Γιάννη, καλησπέρα,
Και σε ευχαριστώ που ασχολείσαι (για μία ακόμα φορά - και καλοπροαίρετα!) με την αφεντιά μου!
1) Παρ ότι ίσως...«Κρείττον του λαλείν το σιγάν»...
2) Ο Johnk προφανώς σε γνωρίζει και πιθανότατα σε έχει αξιολογήσει θετικα. Ωμως, παρέβλεψε τον τρόπο εισόδου σου (κατι που οφείλω να ομολογήσω δεν περίμενα) και έγραψε ένα υπερ το δέον υποστηρικτικό ποστ που εμφανώς με ενόχλησε διότι κυρίως κατέκρινε και υποβίβαζε τους δύσπιστους, ενώ από όλα τα δεδομένα που υπήρχαν μέχρι εκείνη τη στιγμή, ήταν λογικό να υπάρχει δυσπιστία και μάλιστα αυξημένη.
1) Με καλύπτεις πλήρως, χωρίς περιστροφές και επιφύλαξη!
Απλά, όταν συμμετέχω σε κάτι που αγαπάω, είμαι "άμυαλος" και δεν με πειράζει να εκτίθεμαι... και σταματάω εδώ...
2) Γιάννη μου, έχω ένα παράπονο:
Από το 2011, που "συνομιλούμε"... εκτός από το ότι δεν έχω οποιαδήποτε σωστή σχέση με το "σκύλο" (πάει αυτό, το λήξαμε... και, ίσως και να έχω μπει εδώ για να σας τρολάρω - χάνοντας προσωπικό και οικογενειακό χρόνο και χρήμα)... δεν έχεις μπορέσει να με "διαβάζεις"?
Λοιπόν, τον κ. Σκλιά, δεν τον έχω δει ούτε ζωγραφιστό... ούτε έχω ακούσει γι' αυτόν whatsoever (όπως λέει και η γιαγιά του
@sea-mol )...
Άρα, δεν είναι "προφανές" ότι τον γνωρίζω... και καθόλου "πιθανότατο" να τον έχω αξιολογήσει, είτε αρνητικά, είτε θετικά...
ΑΝ ξαναδιαβάσεις τα posts μου, θα διαπιστώσεις ότι η "υποστήριξη" που προσέφερα στον κ. Σκλιά είναι μόνο στο σημείο που συμφωνώ: ΝΑΙ, ο σκύλος είναι ο τελικός κριτής και ο καθρέφτης της οποιασδήποτε διαδικασίας ενσωμάτωσής του στην ανθρώπινη αγέλη... και ΜΟΝΟ αυτό...
ΑΝ δε, ξαναδιαβάσεις τα τελευταία posts μου, θα διαπιστώσεις ότι του λέω: "μπορεί κι εγώ, τελικά, να διαφωνήσω μαζί σου"...
Και, Γιάννη, το θεωρώ
πάρα πολύ πιθανό να διαφωνήσω μαζί του...
Απλά, Γιάννη μου, δεν είμαι κάφρος!
Δεν υπήρξα ποτέ... δεν βοηθάει σε τίποτα... ΔΕΝ θα γίνω τώρα...
Και για να εκμυστηρευτώ τα "σώψυχά μου", παρότι πέρασε απαρατήρητο:
Αυτοί με τους οποίους διαισθάνθηκα ότι (μάλλον) θα διαφωνήσω μαζί τους, ήταν δύο μέλη που εκτιμώ τόσο τη γνώση τους, όσο την προσφορά τους "εδώ μέσα", όσο και την αδιαμφισβήτητη ευγένειά τους, που σε σκλαβώνει:
Τους δύο Μιχάληδες... τον αγαπητό
@Yorkaddict και τον αγαπητό
@Michalis-Maya ...
Με τους οποίους, εάν θα έρθει η στιγμή να διαφωνήσω, δεν θα διστάσω να το κάνω, πάντα σε φανταστικό (πραγματικό εννοώ - αλλά πολύ ευγενικό) επίπεδο, που καθορίζουν οι ίδιοι (και, νομίζω και εγώ)... και ΠΑΝΩ ΑΠ' ΟΛΑ, Γιάννη, δεν θα διστάσω ούτε μία στιγμή να παραδεχτώ ότι έχουν δίκιο... και να τους ευχαριστήσω!
Γιάννη,
Αν ξαναδιαβάσεις τα 3-4 τελευταία posts μου, ίσως καταλάβεις...
Γιατί, Γιάννη, με ενδιαφέρει εσύ να καταλάβεις...