Εχει κανεις εμπειρια με ατομο που φοβαται σκυλο;

[Kotzak]

Αρχαια κινέζικη παροιμία:
Aν θες να στείλεις προσωπικό μηνυμα, απλώς το στέλνεις. Δεν το ανακοινώνεις.

αν μου το είχε αρνηθεί, θα το σέβομουν και θα κέρδιζα μια ώρα ύπνο... Μια άλλη κινεζική παροιμία λέει
Αν δεν έχεις λύση στο πρόβλημα, τρσβηξου για να μην είσαι το πρόβλημα. Στο θέμα μας φίλοι. Κάποιος εδώ τραβάει ζόρι και βγαίνετε εκτός. Οπόιος θέλει πμ ή στο θέμα ροντεο.εδω σεβαστειτε όχι εμένα αλλά την φίλη μας/σας.

 

[Kotzak]

Αρχαια κινέζικη παροιμία:
Aν θες να στείλεις προσωπικό μηνυμα, απλώς το στέλνεις. Δεν το ανακοινώνεις.

αν μου το είχε αρνηθεί, θα το σέβομουν και θα κέρδιζα μια ώρα ύπνο... Μια άλλη κινεζική παροιμία λέει
Αν δεν έχεις λύση στο πρόβλημα, τρσβηξου για να μην είσαι το πρόβλημα. Στο θέμα μας φίλοι. Κάποιος εδώ τραβάει ζόρι και βγαίνετε εκτός. Οπόιος θέλει πμ ή στο θέμα ροντεο.εδω σεβαστειτε όχι εμένα αλλά την φίλη μας/σας.

 

[l.Kyveli]

'Εχω εμπειρία. Κολλητή μου φίλη 150 χρόνια φοβόταν πολύ τους σκύλους. Στο σπίτι μου έμπαινε αφου τους είχα αποκλείσει σε άλλο δωμάτιο πάντα (είχαμε πάντα 2-3 σκυλους). Μέχρι που πήρε τον δικο της. Ένα κανισάκι που έφυγε σε βαθιά γεράματα. Τώρα μπαίνει μέσα στο σπίτι μας και πηδάνε πάνω της δύο γομάρια και πηδάει κι αυτή σαν ξεμωραμένη από χαρά. Επαθε μετάλλαξη κυριολεκτικά γιατί φοβόταν πολύ, όταν ήταν παιδάκι την είχε δαγκώσει ένας σκυλος.

Από τις περιγραφές σου το παιδί σου δεν έχει σοβαρό πρόβλημα. Θα ξεπεραστεί με επαφή με σκύλους. Θα ξεκινησετε την επαφή με ηρεμα μικροσωμα και όταν φτάσετε στο τελευταίο στάδιο θα του γνωρίσουμε τα δικά μου. Με τον δικο του σκύλο θα δεις μεγάλη διαφορά σύντομα. Απλώς θα πρέπει να είναι ή κουτάβι ή ενήλικο ήρεμο (υπάρχουν πολλά τέτοια δεν είναι όλα ταλιμπάν σαν τους δικούς μου) .

 

[tasos malinoua]

'Εχω εμπειρία. Κολλητή μου φίλη 150 χρόνια φοβόταν πολύ τους σκύλους. .

χαιλαντερ ειστε
ντανγκαν μακλαουντ και ετσι;

 

[Estranged]

Περι κουταβιου κ ενηλικου, απο τη μια το κουταβι ειναι πιο ευκολα εμπιστευσιμο στην αρχη και δημιουργεις κ πιο γρηγορα δεσιμο συναισθηματικο, απο την αλλη ειναι απροβλεπτο σε αγαρμπες κινησεις κ συμπεριφορα που μπορει να τρομαξει το παιδι καθως μεγαλωνει κ ειδικα μέχρι να βγει από την εφηβεια. Το ενηλικο ειναι πιο "τρομακτικο" στην αρχή αλλά δεν έχει εκπλήξεις στη συμπεριφορά, κι ένα ισορροπημένο ενήλικο είναι το βέλτιστο για μένα για να μπορέσει να το εμπιστευτει το παιδι.
Η λογικη σου για ασφαλη δωματια Λινα είναι η ίδια λογική με τον οποία χρησιμοποιούν το crate στα σκυλιά: ένας ασφαλής, δικός του χώρος που μπορεί να ηρεμεί από όλα. Δεν το βρίσκω κακό αρκεί να μπορεί να εκπαιδευτεί κατάλληλα το σκυλί ώστε να μη χρειάζεται εν καιρώ να γίνεται με κλειστές πόρτες, οπότε να μην έχετε στο νου σας τι θα γίνει αν ξεφύγει (που θα ξεφύγει) το σκυλί.

