Με δικά μου λόγια, ότι δεν μπορεί να φυλάει βουβάλια στις Σέρρες και το λαμπατέρ στο Κολωνάκι και να είναι aligned με το πρότυπο.
Ένα απ τα δύο....
(δικά μου λόγια, όχι σκέψεις)
Ένα απ τα δύο....
(δικά μου λόγια, όχι σκέψεις)
Γιατί να ΜΗΝ αποκτήσεις τη φυλή μου! ή, αλλιώς: Σκέψου πρώτα...
- Thread starter johnk
- Ημερομηνία δημιουργίας
Δεν ξέρω αν το άλλο μέλος το έχει κάνει sentry dog ή αν είναι είναι η φυλή απλά ζόρικη. Μου μοιάζει να έχετε διαφορετική αντιμετώπιση στα ίδια "προβλήματα"
Κι οι δύο απομονωνετε το σκύλο όταν υπάρχουν "ξένοι". Εσύ έχεις καταφέρει να δείχνει έστω ανοχή σε δικούς σου ανθρώπους που ο Κασπερ θεωρεί ξένους, αλλά και πάλι (μου έχει δοθεί η αίσθηση ότι) πρέπει να είσαι στην τσίτα μην κάνει ο επισκέπτης καμία απρόβλεπτη ή έντονη κίνηση, κακόβουλα μεν αλλά με την βεβαιότητα σχεδόν ότι ο Κασπερ θα την εκλαβει ως κακόβουλη. Δεν ξέρω αν αυτή η δική σου εγρήγορση, τσίτα, άγχος μεταφέρεται στον Κασπερ ο οποίος ίσως να το μεταγλωττιζει ότι οι επισκέπτες τσιτωνουν τους δικούς μου, ας έχω το νου μου μην τυχόν έχουν δίκιο που αγχώνονται. Αν είναι αυτό, δημιουργείται φαύλος κύκλος... Το άλλο μέλος, ίσως απομονωνει το σκύλο όχι για να το κάνει sentry dog αλλά απλά για να μην υπάρχει στην ατμόσφαιρα τόσο άγχος σε όλους, χωρίς κανένα λόγο. Λέω 'γω τώρα.
Εσείς πάτε τον Κασπερ βόλτα ανά δυάδες, αν έχω καταλάβει καλά, και με μόνιμο άγχος μην πλησιάσει απροσμενα σκύλος ή άνθρωπος. Που αναπόφευκτα κάτι θα γίνει εξού κι η... σκουπιδοσακούλα! Μήπως έτσι γίνεται πάλι φαύλος κύκλος άγχους; Πω πω όταν πηγαίνουμε βόλτα οι άνθρωποι μου είναι σε εγρήγορση, γεμάτοι ένταση. Άρα υπάρχουν κίνδυνοι τριγύρω. Να έχω έξτρα το νου μου να τους προστατέψω.
Το άλλο μέλος, στα αρχικά του ποστ είχε γράψει για τις προσπάθειες να βγαίνει βόλτα το σκυλί στον αστικό ιστό. Καθώς απέτυχαν οι προσπάθειες ώστε οι βόλτες, πέρα από ασφαλείς, να είναι κι ευχάριστες, είπε ότι πάνε εκδρομές όλη η οικογένεια κι ο σκύλος μαζί, τα σαββατοκύριακα, όπου παίζει τρέχει κι εκτονωνεται. Στα μετέπειτα ποστ κάπου αναφέρει ότι και τις καθημερινές τα απογεύματα τον βάζει στο αμάξι και τον πάει βουνό για τη βόλτα του. Ναι, οκ, δεν κοινωνικοποίειται το σκυλί, αλλά, ενήλικο πλέον, έχει χάσει το τραίνο της κοινωνικοποίησης. Για απευαισθητοποιηση δεν έχει δει την ανάγκη αφού καλύπτει τις ανάγκες του σκυλιου αλλά και της ανθρώπινης οικογένειάς του με άλλους τρόπους ώστε να είναι ομαλή η συμβίωση. Άρα, απλά έβγαλε το άγχος και από την συγκεκριμένη πτυχή της ζωής τόσο του σκύλου όσο και των ανθρώπων του.
