τι σχεση εχουν οι κυνηγοι με την αρκουδα και γιατι να μην ειναι συνδιαχειριστες του περιβαλλοντος αφου αυτο ειναι μια κοινη ευρωπαικη πρακτικη αλλωστε ο ανθρωπος που βρηκε την αρκουδα ηταν ομοσπονδιακος θηροφυλακας δηλ υπαλληλος που πληρωνεται αποκλειστικα απο τους κυνηγους και οχι απο καποιο κονδυλι της ευρωπαικης οπως γινεται με καποιες οικολογικες οργανωσεις με χιλιαδες μελη και 50 ψηφους να αποφασιζουν...
Ακομη τερμα η πιπιλα για ολα φταιει το κυνηγι δεν την μασαει κανεις πια ειναι αφοριστικο και ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ !!!
Και για να επανελθουμε στο αμοιρο το ζωο σκοτωθηκε εκτος κυνηγετικης περιοδου και δεν εχει εξακριβωθει απο τι πεθανε παντως το πιθανοτερο ειναι οτι το σκοτωσαν η μελισσοκομοι η αγροτες καθως οι αρκουδες κανουν μεγαλες ζημιες σε αυτους οσο για το κυνηγι της αρκουδας ειναι κατι τελειως ξενο για την ελληνικη πραγματικοτητα και η αρκουδα δεν συμπεριλαμβανεται σαν θηραμα στην κυνηγετικη μας κουλτουρα.
Και παρακαλω μην μου πεις οτι επειδη σκοτωθηκε ισως απο οπλο το εκαναν κυνηγοι γιατι τοτε ολες τις δολοφονιες θα τις ειχαν κανει αστυνομικοι.
Ακομη θα ηθελα να μαθω ποια αλλη οργανωση επενδυει τοσο σε φιλοθηραματικη πολιτικη οσο και στην προσληψη επιστημονικου προσωπικου
για την καταρτιση συγκεκριμενου πλανου διαχειρισης του περ/ντος,οσο η κυνηγετικη κοινοτητα ,ας ειμαστε λοιπον πιο προσεκτικοι για το τι λεμε για 350000 συμπολιτες μας
φιλικα
Όντως, τι να πούμε για αυτές τις 350.000 συμπολιτών μας; Ότι είναι η
κορωνίδα αυτού του
συστήματος εξαθλίωσης του Ελληνικού Αγρίου Περιβάλλοντος; Ότι μαζί με (και εκμεταλλευόμενοι) την
ανύπαρκτη και
ασπόνδυλη ελληνική πολιτική εξουσία,
αποτελειώνουν ότι λιγοστό έχει μείνει από την Ελληνική άγρια ζωή και
δυναμιτίζουν έναν ακόμα πυλώνα της ήδη ευαίσθητης ισορροπίας του φυσικού
ΜΑΣ περιβάλλοντος; Ότι με τα έργα τους,
εξολοθρεύουν συστηματικά συγκεκριμένα τμήματα του οικολογικού συστήματος και μετά το παίζουν
Άγιες Παρθένες και δε μπορούν να καταλάβουν
γιατί τελικά το σύστημα καταρρέει; Ότι
η αντίληψη τους σε θέματα περιβάλλοντος είναι
τόσο στρεβλωμένη, που πιστεύουν ότι με τη
μονομερή απελευθέρωση συγκεκριμένων ζώων, επιτυγχάνουν να επαναφέρουν μια ισορροπία η οποία βάλλεται από
χίλιες μεριές;
Και μου παρουσιάζεις ως
αξιόπιστο μέσο τη σελίδα του e-Άρτεμης; Η οποία λειτουργεί ακριβώς όπως τα
προπαγανδιστικά γραφεία της
Κα-Γκε-Μπε επί μεσουρανίας της Σοβιετικής Ένωσης, τα οποία παρουσίαζαν το Μαύρο ως Άσπρο, υποστηρίζοντας πάντα το έργο και τους σκοπούς του Μέγα Σοσιαλιστικού τους Κράτους;
Αυτού του είδους η «δημοσιογραφία» ίσως μπορεί να επιβιώσει σε περιοχές όπως η
Μέση Ανατολή, όπου οι άνθρωποι είναι τόσο φανατισμένοι από τις κακουχίες της καθημερινότητας που προσπαθούν να κρατηθούν από οτιδήποτε, όσο σαθρό και αν αυτό είναι, αλλά στη
σύγχρονη Ευρώπη της Πληροφόρησης, έχει την
ίδια δύναμη και την
ίδια διάρκεια με ένα
σύννεφο καπνού.
Αναφέρει
χαρακτηριστικά το «δημοσίευμα»: «
Το περιστατικό συνέβη λίγο πριν από το μεσημέρι του περασμένου Σαββάτου σε αγροτική περιοχή της Κλαδοράχης Φλώρινας, όταν ο αγρότης Γιώργος Πιερίας πήγε στο χωράφι του, για να ποτίσει τα καλαμπόκια. Χωρίς να το αντιληφθεί, βρέθηκε απέναντι σε μία καφέ αρκούδα, που έτρωγε καλαμπόκια. “Όρμηξε πάνω του, τον έριξε κάτω, πήγε να αμυνθεί με τα χέρια και τον τραυμάτισε, ώσπου τελικά έφυγε, όταν ήδη ήταν πεσμένος στο έδαφος”, περιέγραψε το σκηνικό η κόρη του 70χρονου.»
