Τις χρειάζεται... τις χρειάζεται!!!Τις χρειάζεται τις συμβουλές μας ο αγαπητός Chris K.A. Υποψιάζομαι ότι είναι νέος ακόμα
Boerboel,Cane Corso,Rotti,Bandog
- Thread starter Chris K.A.
- Ημερομηνία δημιουργίας
στα 33 μου και έχοντας μεγαλώσει 3 σκυλιά (+1) μπορώ χαλαρά να πω πως όσα διάβασα τα τελευταία 2-3 χρόνια μου διεύρυναν και ενδεχομένως να μου άλλαξαν τα όσα (νόμιζα ότι) ήξερα μέχρι τότε,και φυσικά και το φόρουμ έπαιξε το ρόλο του σε αυτό
συμβουλές και απόψεις προσωπικά είναι πάντα καλοδεχούμενες,αυτός άλλωστε είναι ο σκοπός που το θρεντ μου επιδιώκω να είναι ενεργό μέχρι και την αγορά
συμβουλές και απόψεις προσωπικά είναι πάντα καλοδεχούμενες,αυτός άλλωστε είναι ο σκοπός που το θρεντ μου επιδιώκω να είναι ενεργό μέχρι και την αγορά
Εγώ πάντως, αναφερόμουν σε αυτόΕφ όσον η κυρία του σπιτιού θέλει Bullmastiff, θα ήταν σώφρον από πλευράς σας να επιλέξετε Bullmastiff
και εγώ σκόπιμα είπα να μην κάνω αναφορά σαυτό γιατί είναι πικρή αλλά μεγάλη αλήθεια
στην ολη κουβεντα να τονισω κ την προσοχη σου στις γραμμες της ρατσας που θα παρεις κ φυσικα θα προτεινω θηλυκο.
Με 2 θηλυκά (γυναίκα + γάτα) και το αγόρι μου (το αρσενικό μπόξερ της οικογένειας) να μένει μακριά με μάνα & αδερφό,νομίζω πως ήρθε η ώρα να γίνουμε περισσότερα τα αγοράκια σπίτι...
Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν είχα θηλυκό σκύλο,η μποξερίνα μου ήταν η εξαίρεση μα δυστυχώς μας άφησε νωρίς και δεν πρόλαβα να σχηματίσω ολοκληρωμένη άποψη
Αν καταλαβαίνω καλά @lawrence-gr το λες κυρίως για το πιο "διαχειρίσιμο" ενός θηλυκού σε σχέση με ένα αρσενικό της ίδιας (απαιτητικότατης) φυλής.Στο μυαλό μου έχω ή αρσενικό μπουλμαστιφ ή θηλυκό boerboel,το ζήτημα που έχω (περαν της προετοιμασίας και του διαβάσματος της κάθε φυλής) είναι η επιλογή εκτροφέα.
Τα μπουρμπούλια του Δημήτρη είναι πολύ καλά,όπως επίσης και στα μπουλμαστιφ υπάρχουν 1-2 καλοί εκτροφείς εντός Ελλάδας.Προγραμματίζω να μιλήσω και μερικά εκτροφεία στο εξωτερικό,τα οποία φαντάζομαι υστερούν σε χρόνους αντίδρασης ή άμεσης επαφής συγκριτικά με τα εντός Ελλάδας.Εδώ οι εμπειρότεροι μπορούν να ρίξουν φως
Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν είχα θηλυκό σκύλο,η μποξερίνα μου ήταν η εξαίρεση μα δυστυχώς μας άφησε νωρίς και δεν πρόλαβα να σχηματίσω ολοκληρωμένη άποψη
Αν καταλαβαίνω καλά @lawrence-gr το λες κυρίως για το πιο "διαχειρίσιμο" ενός θηλυκού σε σχέση με ένα αρσενικό της ίδιας (απαιτητικότατης) φυλής.Στο μυαλό μου έχω ή αρσενικό μπουλμαστιφ ή θηλυκό boerboel,το ζήτημα που έχω (περαν της προετοιμασίας και του διαβάσματος της κάθε φυλής) είναι η επιλογή εκτροφέα.