Ο σκύλος μπαίνει μέσα στο σπίτι όταν κι οπότε εκφράσει την επιθυμία αυτή και βγαίνει στον κήπο, πάλι με δική του πρωτοβουλία. Γιατί λοιπόν να το έχει κάνει sentry dog και να μην αποδεχτηκε απλά τη φύση του;
Μη νομίζεις, κι εγώ αν (στην τελείως υποθετική και απίθανη περίπτωση του να) είχα μπουρμπούλι όπως εσύ θα το έβλεπα και θα προσπαθούσα συνέχεια για ποιο εντεταγμενη,με ασφάλεια, στη ζωή μας, παρουσία του σκύλου.
Κι οι δύο απομονωνετε το σκύλο όταν υπάρχουν "ξένοι". Εσύ έχεις καταφέρει να δείχνει έστω ανοχή σε δικούς σου ανθρώπους που ο Κασπερ θεωρεί ξένους, αλλά και πάλι (μου έχει δοθεί η αίσθηση ότι) πρέπει να είσαι στην τσίτα μην κάνει ο επισκέπτης καμία απρόβλεπτη ή έντονη κίνηση, κακόβουλα μεν αλλά με την βεβαιότητα σχεδόν ότι ο Κασπερ θα την εκλαβει ως κακόβουλη. Δεν ξέρω αν αυτή η δική σου εγρήγορση, τσίτα, άγχος μεταφέρεται στον Κασπερ ο οποίος ίσως να το μεταγλωττιζει ότι οι επισκέπτες τσιτωνουν τους δικούς μου, ας έχω το νου μου μην τυχόν έχουν δίκιο που αγχώνονται. Αν είναι αυτό, δημιουργείται φαύλος κύκλος... Το άλλο μέλος, ίσως απομονωνει το σκύλο όχι για να το κάνει sentry dog αλλά απλά για να μην υπάρχει στην ατμόσφαιρα τόσο άγχος σε όλους, χωρίς κανένα λόγο. Λέω 'γω τώρα.
Εσείς πάτε τον Κασπερ βόλτα ανά δυάδες, αν έχω καταλάβει καλά, και με μόνιμο άγχος μην πλησιάσει απροσμενα σκύλος ή άνθρωπος. Που αναπόφευκτα κάτι θα γίνει εξού κι η... σκουπιδοσακούλα! Μήπως έτσι γίνεται πάλι φαύλος κύκλος άγχους; Πω πω όταν πηγαίνουμε βόλτα οι άνθρωποι μου είναι σε εγρήγορση, γεμάτοι ένταση. Άρα υπάρχουν κίνδυνοι τριγύρω. Να έχω έξτρα το νου μου να τους προστατέψω.
Το άλλο μέλος, στα αρχικά του ποστ είχε γράψει για τις προσπάθειες να βγαίνει βόλτα το σκυλί στον αστικό ιστό. Καθώς απέτυχαν οι προσπάθειες ώστε οι βόλτες, πέρα από ασφαλείς, να είναι κι ευχάριστες, είπε ότι πάνε εκδρομές όλη η οικογένεια κι ο σκύλος μαζί, τα σαββατοκύριακα, όπου παίζει τρέχει κι εκτονωνεται. Στα μετέπειτα ποστ κάπου αναφέρει ότι και τις καθημερινές τα απογεύματα τον βάζει στο αμάξι και τον πάει βουνό για τη βόλτα του. Ναι, οκ, δεν κοινωνικοποίειται το σκυλί, αλλά, ενήλικο πλέον, έχει χάσει το τραίνο της κοινωνικοποίησης. Για απευαισθητοποιηση δεν έχει δει την ανάγκη αφού καλύπτει τις ανάγκες του σκυλιου αλλά και της ανθρώπινης οικογένειάς του με άλλους τρόπους ώστε να είναι ομαλή η συμβίωση. Άρα, απλά έβγαλε το άγχος και από την συγκεκριμένη πτυχή της ζωής τόσο του σκύλου όσο και των ανθρώπων του.
Ο σκύλος μπαίνει μέσα στο σπίτι όταν κι οπότε εκφράσει την επιθυμία αυτή και βγαίνει στον κήπο, πάλι με δική του πρωτοβουλία. Γιατί λοιπόν να το έχει κάνει sentry dog και να μην αποδεχτηκε απλά τη φύση του;
Μη νομίζεις, κι εγώ αν (στην τελείως υποθετική και απίθανη περίπτωση του να) είχα μπουρμπούλι όπως εσύ θα το έβλεπα και θα προσπαθούσα συνέχεια για ποιο εντεταγμενη,με ασφάλεια, στη ζωή μας, παρουσία του σκύλου.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως δεν θα έπρεπε να υπάρχουν διαφορές στον τύπο ανάμεσα σε εκτροφείς.
