Καλημέρα, ας πω και γω τι εννοώ...
Όλοι ξέρουμε (?) σε τι αναφερόμαστε (τουλάχιστον όσοι μιλάμε εδώ). Έχουμε διαχωρίσει την αναπαραγωγή (ζευγαρώνω δυο σκυλιά) από την εκτροφή (την τέχνη του να ξέρω γιατί ζευγαρώνω δυο σκυλιά). Ο θείος Τάκης τελικά είναι μεγάλη μούρη (βγάζει και μερακλίδικο χύμα)… Ίσως η τέχνη του αμπελουργού μπορεί να προσομοιώσει με την αναζήτηση του ανέφικτου.
Όλοι λοιπόν μιλάμε για την εκτροφή. Ας προσπαθήσω εγώ ο μέσος αναγνώστης να την φανταστώ. Εν αρχή είναι η άρπα. Έφαγε την πετριά με τη φυλή και θέλει να προσπαθήσει για το ανέφικτο (πρότυπο). Μελέτη, επαφές (μέντορας), παραστάσεις (εκθέσεις), ιστορία της φυλής (πάλι μελέτη), κατανόηση της εκτροφής (the art of breeding), βιολογία και γενετική (inbreeding, line-breeding, ομοζυγωτία, ετεροζυγωτία, χρωμοσώματα, υπολειπόμενα, κυρίαρχα, συγκυρίαρχα, ομοζυγωτός, ετεροζυγωτός,…). Και αφού τα κατάλαβε όλα αυτά, μια νύχτα με πυρετό, είδε το όνειρο. Ήταν ολοκάθαρο και του μιλούσε. Εγώ είμαι το σκυλί που θα στοιχειώσει την υπόλοιπη ζωή σου. Τόσο ξεκάθαρο που δεν θα χρειαστεί να αλλάξεις τίποτα. Επόμενο βήμα? Η απόκτηση σκύλας. Εδώ σε θέλω υποψήφιε καλλιτέχνη μου. Είσαι όμως τόσο τυχερός, που ο μέντορας σου (reputable experienced breeder) έχει διακρίνει το άστρο σου και σε έχει βάλει έγκαιρα στο queue για τη γέννα του αιώνα που του έκατσε. Όμως κουβαλάει πίσω του 30+ χρόνια (experienced) ηθικής (reputable) εκτροφής, όπως και ο δικός του μέντορας (Oppenheimer Principles) του την δίδαξε. (Πόσο πάει το μαλλί δάσκαλε? Εγώ ξέρω. Εσείς ξέρετε ?) Η κουτάβα είναι πολλά υποσχόμενη. Έχει μπροστά του όμως τουλάχιστο 3 χρόνια να ονειρεύεται και να προσπαθεί. Δηλαδή? Εξετάσεις φύλλο και φτερό. Γνωστές και άγνωστες. Εκθέσεις εδώ και έξω. Η σκύλα θα βγει πρωταθλήτρια φυλής εδώ και θα κριθεί και θα διακριθεί και έξω. Όχι βέβαια στα Σκόπια. Μέχρι τα Crufts θα φτάσουμε. Και να το διάβασμα, και να η εκπαίδευση και να τα ταξίδια, και βροχή οι ροζέτες. Μέχρι τώρα όμως τι έχουμε? Μια σκύλα γλυκιά σαν μέλι και ένα όνειρο-πάθος. Ήρθε λοιπόν η ώρα. Κάπου κάποιος άλλος βαρεμένος, με την αντίστοιχη διαδρομή και τον δικό του μέντορα (είχαν γνωριστεί και στα Crufts), έχει τον αρσενικό που όλες οι επιστημονικές και μεταφυσικές μελέτες λένε ότι είναι ιδανικός για το δικό του πρώτο ζευγάρωμα. Εδώ ο δρόμος δεν έχει επιστροφή. Το ζευγάρωμα θα γίνει με κάθε θυσία. Είχε τόσα χρόνια που προετοιμαζόταν ο ίδιος και άλλα 3 όσο προετοίμαζε το αστέρι του. Επίβαση, επιτυχής εγκυμοσύνη και γέννα, υπέρηχοι, 6-7 κουτάβια, pedigree, microchip, εμβόλια, 2-3 μήνες ξενύχτια. Όλα καλά. (Όταν έχεις άστρο έχεις και την τύχη μαζί σου). Όλα αυτά τα χρόνια μέχρι να φτάσει εδώ, ο μέντορας του 3 πράγματα του τόνισε ως τα πιο σημαντικά. Ποτέ δεν θα κάνεις έκπτωση στο όνειρο. Θα έχεις αποτυχίες και θα χάσεις τη γραμμή (γι’ αυτό του έμαθε και όλες τις τεχνικές). Και πάντα, πριν από κάθε γέννα, θα ξέρεις που θα δώσεις τα κουτάβια, μέχρι το όνειρο να γίνει πραγματικότητα.
Αυτό λοιπόν είναι το ξεκίνημα του φίλου μας του κυρίου Εκτροφίδη. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Περιγράφονται όλα στο site του, στα βιβλία που έχει γράψει, και τα συζητούν στον όμιλο οι φίλοι της φυλής.
Διάβασα όλα τα βιβλία του. Και τα δικά του και του μέντορα του. Πουθενά όμως δεν βρήκα τι του είπε ο δάσκαλος σ’ αυτά που μας απασχολούν. Τα κουτάβια θα τα χαρίζει ή όχι. Όλη αυτή η διαδρομή, 30 χρόνια τώρα, μπορεί να πληρωθεί? Έχει τιμή το όνειρο?
Αν ρωτάτε εμένα. Ναι. Και μάλιστα πολύ υψηλή. Τόσο απλά.
Συγχωρήστε το πρωινό παραλήρημα, ενός απλού αναγνώστη. Μονολογώ και είστε παρόντες.
