Παρά την υπόσχεσή μου να μην σχολιάσω ακόμα... δεν κρατιέμαι!
Τάσο, μπορώ να αναφωνήσω: Apo ta kalitera !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Γιατί να ΜΗΝ αποκτήσεις τη φυλή μου! ή, αλλιώς: Σκέψου πρώτα...
- Thread starter johnk
- Ημερομηνία δημιουργίας
Τάσο, μπορώ να αναφωνήσω: Apo ta kalitera !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πωωωω!
Τετοια άρβυλα θα φοράω πλέον κι εγώ στα χορτάρια ειδικά όταν χειρίζομαι τον Κάστορα! Τι Vibram σόλες και μαλακίες!
Είναι εμφανές ότι αυτά πιάνουν καλύτερα!
Last edited:
Σιγά καλέ τους εκλεκτούς.
Τουλάχιστον ο Ιωάννης και η βρμοόουντ τραβάνε των παθών τους τον τάραχο για/με/απ τα σκυλιά, και όσοι τους παρακολουθούν στο φόρουμ, μάλλον με κατανόηση βλέπουν κάθε καινούριο τους ποστ. Απλά threadάκια είναι για τα cons των φυλών, όχι τα pros των ιδιοκτητών.
Τουλάχιστον ο Ιωάννης και η βρμοόουντ τραβάνε των παθών τους τον τάραχο για/με/απ τα σκυλιά, και όσοι τους παρακολουθούν στο φόρουμ, μάλλον με κατανόηση βλέπουν κάθε καινούριο τους ποστ. Απλά threadάκια είναι για τα cons των φυλών, όχι τα pros των ιδιοκτητών.
Στην ίδια οικογένεια ανήκουν και οι μεν και οι δε.
Θεματοφύλακες οφείλουν να είναι και οι μεν και οι δε.
Από άλλο μετερίζι ίσως, αλλά η αγάπη είναι κοινή.
Εγώ δεν είμαι εκτροφέας, αλλά προσπαθώ με όλο μου το είναι να μοιραστώ όλα όσα γνωρίζω και μαθαίνω για τους αλητόγιορκες. Και είναι τεράστια η τιμή, όταν δικά μου κείμενα, προβληματισμοί και αναφορές αναπαράγονται από ομίλους της φυλής που αγαπώ, παγκοσμίως.
Ολοι μπορούμε να συνεισφέρουμε, αρκεί να υπάρχει όρεξη, μεράκι και φυσικά ανοικτό μυαλό και φιλομάθεια.
Υπό καποιες προϋποθέσεις θα μπορούσες εσυ να ησουν ιδιοκτήτρια
του σκυλου στην φωτο και εγω οχι. Αυτο το νόημα εχουν τέτοιου
είδους θέματα για να παρουσιάσουν οσο μπορούν τις προϋποθέσεις
και για να μπορει να κανει ο καθένας την επιλογή του.
Και εξηγούμαι. Αν εσυ ζεις στις παρυφές της πόλης σε μονοκατοικία
με μεγάλη αυλή ή σε χωριό-μονοκατοικία-αυλή εχεις μεγαλητερο
αβαντάζ απο μένα που ζω στο κέντρο της πόλης(ας πουμε) και
σε μια γκαρσονιέρα. Σε αυτην την περίπτωση εσυ εχεις το
πλεονέκτημα να μην το βγάζεις βόλτα ή σπάνια να τον βγάζεις
ενώ εγω οταν θα λείψω για ταξίδι δεν θα μπορει να τον βγάλει
βόλτα η γυναίκα μου ή η κόρη μου γιατι δύσκολα υπακούν
στον Β ή στον Γ και δεν μιλάω για τρίτους που δεν θελουν καν
να τους βλέπουν. Δηλαδη αν είχα εγω το δικό σου και εσυ το
δικό μου τοτε εσυ θα μπορούσες να βγάλεις βόλτα το δικό μου
και οχι εγω το δικό σου. Ιδιαιτερότητες που διμηουργουν σοβαρά
πρακτικά προβληματα.
Θα ήθελα να δω την κυρία με το 12ποντο στο βιντεο του Τάσου
να το βγαζει βόλτα στην πλατεία και να συναντήσουν γάτα.
Θα καρφονθουν τα 12ποντα στο γκαζόν με το πρώτο τράβηγμα
και με το δεύτερο θα της βγουν και θα τρέχει πισω απο τον
τσοπάνο ξυπόλυτη.
Άλλη μια παράμετρος....