Διαφορά στο στυλ ναι, στον τύπο όμως όχι.
Ο τύπος είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών που κάνει μια φυλή να ξεχωρίζει από όλες τις υπόλοιπες.
Ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά είναι και ο χαρακτήρας της φυλής.
Όταν κάποιος προσπαθεί να δημιουργήσει πιο "βατά" ζωα για τους πολλούς, έρχεται σε αντίθεση με αυτό που πρεσβεύει η φυλή.
Οι "ευρωπαϊκές" γραμμές όπως λες, είναι πιο light από πλευράς χαρακτήρα.
Αυτό κατάλαβα από τα γραφόμενά σου.
Διαφορά στο στυλ ναι, στον τύπο όμως όχι.
Ο τύπος είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών που κάνει μια φυλή να ξεχωρίζει από όλες τις υπόλοιπες.
Ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά είναι και ο χαρακτήρας της φυλής.
Όταν κάποιος προσπαθεί να δημιουργήσει πιο "βατά" ζωα για τους πολλούς, έρχεται σε αντίθεση με αυτό που πρεσβεύει η φυλή.
Οι "ευρωπαϊκές" γραμμές όπως λες, είναι πιο light από πλευράς χαρακτήρα.
Αυτό κατάλαβα από τα γραφόμενά σου.
Κι εσύ μιλάς με γρίφους "γέροντα"...
Αυτά που ρώτησα, είναι βασικά στοιχεία επιλογής, για ένα άνθρωπο που "θέλει-να-λέγεται-εραστής-του-σκύλου"... και για να μην πολυλογώ:
1) Το συγκεκριμένο κουτάβι φαινόταν να είναι (όντως) "μικρότερο"... αλλά να έχει την (μακράν) καλύτερη σωματοδομή, ιδίως στα ισχύα... όμως: Αν πήγαινα για την επιλογή ενός σκύλου που δεν θα ήταν dog-aggressive, έκανα λάθος... τα "σήματα" όλα υπήρχαν εκεί...
2) Σήμερα, δεν θα επέλεγα αυτή τη γέννα, ακόμα και αν "έκοβα φλέβες" για τη συγκεκριμένη εκτροφική γραμμή... η μητέρα θεωρούσε "κλέφτη" όποιον πλησιάζε τα κουτάβια της... η μητέρα (κατά τα λόγια του εκτροφέα), αν εξαρτιόταν από αυτήν, θα ήθελε ένα κόσμο που θα αποτελείτο μόνο από εκείνον και τη γυναίκα του...
Σύμφωνα (κατ' ελάχιστον) με την Patricia McConnell: Σήμερα, δεν θα επέλεγα κουτάβι από τη συγκεκριμένη μητέρα...
Επειδή, όπως λέει και η @Estranged , χρειάζεται προσοχή στα semantics...
Το λαμπατέρ ΔΕΝ θα μπορέσεις (δυστυχώς) να το πάρεις... είτε βρίσκεται στο ρετιρέ στο Κολωνάκι... είτε στην αγροικία των Σερρών... είτε σε άνετη (σε σχέση με τον κήπο) μονοκατοικία στις παρυφές της Αθήνας, ΟΠΩΣ ΕΓΡΑΨΑ εγώ...
Υ.Γ. Γι' αυτό και έχω μετακομίσει, Κώστα... και δεν ζω πια στο "Κολωνάκι"...
Καθόλου με γρίφους! Μόλις μου απαντησες!!!Κι εσύ μιλάς με γρίφους "γέροντα"...
Αυτά που ρώτησα, είναι βασικά στοιχεία επιλογής, για ένα άνθρωπο που "θέλει-να-λέγεται-εραστής-του-σκύλου"... και για να μην πολυλογώ:
1) Το συγκεκριμένο κουτάβι φαινόταν να είναι (όντως) "μικρότερο"... αλλά να έχει την (μακράν) καλύτερη σωματοδομή, ιδίως στα ισχύα... όμως: Αν πήγαινα για την επιλογή ενός σκύλου που δεν θα ήταν dog-aggressive, έκανα λάθος... τα "σήματα" όλα υπήρχαν εκεί...