 

[l.Kyveli]

Τωρα, το παιδι δεν εχει προβλημα αν π.χ. καποιος παιζει παρα περα με το σκυλο του μπαλα. Η αν παμε σε σπιτι και υπαρχει ενα ησυχο σκυλι ξαπλωμενο στον καναπε. Δεν εχει προβλημα να παρει αγκαλια ενα ηρεμο η νυσταγμενο σκυλι. Και γενικα τα σκυλια τα λυπαται αν κλαινε, αν καποιος τα χτυπησει, αν τα βλεπει δεμενα. Αλλα οταν ερχεται κατα πανω μας σκυλι, εστω και 5 κιλα, γαβγιζοντας και φαινονται δοντια, πεφτει πανικος. Του τυπου, Μαμα παρε το απο εδω, Ασε να παω καλυτερα μεσα κλπ. Ακομη και αν το σκυλι παιζει, και ειναι σαφες οτι παιζει.
Προφανως σκυλι μεγαλο εξαγριωμενο που γρυλιζει το φοβαται, αλλα νομιζω ο μεσος ανθρωπος το φοβαται αυτο και καλα κανει.

Λοιπόν πάνω σ' αυτό θα σου πω κάτι που με εκθέτει λίγο και ίσως πολλοί γελάσουν μαζί μου. Όπως προείπα μεγάλωσα με σκυλιά, όλων των σχεδίων και των μεγεθών. Τρελόσκυλα, χαζόσκυλα, πάντα με περιβάλλανε..αφού να φανταστείς οτι πρόσφατα έχουμε την τυχη και την ευτυχια να υιοθετησουμε ένα παιδί και όταν το λέω σε κάποιον που έχει να μας δει καιρό , υιοθετήσαμε ένα κοριτσάκι, μου απαντούν, κουτάβι; Για τέτοια τρέλα μιλάμε. Άτομο συνδιασμένο δηλαδή και στη συνείδηση των άλλων με σκύλους.

Στο θέμα μας τώρα. Όταν πήγα στο εκτροφείο για να πάρω τον Έλβις μου άνοιξαν την εξωτερική πόρτα με μηχανισμο και μπηκα μόνη μου μέσα στο κτημα. Πλησιάζοντας στο σπίτι η πόρτα άνοιξε και πριν δω άνθρωπο ξεχύθηκαν από μέσα 5-6 λαμπ και γκόλτεν μαζί. Όποιος ξέρει είναι μεγαλόσωμα σκυλιά 40 κιλά περίπου ...Ερχόντουσαν κατά πάνω μου γαυγίζοντας..καλοσώρισμα και ενθουσιασμος αλλά τα χρειάστηκα...τα χρειάστηκα με ριτρίβερς κανικότατα!!! Κι ενώ η γλώσσα σώματος τους έδειχνε ότι δεν είχαν ίχνος επιθετικότητας. Θέλω να πω ότι το να τρέχουν κατά πάνω σου άγνωστοι σκύλοι είναι κάπως...όλοι μπορει να ρωτήσουν εκείνη τη στιγμή "θα με φάει;" Δεν συνιστά φοβία αυτό..

 

[spyv]

...αφού να φανταστείς οτι πρόσφατα έχουμε την τυχη και την ευτυχια να υιοθετησουμε ένα παιδί και όταν το λέω σε κάποιον που έχει να μας δει καιρό , υιοθετήσαμε ένα κοριτσάκι, μου απαντούν, κουτάβι; Για τέτοια τρέλα μιλάμε. Άτομο συνδιασμένο δηλαδή και στη συνείδηση των άλλων με σκύλους.

@l.Kyveli ,να σας ζησει! ευχομαι ο, τι καλυτερο!