Για την ιστορία να πουμε οτι ο σκυλος στην φωτο ο συγχωρεμένος
πλέον Ρασίτ ηταν 90 πόντους ύψος και 110 κιλά. Πρωτού αφίσει
τον μάταιο τούτο κόσμο μοίρασε πολυ σπερμα τουλαχιστον
εδω στην βόριο ελλαδα (καποιες κακές γλώσες λενε οτι ειναι
και προπάππους απο τα δικά μου) και ερωτώ λοιπον εγω:
Πας να πάρεις ενα κουτάβι απο πατέρα 70 κιλά και μανα 55
δεν θα ηταν φρόνιμο να ξερεις οτι το κουτάβι σου μπορει να
μοιάξει εντελως τον προπάππου του μιας και δεν υπάρχει ειδικά
στην Ελλαδα σταθερότητα στις τοκετοομάδες της συγκεκριμένης
φυλής;
ΥΓ δεν καταλαβα αν στο συγκεκριμένο θεμα μηλάμε για ολα
ή μονο για τις φυλές του Ιωάννη
Για την ιστορία να πουμε οτι ο σκυλος στην φωτο ο συγχωρεμένος
πλέον Ρασίτ ηταν 90 πόντους ύψος και 110 κιλά. Πρωτού αφίσει
τον μάταιο τούτο κόσμο μοίρασε πολυ σπερμα τουλαχιστον
εδω στην βόριο ελλαδα (καποιες κακές γλώσες λενε οτι ειναι
και προπάππους απο τα δικά μου
) και ερωτώ λοιπον εγω:Πας να πάρεις ενα κουτάβι απο πατέρα 70 κιλά και μανα 55
δεν θα ηταν φρόνιμο να ξερεις οτι το κουτάβι σου μπορει να
μοιάξει εντελως τον προπάππου του μιας και δεν υπάρχει ειδικά
στην Ελλαδα σταθερότητα στις τοκετοομάδες της συγκεκριμένης
φυλής;
ΥΓ δεν καταλαβα αν στο συγκεκριμένο θεμα μηλάμε για ολα
ή μονο για τις φυλές του Ιωάννη
Σαφώς και για όλες τις φυλές, μιάς και η πιθανότητα να μπει κάποιος (νέος) που ενδιαφέρεται για Golden Retriever, ή Jack Russell (ακόμα και για Cane Corso, τελευταία), είναι πολύ μεγαλύτερη από το να μπει κάποιος (νέος) για την απόκτηση Καυκάσιου Ποιμενικού......δεν καταλαβα αν στο συγκεκριμένο θεμα μηλάμε για ολα ή μονο για τις φυλές του Ιωάννη
Προσωπικά, ο δικός μου στόχος με το thread αυτό είναι μία παράθεση "περιγραφών - προδιαγραφών - προτύπων" για περαιτέρω σχολιασμό (από εμάς όλους) σε σχέση με το "real thing" που έχουμε συναντήσει - ζήσει - δουλέψει... και, απλά, ξεκίνησα με τις "δικές μου" φυλές, μιάς και (ακτός από τα διαβάσματα) τις ζω κιόλας...
Δεν μιλάμε, όμως, αποκλειστικά για τις φυλές τις "δικές μου"...
Απλά, πιστεύω πως αν (σε ένα μέρος του thread) περιγράφουμε, για παράδειγμα, το Μπουρμπούλ (προσπαθώντας να δούμε αν οι "γραφές" ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και πως ο "σκύλος εργασίας" ζει και ευημερεί - ή όχι - στην γκαρσονιέρα κλπ., καθώς και "πως" τον επιλέξαμε), είναι μάλλον (λέω, "μάλλον") προβληματικό (και προσθέτει "θόρυβο"), στο ίδιο σημείο του thread να λέει κάποιος "ναι κι εγώ έτσι εκπαιδεύω το μαύρο γιόρκι μου κλπ."...
Υ.Γ. Θα επανέλθω...
Υπόσχεση και όχι απειλή!
Εγώ πάλι θα ήθελα να δω αυτό το σκύλο με το ιστορικό όνομα σε έκθεση, σαν αυτή στο γήπεδο της ξιφασκίαςΘα ήθελα να δω την κυρία με το 12ποντο στο βιντεο του Τάσου
να το βγαζει βόλτα στην πλατεία και να συναντήσουν γάτα.
Θα καρφονθουν τα 12ποντα στο γκαζόν με το πρώτο τράβηγμα
και με το δεύτερο θα της βγουν και θα τρέχει πισω απο τον
τσοπάνο ξυπόλυτη.
είπαμε να πάρουμε σκύλο @johnk όχι τον Παλαιών Πατρών ΓερμανόBoerboel:
Αμετακίνητος στη στάση σώματος και στην ψυχή (steadfast) σκύλος εργασίας (working dog!) είναι τρυφερός και διαχυτικός (loving and affectionate) με ότι είναι μέρος της οικογένειας, άνθρωπο ή άλλο ζώο, και ταυτόχρονα διαθέτει το θάρρος και την αυτοπεποίθηση και είναι διαρκώς έτοιμος να προστατέψει την συγκεκριμένη οικογένεια μέχρι θανάτου (to death – λογοπαίγνιο: χωρίς να επεξηγείται για ποιανού τον θάνατο μιλάει ο ποιητής),
Πέστε μου τη διαφορά...