2) Σήμερα, δεν θα επέλεγα αυτή τη γέννα, ακόμα και αν "έκοβα φλέβες" για τη συγκεκριμένη εκτροφική γραμμή... η μητέρα θεωρούσε "κλέφτη" όποιον πλησιάζε τα κουτάβια της... η μητέρα (κατά τα λόγια του εκτροφέα), αν εξαρτιόταν από αυτήν, θα ήθελε ένα κόσμο που θα αποτελείτο μόνο από εκείνον και τη γυναίκα του...
Σύμφωνα (κατ' ελάχιστον) με την Patricia McConnell: Σήμερα, δεν θα επέλεγα κουτάβι από τη συγκεκριμένη μητέρα...
Διαφορετικά κριτηρια τότε, διαφορετικά τώρα μετά την τριβή με τη φυλή.
Ο "εραστης του σκύλου" όσο και να λατρεύει μια φυλή, αναποφευκτα θα πέσει στην παγίδα να προσαρμόσει τα πιο σκληρά χαρακτηριστικά του σκύλου. Αν δεν πέσει σε αυτή την παγίδα ειναι γιατί κατά πάσα πιθανότητα είναι χρήστης και όχι εραστης....
Ναι, σωστά κατάλαβες...
Όχι, όμως, τόσο πιο light, ώστε να απευθύνονται (μέχρι τώρα) στους "πολλούς"... οι περισσότεροι βασικοί επιβήτορες βρίσκονται ακόμα "εφ ώ ετάχθησαν"... οι "ευρωπαϊκές" μητέρες έχουν όντως μαλακώσει λίγο... ειδικότερα στο θέμα "dog aggression"... αλλά, όχι τόσο που ο "αναγνώστης" όπου απευθυνόμαστε να αντιλαμβάνεται τη διαφορά...
Δεν είναι lap dogs τα "ευρωπαϊκά" Μπουρμπούλ, Μιχάλη.
1) Όπως έχουμε πει περίπου 50.000 φορές, μέσα σ' αυτό το τιμημένο φόρουμ, η φυλή είναι "ζόρικη", όπως ΑΚΡΙΒΩΣ καμιά 60αριά ακόμα φυλές...
Σαφέστατα το έχει αφήσει να γίνει sentry dog...
Και, οπωσδήποτε, έχουμε διαφορετική αντιμετώπιση στα ίδια "προβλήματα"... αυτό είναι που ξεχωρίζει τους ανθρώπους, από την πρώτη στιγμή που υπήρξαν στη γη... το "attitude"...
2) Δεν θα διαφωνήσω... φροντίζω πάντα τους καλεσμένους μου και την ακεραιότητά τους... ποιός άλλος θα έκανε κάτι αντίθετο? ΟΜΩΣ:
Θα εκμεταλλευτώ την ανοχή ορισμένων φίλων, που έχουν "όνομα - σώμα - θρησκεία" και θα τους αναφέρω, μιάς και (μπροστά τους) ούτε εγώ ένιωσα το παραμικρό άγχος, ούτε ο σκύλος ένιωσε το παραμικρό ζόρι (ακόμα και στην πρώτη συνάντηση)... έχουν υπάρξει άνθρωποι, λοιπόν, που "όλοι" ξέραμε πως ο σκύλος μου θα αντιδράσει μαζί τους, όπως θα αντιδρούσε το πιο ήπιο Newfoundland... ο καθένας από αυτούς, να σημειώσω, με το δικό του τρόπο (αν χρειαστεί, μπορώ να επεξηγήσω με "ανατριχιαστικές" λεπτομέρειες τον τρόπο του καθενός από αυτούς)... κάποιοι από αυτούς είναι και μέλη στο φόρουμ...
Κώστας Μαρτίνης (και η αγάπη έχει εξελιχθεί με "αιώνιους όρκους")...
Πέτρος Πατούνης...
Κώστας Γκαλίτσης...
Κώστας Ζήκας (κάνανε και μπάνιο "αγκαλίτσα")...
Παναγιώτης Αναγνώστου (AND family)...
Βασίλης Πετρόπουλος...
Δοξάστε τους!!!
Και δοξάστε και τον Κάσπερ, που τους αναγνώρισε!!!Λίγοι? μπορεί...
Γιατί αυτοί (μόνο)? Νομίζω ότι ίσως μπορείς να το εξηγήσεις...
3) Σαφέστατα! Κάθε φορά που σκεφτόμαστε (ότι ίσως πρέπει) να μπούμε σε εγρήγορση, το εισπράττει!
4) ΡΗΤΑ όχι! ΔΕΝ έχεις καταλάβει ΚΑΘΟΛΟΥ καλά... και ίσως αυτό να οφείλεται σε δικό μου σφάλμα... και, μάλλον, οφείλεται στα καλαμπούρια που κάνω, κατά καιρούς...