 

[kostillos]

linak...
με πολύ καλή διάθεση θα ήθελα να σου πω ότι...καλά κάνεις κι ενδιαφέρεσαι για το παιδί (λογικότατο), αλλά κάπου στην όλη σκέψη σου , θα πρέπει να βάλεις και το σκυλί ! Κάτι που εγώ δεν "νοιώθω" διαβάζοντας τα post σου ...

Οκ έχεις καταλήξει ότι το παιδί σου φοβάται τα σκυλιά.
Παρακάμπτω το εάν θα πας ή δεν θα πας σε ψυχολόγο, εάν θα πάρεις κουτάβι ή ενήλικο, εάν θα είναι σε μέγεθος μικρό ή μεγάλο κτλ κτλ

Νομίζω ότι πρέπει να εστιάσεις στο τι θα γίνει εάν πάρεις σκύλο και το παιδί συνεχίζει να φοβάται και να μη θέλει σκυλί στη ζωή του!
Κι όταν λέω τι θα γίνει, εννοώ ΜΕ ΤΟ ΣΚΥΛΙ τι θα γίνει?

Και για να γίνω πλήρως κατανοητός, θα πρέπει να θεωρήσεις ότι ΕΑΝ αποφασίσεις να αποκτήσεις σκύλο, θα είναι σαν να έκανες ένα αδερφάκι στο παιδί σου! Δηλαδή εάν στο πρώτο παιδί "δεν αρέσει" το δεύτερο (δεν εννοώ εμφανισιακά ), δεν υπάρχει option ούτε να το δώσουμε πίσω, ούτε να το παρατήσουμε ! Θα πρέπει να μάθει το πρώτο παιδί ότι υπάρχει κι ένα δεύτερο με ότι αυτό συνεπάγεται !!

Συνεπώς επανέρχομαι στην πρώτη μου απάντηση, λέγοντας ότι ΠΡΙΝ κάνεις οτιδήποτε, προσπάθησε να καταλάβεις ΕΑΝ το παιδί σου ΑΓΑΠΑ τα ζώα και συγκεκριμένα τα σκυλιά !

Για να το καταλάβεις αυτό δεν χρειάζεται ούτε παιδοψυχολόγος ούτε τίποτα....
Λίγη παρατηρητικότητα χρειάζεται και μια δυο δόκιμες!
Πάρε τηλεφωνώ σε ένα καταφύγιο ζώων ή σε ένα εκτροφείο και παρακάλεσε τους να σου "φτιάξουν" μια κατάσταση με κουτάβια, δηλαδή να πας εκεί με τον νεαρό και να δεις 2-3 κουταβάκια, χωρίς να περάσεις από τα μεγάλα σκυλιά που θα γαβγίσουν θα χοροπηδήσουν, θα μυρίσουν κτλ κτλ .
Από τις αντιδράσεις του παιδιού, αν θα δείξει ενδιαφέρον, αν θα μαζευτεί κτλ κτλ θα καταλάβεις...

Κι αφού καταλάβεις, τότε άρχισε να σκέφτεσαι το επόμενο βήμα!

 

[linak]

linak...
με πολύ καλή διάθεση θα ήθελα να σου πω ότι...καλά κάνεις κι ενδιαφέρεσαι για το παιδί (λογικότατο), αλλά κάπου στην όλη σκέψη σου , θα πρέπει να βάλεις και το σκυλί ! Κάτι που εγώ δεν "νοιώθω" διαβάζοντας τα post σου ...

Οκ έχεις καταλήξει ότι το παιδί σου φοβάται τα σκυλιά.
Παρακάμπτω το εάν θα πας ή δεν θα πας σε ψυχολόγο, εάν θα πάρεις κουτάβι ή ενήλικο, εάν θα είναι σε μέγεθος μικρό ή μεγάλο κτλ κτλ

Νομίζω ότι πρέπει να εστιάσεις στο τι θα γίνει εάν πάρεις σκύλο και το παιδί συνεχίζει να φοβάται και να μη θέλει σκυλί στη ζωή του!
Κι όταν λέω τι θα γίνει, εννοώ ΜΕ ΤΟ ΣΚΥΛΙ τι θα γίνει?

