Μαλλον βρηκα λυση

[vrmode]

Καταλαβαίνω τους προβληματισμούς της Sara, γιατί κι εγώ πριν πάρω το δεύτερο μου φαινόνταν βουνό. Θυμάμαι μάλιστα που είχα κάνει και πρόβα δεύτερου σκύλου στον οδηγό με ένα από τα σκυλιά της Frenchiefan σε ένα πάρκο για να δω "αν μπορώ".
Σάρα πάντως το Μουφ θα σε ευγνωμονεί για την σκυλοπαρέα. Στην αρχή μπορεί να κάνει λίγο το δύσκολο αλλά θα δεις και μόνη σου πόσο καλά έκανες. Στην πορεία θα γίνουν αυτοκόλλητα.

 

[Sara]

Οχι, το εννοω οτι θελω δευτερο σκυλο, αλλα συνηθως μου παιρνει πολλή σκέψη για να παρω τετοια αποφαση. Επισης δεν νομιζω οτι καταλαβαίνετε οτι ρωτάω παντοτε τη γνωμη του Μουφ. Δεν με βοηθαει επισης και το γεγονος οτι κατι Αμερικανες φίλες μου με εχουνε τρομάξει και μου λενε οτι θα του δημιουργήσω φρικτα ψυχολογικά προβληματα και οτι θα χαλάσω τη σχεση μας, τωρα μαλιστα που εχει παρει και γερνάει και οτι θα σκοτωθούν με το καινουριο και γενικως θα γινει μια καταστροφή και στο τελος θα καταλήξω να εχω τύψεις οταν θα πεθανει το Μουφ και θα φαω ολα μου τα λεφτα σε ψυχιάτρους.

 

[sis]

Πήρα τον σκύλο μου σε ηλικία περίπου 10 μηνών. Ακριβώς 2 μήνες αργότερα οι δικοί μου βρήκαν στο εξοχικό μας τρία κουτάβια χωρίς μητέρα στον ορίζοντα. Επειδή ήταν πολύ μικρά και ο χειμώνας βαρύς τα πήραμε για να επιβιώσουν και για να τους βρούμε σπίτια. Σπίτια δε βρέθηκαν, οπότε οι φιλοξενούμενοι προβιβάστηκαν σε ισοβίτες. Επειδή δεν είμαι σε θέση να διαχειριστώ τέσσερα σκυλιά στο σπίτι, ένα μικρό ζει μαζί μας και δύο στο εξοχικό μας - ας πούμε σε ροτέισιον. Η φροντίδα των σκύλων είναι δική μου δουλειά.

Μεταξύ τους τα αδέρφια τα πάνε καλά και προσπαθούν να κάνουν παρέα τον μεγάλο, ο οποίος δεν τα ενοχλεί μεν, αλλά δεν τρελαίνεται και για την πάρτη τους οπότε σπανίως παίζουν μεταξύ τους.

Τα σκυλιά εχουν περίπου ένα χρόνο διαφορά και είναι αρκετικά διαφορετικά μεταξύ τους από άποψη μεγέθους, χαρακτήρα, ταμπεραμέντου, δύναμης, και η διαχείρισή τους με δυσκολεύει αρκετά. Ας πούμε από τη μία είχα έναν έφηβο σκύλο του οποίου προσπαθούσα να μάθω τον χαρακτήρα, και τρία μωρά που προσπαθούσα να τους μάθω την τουαλέτα. Ένα σκύλο που γαβγίζει σπανίως, και τρεις που ειδοποιούν για οτιδήποτε συμβαίνει. Έναν που του λέω "έλα" και φεύγει σφαίρα προς την αντίθετη, και τρεις που χωρίς καμία εντολή γυρνάνε και με τσεκάρουν και με περιμένουν να πλησιάσω πριν απομακρυνθούν - καταλαβαίνεις τί θέλω να πω.

Η παραπάνω ιστορία περιέχει κάποιες αντικειμενικές αλήθειες: όντως, έχουν διαφορετικές προσωπικότητες και ανάγκες, και χρειάζονται διαφορετική αντιμετώπιση. Η τεράστια εισαγωγή πάντως έγινε για να φτάσω στη βασική πηγή των όποιων προβλημάτων: σε αυτή τη φάση της ζωής μου, δεν ήθελα δεύτερο σκύλο, ούτε ήξερα (κι ακόμα παλεύω να μάθω) πώς να διαχειριστώ δύο (ως τέσσερα ενίοτε) σκυλιά. Αυτό σημαίνει πως ο σκύλος μου είναι πάντα η προτεραιότητά μου, ενώ τα μικρά έρχονται δεύτερα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Η γνώμη μου - πραγματικά ταπεινή, η κυνολογική παιδεία μου παραμένει περιορισμένη - είναι πρώτα απ' όλα να αποφασίσεις αν εσύ θέλεις δεύτερο σκύλο για σένα, και όχι για το Μουφ. Αν είσαι σίγουρη γι’ αυτό, και μπορείς να ανταπεξέλθεις οικονομικά/ χωροταξικά, τα υπόλοιπα θα τα βρεις (όχι τόσο δύσκολα) στην πορεία.

(και για να μην ακούγομαι σαν τη κακιά μητριά της Σταχτοπούτας, αγαπώ και τις ερυθρές ταξιαρχίες, και δεν περνάνε τόσο άσχημα μαζί μου, απλά η λατρεία μου είναι άλλος )

 

[matilda]

Και εγω οταν υιοθετησα την μεγαλοκοπελα η μικρη δεν το πηρε καθολου καλά και δεν ειχαν ποτε γουτσου γουτσου. Ηταν παντα σαν τις συμπεθερες. Απλα συνυπηρχαν χωρις μαλλιοτραβηγματα. Το μονο που εκανα ηταν να εχω εξτρα δραστηριοτητες μονες μας με την μικρη.