Τα μπουρμπούλια του Δημήτρη είναι πολύ καλά,όπως επίσης και στα μπουλμαστιφ υπάρχουν 1-2 καλοί εκτροφείς εντός Ελλάδας.Προγραμματίζω να μιλήσω και μερικά εκτροφεία στο εξωτερικό,τα οποία φαντάζομαι υστερούν σε χρόνους αντίδρασης ή άμεσης επαφής συγκριτικά με τα εντός Ελλάδας.Εδώ οι εμπειρότεροι μπορούν να ρίξουν φως
Δεν ειναι θεμα διαχειρισης.μπορει το θξλυκο να ειναι πιο σκληρο απο τα χαχανουλικα αρσενικα.το θηλυκο ειναι πιο "πανω" σου.θα το ευχαριστηθεις πιο πολυ,πιστεψε με.ειναι πιο συγκεντρωμενα σε ο,τι κανουν.
Να στο πω κ αλλιως..μπορει με αρσενικο φυλακα να μπω πολυ πιο ευκολα σπιτι σου.με θηλυλο...ζοριζει το πραγμα.
να επιχειρήσω να ζητήσω και την άποψή σου,μιας και έχεις εμπειρία από απαιτητικές φυλές για το θέμα που με απασχολεί σχετικά με την εκπαίδευση?
Θεωρείς δηλαδή πως μια φυλή που έχει έμφυτη την "προστασία" (χώρου,ατόμου,οικογένειας,άλλων οικόσιτων ζωντανών κτλ) πρέπει να σταματάει στη ΒΥ ή να δουλευτεί περαιτέρω ώστε να είναι πιο εύκολα διαχειρίσιμο το σκυλί σε κάποια ενδεχόμενη ακραία περίπτωση?Οι περισσότεροι εκπαιδευτές (και οι Εν Ελλάδι εκτροφείς) επιμένουν πως δε χρειάζεται κάτι παραπάνω!Στο εξωτερικό βλέπω πως είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα...Βλέπω λογικές επεξηγήσεις όπως το ότι όσο περισσότερα αντιμετωπίζει ένα σκυλι τόσο καλύτερα μαθαίνει να διαχωρίζει τον αληθινό κίνδυνο,όπως και το ότι μαθαίνει και ο χειριστής να το χειρίζεται και να το ελεγχει ακριβώς όπως πρέπει τη στιγμή που είναι "στα κόκκινα"
Θεωρείς δηλαδή πως μια φυλή που έχει έμφυτη την "προστασία" (χώρου,ατόμου,οικογένειας,άλλων οικόσιτων ζωντανών κτλ) πρέπει να σταματάει στη ΒΥ ή να δουλευτεί περαιτέρω ώστε να είναι πιο εύκολα διαχειρίσιμο το σκυλί σε κάποια ενδεχόμενη ακραία περίπτωση?Οι περισσότεροι εκπαιδευτές (και οι Εν Ελλάδι εκτροφείς) επιμένουν πως δε χρειάζεται κάτι παραπάνω!Στο εξωτερικό βλέπω πως είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα...Βλέπω λογικές επεξηγήσεις όπως το ότι όσο περισσότερα αντιμετωπίζει ένα σκυλι τόσο καλύτερα μαθαίνει να διαχωρίζει τον αληθινό κίνδυνο,όπως και το ότι μαθαίνει και ο χειριστής να το χειρίζεται και να το ελεγχει ακριβώς όπως πρέπει τη στιγμή που είναι "στα κόκκινα"
Ακου να δεις..καταρχην αναλογα με τις γραμμες που ακολουθει η εκτροφη,υπαρχει περιπτωση το ενστικτο που αναφερεις να ειναι καπως πιο βαθια χωμενο κ απο εκει κ μετα μην ξεχνας οτι εχουμε να κανουμε με χαρακτηρες.υπαρχει περιπτωση να παρεις εναν σκυλο κ να ειναι αυτος που δεν θελει να φυλαξει.η εννοια φυλαξη βεβαια,μεγαλο θεμα κ αυτο..
οσο τριβεσαι λοιπον με χαρακτηρες ,θα βλεπεις διαφορες απο σκυλο σε σκυλο.ναι μεν λοιπον,αλλα...