Και για να γίνω πλήρως κατανοητός, θα πρέπει να θεωρήσεις ότι ΕΑΝ αποφασίσεις να αποκτήσεις σκύλο, θα είναι σαν να έκανες ένα αδερφάκι στο παιδί σου! Δηλαδή εάν στο πρώτο παιδί "δεν αρέσει" το δεύτερο (δεν εννοώ εμφανισιακά ), δεν υπάρχει option ούτε να το δώσουμε πίσω, ούτε να το παρατήσουμε ! Θα πρέπει να μάθει το πρώτο παιδί ότι υπάρχει κι ένα δεύτερο με ότι αυτό συνεπάγεται !!

Συνεπώς επανέρχομαι στην πρώτη μου απάντηση, λέγοντας ότι ΠΡΙΝ κάνεις οτιδήποτε, προσπάθησε να καταλάβεις ΕΑΝ το παιδί σου ΑΓΑΠΑ τα ζώα και συγκεκριμένα τα σκυλιά !

Για να το καταλάβεις αυτό δεν χρειάζεται ούτε παιδοψυχολόγος ούτε τίποτα....
Λίγη παρατηρητικότητα χρειάζεται και μια δυο δόκιμες!
Πάρε τηλεφωνώ σε ένα καταφύγιο ζώων ή σε ένα εκτροφείο και παρακάλεσε τους να σου "φτιάξουν" μια κατάσταση με κουτάβια, δηλαδή να πας εκεί με τον νεαρό και να δεις 2-3 κουταβάκια, χωρίς να περάσεις από τα μεγάλα σκυλιά που θα γαβγίσουν θα χοροπηδήσουν, θα μυρίσουν κτλ κτλ .
Από τις αντιδράσεις του παιδιού, αν θα δείξει ενδιαφέρον, αν θα μαζευτεί κτλ κτλ θα καταλάβεις...

Κι αφού καταλάβεις, τότε άρχισε να σκέφτεσαι το επόμενο βήμα!

Προφανως ξερω οτι τα παιδια μου ολα αγαπανε τα ζωα. Αν υπηρχε αμφιβολια οτι δεν τα συμπαθουν, τα σιχαινονται, σκοπευουν να τα βασανισουν κλπ, δεν θα το συζητουσαμε, ειναι αδικο για το σκυλο.
Τωρα, ως προς το θεμα του να το αντιμετωπισω σαν να κανω παιδι, σε αυτη την περιπτωση δεν θα με ενοιαζε καθολου η γνωμη των παιδιων που ηδη εχω. Ουτε κανουμε παιδια γιατι τα γυρεουν τα μεγαλυτερα, ουτε δεν κανουμε γιατι τα μεγαλα δεν γουσταρουν αδελφια. Δεν ξερω, μπορει να σκεφτονται καποιοι γονεις διαφορετικα, σε εμας η αποκτηση η μη νεων μελων στην οικογενεια ανηκει στους γονεις. Τα παιδια δεν εχουν κανενα λογο, ευθυνη, εξουσια κλπ. Δεν το συζηταμε, απλως τους ανακοινωνεται οτι σε π.χ. 5 μηνες θα εχουμε ενα αδερφακι.
Απο εκει και περα, το αδερφακι ο,τι και να γινει, δεν θα φυγει απο το σπιτι. Ενα σκυλι δεν ειναι αδερφακι και υπο συνθηκες, μπορει να ψαξουμε να του βρουμε αλλο σπιτι. Θεωρητικα μιλωντας, δεν ξεκιναμε με τετοια προοπτικη. Πολυς κοσμος καποια στιγμη λογω συνθηκων ψαχνει μια νεα οικογενεια για τα κατοικιδια του, και εφοσον δεν τα παρατησει στο δρομο, εγω δε βλεπω κατι το περιεργο η το μεμπτο. Ξερω οτι πολυς κοσμος εδω διαφωνει, και το σεβομαι, αλλα δεν ειμαι στην κατηγορια του ανθρωπου που βλεπει ενα ζωο σαν το νεο του παιδι.
Και απο τη σκοπια του σκυλου το ψαχνω στα πλαισια που με ενδιαφερει. Δηλαδη, δε θελω ενα σκυλο που θα υποφερει. Θελω να ξερω οτι στα πλαισια των δυνατοτητων μου κανω το καλυτερο που μπορω για να περασει και ενας σκυλος καλα. Απο εκει και περα, και πραγματικα σεβομενη οποιον σκεφτεται διαφορετικα, ο σκυλος για εμενα ειναι ενα ζωο που υιοθετεις απο το δρομο (η για να μη βρεθει στο δρομο) και ελπιζεις να του προσφερεις μια πιο ανετη, ασφαλη και μακαρι χαρουμενη ζωη. Δηλαδη, η πιθανοτητα να παω σε εκτροφεα, να ασχοληθω με εκπαιδευτες κλπ, ειναι η ιδια με το να γινω αστροναυτης.