άκου έκει μέχρι θανάτου και τελευταίας ρανίδος
δηλαδή ο μπουλμαστίφ έχει πάντα την προσοχή του στην οικογένεια και ο άλλος όχι ?
έχω μπερδευτεί πάρα πολύ .. τον Κέβιν Κόστνερ τελικά ή τον Παλαιών Πατρών Γερμανό ?
στο σόβαρό μέρος της απάντησης: ποιός από τους δύο έχει καλύτερη κρίση ? ( τι πιστεύεις δηλαδή, μία φλοξ κηρίου όταν βρεις χρόνο και διάθεση)
ο ένας ενιαχού και ο άλλος καθολικά ? ή αμφότεροι δεν έχουν ικανοποιητικά επίπεδα ή είναι μπόουθ καλοί στην κρίση μίας ''κατάστασης'' αλλά και γενικά.. θένξ
Καταρχήν και τα δύο σκυλιά (ως φυλές) έχουν την προσοχή τους στραμμένη στην οικογένεια... ΠΟΛΥ ανθρωποκεντρικά σκυλιά... το Boerboel, θα έλεγα περισσότερο ("it is said to" ότι ίσως περισσότερο απ' όλους τους "εξαδέλφους" του)......δηλαδή ο μπουλμαστίφ έχει πάντα την προσοχή του στην οικογένεια και ο άλλος όχι ?
...στο σόβαρό μέρος της απάντησης: ποιός από τους δύο έχει καλύτερη κρίση ? ...
ο ένας ενιαχού και ο άλλος καθολικά ? ή αμφότεροι δεν έχουν ικανοποιητικά επίπεδα ή είναι μπόουθ καλοί στην κρίση μίας ''κατάστασης'' αλλά και γενικά.. θένξ
Από την δική μου συμβίωση (αλλά και φίλων), νιώθω ότι το Bullmastiff θα σε "γράψει" κάποιες στιγμές (με την καλή έννοια!
), θα αγνοήσει την πρόσκλησή σου για να έρθει να χαϊδευτείτε (ή, εν γένει, να μ@λ@κιστείτε)... το Boerboel ποτέ... θα έρθει σε κάθε περίπτωση...Και όσο πιο "squeaky" είναι η φωνή σου, τόσο πιο άμεσα και έντονα θα τρέξει προς το μέρος σου, με κίνδυνο να σου σπάσει κανα δόντι!
Αντίθετα, το Bullmastiff (από εκεί που "κοπροσκυλιάζει") θα σου κουνήσει λιγάκι ουρά, για να σου δείξει ότι "τόπιασε το υπονοούμενο" και θα συνεχίσει την ξεκούρασή του!
Τώρα, στο σοβαρό μέρος της απάντησης: Φαντάζομαι ότι εννοείς "καλή κρίση", σε σχέση με το "ανθρωπίνως δέον γενέσθαι", έτσι? Εννοώ, όχι το σκυλίσιο δέον γενέσθαι...
Όπως είπαμε, το (τυπικό και σίγουρα το δικό μου) Bullmastiff καθυστερεί λίγο περισσότερο στις αντιδράσεις του... και μόνο γι' αυτό το λόγο, θα θεωρούσα ότι έχει καλύτερη κρίση, πιο "ψύχραιμη"...
Το Boerboel είναι λίγο πιο "αρχέγονο" (πιο primitive)... πιο "ακατέργαστο" στις συμπεριφορές και στις αντιδράσεις (το έχω ξαναπεί: τόσο στη χαρά, όσο και στη "λύπη")... και πιο άμεσο στις αντιδράσεις (εκεί συμφωνώ με την περιγραφή που παρέθεσες)...
Αν αφαιρέσεις δε (στο μυαλό σου) τον "θόρυβο" που προκαλούν τα επιμέρους "likes" ή (κυρίως!) "dislikes" του κάθε ενός (από τους 2 συγκεκριμένους σκύλους)... η κρίση τους, θα έλεγα, τείνει να συμπίπτει...
Αυτή η τελευταία φράση κρύβει πολύ "ζουμί" και πολλή συζήτηση, για κάθε σκύλο, οποιασδήποτε φυλής... οι ατομικές ιδιαιτερότητες, δηλαδή.
O Kλειτος εχει προβλημα στα ποδια?
Και η χρυση εγγυηση η ειναι μονο οτι δεν θα βγει ο σκυλος κυριαρχικος?
Και η χρυση εγγυηση η ειναι μονο οτι δεν θα βγει ο σκυλος κυριαρχικος?
Είπε να τα δυναμώσει λιγάκι γιατί όταν τον έβαλαν κάτω γλύτωσε με "γρατζουνιές "
Κι οπως θα παιρνω τις στροφες θα μου φευγει και κανα ποδαρι...οσο για τα μπροστινα στη θεση κατσε το ενα κοιταει στην ανατολη και το αλλο στη δυση....