εχω πολλα να σου πω κ βιαζομαι να φυγω,οποτε ισως σου φανουν μπερδεμενα,οποτε ξαναρωτα ο,τι θες κ συνεχιζω.
Η βασικη λοιπον ,ειναι βασικη κ χαιρομαι που φαινεται να την εχεις στο προγραμμα.απο εκει κ μετα το να κανεις σεναρια,θα ενισχυσει την βασικη του σκυλου.ειδικα οι ρατσες που μιλαμε,χρειαζονται σεναρια κ κλειδωνουν σε αυτα.σπανια λυνουν μονα τους μυστηρια.θελουν να δουν το εργο!οποτε σκεψου οτι για καθε εργο,εσυ πχ θα ενισχυεις την αποτελεσματικοτητα ενος "κατσε" ,"αστο" κτλ.
αλλα...
να ξερεις πως θα ξυπνησεις τον σκυλο κ θα ειναι συχνα πυκνα αλερτ.να ξερεις πως θα σου συμβουν μπερδεματα,να ξερεις πως δεν θα μπορεις να εισαι βολτα σε τιγκα τον κοσμο,εκτος κ αν γινει κ αυτο αργοτερα σεναριο,αλλα θα ιδρωνεις κ θα μπερδευεις τον σκυλο,να ξερεις γενικα οτι θα αλλαξουν πολλα πραγματα.ενας σκυλος που το εχει ,αλλα θα μεινει στην βασικη,θα σε προστατεψει με επιθεση ,η οποια μπορει να μην τελειωσει με δαγκωμα η καλο δαγκωμα,αλλα την δουλεια του θα την κανει.ενας δουλεμενος σκυλος,θα ολοκληρωσει με ενα καλο δαγκωμα ,παλι θα κανει δουλεια κ θα ξερει τι κανει.το θεμα ειναι ποσι θες να ξυπνησεις το ζωο.
Αυτα εν ταχη φιλε,εχουμε να αναλυσουμε πολλα αν θες, με την βοηθεια ολων εδω μεσα!να θυμασαι οτι τιποτα δεν ειναι αποκυτο,τιποτα μοξο ασπρο κ τιποτα μονο μαυρο.μην φοβασαι να τολμησεις να πηδηξεις απο το αεροπλανο, αρκει να εισαι ετοιμος οτι μπορει να μην ανοιξει το αλεξιπτωτο!
οσο τριβεσαι λοιπον με χαρακτηρες ,θα βλεπεις διαφορες απο σκυλο σε σκυλο.ναι μεν λοιπον,αλλα...
εχω πολλα να σου πω κ βιαζομαι να φυγω,οποτε ισως σου φανουν μπερδεμενα,οποτε ξαναρωτα ο,τι θες κ συνεχιζω.
Η βασικη λοιπον ,ειναι βασικη κ χαιρομαι που φαινεται να την εχεις στο προγραμμα.απο εκει κ μετα το να κανεις σεναρια,θα ενισχυσει την βασικη του σκυλου.ειδικα οι ρατσες που μιλαμε,χρειαζονται σεναρια κ κλειδωνουν σε αυτα.σπανια λυνουν μονα τους μυστηρια.θελουν να δουν το εργο!οποτε σκεψου οτι για καθε εργο,εσυ πχ θα ενισχυεις την αποτελεσματικοτητα ενος "κατσε" ,"αστο" κτλ.
αλλα...
να ξερεις πως θα ξυπνησεις τον σκυλο κ θα ειναι συχνα πυκνα αλερτ.να ξερεις πως θα σου συμβουν μπερδεματα,να ξερεις πως δεν θα μπορεις να εισαι βολτα σε τιγκα τον κοσμο,εκτος κ αν γινει κ αυτο αργοτερα σεναριο,αλλα θα ιδρωνεις κ θα μπερδευεις τον σκυλο,να ξερεις γενικα οτι θα αλλαξουν πολλα πραγματα.ενας σκυλος που το εχει ,αλλα θα μεινει στην βασικη,θα σε προστατεψει με επιθεση ,η οποια μπορει να μην τελειωσει με δαγκωμα η καλο δαγκωμα,αλλα την δουλεια του θα την κανει.ενας δουλεμενος σκυλος,θα ολοκληρωσει με ενα καλο δαγκωμα ,παλι θα κανει δουλεια κ θα ξερει τι κανει.το θεμα ειναι ποσι θες να ξυπνησεις το ζωο.