Ξέρεις τι δύναμη έχει μία αρκούδα στα
μπροστινά της άκρα; Είσαι ικανός να καταλάβεις
πόσο εύκολο θα ήταν για την Αρκούδα να λύσει το πρόβλημά της με
ένα και μόνο χτύπημα,
ειδικά απέναντι σε έναν
70χρονο; Καταλαβαίνεις την
εγκράτεια που επέδειξε ή τελικά το
τι ήθελε να επιτύχει η αρκούδα στη συγκεκριμένη περίπτωση;
Διερωτήθηκε κανένας από αυτούς τους "πανέξυπνους" "μονόφθαλμους" επικριτές των κακών,
γιατί αυτά τα μεγάλα θηλαστικά, τα οποία
απεχθάνονται την ανθρώπινη παρουσία,
εξαναγκάζονται να πλησιάζουν τόσο περιοχές με έντονη ανθρώπινη παρουσία; Ή
επειδή δεν τους βολεύει η αιτία, επειδή είναι και αυτοί από τους
κύριους συναίτιους αυτής της κατάστασης,
ασχολούνται μόνο με το αποτέλεσμα,
επειδή αυτό τους βολεύει; Και τι πιστεύουν ότι θα επιτύχουν; Ότι θα με (μας) πείσουν για πιο πράγμα; Μου θυμίζουν τους
Φιλισταίους και
τα παράπονά τους για τον Οίκο του Θεού, τον οποίο τόσο «αγαπούσαν» αφού εκεί έβγαζαν το «ψωμί» τους.
‘Η αυτό δε βολεύει το μήνυμα που θέλουν να περάσουν
οι κυνηγοί; Γιατί τότε
δε σταματάνε και
να οδηγάνε; Σίγουρα οι
66 θάνατοι ανά 100.000 (που μπορεί να μεταφραστεί σε
235 σκοτωμένους κυνηγούς ανά χρόνο) θα αποκαρδίωνε οποιονδήποτε
να πιάσει τιμόνι στα χέρια του; Αφού οι κυνηγοί φοβούνται τους 0 (
μηδέν – μια στιγμή να στο γράψω πιο μεγάλο μήπως και το κατανοήσεις
0 θανάτους) θανάτους την τελευταία δεκαετία από επίθεση μεγάλου θηλαστικού στην Ελλάδα,
πως έχουν το θάρρος να πιάνουν τιμόνι στα χέρια τους; Ή να καπνίζουν; Ή να πίνουν;
Και τελικά
ποια είναι αυτά
τα έργα των
Κυνηγητικών Οργανώσεων που αναφέρεις; Ότι μετά από
50 χρόνια κατακρεούργησης της άγριας πανίδας,
επειδή και
όταν τα θηράματα τους έπεσαν κάτω από τα αποδεκτά επίπεδα για να μπορέσουν να συνεχίσουν
να ευχαριστιούνται το θάνατο της άγριας πανίδας, αποφάσισαν να
εκθρέψουν και να
απελευθερώσουν τα θηράματα τα οποία
θα κυνηγήσουν και
θα σκοτώσουν την επόμενη σεζόν; Μου θυμίζουν τους
Ρωμαίους που μάζευαν εκείνα τα λιοντάρια στα υπόγεια του Κολοσσαίου. Και αυτοί ήταν
οικολόγοι του ίδιου επιπέδου με τους κυνηγούς που αναφέρεσαι. Επειδή κινδύνευαν τα καημένα από
υποσιτισμό στο φυσικό τους περιβάλλον γι’ αυτό τα μάζευαν στη Ρώμη. Για να τα ταΐζουν ανθρώπους.
Αυτού τους είδους την περιβαλλοντική επέμβαση ή διαχείριση έχουν κατά νου; Αυτό είναι το είδος της
περιβαλλοντικής παιδείας πρεσβεύουν; Αυτή η
Σταλινιστική προσέγγιση τους αντιπροσωπεύει τελικά;
Απλά, για να βάζουμε τα πράγματά στη θέση τους σε αυτή τη χώρα…
ΥΓ.
Δε θα ασχοληθώ με το επίπεδο των επιχειρημάτων που χρησιμοποιείς στο κείμενό σου, γιατί είναι τόσο απλά που δεν είναι καν άξια αναφοράς. Ενημερώσου πρώτα για κάποια θέματα και μετά προσπάθησε να τα αγγίξεις. Μη γίνεσαι σαν τους κυνηγούς, οι οποίοι εποφθαλμιούνε την ελευθέρια των αγρίων ζώων, η οποία τόσο τους θυμίζει τη δεσμωτική τους φύση, που μόνο καταστρέφοντάς τας βρίσκουν μέσα στο χάος της ψυχής τους προσωρινή λύτρωση και γαλήνη.