Σου είπα κάποια πράγματα και σε άλλα πόστ...
Τώρα για τα συγκεκριμένα....
1. Μέχρι να αλλάξει δόντια (δηλ. περίπου 6 μηνών) θα θέλει να δαγκώνει πράγματα,όπως και τα παιδάκια.
Προσπάθησε να του δίνεις πράγματα που "κάνει" να δαγκώνει ώστε να αποφύγεις το μάσημα πραγμάτων που "δεν κάνει" να δαγκώνει (...από την εώς τώρα εμπειρία μου,δύσκολα να αποφύγεις τα ατυχήματα...
).
Κατά τα άλλα,όπως είπε και ο
Skylos,το στόμα του σκύλου είναι κάτι σαν τα χέρια μας οπότε είναι και λίγο παράλογο να απαιτήσουμε να μη το χρησιμοποιεί καθόλου.
Μπορούμε όμως να βάλουμε όρια και οι τρόποι που σου περιέγραψε είναι αρκετά καλοί.
2. Και τα νύχια των κουταβιών,όπως και τα δόνυια τους είναι αρκετά μυτερά με αποτέλεσμα να τραυματίζουν.
Προσπάθησε να του τα "λιμάρεις" λιγάκι ώστε να "στρογγυλέψουν οι μύτες
με προσοχή όμως μη το πληγώσεις γιατί τα νύχια του σκύλου μέχρι ένα μέρος τους έχουν αιμοφόρα αγγεία.
Για τον ίδιο λόγο δεν σου προτείνω κόψιμο.
Καλό είναι να επισκεφθείς τον κτηνίατρο σου για τα παραπάνω.
3. Ψάξε και ενημερώσου και μόνος σου για την διατροφή του σκύλου.
Υπάρχουν και σε αυτό το φόρουμ αρκετά θέματα που μπορεί να σου φανούν χρήσιμα.
4. Όπως σου έγραψα και σε άλλο πόστ αλλά και όπως γράφει ο
Skylos,από τη μέρα που γεννιέτε.
5. Και αυτό είναι φυσιολογική αντίδραση κουταβιού και για αυτό πρέπει να έχουμε υπομονή για να το "φέρουμε στα μέτρα μας".
Αν εννοείς όταν μένει μόνος στο σπίτι τότε αυτό που σου περιγράφει ο
Skylos σε γενικές γραμμές είναι η λύση.
Στην αρχή τα διαστήματα της "απουσίας" σου να είναι μερικά δευτερόλεπτα,όπου θα γυρνάς και θα επιβραβεύεις το κουτάβι για την "ησυχία' του.Σταδιακά ο χρόνος απουσίας σου θα αυξάνετε...ανάλογα και με την ανταπόκριση του ζώου στην άσκηση.
Ένα "τρύκ" για να κοιμάτε ήσυχο το κουτάβι στο σπιτάκι του (στο χώρο του γενικότερα) είναι σε μια κουβέρτα να τυλίξεις ένα ρολόϊ (Προσοχή!...Όχι ψηφιακό!!...
) και να την τοποθετήσεις στο κρεββατάκι του.
Το "τικ-τακ" του ρολογιού είναι προσομοίωση του κτύπου της καρδιάς της μητέρας του και το ηρεμεί.
Κάποιες φορές "πιάνει,κάποιες όχι...