Δικες μου σκεψεις!
Δικες μου σκεψεις!
ας κάνω και μία άλλη ερώτηση που ενδιαφέρει και άλλους φαντάζομαι
είναι φυλές που καλύτερα θα ήταν να ''μένει'' στη φύση ή και στην πόλη έχει καλό jet lag, το ρωτάω επειδή είπες το ένα είναι κάπως πιο αρχέγονο όχι μόνο στη σκέψη φαντάζομαι, αλλά και από το περιβάλλον που έχει ''έρθει''... και μία extra που πάει πακέτο νομίζω, πόσο μεγάλο ρόλο παίζει το περιβάλλον που έχουν μεγαλώσει οι πρό-γονοί του.. θενξ again
δηλαδή αν είναι φυλές/ή που αν οι γονείς κτλ είναι του σπιτιού τι επίδραση θα έχει στο χαρακτήρα-ψυχή-σκέψη, και αν μπορεί να αλλάξει εύκολα αυτό ή όχι με τα κατάλληλα ερεθίσματα..
είναι φυλές που καλύτερα θα ήταν να ''μένει'' στη φύση ή και στην πόλη έχει καλό jet lag, το ρωτάω επειδή είπες το ένα είναι κάπως πιο αρχέγονο όχι μόνο στη σκέψη φαντάζομαι, αλλά και από το περιβάλλον που έχει ''έρθει''... και μία extra που πάει πακέτο νομίζω, πόσο μεγάλο ρόλο παίζει το περιβάλλον που έχουν μεγαλώσει οι πρό-γονοί του.. θενξ again
δηλαδή αν είναι φυλές/ή που αν οι γονείς κτλ είναι του σπιτιού τι επίδραση θα έχει στο χαρακτήρα-ψυχή-σκέψη, και αν μπορεί να αλλάξει εύκολα αυτό ή όχι με τα κατάλληλα ερεθίσματα..
Η επίδραση του περιβαλοντος, οπως και η όποιου ειδους εκπαίδευση δεν μεταφέρεται στα γονίδια.
Επομένως αμεσα δεν υπαρχει διαφορα στο που και πως ζουσαν οι προγονοι.
Εμμεσα όμως έχει γιατί η επιλογη των γεννητόρων (μεχρι να προκύψει το δικό μας κουταβι) θα έχει διαφορετικα κριτήρια αναλόγως του που και πως ζούσαν και τι ήθελαν αυτοί που τα είχαν εκεί που ζούσαν ή τι δεν ήθελαν.
Επομένως αμεσα δεν υπαρχει διαφορα στο που και πως ζουσαν οι προγονοι.
Εμμεσα όμως έχει γιατί η επιλογη των γεννητόρων (μεχρι να προκύψει το δικό μας κουταβι) θα έχει διαφορετικα κριτήρια αναλόγως του που και πως ζούσαν και τι ήθελαν αυτοί που τα είχαν εκεί που ζούσαν ή τι δεν ήθελαν.
Άλλο ένα... εντάξει, σιγά-σιγά, θα τα καταφέρω...
Με αφορμή και τa τελευταία posts του @ntoulis και του @epial , να συνεχίσω με μερικά θέματα που περιγράφει ο "ποιητής", γύρω από την κυριαρχικότητα... την επιθετικότητα... τον χειρισμό από τον ιδιοκτήτη... το περιβάλλον που μπορεί να ζήσει... την άσκησή του κλπ...
Ώστε, στον γενικότερο σχολιασμό, να πάρουμε και αυτά υπόψη μας στις διάφορες ερμηνείες - μεταφράσεις - επιλογές και συγκρίσεις...
Πάμε:
Λόγω των, μέχρι σήμερα, εργασιακών καταβολών του, ήταν (Σχόλιο: μήπως είναι ακόμα στην πατρίδα του? – δεν το ξέρω) κοινή πρακτική, ένας σκύλος με ασταθή (unstable) ή γενικά επιθετικό (aggressive) χαρακτήρα να θανατώνεται άμεσα (βλέπε: η καραμπίνα του τσοΜπάνη – ή, στην περίπτωσή μας, του φαρμαδόρου - Boer)... έτσι, η φυλή “τείνει” να έχει σταθερό και όχι ιδιαίτερα επιθετικό χαρακτήρα, σαν γενική εικόνα... αλλά, πάντα υπάρχουν οι “κακοί” εκτροφείς και οι άπειροι (inexperienced - αρκεί, τελικά, αυτός ο όρος?) ιδιοκτήτες, που προσδοκούν σε ένα “trendy”, μεγαλόσωμο σκύλο και προκαλούν σοβαρά προβλήματα στη φυλή... αυτό, δυστυχώς, αναμένεται να αυξάνεται με το χρόνο, ανάλογα με την αυξανόμενη διάδοση της φυλής...