Αυτα εν ταχη φιλε,εχουμε να αναλυσουμε πολλα αν θες, με την βοηθεια ολων εδω μεσα!να θυμασαι οτι τιποτα δεν ειναι αποκυτο,τιποτα μοξο ασπρο κ τιποτα μονο μαυρο.μην φοβασαι να τολμησεις να πηδηξεις απο το αεροπλανο, αρκει να εισαι ετοιμος οτι μπορει να μην ανοιξει το αλεξιπτωτο!
Βεβαιώς και θέλω,χαρά μου είναι!
Την πρώτη παράγραφο την έπιασα,έχω δει πρόσφατα διαφορετικές γραμμές αρκετά δυναμικής φυλής και αντιλήφθηκα πλήρως αυτό που περιγράφεις
Η ΒΥ είναι για μένα αυτονόητη,ειδικά όταν μιλάμε για τετοιες φυλές,αλλά (άποψή μου) και γενικά
Το "ξύπνημα" είναι κυρίως αυτό που με απασχολεί & είναι αυτό που μου ανέφεραν (ακριβώς έτσι κιόλας) μερικοί εκτροφείς.Εκπαίδευση πέραν της βασικής συνεπάγεται δηλαδή αυτόματα και λιγότερη κοινωνικότητα?Γιατί αυτό που έχω στο μυαλό μου (χωρίς να εμμένω σαυτό) είναι πως γίνονται κάποια πράγματα ακόμα πιο ξεκάθαρα και σαφή στο μυαλό του σκύλου,πιο άσπρα και πιο μαύρα,μέσω των σεναρίων,όχι ότι σε ένα περιβάλλον με πολύ κόσμο για παράδειγμα ο σκύλος θα στρεσάρεται περισσότερο
Ωραίο αυτό με το αλεξίπτωτο!
Επίσης,στο σημείο αυτό να προλάβω ίσως καποιο σχόλιο φίλου ή φίλης και να πω πως το θέμα της απόλυτης υπακοής,δηλαδή της "διαχειρισιμότητας" του σκύλου σε όλα τα πιθανά σενάρια (τουλάχιστον εγώ αυτό έχω στο μυαλό μου όταν λέω αυτή τη φράση),δεν είναι αυτοσκοπός και επίσης δεν είμαι ο ανθρωπος που ψάχνει να φτιάξει μια μηχανή που να μοιράζει πόνο δεξιά αριστερά.Εχω την άποψη πως ένας σκυλος είναι ευτυχισμένος όταν μεταξύ άλλων του είναι ξεκάθαρο το τι πρέπει ανα περίσταση να κάνει,χωρίς γκρίζες ζώνες.Σε αυτό το πλαίσιο κουβεντιάζω αυτό το θέμα
Την πρώτη παράγραφο την έπιασα,έχω δει πρόσφατα διαφορετικές γραμμές αρκετά δυναμικής φυλής και αντιλήφθηκα πλήρως αυτό που περιγράφεις
Η ΒΥ είναι για μένα αυτονόητη,ειδικά όταν μιλάμε για τετοιες φυλές,αλλά (άποψή μου) και γενικά
Το "ξύπνημα" είναι κυρίως αυτό που με απασχολεί & είναι αυτό που μου ανέφεραν (ακριβώς έτσι κιόλας) μερικοί εκτροφείς.Εκπαίδευση πέραν της βασικής συνεπάγεται δηλαδή αυτόματα και λιγότερη κοινωνικότητα?Γιατί αυτό που έχω στο μυαλό μου (χωρίς να εμμένω σαυτό) είναι πως γίνονται κάποια πράγματα ακόμα πιο ξεκάθαρα και σαφή στο μυαλό του σκύλου,πιο άσπρα και πιο μαύρα,μέσω των σεναρίων,όχι ότι σε ένα περιβάλλον με πολύ κόσμο για παράδειγμα ο σκύλος θα στρεσάρεται περισσότερο
Ωραίο αυτό με το αλεξίπτωτο!