Μόνο σε σχέση με την απροσδόκητη προσέγγιση σκύλου υπάρχει άγχος... για λόγους που έχω εξηγήσει...
5) "Νιώθω" ότι τόχει "σπρώξει" προς τα εκεί...
Last edited:
είναι παγίδα όταν μια φυλή την έχει 1 μέλος...
συν ότι κινείται ήδη σε "παλιες" ατραπούς σχετικά με το πώς μαλάκωσαν οι φυλές για να συμβιώσουν σε κάθε περιβάλλον...
Κρίνοντας από την ιστορία αρκετών φυλών, κάπως έτσι ξεκινάει η "πτώση" ή αλλιώς η προσαρμογή στα νέα δεδομένα.
Σίγουρα δεν γίνονται lap dogs από την μια μέρα στην άλλη.
Η μάνα ίσως βάζει 2 λιθαράκια παραπάνω από τον Αφρικανό πατέρα στον χαρακτήρα. Ήπιες σε χαρακτήρα μανάδες είναι πολύ πιθανό να μεγαλώσουν εξίσου ήπια κουτάβια.
Φασουλι το φασουλι γεμίζει το σακούλι και όπου σακούλι βάλτε την γενετική δεξαμενή.
Όταν επιλέγουμε "ήπιο", αυτό θα βρούμε και μπροστά μας.
Και σιγά σιγά θα πηγαίνει πιο πίσω το brutal αρχέγονο, μέχρι σταδιακά να χαθεί εις τους αιώνες των αιώνων... αμήν.
Και μετά τα εγγόνια μας θα θυμούνται the good old days και θα αναρωτιούνται πως άλλαξε έτσι αυτή η φυλή.
Honor the past (και το present μη σου πω) embrace the future.
Εσείς έχετε και το μαχαίρι και το καρπούζι και όσο αφήνετε τους ευρωπαίους να μαλακώνουν (έστω και λίγο) τους αφρικανους, σε λίγα χρόνια θα το βρείτε μπροστά σας.
Η παράλογη ζήτηση και ταυτόχρονα η προσπάθεια προσαρμογής της φυλής σε politically correct για να την πάρει ο κάθε ένας, είναι σύμμαχοι στην μετάλλαξη.
Σίγουρα δεν γίνονται lap dogs από την μια μέρα στην άλλη.
Η μάνα ίσως βάζει 2 λιθαράκια παραπάνω από τον Αφρικανό πατέρα στον χαρακτήρα. Ήπιες σε χαρακτήρα μανάδες είναι πολύ πιθανό να μεγαλώσουν εξίσου ήπια κουτάβια.
Φασουλι το φασουλι γεμίζει το σακούλι και όπου σακούλι βάλτε την γενετική δεξαμενή.
Όταν επιλέγουμε "ήπιο", αυτό θα βρούμε και μπροστά μας.
Και σιγά σιγά θα πηγαίνει πιο πίσω το brutal αρχέγονο, μέχρι σταδιακά να χαθεί εις τους αιώνες των αιώνων... αμήν.
Και μετά τα εγγόνια μας θα θυμούνται the good old days και θα αναρωτιούνται πως άλλαξε έτσι αυτή η φυλή.
Honor the past (και το present μη σου πω) embrace the future.
Εσείς έχετε και το μαχαίρι και το καρπούζι και όσο αφήνετε τους ευρωπαίους να μαλακώνουν (έστω και λίγο) τους αφρικανους, σε λίγα χρόνια θα το βρείτε μπροστά σας.
Η παράλογη ζήτηση και ταυτόχρονα η προσπάθεια προσαρμογής της φυλής σε politically correct για να την πάρει ο κάθε ένας, είναι σύμμαχοι στην μετάλλαξη.
Ω, ναι... το φοβάμαι αυτό...
Εμένα, στο πνεύμα μου είναι να αναλυθούν και άλλες φυλές...
Και, κυρίως, η σημασία πίσω από την (σχεδόν πάντα, politically correct) "ορολογία"...
Όντως, παγίδα...
Αλλά, που θα πάει... δεν θα ασχοληθούμε και με άλλες φυλές? Όπως π.χ. το Μαύρο Γιόρκι???
Δεν θα το βρούμε (τουλάχιστον εγώ) πουθενά!
Θα αλλάξουμε φυλή...