 

[l.Kyveli]

Δηλαδη, η πιθανοτητα να παω σε εκτροφεα, να ασχοληθω με εκπαιδευτες κλπ, ειναι η ιδια με το να γινω αστροναυτης.

Kαι πριν 20 χρόνια το email ούτε που σου περνούσε από το μυαλό και τώρα είναι εξισου συνηθισμένος τρόπος επικοινωνίας όπως το τηλέφωνο. Δεν λέει κάτι αυτό. Εξελισόμαστε συνέχεια.

 

[linak]

Kαι πριν 20 χρόνια το email ούτε που σου περνούσε από το μυαλό και τώρα είναι εξισου συνηθισμένος τρόπος επικοινωνίας όπως το τηλέφωνο. Δεν λέει κάτι αυτό. Εξελισόμαστε συνέχεια.

Oχι σε κατι τετοιο, και δε θελω να πω και ψεματα. Γνωμες ζηταω, δεν εχει νοημα να παριστανω οτι θα κανω πραγματα που δεν θα κανω και να σας κοροιδευω. Ειναι σαν να λες σε χορτοφαγο να φαει κρεας ενα πραγμα Μπορει θα μου πεις και να γινει, ποτε δεν ξερεις, οι ανθρωποι αλλαζουν, αλλα ας πουμε οτι εχω φιλοσοφικες διαφωνιες στο θεμα αυτη τη στιγμη.

 

[l.Kyveli]

Oχι σε κατι τετοιο, και δε θελω να πω και ψεματα. Γνωμες ζηταω, δεν εχει νοημα να παριστανω οτι θα κανω πραγματα που δεν θα κανω και να σας κοροιδευω. Ειναι σαν να λες σε χορτοφαγο να φαει κρεας ενα πραγμα Μπορει θα μου πεις και να γινει, ποτε δεν ξερεις, οι ανθρωποι αλλαζουν, αλλα ας πουμε οτι εχω φιλοσοφικες διαφωνιες στο θεμα αυτη τη στιγμη.

Εκτροφέας και εκπαιδευτης ειναι δυο διαφορετικά πραγματα. Μπορεί να είσαι ιδεολογικά αντίθετη με ένα καθαροαιμο αλλά ένας εκπαιδευτης ποτέ δεν ξέρεις πότε θα σου χρειαστεί.

 

[noni_papa]

