Μια που έγραψα και προηγουμένως, δεν θα ήθελα να αφήσω ασχολίαστη την χρήση/πρόταση των dental sticks ως λύση... Προσωπικά (και όχι μόνο), τα θεωρώ επιεικώς σκουπίδια.
Επίσης, δεν έπλενα ποτέ τα δόντια των σκύλων μου και ποτέ δεν είχα αντιμετωπίσει θέμα δυσοσμίας του στόματος.
Οι πλευρές ζώων είναι μια χαρά, τα κεφαλάκια είναι λίγο πιο hard core (πολύ συχνό μου φαίνεται το 1 την εβδομάδα, εγώ δίνω αργά και που), τα οστά στήριξης (πόδια) καλύτερα να τα αποφεύγουμε.
Ανάλογα το μέγεθος του σκύλου θα μπορούσαμε να δίνουμε πόδια και κεφάλια από κουνέλι, κοτόπουλο ή άλλα πτηνά π.χ. πιο άφοβα, μα τα πόδια από μοσχάρι ή αρνιά και πρόβατα είναι ένα ρίσκο ακόμα και για μεγαλόσωμα σκυλιά. Είναι ανθεκτικά οστά που μπορούν να τραυματίσουν ή ακόμα και να σπάσουν δόντι. Προσωπικά, δίνω πολύ σπάνια.
Στο φαγητό (ιδιαίτερα και καλύτερα αν είναι ωμό και φρέσκο) μπορούν να προστεθούν κάποια αρωματικά βότανα, όπως μαϊντανός, δυόσμος φρέσκος, βασιλικός φρέσκος που δίνουν μια "φρεσκάδα". Το μηλόξυδο, επίσης, βοηθά όπως και τα προβιοτικά σε γιαούρτια, κεφίρ ή ακόμα ο πράσινος πατσάς. Ότι βοηθά την σωστή πέψη, βοηθά και την δυσοσμία που μπορεί να προέρχεται από εκεί.
Βασικό είναι να μην μπερδεύουμε την φυσιολογική οσμή που έχει ο σκύλος και η ανάσα του με κάτι "παθολογικά" ή αφύσικα δύσοσμο... Ο σκύλος μυρίζει "σκύλο", το μπέηκον μυρίζει "μπέηκον", η λεβάντα μυρίζει "λεβάντα", κ.ο.κ.
Αυτός πως περιποιείται τα δόντια του και άραγε "μυρίζει" η ανάσα του;