Θα πάμε στους Μολοσσούς Της Ηπείρου... ΜΑΥΡΟΥΣ!!!
Το μαύρο γιορκι θα γινει πιο θρυλικό και από τον Μαύρο Πιτ στο τέλος!
Το μαύρο γιόρκι ήδη το βρίσκουμε μπροστά μας.
Και δεν αναφέρομαι σε όσα είναι όλο μαύρο που είναι παρωδία "εκτροφής", αλλά σε όσα αντί για μπλε είναι μαύρο που μετέχουν και διακρίνονται, δίνοντας το λάθος παράδειγμα.
Χρειάζεται προσοχή, γιατί δεν αργεί να γίνει το κακό και το λάθος να περάσει στις συνειδήσεις σαν σωστό.
Κάτι που αφορά όλες τις φυλές.
Αν δεν ξέρουμε ας φροντίσουμε να μάθουμε και αν αγαπάμε ας φροντίσουμε να προστατέψουμε.
Και δεν αναφέρομαι σε όσα είναι όλο μαύρο που είναι παρωδία "εκτροφής", αλλά σε όσα αντί για μπλε είναι μαύρο που μετέχουν και διακρίνονται, δίνοντας το λάθος παράδειγμα.
Χρειάζεται προσοχή, γιατί δεν αργεί να γίνει το κακό και το λάθος να περάσει στις συνειδήσεις σαν σωστό.
Κάτι που αφορά όλες τις φυλές.
Αν δεν ξέρουμε ας φροντίσουμε να μάθουμε και αν αγαπάμε ας φροντίσουμε να προστατέψουμε.
Παίρνοντας ως αφορμή την παρατήρηση του Γιάννη, (επιτρέψτε μου την οικειότητα στην παρέα και μην το εκλάβετε ως αγένεια) σχετικά με την τελική επιλογή (γέννα, μητέρα, κουτάβι) και μόνο αφού ο ίδιος το έθιξε. Είναι σημαντικό πριν την τελική επιλογή, ο υποψήφιος ιδιοκτήτης πέρα από τα προφανή της φυλής όπως ιστορία, υγεία, προσαρμογή στο σήμερα, απαιτήσεις και τόσα άλλα που μπορεί να τα βρει σήμερα με ώρες μελέτης και συζήτησης με γνώστες, να βρει τρόπο να έρθει σε φυσική επαφή με τα ζώα. Και δεν εννοώ μια απλή επίσκεψη σε ένα εκτροφείο. Πρέπει να βρει χρόνο, και ασφαλώς να ξοδέψει αρκετά χρήματα για να δει και να ζήσει με αρκετά δείγματα σε όλη τους τη δραστηριότητα. Και όσο δυσκολότερο είναι αυτό στις σπάνιες και μη δημοφιλείς φυλές, ίσως σε αυτές είναι πιο απαραίτητο. Μπορώ να αναφερθώ για μας αν χρειαστεί, γιατί και εμείς προσεγγίσαμε τη φυλή τουλάχιστον με δέος.
Εαν εκτος απο τις μια δυο σελιδες του προτυπου, αν ο ενδιαφερομενος ψαξει το παρελθον καθε φυλης, τον ρολο της, την ιστορια της, την χρηση της απο αυτους που παραδοσιακα την εξετρεφαν, τοτε δεν θα σταθει ουτε σε δυο κουβεντες, ουτε σε pollitically correct ορολογιες, γιατι θα καταλαβει η τουλαχιστον θα υποψιαζεται την πραγματικοτητα.
Εμένα, στο πνεύμα μου είναι να αναλυθούν και άλλες φυλές...
Και, κυρίως, η σημασία πίσω από την (σχεδόν πάντα, politically correct) "ορολογία"...
Μετα δυο τεινα:
Η θα συμβιβαστει, γιατι θα θελει αυτη την πραγματικοτητα, η θα ελπιζει οτι μονο οι pollitically correct ορολογιες ισχυουν γιατι δεν μπορει να διαχειριστει την πραγματικοτητα "αλλα θελει την φυλη".
moy ειχαν στειλει καποτε και αλλα βιντεο,καλυτερα αλλα δεν μπορω να τα βρω δδυστηχως
απλα επειδη μου κεντριζει το ενδιαφερον και μονο
αυυτο ειναι στανταρ ευρωπαικης εκτροφης;
απλα επειδη μου κεντριζει το ενδιαφερον και μονο
αυυτο ειναι στανταρ ευρωπαικης εκτροφης;