Καλημέρα και από μένα. Από προσωπική εμπειρία έχω τη μητέρα μου την οποία όταν ήταν μικρή την είχε κυνηγήσει μια αγέλη σκύλων και από τότε τα φοβόταν κάπως. Τα συμπαθούσε, δεν ήθελε το κακό τους αλλά ήταν φάση από μακριά και αγαπημένοι. Όλα άλλαξαν όταν γνωρίσαμε τη Λάρα στο δρόμο (τελικά ήταν ημιδεσποζόμενη να το πω έτσι) με τη Λάρα να είναι 8 μηνών. Τα χρόνια πέρασαν, η μητέρα μου άρχισε να γίνεται πιο ανεκτική και να ανοίγεται περισσότερο και στο τέλος να μην έχει κανένα θέμα με τα σκυλιά και να χαϊδεύει όποιο σκυλί έβλεπε. Και μιλάμε για μεγαλύτερης ηλικίας άτομο με άρα πιο παγιωμένες καταστάσεις. Κι εγώ πιστεύω ότι ο μικρός μπορεί να ξεπεράσει αυτή του τη φοβία με τη σωστή προσέγγιση. Ρώτησες στο αρχικό ποστ για το πώς θα αντιδράσει ένας σκύλος απέναντι σε ένα παιδί που φοβάται. Πρώτον κανένας δεν μπορεί να το απαντήσει αυτό με σιγουριά, μιας και ο κάθε σκύλος έχει τη δικιά του ιδιοσυγκρασία. Η πιο σίγουρη επιλογή για αυτό θα ήταν ένα κουτάβι. Αλλά από την άλλη το κουτάβι είναι λίγο (πολύ) άτσαλο και μπορεί να τρομάξει το παιδί παραπάνω. Από την άλλη ένας ενήλικος σκύλος είναι μεν ένας κατασταλαγμένος χαρακτήρας αλλά και πάλι δεν είναι σίγουρο πώς θα αντιδράσει. Ίσως το καλύτερο να ήταν η υιοθεσία ενός ενήλικου σκύλου που φιλοξενούνταν σε σπίτι με παιδιά. Αλλά και πάλι πιστεύω ότι ξεκινάς από λάθος βάση και να εξηγηθώ. Ο σκύλος είναι (κακά τα ψέματα) μια δέσμευση ζωής και ως τέτοια θα ήταν ριψοκίνδυνο να βάλεις τώρα στο σπίτι σου έναν αφού ένα από τα παιδιά σου τα φοβάται. Οπότε, και για να μην μπει καν στο κάδρο το ενδεχόμενο επιστροφής του σκύλου (μιας και σε αυτή την περίπτωση θα ήταν άδικο για εκείνον), θα πρέπει πρώτα να αντιμετωπιστεί ο φόβος του παιδιού. Μια ξενάγηση στα κουτάβια μιας φιλοζωικής ή ενός καταφυγίου, μια συνάντηση με φιλικούς σκύλους σε κάποιο ουδέτερο χώρο ή σε σπίτια φίλων και (ίσως και η καλύτερη λύση) η φιλοξενία ενός ήρεμου σκύλου θα μπορούσε να βοηθήσει την κατάσταση. Και όταν ο μικρός ξεπεράσει το φόβο του και θέλει πια και ο ίδιος σκύλος και ανταποκρίνεται θετικά σε κάτι τέτοιο, τότε προχωρήστε στην απόκτησή του. Και συμφωνώ με τον @kostillos και για το θέμα του σκύλου. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να σκέφτεσαι πρώτα το παιδί σου. Σε δεύτερη σκέψη όμως πρέπει να θέσεις και το σκύλο και να μην προχωρήσεις σε μια κίνηση που ενδεχομένως στο τέλος γυρίσει μπούμερανγκ και στενοχωρηθείτε όλοι μαζί και ο σκύλος. Για αυτό θα επιμείνω ότι πρώτα πρέπει να λυθεί το θέμα με το παιδί και μετά όλα τα άλλα θα έρθουν.

ΥΓ. Στο τελευταίο σου ποστ ανέφερες ότι θέλεις να προσφέρεις στο σκύλο μια άνετη, ασφαλή και χαρούμενη ζωή. Ο σκύλος για να είναι χαρούμενος θέλει να είναι με την αγέλη του (δηλαδή εσάς). Το να περνάει κάποιες από τις ώρες του στην αυλή το θεωρώ οκ. Το να περνάει όμως την πλειοψηφία της μέρας έξω δεν ξερω κατά πόσο θα τον κάνει χαρούμενο μιας και θα του στερηθεί η δυνατότητα να είναι κοντά σας ακόμα και αν κοιμάται στο σαλόνι πχ και εσείς τρώτε στην κουζίνα. Για να είναι ασφαλής χρειάζεται τα έμβολια, τις αποπαρασιτώσεις του, τις εξετάσεις του κλπ. Όσο για τον εκπαιδευτή, δεν μπορείς να τον αποκλειείς έτσι κάθετα μιας και ίσως χρειαστείς ακόμα και μια συνεδρία μαζί του για τα βασικά. Και δεν καταλαβαίνω τι φιλοσοφικές διαφωνίες θα μπορούσαν να είναι αυτές. Ο εκπαιδευτής υπάρχει για να βοηθάει τους ιδιοκτήτες στην εκπαίδευση του σκύλου τους και στην επίλυση ενδεχόμενων θεμάτων ώστε να υπάρχει μια υγιής και χαρούμενη διαβίωση και συμβίωση για όλα τα μέλη. Είναι σαν να αποκλείουμε τους ψυχολόγους, τους διατροφολόγους κλπ...Και εγώ στην προηγούμενη σκυλίτσα μου δεν είχα χρειαστεί εκπαιδευτή. Αλλά με την Άμπυ όταν τη φέραμε γρύλιζε σε κάθε άνθρωπο που έβλεπε λόγω ανασφάλειας. Αντί λοιπόν να αφήσω το κουτάβι να δυστυχήσει και να εμποδίσω την ομαλή ένταξή του στην ανθρώπινη κοινωνία έφερα εκπαιδευτή για να μας δώσει συμβουλές και οδηγίες. Ε σε μια βδομάδα είχε στρώσει. Όπως είπε και η @I.Kyveli ποτέ δεν ξέρεις πότε θα σου χρειαστεί