Μόνο σκύλοι με σωστό χαρακτήρα και ταμπεραμέντο πρέπει να επιλέγονται για αναπαραγωγή, αφού πρώτα εξετάζονται στον χαρακτήρα (Σχόλιο: Όντως, το Boerboel είναι από τις φυλές που, στην διάρκεια των εκθέσεων, ελέγχονται και βαθμολογούνται στο χαρακτήρα – βλέπε: temperament test)...
Το Boerboel, μόλις πρόσφατα άρχισε να εξάγεται από την Ν. Αφρική και έτσι μπορούμε να πούμε ότι βρίσκεται πολύ κοντά σε εκείνο το εργασιακό περιβάλλον. Υπάρχει ακόμα πολύ υψηλή επιθετικότητα προς σκύλους του ιδίου φύλου (very high same gender dog aggression – Σχόλιο: και, όχι, δεν υπαινίσσεται αυτό που έχει ο δικός μου – περισσότερο θα “έδειχνε” κάτι σαν τον Negro, για όσους τον ξέρουν) και οι εκτροφείς πρέπει να είναι πάρα πολύ προσεκτικοί στην επιλογή των ανθρώπων που πουλάνε τα κουτάβια τους...
Ένας σωστός εκτροφέας της φυλής και κάθε παρόμοιας – δυνατής φυλής, τουλάχιστον, ελέγχει πάντα σε ποιό σπίτι θα πάει το κουτάβι. Αυτό οφείλει να είναι ο σκοπός του. Στη φυλή αυτή, απερίφραστα υποστηρίζεται ότι η βασική ευθύνη για το σκύλο ανήκει σε αυτόν που τον εξέθρεψε!
Πάντα να θυμάστε ότι το ένστικτο φρούρησης της φυλής είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένο και έτσι, συνιστάται απερίφραστα να μην βάζετε τον εαυτό σας (σκόπιμα ή άσκοπα) σε καταστάσεις που ο σκύλος θα αισθανθεί την ανάγκη να σας προστατέψει...
Παρότι η φυλή “προτιμάει” να χρησιμοποιεί τον εκφοβισμό (intimidation– βλέπε: ο μόνος τρόπος που μπορούν, πολλά μαζί, να απομακρύνουν τους μεγάλους θηρευτές, στην πατρίδα τους – τα “αφρικάνικα”, που λέω καμιά φορά), είναι “πρόθυμη” (willing) να καταφύγουν στη φυσική βία, εάν νιώσουν ότι απαιτείται... και μιλώντας για συνηθισμένους “στόχους”, υπεθυμίζεται ότι ο σκύλος μπορεί να πιάσει και να ρίξει κάτω σχεδόν οποιονδήποτε (virtually any) “στόχο” με μικρή, ή με καθόλου προσπάθεια... γι’ αυτό, για μιά φορά ακόμη: Προσοχή εκ μέρους του ιδιοκτήτη!
Και ξανά - μανά:
Ένας μεγάλος αριθμός από Boerboels έχουν σημαντικά θέματα με άλλα σκυλιά... περιλαμβάνοντας “χωροκτητικότητα” και “κτητικότητα πραγμάτων και προσώπων” (Σχόλιο: ζήλεια?) και, σαφέστατα “επιθετικότητα προς σκύλους του ιδίου φύλου”, αλλά και “κυριαρχική επιθετικότητα” (Σχόλιο: τώρα, όλες αυτές τις εκφάνσεις, οι “θετικοί” εκπαιδευτές – συμπεριφοριστές τις αποκαλούν “αντιδραστικότητα” – δηλαδή: reactive και όχι aggressive– και γαία πυρί μιχθείτω!)...
Ελάχιστα Boerboels ανέχονται οποιοδήποτε άλλο σκυλί να είναι ιεραρχικά ανώτερο και τα περισσότερα από αυτά είναι “απρόθυμα” να υποχωρήσουν...
Κάποια Boerboels διαβιώνουν ιδανικά σε σπίτι χωρίς άλλα σκυλιά, ή, έστω, σε σπίτι με μόνο άλλο ένα σκυλί του αντίθετου φύλου (Σχόλιο: δηλαδή, αν η Μόκα ήταν “Μόκος”, καταλαβαίνετε...)
Τα Boerboels είναι εξαιρετικά (extremely) κυριαρχικά και δεν υπάρχει περίπτωση να ακολουθήσουν – υπακούσουν οποιονδήποτε δεν θεωρούν πραγματικό αρχηγό (true leader)…
Οι ιδιοκτήτες που δεν διατηρούν συνεχώς μία θέση κυριαρχίας επάνω στο σκύλο, είναι πολύ πιθανό να χάσουν τον έλεγχό του, οπότε θα καταλήξουν με τη συντροφιά ενός πραγματικού “θηρίου”...