Επίσης,στο σημείο αυτό να προλάβω ίσως καποιο σχόλιο φίλου ή φίλης και να πω πως το θέμα της απόλυτης υπακοής,δηλαδή της "διαχειρισιμότητας" του σκύλου σε όλα τα πιθανά σενάρια (τουλάχιστον εγώ αυτό έχω στο μυαλό μου όταν λέω αυτή τη φράση),δεν είναι αυτοσκοπός και επίσης δεν είμαι ο ανθρωπος που ψάχνει να φτιάξει μια μηχανή που να μοιράζει πόνο δεξιά αριστερά.Εχω την άποψη πως ένας σκυλος είναι ευτυχισμένος όταν μεταξύ άλλων του είναι ξεκάθαρο το τι πρέπει ανα περίσταση να κάνει,χωρίς γκρίζες ζώνες.Σε αυτό το πλαίσιο κουβεντιάζω αυτό το θέμα
Όπως είχα γράψει στην αρχή του συγκεκριμένου post, πίστευα ότι έπρεπε να γράψω 2-3 πράγματα ακόμα, αργότερα, μέσα στην ημέρα... αλλά, έμπλεξα και ξεχάστηκα... όμως, κοίτα να δεις πως έρχονται τα πράγματα...
Χτες βράδυ, είχα γυρίσει στο σπίτι και είχε πάρει φωτιά το τηλέφωνο, για να προλάβω τα χρόνια πολλά σε αρκετούς εορτάζοντες...
Τα σκυλιά μου ξαπλωμένα κάπου μέσα στο καθιστικό και ο γάτος πάνω στη ράχη μιάς πολυθρόνας... δίπλα στην οποία ήταν ξαπλωμένος ο Κάσπερ...
Εγώ, μιλάω στο τηλέφωνο, καθισμένος περίπου στα 5 μέτρα από γάτο - Κάσπερ...
Και, εκείνη τη στιγμή, "διαλέγει" να εκραγεί το γυάλινο (βαρύ - καυτό) κάλυμα από ένα φωτιστικό οροφής, σχεδόν πάνω από τους δυό τους... το οποίο σκάει πάνω στην πολυθρόνα που κάθεται ο γάτος και ένα μεγάλο κομάτι σπάει πάνω στο σβέρκο του Κάσπερ...
Ο γάτος... ΜΗΝ ΤΟΝ ΕΙΔΑΤΕ... εξαφανίστηκε μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου, σε άλλο δωμάτιο!!!
Ο Κάσπερ ξαφνιάζεται (μιάς και με το συγκεκριμένο σβέρκο δεν έπαθε τίποτα άλλο) και τριγυρνάει να δει τι είναι αυτό που "μας βρήκε"... μεταξύ μας, θαύμασα την ψυχραιμία του...
Εγώ, μιλώντας σε κάποιο σημαντικό πρόσωπο, προσπάθησα να κατευθύνω τα πράγματα εξ αποστασεως, προσπαθώντας να μη γίνω υστερικός... και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να πω χαμηλόφωνα "Κάσπερ, φύγε"... και ο Κάσπερ ΕΦΥΓΕ... και περίμενε, μέχρι να κλείσω το τηλέφωνο και να πάω να "αναλάβω" εγώ...
Αφού καθάρισα το χαμό που είχε γίνει (μου πήρε τουλάχιστον μισή ώρα, ώστε να εξαφανίσω ακόμα και τα μικροσκοπικά γυαλάκια - για να μην τα φάνε τα ζώα)... ελευθέρωσα τα σκυλιά (ο γάτος ακόμα εξαφανισμένος!) και κάθησα και σκέφτηκα λιγάκι...
Και αναρωτήθηκα: "τι τον έκανε αυτό τον γ@μwσκυλο, τον γεμάτο περιέργεια, με τα ευαίσθητα νεύρα, να υπακούσει σε ένα (σχεδόν) ψίθυρο... σαν να κοιταχτήκαμε μόνο στα μάτια... και να πάει να καθήσει ήρεμος μακριά από το σημείο του ατυχήματος"...και, μετά, ήρθε στο νου η λέξη "συνοδηγός"...