 

[Sara]

Αποκλείεται να μπορεσω να ζήσω εγω ετσι. Θα παω στην Κόλαση και θα το αξίζω. Το Μουφ ερχεται παντοτε πρωτο.

 

[betty coltrane]

Οποτε καλύτερα ασε το δευτερο σκυλο δε βλεπω να υπαρχει αυτο που ζητας. Πρωτον, δε νομιζω να μπορεις να κρινεις αν η σχεση των δυο σκύλων θα ναι καλη απο λιγες συναντησεις εκτος σπιτιου. Επίσης, ακομα κι αν ειναι καλες αρχικα δε σημαινει οτι θα μεινουν ετσι.
Δεν μπορεις να εχεις δευτερο σκυλο μονο για τις μερες που το μουφ δεν ξυπνησε στραβα.

 

[GRDANE]

sara καλημέρα
δεν μπορείς να κρίνεις τη μελλοντική συμβίωση δύο σκύλων από την πρώτη αντιμετώπιση τους
στη πρώτη ματιά... την πρώτη ώρα είτε την πρώτη μέρα..
εκτος κι αν ξεφύγει τόσο η κατάσταση κι έχουμε τέτοι σκυλοκαυγά οπότε οκ...τελειώνει εκει.
έχω δυο κυριαρχικά σκυλιά επίσης περίπου 6-7 ετών κι έναν ακόλουθο της αγέλης στην ίδια περίπου ηλικία...
πολλές φορές τους φέρνω σκυλιά προς συνύπαρξη λίγων ημερών είτε για εκπαιδευτικούς σκοπούς... είτε για απλή φιλοξενία μέχρις όταν...
στο πρώτο κοιταγμα πάντα υπάρχει γρύλλισμά αλλά δεν μένω εκεί ,
επεμβαίνω, παρεμβαίνω μάλλον και τα φέρνω σε επαφή έτσι ώστε... να γνωριστούν και να αποδεχτούν το ένα το άλλο...
και ως δια μαγείας σε λίγες μέρες παίζουν όλα μαζί σαν μία αγέλη....
αν πράγματι θέλεις δεύτερο σκύλο και γνωρίζοντας σε, όσο μπορώ μέσα από τις σελίδες του φόρουμ... εγω θα στο πρότεινα να προχωρήσεις σε υιοθεσία...
όχι όμως με την βοήθεια των σουπερ ντούπερ εκπαιδευτών που είχες και που μοιράζαν βραβεια και διαπιστευτήρια... αλλά ούτε και με τις υστερικές φιλόζωες που σου απαγορευσαν την συμβίωση επειδή υποτάχθηκε το ένα σκυλί στο μουφ την πρωτη μέρα....
βρες ενα ανθρωπο που πραγματι ξερει απο σκυλια κι ενδιαφέρεται, όχι δηθεν...
και διαλεξε το πρωτο σκυλι που το μουφ θα το δεχτει...χωρις πολλα πολλα...

 

[johnk]

...βρες ενα ανθρωπο που πραγματι ξερει απο σκυλια κι ενδιαφέρεται, όχι δηθεν...
και διαλεξε το πρωτο σκυλι που το μουφ θα το δεχτει...χωρις πολλα πολλα...

Τον Cesar, ίσως?

Πέρα από το καλαμπούρι, συμφωνώ κι εγώ, Πέτρο...
Εφόσον το Μουφ δεν είναι dog aggressive σκύλος... και εάν το σκυλάκι που θα ενδιαφερθεί η @Sara δεν θα είναι, επίσης, dog aggressive (σαν τον καρχαρία του άλλου θέματος)... όλα θα πάνε καλά μεταξύ τους... κάτω από τη "φωτισμένη" ηγεσία του αρχηγού τους!

Από εκεί και πέρα, η Sara θα πρέπει να επικεντρωθεί στην επιλογή του συνδυασμού χαρακτήρας - ταμπεραμέντο - ενεργητικότητα, που βολεύει ΑΥΤΗΝ και κανέναν άλλο!

 

[Sara]

Πολυ ωραια ολα αυτα και οντως μπαίνω σε πειρασμό, αλλα χωρις τη συγκατάθεση των υστερικών, δυστυχως συνηθως γυναικών, δεν μπορω να αποκτήσω σκυλο. Η αλλη επιλογη ειναι να παω σε καταφυγιο φτωχής κομητείας, οπου τα σκυλια δεν περνάνε απο κτηνιατρο, ουτε ξερεις αν εχουνε προβληματα και να μπω σε προβληματα. Την εκδοχή του να παω σε εκτροφέα την αποκλείω τελειως απο ιδεολογία εφόσον υπαρχουν τοσα σκυλια στα αζήτητα.

Κοιτάζω και εναν αλλο σύλλογο στο Κάνσας που υιοθετεί γα σκυλια του στο Persmart και επισης ειναι ολα προσεγμένα και εκπαιδευμένα απο φυλακισμένους που μαθαινουνε μια τέχνη και παίρνουν "έκπτωση" απο την ποινη τους.

Τωρα αν μπορεσω εγω να γίνω ποτε πεφωτισμένη αρχηγός της αγέλης δεν το ξερω, αφου ακομα βλεπω το Μουφ να κανει κόλπα και λιώνω. Χτες τσίμπησε πιτόγυρο με εξτρα γύρο και εξτρα τζατζίκι, σκέτη ξεφτίλα. Μπακλαβά μονο δεν του εδωσα διοτι δεν τον βλεπω μετα καλα με τα γλυκά.