Αλλά, ακόμα και οι πιο επιτυχημένοι “ιδιοτκτήτες - αρχηγοί” θα διαπιστώσουν ότι το Boerboel είναι αρκετά έξυπνο, ώστε να να καταλαβαίνει τι μπορεί (και τι δεν μπορεί) να κάνει και να “τη γλυτώνει” και να πορεύεται στη ζωή του με αυτό τον τρόπο...
Με λίγες λέξεις, μπορεί να ειπωθεί ότι το Boerboel δεν είναι “σκύλος διαμερίσματος” και, σίγουρα, δεν είναι σκύλος που θα τον αφήσετε για “ημερήσια δραστηριότητα - φύλαξη”, όσο θα είστε στη δουλειά σας... και, οπωσδήποτε, δεν είναι σκύλος για “πάρκο σκύλων”...
Εξαιρετικά αθλητικά και δραστήρια σκυλιά, η φυλή χρειάζεται ουσιαστική ποσότητα άσκησης.
Το Boerboel δεν θα είναι ικανοποιημένο με τις 2 κλασικές βόλτες την ημέρα... εκτός αν είναι πολύ μεγάλες και εξαιρετικά γρήγορες (vigorous)…
Η φυλή χρειάζεται την ευκαιρία για τρέξιμο, κατά προτίμηση σε χώρο περιφραγμένο και ασφαλή...
Εχετε υπόψη σας ότι τα περισσότερα Boerboels είναι πολύ παιχνιδιάρικα και θα μπορούσαν να παίζουν με μπαλάκια κλπ. για μεγάλο χρονικό διάστημα (Σχόλιο: Εδώ, από την προσωπική εμπειρία, έχω μία μικρή αντίρηση...).
Γεννημένος “εργάτης”, το Boerboel θριαμβεύει (thrives) όταν του δίνεται η ευκαιρία να εκτελέσει πολύπλοκες ασκήσεις, όπως το agility και η προχωρημένη υπακοή...
Είναι επιτακτικό, ο ιδιοκτήτης του Boerboel να του παρέχει την κατάλληλη διέξοδο στην ενεργητικότητά του... αλλιώς, ο ίδιος ο σκύλος θα βρει τη “δική του” διέξοδο, που θα διαπιστώσουμε ότι, από τη σκοπιά μας, θα είναι κάθε άλλο παρά “κατάλληλη”!
Και για να “φτιάξω” λίγο τους τερατολόγους της παρέας (όπως τον @sea-mol και άλλους), αλλά και όλους τους φίλους (και, κυρίως, φίλες) που, με βδελυγμία έριξαν “ανάθεμα” στον τίτλο του θέματος...
Ας παραθέσω το "Αφρικάνικο" κλείσιμο του συγκεκριμένου κειμένου από τον “ποιητή”... που εξηγεί:
Γιατί να ΜΗΝ αποκτήσεις τη φυλή μου...
A Boerboel can weigh over 200 lbs and have biting power of over 700 lbs per square inch, so under the right (or wrong) circumstances that is a really dangerous dog. The question is if you want that on your side or against you.
...τώρα, αν επιμένεις να την αποκτήσεις... νομίζω ότι θα τα καταφέρεις, τροποποιώντας “λιγάκι” τον τρόπο ζωής σου...
Υ.Γ. Και εδώ κάπου τελειώνει η παράθεση των κειμένων αυτών, ώστε να μπούμε στην πραγματική κουβέντα...
Με αφορμή και τa τελευταία posts του @ntoulis και του @epial , να συνεχίσω με μερικά θέματα που περιγράφει ο "ποιητής", γύρω από την κυριαρχικότητα... την επιθετικότητα... τον χειρισμό από τον ιδιοκτήτη... το περιβάλλον που μπορεί να ζήσει... την άσκησή του κλπ...
Ώστε, στον γενικότερο σχολιασμό, να πάρουμε και αυτά υπόψη μας στις διάφορες ερμηνείες - μεταφράσεις - επιλογές και συγκρίσεις...
Πάμε:
Λόγω των, μέχρι σήμερα, εργασιακών καταβολών του, ήταν (Σχόλιο: μήπως είναι ακόμα στην πατρίδα του? – δεν το ξέρω) κοινή πρακτική, ένας σκύλος με ασταθή (unstable) ή γενικά επιθετικό (aggressive) χαρακτήρα να θανατώνεται άμεσα (βλέπε: η καραμπίνα του τσοΜπάνη – ή, στην περίπτωσή μας, του φαρμαδόρου - Boer)... έτσι, η φυλή “τείνει” να έχει σταθερό και όχι ιδιαίτερα επιθετικό χαρακτήρα, σαν γενική εικόνα... αλλά, πάντα υπάρχουν οι “κακοί” εκτροφείς και οι άπειροι (inexperienced - αρκεί, τελικά, αυτός ο όρος?) ιδιοκτήτες, που προσδοκούν σε ένα “trendy”, μεγαλόσωμο σκύλο και προκαλούν σοβαρά προβλήματα στη φυλή... αυτό, δυστυχώς, αναμένεται να αυξάνεται με το χρόνο, ανάλογα με την αυξανόμενη διάδοση της φυλής...
