Ναι φυσικά και Ν εξηγήσω τον τσακωμο, απλώς υπέθεσα, μάλλον λανθασμένα, ότι ίσως να έχει κάποια σημασία η τεστοστερόνη του σκύλου, και να εκδηλώθηκε με αυτόν τον τρόπο.
Ο τσακωμός λοιπόν έγινε επειδή καθώς φτάσαμε σε ένα πάρκο ,χωρίς να τον λύσω, αυτός μύρισε αμέσως κάτι ψωμιά τα οποια είχαν ρίξει τα περιστέρια και κατέβασε το κεφάλι να τα φάει. Τον τραβάω εγώ από το λουρί και του λέω ΜΗ, σηκώνει αυτός το κεφάλι και δεν τρώει. Απομακρυνόμαστε από εκεί και αρχίζει να μυρίζει τα δέντρα, το γρασίδι κλπ. Ξαφνικά έρχεται μια κύρια με ένα μαλτεζακι το οποίο είχε περίοδο, αυτός λοιπόν έκανε τα αδύνατα δυνατά να πάει κοντά σε αυτήν. Του λέω ΉΡΕΜΑ και τον βάζω στο κάτσε. Το μαλτεζακι φεύγει και εγώ ξεκινάω να φύγω από το πάρκο. Περνώντας όμως από το σημείο με τα ψωμιά αυτός έκανε πάλι Να φαει. Εγω του ξαναλεω ΜΗ αλλα αυτη τη φορα δεν ακουσε, του κάνω ένα απαλό τιναγμα με το λουρί και του ξαναλεω ΜΗ, συνεχίζει να με γράφει. Σκύβω να του πάρω το ψωμί που είχε πάρει στο στόμα του και τότε είναι που μου άρπαξε το μανίκι. Τον έσπρωξα με το γόνατο κάτω και πιέζοντας τον ελαφρά Με το πόδι μου τον κράτησα κάτω μέχρι να ηρεμήσει. Αυτός ψτυπιοταν για κάνα 2 λεπτά (ίσως και λιγότερο, αλλά δεν είχα καθόλου την αίσθηση του χρονου) και όταν ηρέμησε του είπα να σηκωθεί, πήγαμε παράμερα και τον έλιωσα στις εντολές τις οποίες τις υπάκουσε όλες απευθείας. Μετά ξαναπερασαμε (επίτηδες αυτή τη φορα) από το σημείο με τα ψωμιά και ο μικρός ούτε που κατέβασε κεφάλι να τα μυρίσει.
Δεν ξέρω Εάν αντέδρασα σωστά ή λάθος αλλά εκείνη την στιγμή έτσι εκρινα σωστά.