Λοιπον οι δυο Αυστραλεζοι μοιάζουν να έχουν συνηθίσει ο ένας τον άλλον και πλέον δεν πολυζηλεύουν. Το Μουφ έχει καταστήσει σαφές ότι εφόσον τον ταΐζω τακτικότατα, το Πάντα μπορεί να έχει όσα χαδακια θέλει και αγκαλίτσες, αφου το Μουφ μάλιστα δεν τρελαίνεται για αγκαλίτσες παρά μόνον για να μου κάνει τη χάρη. Απλώς θέλει μερικές χειροκωλιες και τρίψιμο κοιλιάς μέχρι να φταρνιστει, ενώ πρέπει να του πω ελληνιστί και "Γίτσες". Το σπίτι δεν μου το έχουν διαλύσει, αλλά γενικά αποφεύγω να τους αφήνω πολλή ώρα μόνους. Προτιμάω να μην τους αφήνω στο αυτοκίνητο μόνους ενώ ψωνίζω διότι το Πάντα έμαθε στο Μουφ να γαυγιζει αγρίως στους περαστικούς και όλα τα σκυλιά και ουρλιάζουν μαζί στέρεο. Το φλιτσι-φλιτσι Pet Corrector εξακολουθεί να κάνει τη δουλειά του.
Χτες όμως ανακάλυψα μια πληγή στην άκρη του δεξιού αυτιού του Μουφ που με προβλημάτισε. Μπορεί να την απέκτησε έξω στον κήπο αν χώθηκε πουθενά και γδάρθηκε. Δεν αποκλείω όμως και να πιάστηκε με το Πάντα όταν έλειπα απο το σπίτι και να τον δάγκωσε ο άλλος. Δεν μπορώ να πω με σιγουριά, αλλά ανησύχησα. Ως τώρα δεν έχουν δαγκωθει μεταξύ τους, τους έπιασα τρεις φορές να τσακώνονται στην αρχή και τώρα έτσι και γρυλίσει κανεις, πχ. το Πάντα, τους λέω αμέσως να το κόψουν, έχω και το φλιτσι-φλιτσι και το κόβουν αμέσως.
Είναι σοβαρό αν έχουν τσακωθεί και το Μουφ απέκτησε την πληγή αυτή; Δεν μοιάζει σκισμένο το αυτί του, μόνο γδαρμένο ελαφρώς.
Άλλο ερώτημα: υποπτεύομαι ότι το Πάντα είναι παπυμιλλουδικο προϊόν διότι δεν μοιάζει να είναι καλά κοινωνικοποιημένο, αν και ο προηγούμενος ιδιοκτήτης του ισχυρίστηκε στο σερίφη ότι το πήρε απο 8 βδομαδων. Απο την άλλη, το καταφύγιο και ο σερίφης δεν φαίνεται να πίστεψαν αυτή τη δήλωση αφου μου τον περιέγραψαν ως κουτάβι μεταξύ 1-2, κατι που θα έπρεπε να ξέρουν ακριβώς αν πίστευαν τα περί 8 βδομαδων συν τον καιρό που είχε ο μαλακας το Πάντα στον κήπο του. Τελοσπαντων, με το Μουφ κάνει παρέα, όχι αγκαλιές και τέτοια, αλλά είναι συνέχεια μαζί και το ακολουθεί παντού. Έμαθε να μουφιαζει έξω απο μόνο του διότι δεν ηταν ιδιαίτερος φίλος του μουφιασματος αρχικά. Είναι ακόμα φοβητσιάρης έτσι και βρεθούμε σε μέρος με πολλούς σκύλους και δεν θέλει να τρέχει να τους γνωρίζει όπως κάνει το Μουφ. Και εξακολουθεί να φοβάται τη σκούπα, δεν τρελαίνεται να του αγγίζουν τα μπροστινά πόδια, κυρίως αν είναι ξαφνικά, αν και με αφήνει τώρα να του κάνω μασάζ στα πόδια και σιχαίνεται το μπάνιο χειρότερα απο το Μουφ. Δεν έχω κόψει τα νύχια του ακόμα και υποπτεύομαι ότι θα δώσω μάχη. Για την ώρα τον βγάζω βόλτα στο δρόμο και ο κτηνίατρος είπε ότι έτσι λιμάρονται τα νύχια του με φυσικό τροπο, πράγμα που είναι αλήθεια.
