Πριν λιγα χρονια εβρισκα. Τωρα πολυ πιο δυσκολα. Τα τελευταια χρονια μονο μια γεννα εκανε (αυτη που δεν "επιασε" η ενεση) με ενα σεττερ και βρηκα αμεσως και τα εδωσα το 1 σε φιλο κυνηγο που ηθελε "φερμογκεκας" και τα αλλα 2 σε οικογενειακους φιλους που ηθελαν σκυλο συντροφιας
Διαβασα πριν λιγο ολο το νημα.
Σωστο αυτο που λες εν μερη αλλα οκ δυσκολα αντεχεις να ξεκινησεις καν συζητηση με ενα αισχρο πλασμα που σου ευχεται να πεθανεις...Μεγάλωσα (θελω να πιστευω ότι) εγινα σοφοτερος και πιστευω στην ανταλλαγη και την επεξεργασια των όποιων απόψεων!
Οταν ήμουν νεος ήμουν το ίδιο απόλυτος, οπότε τωρα λέω «Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι»!
Με την ένταση ή την προκλητικοτητα, ο άλλος περιχαρακώνεται και δεν επεξεργαζεται την όποια πληροφορια που μπορει να του δειξει έναν άλλο δρομο που δεν τον είχε σκεφτει!
Οπως κι εγω πλέον, επεξεργαζομαι αυτά που κάποιος με διαφορετική άποψη μου αντιτείνει!
Δεν διαφωνω με αυτο που λες, το οποιο προυποθετει οτι συμμετεχεις ηδη σε συζητηση...εγω αλλο λεω ομως!λεω οτι πως αντεχεις και κανεις ξανα εκ νεου καινουργιες συζητησεις με ατομα που ηδη ξερεις οτι ευχονται θανατο...τεσπα οκ. Εγω οταν σιχινομαι καποιον δεν του μιλαω παντως!
Καλως σε βρηκα!
A! Κι εγω ειμαι ετσι σαν χαρακτηρας! Πρεπει να συμπαθω καποιον για του μιλήσω ή να τον κανω παρεα. Αυτοι δε, που δεν συμπαθω, μου ειναι πλήρως «αόρατοι»! (εν αντιθεσει με τη συζυγο που μιλάει σε όλους και μου τη δίνει απίστευτα, αν και βλέποντάς το αντικειμενικα, κραταει μια ισορροπία η οποία αλλιώς θα εξελειπε!)
Καλημερα σου!
Καλυτερα που δεν τα ειπες ολα αυτα στην γιαγιουλα. Εχουν δει πολλα τα ματια της. Πολεμους κατοχες πεινες...κριμα να την αποτελειωνες στα γεραματα χαχαχαχααααΣιγουρα εχουμε συγγενικες αποψεις!
Το γνωριζω οτι η ζωη στην πολη δε συγκρινεται. Δεν εχω αυταπατες. Στο χωριο μου μια κυρια με ρωτησε σαστισμενη που το παω το ζωο, οταν τον ειχα βγαλει βολτα μια μερα. Η γιαγια μου δεν καταλαβαινε γιατι να υπαρχει και να πιανει χωρο φυτο ή δεντρο που δεν παραγει καποιο καρπο, ποσο μαλλον ενα ζωο. Αν εβλεπε το σκυλο μου, θα μας περνουσε για τρελους.
Χαχαχα, θα επρεπε να πιασω κουβεντα με την κυρια και να της εξηγησω οτι το σκυλι ειναι μελος της οικογενειας. Μενει μαζι μας και κοιμαται οπου θελει. Βγαινει δυο με τρεις βολτες την ημερα, δηλαδη αφιερωνω στη βολτα του 2.30 με 3 ωρες την ημερα, γιατι θελει εκτονωση. Και συνανταει τους φιλους του στο παρκο. Οτι τρωει grain free τροφη και του προσθετω λαδι σολωμου. Οτι εχω σακουλακια για να μαζευω τα κουραδακια του. Οτι εχω παρει μια πανακριβη βουρτσα για το τριχωμα. Οτι θα επρεπε να του βουρτσιζω τα δοντια αλλα ως εδω! Και οτι ειχα κανει λαθος στην κοινωνικοποιηση του οταν ηταν μικρουλης και το μετανοιωνω τωρα...
...για να δω ποση ωρα θα εκανε μεχρι να καλεσει το γιατρο ή την αστυνομια.
Και μενα μου φαινεται τρελο μερικες φορες αλλα τα κανω ολα τα παραπανω. Κι αν με ρωτησεις ποιο απο τα δυο σκυλια, το δικο μου ή το δικο σου, ζει καλυτερα, ειλικρινα δεν ξερω να σου απαντησω.
Απο την αλλη δε θεωρω υπερβολες αυτα που σου λεω. Μια φορα μπορω να καταλαβω οτι γκαστρωθηκε απο ατυχημα. Δευτερη και τριτη ειναι αμελεια. Αν θες ακουσε το, αν δε θες αγνοησε το.
Και να φανταστεις δεν ειπα τιποτα για τα κομμενα αυτια
Καλησπερα. Καταλαβαινω τι λες κ εχεις δικιο σε ενα βαθμο. Κοιτα αναισθητος δεν ειμαι. Απλα ειναι 2 οι λογοι που σου φαινομαι ετσι:
Η κριτικη δεν με πειραζει. Με πειραζει που γινεται ΜΟΝΟ κριτικη-"μαθημα" και μαλιστα απο πολλους ταυτοχρονα...και ξανα και ξανα...
...αλλα οχι συνεχεια τα ιδια κ τα ιδια. Εκει ειναι η ενσταση μου
