Καλησπερα και απο μενα..
Την Δευτερα ο μοκρουλης μας γινεται 3 μηνων και ειναι μαζι μας απο 20 Δεκεμβριου.
Την πρωτη βδομαδα η κατασταση "τουαλετα" ηταν ενα δραμα!!!! Τα εκανε οπου προλαβαινε!!! Και εμεις τρεχαμε πανικοβλητοι να τον προλαβουμε να τον παμε στην εφημεριδα του (την οποια και ειχαμε εξω απο την κυρια εισοδο, στο κλακοστασιο). Δεν τον μαλωναμε, του λεγαμε μονο ΟΧΙ και τον μεταφεραμε αγγαλια. Οταν τα εκανε εκει του διναμε και καποιο treat, ε, δεν αργησε να κανει τη συνδεση ......
Εξω, εφημεριδα = μιαμ! Μιαμ!
Το θεμα ηταν πως θα μπορουσε να μας ειδοποιει κιολας, πριν να ειναι πολυ αργα....
Λοιπον...στο πομολο της πορτας κρεμασα ενα κουδουνακι (ευγενικη χορηγια του χριστουγενιατικου δεντρου!! Χεχε), το οποιο καθε φορα που τον πηγαινα εξω, τον εφτανα στην πορτα, επαιρνα το ποδαρακι του, χτυπουσα το κουδουνακι και του ανοιγα....
Στην αρχη το ειδε σαν παιχνιδι και πηγαινε συνεχεια και το χτυπουσε....καθε φορα εγω πηγαινα και του ανοιγα την πορτα.....αν δεν ηθελε να κανει τιποτα, τον εβαζα παλι μεσα...
Ετσι πολυ γρηγορα εμαθε να χτυπαει κουδουνακι οταν θελει να κανει τις βρωμιες του και εμεις παψαμε να ειμαστε ολοι πισω του μην τυχων και τα κανει οπου βρει!!!
Αυτα, κατα την διαρκεια της ημερας που ειμαστε εκει...το βραδυ και οταν δεν μπορουμε να τον επιβλεπουμε μπαινει μεσα στο crate του...
Αυτο που εχω καταλαβει ομως ειναι οτι τελικα καθε σκυλι, ειναι σαν παιδι...το καθε ενα θελει τον τροπο του...
Δεν ειμαι σε θεση να σε συμβουλεψω....και γω ψιλοχαμενη ειμαι...
Μεσα απο τις εμπειριες του καθενος ομως (λιγο απ τον ενα, λιγο απ τον αλλο) μπορει να βρουμε λυσεις που δεν περιμεναμε...