Τωρα ειδα τις απαντησεις, και ομολογω οτι αρχιζει να εχει φιλοσοφικο ενδιαφερον, οποτε ας απαντησω και συγχωρηστε τη διαφωνια μου. Αλλα παρακαλω, αν δεν υπαρχει ανοιχτο μυαλο, μη βιαστειτε να μιλησετε, γιατι αλλιως δεν κανουμε κουβεντα.
Λοιπον, για μενα πολλα απο αυτα που περιγραφονται ως "σωστα" για ενα σκυλο, ειναι αντιθετα στη φυση του σκυλου. Καποιος μιλησε για ανθρωποκεντρικη φυση του σκυλου. Το μονο ανθρωποκεντρικο για μενα ειναι ο ανθρωπος, κανενα αλλο ον. Και να εξηγησω:
Εχει ο σκυλος αναγκη απο παρεα; Σαφως. Αλλους σκυλους. Ο ανθρωπος μπορει να ειναι αφεντικο, μπορει να ειναι υποκαταστατο της παρεας, απο την πλευρα του σκυλου. Αν ο σκυλος εχει πειστει οτι η αγελη του, μιας και αναφερθηκε ορος, ειναι το αφεντικο, εγω προσωπικα νιωθω αυθορμητα μια λυπη για το σκυλο. Οχι, χωρις πτυχιο σκυλοψυχολογιας. Αλλα ετσι το νιωθω.
Ο σκυλος καταλαβαινω να εκπαιδευτει ως σκυλι εργασιας, αλλιως η εκπαιδευση ειναι για το συμφερον του ανθρωπου, οχι του σκυλου. Δηλαδη, μαθαινουμε στο σκυλι οτι τρωει οταν το ταιζουμε εμεις, οτι κατουραει οταν το αφησουμε, οτι κανει κακα οπου του πουμε, οτι ζει σε ενα σπιτι και θαυμαζει επι 8 και 10 ωρες τα επιπλα. Τιποτε απο ολα αυτα δεν ειναι στη φυση του σκυλου η για το καλο του σκυλου. Ειναι για να προσαρμοσουμε το σκυλο στη δικη μας ζωη, και συχνα σε μια ζωη που δεν χωραει σκυλο, π.χ. μια ζωη σε διαμερισμα, με 2 μισαωρες βολτες σε μια πολη απο τσιμεντο, και την υπολοιπη ωρα crate, διαδρομος, κρεβατι, παιχνιδι πλαστικο που κανει σκουιιικ. Αυτα δεν ειναι η φυση του σκυλου η για το καλο του σκυλου. Ειναι ο απολυτος ανθρωπινος εγωισμος, και ο ανθρωπος μεσα στον εγωισμο του φτανει να πιστευει οτι σοβαρα το σκυλι βλεπει το crate στην κουζινα και το 8ωρο μονο του στο δυαρι σαν ωραια ζωη. Γιατι συν τοις αλλοις, εχουμε και μια αναγκη να μη νιωθουμε τυψεις, να ειμαστε "καλοι".
Παλια, ελεγε ο παππους στο χωριο οτι το σκυλι το εχει για να φυλαει το σπιτι η για να βοηθαει με τα προβατα. Και ηταν τιμιος. Δεν ελεγε οτι το κανει για το καλο του σκυλου. Αλλα βλεποντας το σκυλι σαν παρεα, ειναι δυσκολο για πολλους να παραδεχτουν οτι αυτο ειναι προς οφελος του ανθρωπου, οχι σεβασμος της σκυλισιας φυσης. Σκυλο που βλεπει τηλεοραση και μασουλαει πλαστικο παιχνιδι, δεν τον θεωρω τυχερο γιατι εχει "οικογενεια" που τον αγαπαει. Δεν ειναι το νεο πλαστικο παιχνιδι, το βουρτσισμα και η ανταμοιβη με μεζε για το νεο κολπο αυτο που θα σεβοταν τη σκυλισια φυση.
Αν καποιος σοβαρα εβλεπε το σκυλο ισοτιμο μελος μιας οικογενειας, η οικογενεια θα μετακομιζε στο χωριο, και θα κοιμοταν τις μισες μερες εξω στη φυση, να εχει παρεα ο σκυλος στο στοιχειο του. Και θα τον αφηνε να φαει οσο θελει, και να τα κανει οπου και οποτε θελει. Προφανως, μαλλον κανεις δεν την εννοει ετσι την ισοτιμια. Γιατι οταν λεμε ο σκυλος ειναι μελος της οικογενειας, εννοουμε "εφοσον αυτος προσαρμοζεται στο χωρο που εμεις του εχουμε προδιαγραψει". Και ο χωρος αυτος δεν εχει ακριβως σχημα σκυλου σε μια συγχρονη πολη. Απο εκει και περα, οταν ο σκυλος συμπεριφερθει συμφωνα με τη φυση του, δηλαδη κλαιει κλεισμενος σε 4 τοιχους, λερωνει το χαλι, γαβγιζει τους αλλους σκυλους και κυνηγαει τις γατες, εκει τελειωνει η ισοτιμια, και θελουμε εκπαιδευτη, για να ξαναμπει ο σκυλος στο καλουπι του πρεπει να χωρεσει.
Ελπιζω να απαντησα.
