Αυγουστος, οδηγω με νταλα ζεστη, υγρασια, να σιχτιριζω που ειμαι ακομα στην Αθηνα
και οχι αραχτη σε καποια παραλια να ακουω τα πλατς πλουτς και αντικριζω
κατι ασπρο πανω στο πεζοδρομιο να μην κουνιεται.
Παει λεω το φαγανε το σκυλι. . . Κατεβαινω βρε ψιτ, μους μουτς τιποτα.
Πλησιαζω και σηκωνει την κεφαλα της η μανταμ. Κοιμοταν βλεπεται του καλου
καιρου και την ενοχλησα. Ουτε κολλαρο, ουτε τσιπ, τιποτα.
Πως να το αφησω εδω σκεφτηκα θα πεσει σε ασχημα χερια. Αντε ελα και εσυ.
Στο κορμι της εκαναν παρτυ εκατονταδες τσιμπουρια.
http://vid639.photobucket.com/album...5_872933536126985_610574016_n_zpshadaxsgg.mp4
Αυτη εντωμεταξυ να μου γλυφει τα χερια λες και ημουν κανα μαγκνουμ.
Να χοροπηδαει, να μου κανει τσαχπινιες, να τρεχει σαν την τρελη απο την χαρα της.
Βρε μη μου κανεις τετοια ελεγα και δεν μπορω να σε κρατησω. . .
Αφου καναμε τα Beaute μας και γενικαμε ομορφες αρχισε ο γολγοθας να βρουμε
σπιτι. Ποσους μηνες κρατησε ουτε και που θυμαμαι. Βαρεθηκα να μιλαω
στο τηλεφωνο, να κανω επισκεψεις κατ' οικον, να ακουω μεγαλα λογια που σβηνανε
μεσα σε δευτερολεπτα. Να μην τα πολυλεω δεν στεριωσε κατι καλο.
Αφου τα ζυγισα απο εδω, τα μετρησα απο εκει αποφασισα να την κρατησω και να γινει
μια κυρια Κοκοβικου.
Αν και μου πηρε αρκετο καιρο, δεν ηξερα αν θελω να βαλω και
αλλο σκυλι στην αγελη μου, και ειδικα μετα την απωλεια της αγαπημενης μου Σοκο,
Και ειδικα ενα σκυλι απαιτητικο, που χρειαζεται χρονο, εκτονωση, δουλεια κτλ
Η Τινα ομως μου τα εχει κανει ολα αυτα καπως πιο ευκολα.
Με ειχε επιλεξει απο εκεινη την ημερα του Αυγουστου απλα εγω δεν το ειχα τοτε καταλαβει.
Ειναι καλοβολη, γλυκια, ατσουμπαλη, παιχνιδιαρα, ξεροκεφαλη φουλ, πεισματαρα, αγαπησιαρα,
καθαρη, ενας κλοουν, με κανει και γελαω και ειδικα σε εκεινες τις δυσκολες στιγμες που
περασα και δεν την ηθελα καθολου, εκεινη επεμενε να μου αποδειξει οτι αξιζει να της δωσω
μια ευκαιρια! Νιωθω πολυ τυχερη και ας χρειαζεται να κανουμε πολυ δουλεια κ οι δυο μας γιατι
αλλιως εχουμε συνηθισει.
Νιωθω τυχερη γιατι στον δρομο βρηκα ακομα ενα διαμαντι. Που απλα χρειαζοταν αγαπη και
ασφαλεια για να λαμψει.
Αυτο το θεμα το ανοιξα οχι μονο για να σας παρουσιασω την καμηλα μου αλλα για να
πω και σε αρκετους απο αυτους που θελουν να αγορασουν σκυλο να ξανασκεφτουν
την πιθανοτητα να υιοθετησουν καποιο.
Ζουμε σε μια χωρα που βρισκεις σχεδον τα παντα σε καταφυγια, στους δρομους, σε
εθελοντικες ομαδες που φροντιζουν ζωα.
Σκυλια που περιμενουν μια ζωη να βρουν ενα σπιτι, ενα χαδι, μια θαλπωρη.
Αν με ρωτησετε δεν εχουν τιποτα λιγοτερο απο τα καθαροαιμα.