Και για να κλείσω, προσωπικά πιστεύω ότι πρεπει να πάρετε σκύλο απλά να περιμένετε μέχρι το παιδί να αποβάλλει το φόβο του

 

[kostillos]

Τα παιδια δεν εχουν κανενα λογο, ευθυνη, εξουσια κλπ. Δεν το συζηταμε, απλως τους ανακοινωνεται οτι σε π.χ. 5 μηνες θα εχουμε ενα αδερφακι.

Εννοείται ...
Με αυτό που σου έγραψα , ήθελα άπλα να σου επισημάνω τη σοβαρότητα που θα έπρεπε να έχει η απόφαση απόκτησης σκύλου.
Και διαβάζοντας την απάντηση σου, καλά έκανα και στο επισήμανα !

Ενα σκυλι δεν ειναι αδερφακι και υπο συνθηκες, μπορει να ψαξουμε να του βρουμε αλλο σπιτι.

Στα πλαίσια του μεταξύ μας ευγενικού διαλόγου, κάνεις ΤΕΡΑΣΤΙΟ λάθος! Το σκυλί ΕΙΝΑΙ παιδί κι ΟΧΙ δεν "ψάχνουμε" να το δώσουμε ΕΑΝ "δεν μας κάνει" ή "δεν εξυπηρετεί" τον λόγο που το αποκτήσαμε!

Απο εκει και περα, και πραγματικα σεβομενη οποιον σκεφτεται διαφορετικα, ο σκυλος για εμενα ειναι ενα ζωο που υιοθετεις απο το δρομο (η για να μη βρεθει στο δρομο) και ελπιζεις να του προσφερεις μια πιο ανετη, ασφαλη και μακαρι χαρουμενη ζωη.

Α ναι ναι...
Κι εσύ κι εγώ κι όλοι μας, ζώα είμαστε της κατηγορίας των θηλαστικών....
Θεωρητικά (που λες κι εσύ!) διαφέρουμε από κάποια άλλα στο ότι μπορουμε να σκεφτούμε, να προγραμματίσουμε και να ενεργήσουμε ανάλογα!

Εύχομαι να έχεις τις παραπάνω ικανότητες-χαρακτηριστικά και να τις εκμεταλλευτείς στο έπακρο στη συγκεκριμένη περίπτωση!

 

[linak]

Στα πλαίσια του μεταξύ μας ευγενικού διαλόγου, κάνεις ΤΕΡΑΣΤΙΟ λάθος! Το σκυλί ΕΙΝΑΙ παιδί κι ΟΧΙ δεν "ψάχνουμε" να το δώσουμε ΕΑΝ "δεν μας κάνει" ή "δεν εξυπηρετεί" τον λόγο που το αποκτήσαμε!