Μόνο σκύλοι με σωστό χαρακτήρα και ταμπεραμέντο πρέπει να επιλέγονται για αναπαραγωγή, αφού πρώτα εξετάζονται στον χαρακτήρα (Σχόλιο: Όντως, το Boerboel είναι από τις φυλές που, στην διάρκεια των εκθέσεων, ελέγχονται και βαθμολογούνται στο χαρακτήρα – βλέπε: temperament test)...
Το Boerboel, μόλις πρόσφατα άρχισε να εξάγεται από την Ν. Αφρική και έτσι μπορούμε να πούμε ότι βρίσκεται πολύ κοντά σε εκείνο το εργασιακό περιβάλλον. Υπάρχει ακόμα πολύ υψηλή επιθετικότητα προς σκύλους του ιδίου φύλου (very high same gender dog aggression – Σχόλιο: και, όχι, δεν υπαινίσσεται αυτό που έχει ο δικός μου – περισσότερο θα “έδειχνε” κάτι σαν τον Negro, για όσους τον ξέρουν) και οι εκτροφείς πρέπει να είναι πάρα πολύ προσεκτικοί στην επιλογή των ανθρώπων που πουλάνε τα κουτάβια τους...
Ένας σωστός εκτροφέας της φυλής και κάθε παρόμοιας – δυνατής φυλής, τουλάχιστον, ελέγχει πάντα σε ποιό σπίτι θα πάει το κουτάβι. Αυτό οφείλει να είναι ο σκοπός του. Στη φυλή αυτή, απερίφραστα υποστηρίζεται ότι η βασική ευθύνη για το σκύλο ανήκει σε αυτόν που τον εξέθρεψε!
Πάντα να θυμάστε ότι το ένστικτο φρούρησης της φυλής είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένο και έτσι, συνιστάται απερίφραστα να μην βάζετε τον εαυτό σας (σκόπιμα ή άσκοπα) σε καταστάσεις που ο σκύλος θα αισθανθεί την ανάγκη να σας προστατέψει...
Παρότι η φυλή “προτιμάει” να χρησιμοποιεί τον εκφοβισμό (intimidation– βλέπε: ο μόνος τρόπος που μπορούν, πολλά μαζί, να απομακρύνουν τους μεγάλους θηρευτές, στην πατρίδα τους – τα “αφρικάνικα”, που λέω καμιά φορά), είναι “πρόθυμη” (willing) να καταφύγουν στη φυσική βία, εάν νιώσουν ότι απαιτείται... και μιλώντας για συνηθισμένους “στόχους”, υπεθυμίζεται ότι ο σκύλος μπορεί να πιάσει και να ρίξει κάτω σχεδόν οποιονδήποτε (virtually any) “στόχο” με μικρή, ή με καθόλου προσπάθεια... γι’ αυτό, για μιά φορά ακόμη: Προσοχή εκ μέρους του ιδιοκτήτη!
Και ξανά - μανά:
Ένας μεγάλος αριθμός από Boerboels έχουν σημαντικά θέματα με άλλα σκυλιά... περιλαμβάνοντας “χωροκτητικότητα” και “κτητικότητα πραγμάτων και προσώπων” (Σχόλιο: ζήλεια?) και, σαφέστατα “επιθετικότητα προς σκύλους του ιδίου φύλου”, αλλά και “κυριαρχική επιθετικότητα” (Σχόλιο: τώρα, όλες αυτές τις εκφάνσεις, οι “θετικοί” εκπαιδευτές – συμπεριφοριστές τις αποκαλούν “αντιδραστικότητα” – δηλαδή: reactive και όχι aggressive– και γαία πυρί μιχθείτω!
)...Ελάχιστα Boerboels ανέχονται οποιοδήποτε άλλο σκυλί να είναι ιεραρχικά ανώτερο και τα περισσότερα από αυτά είναι “απρόθυμα” να υποχωρήσουν...
Κάποια Boerboels διαβιώνουν ιδανικά σε σπίτι χωρίς άλλα σκυλιά, ή, έστω, σε σπίτι με μόνο άλλο ένα σκυλί του αντίθετου φύλου (Σχόλιο: δηλαδή, αν η Μόκα ήταν “Μόκος”, καταλαβαίνετε...)
