Καλέ μου άνθρωπε, πως να απαντήσει κάποιος στο δια ταύτα, όταν εξαρχής δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για τα βασικά, τα στοιχειώδη;
Αν θα τηρούνται αυτά τα στοιχειώδη επεδίωξα να μάθω στο ποστ #89, αλλά απάντηση δεν πήρα.
Παρέθεσα ένα link στο #108 μαζί με μια σαφέστατη απάντηση, δεν σας έκανε.
Προσπάθησα να εξηγήσω το αυτονόητο στο #113 και η απάντηση σας ήταν για ρομαντικές απόψεις και κλισέ εκφράσεις !
Το οτι ένας σκύλος χρειάζεται να είναι με τους ανθρώπους του, να ζει μαζί τους και όχι να είναι σε ένα υπόγειο, ή έναν κήπο και να τους βλέπει στην χάση και στη φέξη είναι κλισέ, είναι ρομαντικό...
Ε, λυπάμαι, δεν θα γράψω αυτό που θέλετε να ακούσετε, ούτε θα προτείνω κάποια φυλή, γιατί δεν υπάρχει σκύλος που θα είναι ευτυχισμένος χωρίς να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας της οικογένειάς του.
Και δεν είναι θέμα δουλειάς και 8ωρου ή 15ώρου
Και εμείς δουλεύουμε, αλλά όταν γυρνάμε σπίτι ο σκύλος μας είναι μαζί μας, κοντά μας.
Θα διαβάσω την κόρη μου με τον σκύλο δίπλα μου, θα δω τηλεόραση με τον σκύλο πάνω μου, όλη η καθημερινότητά μου συμπεριλαμβάνει τον σκύλο μου.
Αν όλα αυτά που περιέγραψα είναι δική μου παρανόηση και προτίθεστε
ο σκύλος να μένει μαζί σας - έχοντας παράλληλα πρόσβαση και σε όλους τους χώρους που περιγράψατε, απλά διευκρινίστε το.
Θα πάρει και άλλη τροπή η συζήτηση.