Εκπαίδευση τον πάω κάθε βδομάδα και θα συμπληρώσουμε κάποια στιγμή εξάμηνο. Αγκαλίτσες θέλει και καμία φορα το πιάνει να έρχεται σε μένα, να σηκώνεται στα δυο πόδια, να με αγκαλιάζει κυριολεκτικά με τα μπροστινά και μετά να με χαϊδεύει με το ένα πόδι η να προσπαθεί να μου σηκώσει το χέρι να τον χαϊδέψω. Κάνει σαν τρελός για χάδια.
Λέτε να συνέλθει καμία φορα να γίνει κανονικός σκύλος;
Χτες όμως ανακάλυψα μια πληγή στην άκρη του δεξιού αυτιού του Μουφ που με προβλημάτισε. Μπορεί να την απέκτησε έξω στον κήπο αν χώθηκε πουθενά και γδάρθηκε. Δεν αποκλείω όμως και να πιάστηκε με το Πάντα όταν έλειπα απο το σπίτι και να τον δάγκωσε ο άλλος. Δεν μπορώ να πω με σιγουριά, αλλά ανησύχησα. Ως τώρα δεν έχουν δαγκωθει μεταξύ τους, τους έπιασα τρεις φορές να τσακώνονται στην αρχή και τώρα έτσι και γρυλίσει κανεις, πχ. το Πάντα, τους λέω αμέσως να το κόψουν, έχω και το φλιτσι-φλιτσι και το κόβουν αμέσως.
Είναι σοβαρό αν έχουν τσακωθεί και το Μουφ απέκτησε την πληγή αυτή; Δεν μοιάζει σκισμένο το αυτί του, μόνο γδαρμένο ελαφρώς.
Άλλο ερώτημα: υποπτεύομαι ότι το Πάντα είναι παπυμιλλουδικο προϊόν διότι δεν μοιάζει να είναι καλά κοινωνικοποιημένο, αν και ο προηγούμενος ιδιοκτήτης του ισχυρίστηκε στο σερίφη ότι το πήρε απο 8 βδομαδων. Απο την άλλη, το καταφύγιο και ο σερίφης δεν φαίνεται να πίστεψαν αυτή τη δήλωση αφου μου τον περιέγραψαν ως κουτάβι μεταξύ 1-2, κατι που θα έπρεπε να ξέρουν ακριβώς αν πίστευαν τα περί 8 βδομαδων συν τον καιρό που είχε ο μαλακας το Πάντα στον κήπο του. Τελοσπαντων, με το Μουφ κάνει παρέα, όχι αγκαλιές και τέτοια, αλλά είναι συνέχεια μαζί και το ακολουθεί παντού. Έμαθε να μουφιαζει έξω απο μόνο του διότι δεν ηταν ιδιαίτερος φίλος του μουφιασματος αρχικά. Είναι ακόμα φοβητσιάρης έτσι και βρεθούμε σε μέρος με πολλούς σκύλους και δεν θέλει να τρέχει να τους γνωρίζει όπως κάνει το Μουφ. Και εξακολουθεί να φοβάται τη σκούπα, δεν τρελαίνεται να του αγγίζουν τα μπροστινά πόδια, κυρίως αν είναι ξαφνικά, αν και με αφήνει τώρα να του κάνω μασάζ στα πόδια και σιχαίνεται το μπάνιο χειρότερα απο το Μουφ. Δεν έχω κόψει τα νύχια του ακόμα και υποπτεύομαι ότι θα δώσω μάχη. Για την ώρα τον βγάζω βόλτα στο δρόμο και ο κτηνίατρος είπε ότι έτσι λιμάρονται τα νύχια του με φυσικό τροπο, πράγμα που είναι αλήθεια.
Εκπαίδευση τον πάω κάθε βδομάδα και θα συμπληρώσουμε κάποια στιγμή εξάμηνο. Αγκαλίτσες θέλει και καμία φορα το πιάνει να έρχεται σε μένα, να σηκώνεται στα δυο πόδια, να με αγκαλιάζει κυριολεκτικά με τα μπροστινά και μετά να με χαϊδεύει με το ένα πόδι η να προσπαθεί να μου σηκώσει το χέρι να τον χαϊδέψω. Κάνει σαν τρελός για χάδια.
Λέτε να συνέλθει καμία φορα να γίνει κανονικός σκύλος;