Αυτη λοιπον ειναι η καμηλα μου!
και οχι αραχτη σε καποια παραλια να ακουω τα πλατς πλουτς και αντικριζω
κατι ασπρο πανω στο πεζοδρομιο να μην κουνιεται.
Παει λεω το φαγανε το σκυλι. . . Κατεβαινω βρε ψιτ, μους μουτς τιποτα.
Πλησιαζω και σηκωνει την κεφαλα της η μανταμ. Κοιμοταν βλεπεται του καλου
καιρου και την ενοχλησα. Ουτε κολλαρο, ουτε τσιπ, τιποτα.
Πως να το αφησω εδω σκεφτηκα θα πεσει σε ασχημα χερια. Αντε ελα και εσυ.
Στο κορμι της εκαναν παρτυ εκατονταδες τσιμπουρια.
http://vid639.photobucket.com/album...5_872933536126985_610574016_n_zpshadaxsgg.mp4
Αυτη εντωμεταξυ να μου γλυφει τα χερια λες και ημουν κανα μαγκνουμ.
Να χοροπηδαει, να μου κανει τσαχπινιες, να τρεχει σαν την τρελη απο την χαρα της.
Βρε μη μου κανεις τετοια ελεγα και δεν μπορω να σε κρατησω. . .
Αφου καναμε τα Beaute μας και γενικαμε ομορφες αρχισε ο γολγοθας να βρουμε
σπιτι. Ποσους μηνες κρατησε ουτε και που θυμαμαι. Βαρεθηκα να μιλαω
στο τηλεφωνο, να κανω επισκεψεις κατ' οικον, να ακουω μεγαλα λογια που σβηνανε
μεσα σε δευτερολεπτα. Να μην τα πολυλεω δεν στεριωσε κατι καλο.
Αφου τα ζυγισα απο εδω, τα μετρησα απο εκει αποφασισα να την κρατησω και να γινει
μια κυρια Κοκοβικου.
Αν και μου πηρε αρκετο καιρο, δεν ηξερα αν θελω να βαλω καιαλλο σκυλι στην αγελη μου, και ειδικα μετα την απωλεια της αγαπημενης μου Σοκο,
Και ειδικα ενα σκυλι απαιτητικο, που χρειαζεται χρονο, εκτονωση, δουλεια κτλ
Η Τινα ομως μου τα εχει κανει ολα αυτα καπως πιο ευκολα.
Με ειχε επιλεξει απο εκεινη την ημερα του Αυγουστου απλα εγω δεν το ειχα τοτε καταλαβει.
Ειναι καλοβολη, γλυκια, ατσουμπαλη, παιχνιδιαρα, ξεροκεφαλη φουλ, πεισματαρα, αγαπησιαρα,
καθαρη, ενας κλοουν, με κανει και γελαω και ειδικα σε εκεινες τις δυσκολες στιγμες που
περασα και δεν την ηθελα καθολου, εκεινη επεμενε να μου αποδειξει οτι αξιζει να της δωσω
μια ευκαιρια! Νιωθω πολυ τυχερη και ας χρειαζεται να κανουμε πολυ δουλεια κ οι δυο μας γιατι
αλλιως εχουμε συνηθισει.
Νιωθω τυχερη γιατι στον δρομο βρηκα ακομα ενα διαμαντι. Που απλα χρειαζοταν αγαπη και
ασφαλεια για να λαμψει.
Αυτο το θεμα το ανοιξα οχι μονο για να σας παρουσιασω την καμηλα μου αλλα για να
πω και σε αρκετους απο αυτους που θελουν να αγορασουν σκυλο να ξανασκεφτουν
την πιθανοτητα να υιοθετησουν καποιο.
Ζουμε σε μια χωρα που βρισκεις σχεδον τα παντα σε καταφυγια, στους δρομους, σε
εθελοντικες ομαδες που φροντιζουν ζωα.
Σκυλια που περιμενουν μια ζωη να βρουν ενα σπιτι, ενα χαδι, μια θαλπωρη.
Αν με ρωτησετε δεν εχουν τιποτα λιγοτερο απο τα καθαροαιμα.
Αυτη λοιπον ειναι η καμηλα μου!
