλκία, για να είσαι απόλυτα έτοιμη να επέμβεις έγκαιρα και χωρίς νεύρα, πχ φέρε αντικείμενα στο χώρο που ξέρεις οτι θα πειράξει, βάλ'τον στο δωμάτιο με τον καναπέ που ξέρεις οτι θα ανέβει κτλ.
Καλή συνέχεια!
