LaCat said:
↑
@@ioanna a , με μια επιφύλαξη νομίζω ότι καταλαβαίνω τον τρόπο σκέψης σου -και αν το κάνω σωστά μάλλον σε γενικές γραμμές τον συμμερίζομαι.
Λοιπόν, εγώ θα αναπαρήγαγα το σκύλα μου εφόσον συντρέχουν σωρρευτικά οι παρακάτω προϋποθέσεις:
Είναι υγιής,
έχει καλό χαρακτήρα,
δεν έχει μορφολογικό ελάττωμα.
Έχω το χρήμα για να καλύψω μια γέννα σύμφωνα με τα ιατρικώς προβλεπόμενα
και το χρόνο για να ασχοληθώ όσο πρέπει με τα κουτάβια.
Ήξερα ότι θα πάνε σε καλά σπίτια και αν όχι ότι μπορώ να τα κρατήσω εξασφαλίζοντας ότι θα ζουν καλά.
LaCat, θα χρησιμοποιήσω μέρος από αυτά που γράφεις, γιατί αυτό ακριβώς αντιπροσωπεύει μια ''σωστή'' γέννα -από ιδιώτη- που είτε έγινε είτε δεν έγινε εσκεμμένα ίσως, αλλά τηρήθηκαν όλες οι προϋποθέσεις για να γεννηθούν υγιή κουτάβια και η μάνα να είναι χωρίς προβλήματα από την όλη διαδικασία. Και που φυσικά δεν τα πουλάει. Είναι προσωπική μου γνώμη.
Επειδή, τα δύο μου πρώτα σκυλιά (τα οποία γεννήθηκαν τη δεκαετία του 90')τα πήρα από οικογένειες, οι οποίες φρόντισαν για όλα τα παραπάνω που αναφέρονται - και ΔΕΝ πλήρωσα για να τα αποκτήσω, απλώς τα μεγάλωσα, φροντίζοντας να ζήσουν όσο το δυνατόν καλύτερα,προσφέροντάς τους τα καλύτερα, θεωρώ ότι δεν είναι κακό να αποκτήσεις ένα σκυλί με τέτοιο τρόπο από το να πας να πληρώσεις από εκτροφέα (καλά, για πετ σοπ ΔΕΝ το συζητάμε, εννοείται). Ξέρω ότι κατακρίνεται γενικά η γέννα ιδιώτη (κι εγώ το κατακρίνω όταν βλέπω να ζευγαρώνουν σκυλιά και οι ιδιοκτήτες πετάνε τα μωρά στα αζήτητα ή/και δεν φροντίζουν η μάνα σκύλα να έχει την κατάλληλη φροντίδα πριν και μετά τη γέννα). Αλλά, πείτε μου σας παρακαλώ, είναι κακό να αποκτάς έτσι ένα σκυλί από το να το πετάξουν στο δρόμο; Για το τρίτο μου σκυλί, πάλι το πήρα από ζευγάρι μεγάλης ηλικίας που απλά δεν μπορούσαν να το φροντίσουν. Και πάλι δεν το πλήρωσα. Γιατί ποτέ, δεν μ'ενδιέφερε να αποκτήσω σκυλί ράτσας, απλά να δώσω σε μια ψυχούλα ένα σπίτι (κι αυτό το αίσθημα δημιουργήθηκε από το γεγονός ότι δεκαετίες ολόκληρες έρχονταν στο σπίτι μας γατούλες αδέσποτες που γεννούσαν και τους παρείχαμε προστασία, νερό και τροφή -κάποιες από αυτές τις στειρώναμε κιόλας).
Πριν αποκτήσω το Φοίβο, έκανα μεγάλη προσπάθεια να πάρω σκυλί από φιλοζωϊκή. Επειδή είμαι άνεργη, δεν 'καθόταν' καλά το γεγονός αυτό για υιοθεσία, παρόλο που στο σπίτι μας φέρνουν εισόδημα 2 άτομα και ικανό για να μπορέσουμε να προσφέρουμε σε ένα σκυλί ό,τι είχαμε προσφέρει και στα άλλα δυο. Ποτέ δεν ανέφεραν ότι αυτός είναι ο πραγματικός λόγος, αλλά από τις δικαιολογίες, αυτό καταλάβαμε. Εμμέσως πλην σαφώς.Γι'αυτό το λόγο, όταν ακούσαμε ότι δυο ηλικιωμένοι ήθελαν να δώσουν τον μικρό, στραφήκαμε πάλι στην ίδια λύση.
Γιατί θα πρέπει να κάνουμε διάκριση για τα ημίαιμα ή καθαρόαιμα ή πώς αυτά γεννιούνται; Και ναι, γίνονται λάθη, γεννιούνται κουτάβια με προβλήματα, πρέπει να τα πετάξουμε στο δρόμο επειδή είναι από γέννα ιδιώτη που δεν φρόντισε να στειρώσει τη σκύλα του; Δεν είναι το ίδιο κατακριτέο όταν πετάει τα 'προβληματικά' καθαρόαιμα κουτάβια ένας εκτροφέας;Ή όταν ένας ιδιώτης πουλάει τα κουτάβια από το ζευγάρωμα της καθαρόαιμης σκύλας του με κάποιο άλλο της ίδιας ράτσας;; Και πείτε μου, σας παρακαλώ...τί πάμε να δημιουργήσουμε; Την Άρια φυλή, κάνουμε διακρίσεις και στα ζώα;
Φιλόζωος ή ζωόφιλος είναι αυτός που προσέχει να μην παρουσιαστούν μορφολογικά προβλήματα ή άλλες ασθένειες στο σκυλί του ή αυτός που ακόμη και με το όποιο πρόβλημα, θα προσπαθήσει να το κρατήσει στη ζωή όσο το δυνατόν περισσότερα χρόνια; Θα σταματήσουν να υπάρχουν και γεννήσεις παιδιών που γεννιούνται με σοβαρά προβλήματα -που πολλές φορές δεν μπορείς να τα προβλέψεις;-;;;Θα πρέπει να τα εγκαταλείπουμε;
Συγχωρείστε μου το μεγάλο μήνυμα, αλλά όλοι έχουμε μια άποψη και πρέπει να την εκφράζουμε όταν δεν προσβάλλουμε τον άλλο...