Καταλαβαινω οτι υπαρχει πολυς κοσμος σε αυτο το φορουμ που συμμεριζεται αυτη την αποψη, το οποιο και σεβομαι. Αλλωστε αν δεν υπηρχε αυτη η σκοπια σε ενα φορουμ για σκυλους, κατι θα ηταν πολυ περιεργο!
Απλως ειναι οπως βλεπω π.χ. το ισλαμ. Οκ, σεβασμο απολυτο σε αυτους που ειναι μουσουλμανοι και καλα κανουν, και κουμπαρο μουσουλμανο εχω και τον αγαπαω σαν αδελφο, αλλα δεν σημαινει οτι και συμμεριζομαι αυτη την πλευρα της ζωης του.
Οποτε συζηταω και ψαχνω συμβουλες απο τη σκοπια του ανθρωπου που ουτε καν το σκεφτεται να δει την υιοθεσια σκυλου σαν υιοθεσια παιδιου.
Πες π.χ. πως χανουμε τη δουλεια μας, μεταναστευουμε στην Αυστραλια η κατι αλλο εξισου απροβλεπτο και ριζοσπαστικο. Τα παιδια δεν θα φυγουν και στην αναγκη θα ζητιανεψω για να φαωε, το σκυλι θα φυγει. Ειπαμε ακραιο σεναριο προφανως, δεν μιλαμε γι απροβλημα του τυπου το σκυλι γρυλιζει στις γατες η εφαγε το παπουτσι.

 

[kostillos]

Χμμμμ...
για φαντάσου λίγο τον εαυτό σου να μπαίνεις σε ένα φόρουμ μουσουλμάνων και να τους ζητάς χριστιανικές πληροφορίες!?

 

[l.Kyveli]

Χμμμμ...
για φαντάσου λίγο τον εαυτό σου να μπαίνεις σε ένα φόρουμ μουσουλμάνων και να τους ζητάς χριστιανικές πληροφορίες!?

Δεν στέκει η παρομοίωση. Δηλαδή να ζητούν πληροφορίες μονο όσοι έχουν 100% ίδιες απόψεις με εμάς; Δεν μπορώ βαρέθηκα μόνο με την ιδέα..

 

[Captain hook]

Δεν στέκει η παρομοίωση. Δηλαδή να ζητούν πληροφορίες μονο όσοι έχουν 100% ίδιες απόψεις με εμάς; Δεν μπορώ βαρέθηκα μόνο με την ιδέα..

Οποτε συζηταω και ψαχνω συμβουλες απο τη σκοπια του ανθρωπου που ουτε καν το σκεφτεται να δει την υιοθεσια σκυλου σαν υιοθεσια παιδιου.

Νομίζω σου απάντησε μόνη της η linak

 

[kostillos]

Δεν στέκει η παρομοίωση. Δηλαδή να ζητούν πληροφορίες μονο όσοι έχουν 100% ίδιες απόψεις με εμάς; Δεν μπορώ βαρέθηκα μόνο με την ιδέα..

Όχι!
Ειδικά εγώ....δεν έχω ίδιες απόψεις (διαπιστωμένο και καταγεγραμμένο) με αρκετούς εδώ!
Όμως επί της αρχής θα πρέπει να υπάρχει μια βάση κουβέντας (γιατι κουβέντα κάνουμε)

Όταν λοιπόν εγώ λέω ότι ένα σκυλί είναι σαν παιδί κι ο άλλος λέει όχι,
όταν εγώ λέω ότι δεν "ψάχνουμε" να δώσουμε ένα σκυλί ΕΑΝ "δεν μας κάνει" ή "δεν εξυπηρετεί" τον λόγο που το αποκτήσαμε κι ο άλλος λέει ότι το δίνουμε , ΔΕΝ έχουμε κάτι να πούμε επί του θέματος .

Θυμίζω ότι το θέμα είναι τι μπορεί να κάνει ο/η φίλος (η) μας επειδή το παιδί του (της) φοβάται τα σκυλιά.
Η δίκη μου λοιπόν άποψη, αφού συνομίλησα και διάβασα τα γραφόμενα του (της) είναι ...ΤΙΠΟΤΑ!
Και το λέω αυτό γιατι ενώ στην αρχή έγραψα πάρε ένα κουτάβι, αν πρόκειται να πάρει ένα κουτάβι και μετά να το πασάρει σε κάποιον άλλον, ας μη το πάρει κι ας μείνει με το φόβο ο πιτσιρικάς!

Δεν γίνεται να της πω ...έλα μωρέ κανε το πείραμα κι άμα δε βγει τι έγινε?
Πες το εσύ αυτό

 

[l.Kyveli]

Νομίζω σου απάντησε μόνη της η linak

Διαφωνω όποιος και να μου απάντησε. Σε μία ερώτηση στο φόρουμ θα απαντησει όποιος θέλει. Αν θελει κάποιος επιλεκτικές απαντησεις υπάρχουν και τα pm