Τα Boerboels είναι εξαιρετικά (extremely) κυριαρχικά και δεν υπάρχει περίπτωση να ακολουθήσουν – υπακούσουν οποιονδήποτε δεν θεωρούν πραγματικό αρχηγό (true leader)…
Οι ιδιοκτήτες που δεν διατηρούν συνεχώς μία θέση κυριαρχίας επάνω στο σκύλο, είναι πολύ πιθανό να χάσουν τον έλεγχό του, οπότε θα καταλήξουν με τη συντροφιά ενός πραγματικού “θηρίου”...
Αλλά, ακόμα και οι πιο επιτυχημένοι “ιδιοτκτήτες - αρχηγοί” θα διαπιστώσουν ότι το Boerboel είναι αρκετά έξυπνο, ώστε να να καταλαβαίνει τι μπορεί (και τι δεν μπορεί) να κάνει και να “τη γλυτώνει” και να πορεύεται στη ζωή του με αυτό τον τρόπο...
Με λίγες λέξεις, μπορεί να ειπωθεί ότι το Boerboel δεν είναι “σκύλος διαμερίσματος” και, σίγουρα, δεν είναι σκύλος που θα τον αφήσετε για “ημερήσια δραστηριότητα - φύλαξη”, όσο θα είστε στη δουλειά σας... και, οπωσδήποτε, δεν είναι σκύλος για “πάρκο σκύλων”...
Εξαιρετικά αθλητικά και δραστήρια σκυλιά, η φυλή χρειάζεται ουσιαστική ποσότητα άσκησης.
Το Boerboel δεν θα είναι ικανοποιημένο με τις 2 κλασικές βόλτες την ημέρα... εκτός αν είναι πολύ μεγάλες και εξαιρετικά γρήγορες (vigorous)…
Η φυλή χρειάζεται την ευκαιρία για τρέξιμο, κατά προτίμηση σε χώρο περιφραγμένο και ασφαλή...
Εχετε υπόψη σας ότι τα περισσότερα Boerboels είναι πολύ παιχνιδιάρικα και θα μπορούσαν να παίζουν με μπαλάκια κλπ. για μεγάλο χρονικό διάστημα (Σχόλιο: Εδώ, από την προσωπική εμπειρία, έχω μία μικρή αντίρηση...).
Γεννημένος “εργάτης”, το Boerboel θριαμβεύει (thrives) όταν του δίνεται η ευκαιρία να εκτελέσει πολύπλοκες ασκήσεις, όπως το agility και η προχωρημένη υπακοή...
Είναι επιτακτικό, ο ιδιοκτήτης του Boerboel να του παρέχει την κατάλληλη διέξοδο στην ενεργητικότητά του... αλλιώς, ο ίδιος ο σκύλος θα βρει τη “δική του” διέξοδο, που θα διαπιστώσουμε ότι, από τη σκοπιά μας, θα είναι κάθε άλλο παρά “κατάλληλη”!
Και για να “φτιάξω” λίγο τους τερατολόγους της παρέας (όπως τον @sea-mol και άλλους
), αλλά και όλους τους φίλους (και, κυρίως, φίλες) που, με βδελυγμία έριξαν “ανάθεμα” στον τίτλο του θέματος...Ας παραθέσω το "Αφρικάνικο" κλείσιμο του συγκεκριμένου κειμένου από τον “ποιητή”... που εξηγεί:
Γιατί να ΜΗΝ αποκτήσεις τη φυλή μου...
A Boerboel can weigh over 200 lbs and have biting power of over 700 lbs per square inch, so under the right (or wrong) circumstances that is a really dangerous dog. The question is if you want that on your side or against you.
...τώρα, αν επιμένεις να την αποκτήσεις... νομίζω ότι θα τα καταφέρεις, τροποποιώντας “λιγάκι” τον τρόπο ζωής σου...
Υ.Γ. Και εδώ κάπου τελειώνει η παράθεση των κειμένων αυτών, ώστε να μπούμε στην πραγματική κουβέντα...
Αυτά τα αποσπάσματα της συγκεκριμένης σειράς κειμένων της συγκεκριμένης (ΙΔΙΩΤΗΣ), την χρησιμοποίησα (αφού ενημερώθηκα ότι υπάρχει, από άλλο μέλος του φόρουμ μας - είμαστε παντού, τελικά!!!), μιάς και τα κείμενα είναι πιο "αιρετικά" από πολλά άλλα "politically correct" (ΕΚΤΡΟΦΕΩΝ, κυρίως), για τη φυλή...
Δηλαδή, λέει πράγματα "έξω απ' τα δόντια" (χωρίς να είναι απαραίτητα σωστή σε όλα)... Μήπως ακριβώς επειδή είναι "χρήστης" και όχι επαγγελματίας στη φυλή?
Δηλαδή, λέει πράγματα "έξω απ' τα δόντια" (χωρίς να είναι απαραίτητα σωστή σε όλα)... Μήπως ακριβώς επειδή είναι "χρήστης" και όχι επαγγελματίας στη φυλή?
