Ο Ερμής 4 μηνών περίπου, περπαταμε στον πιο κεντρικό δρόμο της παλιάς πόλης στα Χανιά που ήταν γεμάτος κόσμο και ξαφνικά του Ερμή του ήρθε να κανει ανάγκη του. Τότε είχε την συνήθεια όταν τα έκανε ταυτόχρονα να προχωρά με μικρά βήματα. Το αποτέλεσμα ήταν να αφήσει σε 30 διαφορετικά σημεία(δεν είναι υπερβολικο) σε μια απόσταση πάνω από 10 μέτρα και ήταν και σε μορφή σχεδόν διαροιας.
Πήρα 3 πακέτα χαρτομαντηλα από διπλανό περίπτερο αλλά δεν μαζευονταν με τίποτα. Μάλλον χειρότερα τα έκανα. Ο κόσμος να με κοιτάζει και εγώ ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί.
Το κορυφαίο πάντως ήταν με έναν άλλο σκύλο που είχα κάποτε.
Καλοκαίρι στο καράβι από Πειραιά για Κρήτη, βγαίνουμε στο κατάστρωμα όπου γινόταν χαμός από κόσμο και περνώντας ανάμεσα από κάτι τραπέζια ο μάγκας μαρκάρει ένα μαύρο σακάκι μιας ηλικιωμένης κυρίας κπου ήταν κρεμασμενο στην πλάτη μιας καρέκλας.
Ευτυχώς μετά το αρχικό σοκ που έπαθε η κυρία, έδειξε κατανόηση αφού της είχα ήδη ζητήσει 736 φορές συγνώμη.
Πήρα 3 πακέτα χαρτομαντηλα από διπλανό περίπτερο αλλά δεν μαζευονταν με τίποτα. Μάλλον χειρότερα τα έκανα. Ο κόσμος να με κοιτάζει και εγώ ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί.
Το κορυφαίο πάντως ήταν με έναν άλλο σκύλο που είχα κάποτε.
Καλοκαίρι στο καράβι από Πειραιά για Κρήτη, βγαίνουμε στο κατάστρωμα όπου γινόταν χαμός από κόσμο και περνώντας ανάμεσα από κάτι τραπέζια ο μάγκας μαρκάρει ένα μαύρο σακάκι μιας ηλικιωμένης κυρίας κπου ήταν κρεμασμενο στην πλάτη μιας καρέκλας.
Ευτυχώς μετά το αρχικό σοκ που έπαθε η κυρία, έδειξε κατανόηση αφού της είχα ήδη ζητήσει 736 φορές συγνώμη.