Το θέμα μου ειναι το εξής...
Μέχρι το αλλο Σαββατο θα έχω στο σπίτι μου επιτέλους τον Ηρακλή μου, ένα ξανθό λαμπραντοράκι 2,5 μηνών.
Αρχές καλοκαιριού τοείχα κουβεντιάσει με την σπιτονοικοκυρά μου - που μένει και δίπλα μας - και της είχα πει πως εγώ και ο φίλος μου σκεφτόμαστε να πάρουμε ένα σκυλί. Με ρώτησε τι σκυλί της απάντησα και μου είπε πως γενικά δεν έχει πρόβλημα και πως το μόνο ειναι πως μπορεί της από κάτω να της μυρίσει και να μου την πει... Βεβαια δεν την παίρνει και να μου πει οχι, μιας και αυτή στο σπίτι της (δίπλα μας ξαναλέω) ειναι ένα νευρόσπαστο (όπως το έχει καταντήσει) γκριφονοειδές που γαβγίζει σαν παρανοϊκό πολλές φορές...
Αφού τελειώσαμε την κουβέντα και εγώ πανηγύριζα για την νίκη μου, μου χτυπάει το κουδούνι σε 5 λεπτά και μου λέει πως μίλησε με τον άντρα της και του το είπε και εκεί άρχισε να μου λεει κάτι περίεργα πράγματα πως ένας λεει νοικάρης είχε ένα μεγάλο σκύλο σε ένα σπίτι που έχουν στην Ν. Σμύρνη και πως του έπεφταν τρίχες του σκυλιού και πως γκρίνιαζαν οι γείτονες (για τις τρίχες του σκυλιου????) και κάτι ασυναρτησίες που δεν καταλάβαινα τι έλεγε...Με τα πολλά γυρνάει και μου πετάει το φρούτο πως ο άντρας της μας παρακαλά αν είναι λεει να "διαπραγματευτούμε" το μέγεθος!!!!!!! του σκυλιού!!!!!
Εγώ δεν της απάντησα, της είπα θα δούμε και έκλεισα την πόρτα.
Από τοτε δεν ξαναεγινε κουβέντα αλλά ούτε και πρόκειται να την ξαναρωτήσω.
Το σκύλο εγώ θα τον έχω εντός σπιτιού και θα τον μάθω να μενει στο σπιτάκι του (crate) όσο δεν θα είμαστε σπίτι....
Η ερώτηση και η απορία μου, καθώς και το άγχος μου ειναι μηπως ακούγοντας το νευρόσπασμα να γαυγίζει αρχίζει και ο δικός μου....και ξεσικώνουν όλοι την πολυκατοικία..... Ετσι και αλλιώς εγώ έχω πρόγραμμα με το που θα ολοκληρώσει ο μικρός μου τα εμβόλια, θα γυρνάω σπίτι και θα τον παίρνω και θα εξαφανιζόμαστε για πολλές ώρες....(οσο βέβαια αντέχει τώρα που ειναι νινάκι)....
Ετσι και αλλιώς έχουμε μπει σε διαδικασία να μετακομίσουμε μέχρι τον άλλο Σεπτέμβρη, αλλά δεν γουστάρω η καρακάξα να μου πει τιποτα....
Μέχρι το αλλο Σαββατο θα έχω στο σπίτι μου επιτέλους τον Ηρακλή μου, ένα ξανθό λαμπραντοράκι 2,5 μηνών.
Αρχές καλοκαιριού τοείχα κουβεντιάσει με την σπιτονοικοκυρά μου - που μένει και δίπλα μας - και της είχα πει πως εγώ και ο φίλος μου σκεφτόμαστε να πάρουμε ένα σκυλί. Με ρώτησε τι σκυλί της απάντησα και μου είπε πως γενικά δεν έχει πρόβλημα και πως το μόνο ειναι πως μπορεί της από κάτω να της μυρίσει και να μου την πει... Βεβαια δεν την παίρνει και να μου πει οχι, μιας και αυτή στο σπίτι της (δίπλα μας ξαναλέω) ειναι ένα νευρόσπαστο (όπως το έχει καταντήσει) γκριφονοειδές που γαβγίζει σαν παρανοϊκό πολλές φορές...
Αφού τελειώσαμε την κουβέντα και εγώ πανηγύριζα για την νίκη μου, μου χτυπάει το κουδούνι σε 5 λεπτά και μου λέει πως μίλησε με τον άντρα της και του το είπε και εκεί άρχισε να μου λεει κάτι περίεργα πράγματα πως ένας λεει νοικάρης είχε ένα μεγάλο σκύλο σε ένα σπίτι που έχουν στην Ν. Σμύρνη και πως του έπεφταν τρίχες του σκυλιού και πως γκρίνιαζαν οι γείτονες (για τις τρίχες του σκυλιου????) και κάτι ασυναρτησίες που δεν καταλάβαινα τι έλεγε...Με τα πολλά γυρνάει και μου πετάει το φρούτο πως ο άντρας της μας παρακαλά αν είναι λεει να "διαπραγματευτούμε" το μέγεθος!!!!!!! του σκυλιού!!!!!
Εγώ δεν της απάντησα, της είπα θα δούμε και έκλεισα την πόρτα.
Από τοτε δεν ξαναεγινε κουβέντα αλλά ούτε και πρόκειται να την ξαναρωτήσω.
Το σκύλο εγώ θα τον έχω εντός σπιτιού και θα τον μάθω να μενει στο σπιτάκι του (crate) όσο δεν θα είμαστε σπίτι....
Η ερώτηση και η απορία μου, καθώς και το άγχος μου ειναι μηπως ακούγοντας το νευρόσπασμα να γαυγίζει αρχίζει και ο δικός μου....και ξεσικώνουν όλοι την πολυκατοικία..... Ετσι και αλλιώς εγώ έχω πρόγραμμα με το που θα ολοκληρώσει ο μικρός μου τα εμβόλια, θα γυρνάω σπίτι και θα τον παίρνω και θα εξαφανιζόμαστε για πολλές ώρες....(οσο βέβαια αντέχει τώρα που ειναι νινάκι)....
Ετσι και αλλιώς έχουμε μπει σε διαδικασία να μετακομίσουμε μέχρι τον άλλο Σεπτέμβρη, αλλά δεν γουστάρω η καρακάξα να μου πει τιποτα....