Και όλα αυτά τώρα εσύ, τα περιγράφεις με καμάρι!!!!Επίσης ξέχασα να αναφέρω ότι αγαπημένο του παιχνίδι με τον γιο μου είναι να τους φουσκωνω μπαλόνια και να τα δίνω στον γιο μου, ο οποίος με τη σειρά του τα κάνει πάσα στον Μοχα που τα σκάει. Το θέμα είναι ότι πολλές φορές τα τρώει... Έτσι έχουμε τα πιο παρδαλα κακάκια στο πάρκο. Όπως καταλαβαίνετε δεν υπάρχει περίπτωση να μη μαζέψουμε ακαθαρσίες αφού όλοι ξέρουν ποιος τα έχει κάνει!Υγ.οταν κάνει εμετό, βγάζει ακόμα κομμάτια από μια μυγοσκοτωστρα που έφαγε το 2012 στη σκυρο .... Προχθες έφαγε πλαστελινη σε μπαλάκια αφού του είπε ο γιος μου μαμ... Τα έφαγε ευτυχισμένος και ο μικρός τον επιβραβευσε με χάδι... Δεν ξέρω ποιος είναι χειρότερος από τον άλλο. Ευτυχώς την πλαστελινη την βγάλαμε χθες με κάτι από φουξ μπαλόνια...
κοίταξε... Την πρώτη φορά που πήγε μα φάει κάτι, ήταν ένα μωριμαντηλο.. .. Του το πρόλαβα μέσα στο λαιμό με δείκτη και μέσο δάχτυλο... Έχει φάει κατά καιρούς γέμιση από μαξιλάρες κλπ... Η κτηνίατρος μου μετά από καμία εικοσαρα επισκέψεις για ανάλογη αιτία, χωρίς παρενέργειες πλην εμετόυ μερικές φορές, με καθησυχασε αφού μυαλό δε βάζει. Τα μπαλόνια, τρώει ότι πάει προς το στόμα του που λόγω ταχύτητας δεν του το βγάζεις εύκολα. Από το μπαμ πάει μέσα και το καταπινει αμέσως... Έχω χάσει πολλούς υπνους φοβουμενος τη διαταση... Ευτυχώς είναι χοντροπετσος. Μετά από ένα σημείο λοιπόν φίλε μου, το παίρνεις απόφαση ότι αυτός είναι. Δεν το προτείνω ως λιχουδια, ούτε απολαμβάνω το ρίσκο της υγείας του,ούτε τον χαμένο ύπνο μου,ενώ αυτός ροχαλιζει ονειρευομενος σκασμενα μπαλόνια τριγύρω του... Αλλα με όση βλακεια τον δέρνει, εξακολουθεί να είναι το καμάρι μου... Σε σχέση με αυτά που είχα να αντιμετωπίζω στην αρχή αυτό είναι πταισμα. Ευτυχώς μεγαλώνει ο μικρός και θα φύγουμε από την πλαστελινη και τα μπαλόνια...Και όλα αυτά τώρα εσύ, τα περιγράφεις με καμάρι!!!!
Σε άλλο θέμα ανέφερες το ποσό δύσκολο είναι να συμβιωσεις με έναν σκύλο -πλάκα μου κανεις-. Δεν γνωρίζω την ιστορία του σκύλου σου,θα την ξεσκαλισω κάποια στιγμή, αλλά ανέφερες ότι κάποια στιγμή το παίρνεις απόφαση ότι κάποια πράγματα είναι όπως είναι... Γιατί να ισχύει στην περίπτωση σου, και όχι στην δική μου; Όταν μιλάμε μάλιστα ότι ο δικός μου έφτασε στα χέρια μου ως σκύλος -πλάκα μου κανεις-.Και όλα αυτά τώρα εσύ, τα περιγράφεις με καμάρι!!!!
με αυτο1.Ακαρπες οι προσπάθειες εντός Ελλάδας αφού δεν ξέρουν τι ζητάνε,
2. από αμερικα τζάμπα τ α ξενυχτια για τηλέφωνα,
3. στα Βαλκάνια φίλος εισαγωγέας να μου ρίχνει διαδοχικά άκυρα... .
Αυτό ήταν το ιστορικό πριν τη στιγμή που έριξα μια ματιά στις αγγελίες και είδα για έναν μποξερακο 20 ημερών που λόγω συνθηκών....
Φαντάζομαι δεν παραλείψατε να του μιλάτε αισθησιακά αισθησιακά κατά τη διάρκεια του πρωκτικού μασάζ.. Και στα γαλλικά. Oh mon amour και τέτοια.Επίσης δε φαντάζεσαι πόσες φορές τον έχουμε κάνει μασάζ στον πρώκτο..Είναι ο Μοχάμετ μου..
τον Μοχα τον προλαβαίνεις, τον Γιώργο που νομίζει ότι δε θέλουμε να δώσουμε στον Μοχα φαΐ, δεν τον προλαβαίνεις. Τα μπαλόνια είναι φάουλ αλλά είναι κάτι που με κόπο έχουμε περιορίσει. Πίστεψε με όμως ότι μπορεί να καταπιεί τα πάντα ανεξαρτήτως μεγέθους, σχήματος,υφης, χρώματος,θερμοκρασίας που θα του πετάξεις Γιώργος. Γιατί του το έδωσε ο Γιώργος. Αυτό είναι πιο επικίνδυνο από το κομμάτι του μπαλονιου που βγαίνει αυτούσιο μέσω κοπρανων. Εν τω μεταξύ θυμήθηκα κι άλλα που έχω μαζέψει από κάτω... Δεν υπάρχει ο τύπος. Όμως ο Γιώργος πάει στο μπωλακι του και μοιράζεται την κροκετα του (δεν την τρώει) για να του την δώσει μετά από το χέρι του... Αυτή η εικόνα όταν έχεις περάσει από άλλες καταστάσεις τον συγχωρουν. Εύχομαι να μη πάθει ποτέ τίποτα τέτοιο αφού υποσχέθηκε στη σύζυγο ότι θα πεθάνει στα 73 μας χρόνια( ανθρώπινα)!Αντί να ξαγρυπνάς και να ανησυχείς, δε θα ήταν καλύτερα να μην του δίνεις τη δυνατότητα να σου προκαλεί καρδιοχτύπια; Καταλαβαίνω να πει κάποιος "δοκίμασα τα πάντα και σηκώνω τα χέρια, αυτή η συμπεριφορά δεν αλλάζει". Αυτό όμως δε συνεπάγεται αυτομάτως να αφήνει το περιθώριο στο σκύλο να εκδηλώσει την όποια συμπεριφορά, ιδίως όταν αυτή είναι επικίνδυνη.