Και, έτσι, ένιωσα την ανάγκη να γράψω "το μακρύ και το κοντό μου", σχολιάζοντας περισσότερο μιά προηγούμενη παράγραφό μου... όχι τόσο για το Χρήστο, για τον ISKENDER και για τους λοιπούς "παλιούς"... όσο για τα πιο νέα μέλη που θα διαβάσουν...
Ήταν "Βασική Υπακοή"? Στην περίπτωση του Κάσπερ, σαφώς όχι...
Για να μην παρεξηγηθώ, ο Κάσπερ, σε "χαμηλές στροφές" έχει ΑΠΟΛΥΤΑ την ΒΥ και κάτι παραπάνω... σε "χαμηλές στροφές" (και επειδή τον βοηθάει και το - αλεπουδίσιο - σώμα του) θα μπορούσε να κάνει τα περισσότερα κυναθλήματα, χωρίς λουρί... το πρόβλημά του αρχίζει (και τελειώνει) στα "κόκκινα"...
Πιστεύω ότι η χθεσινή αντίδρασή του οφείλεται στο ότι έχει "συνομολογήσει" μαζί μας το "μνημόνιο συμβίωσης"... τι θέλω να πω...
Σε ένα παρόμοιο σκύλο (και στους ακόμα πιο μεγαλόσωμους) δεν του σπάς τα νεύρα με συνεχείς εντολές... που τις ξέρει όλες, αλλά δεν τις συμμερίζεται όλες, ανά πάσα στιγμή... τον βοηθάς να εμπεδώνει τις εντολές και τον βοηθάς να ξέρει πως, όταν τις δώσεις, ΟΦΕΙΛΕΙ να υπακούσει... ας πούμε, έχει ένα πολύ δυνατό "recall", το ξέρω και δεν το εκμεταλλεύομαι... έτσι, όταν του πω να έρθει, θα έρθει χωρίς δεύτερη κουβέντα... επίσης, ναι, θα μου φέρει το μπαλάκι που θα πετάξω (1 φορά - με το ζόρι 2 φορές) και μετά θα το πάρει στο στόμα και δεν θα το αφήνει, μιάς και αυτόν τον ενδιαφέρουν "άλλα κόλπα": Να προσπαθήσω να του το πάρω!
Δεν του κάνω, λοιπόν, τη χάρη... όταν θέλω να παίξουμε "tug of war", θα γίνει και αυτό, αλλά, όταν διαπιστώσω ότι ανεβαίνουν οι στροφές, βαραίνει η ανάσα κλπ, σταματάμε και όλα καλά...
Ενας παρόμοιος σκύλος ξέρει ότι δεν πρόκειται να τον χτυπήσεις - πονέσεις - ζορίσεις... και (κυρίως) ξαφνιάσεις για πλάκα... αρχίζει και καταλαβαίνει, λοιπόν, ότι θα τη φάει τη σφαλιάρα όταν δεν "συνεργάζεται" τη στιγμή που είναι απαραίτητο... όχι ότι θα πονέσει... αλλά επειδή θα "προσβληθεί"...
Σε ένα παρόμοιο σκύλο, στην κουταβίσια φάση του θα (πρέπει να έχεις προλάβει να) πάρεις φαΐ από το πιάτο του, βάζοντάς του κάτι πολύ νοστιμότερο... θα πρέπει να μπορείς να τον προσεγγίζεις, να τον ακουμπάς κλπ... μεγαλώνοντας, όμως, θα του δείξεις κάποιες φορές ότι ΜΠΟΡΕΙ να το κάνεις, αλλά δεν το κάνεις συνέχεια... περνάς, του δίνεις ένα χάδι και φεύγεις...
Ξέρει ότι μπορείς ανά πάσα στιγμή να είσαι κοντά του (και να κάνεις ότι θέλεις, στην τελική)... αλλά επίσης ξέρει ότι ΔΕΝ θα το κάνεις για πλάκα... για προπόνηση...
Σε ένα παρόμοιο σκύλο, όταν κοιμάται (ή κοπροσκυλιάζει, εν γένει) και θέλεις (σώνει και καλά!) να πλησιάσεις και να τον πειράξεις - χαϊδολογήσεις (γιατί, ναι, εμείς οι άνθρωποι έχουμε κατά καιρούς τέτοιες "απειθάρχητες" στιγμές), οφείλεις να σεβαστείς τις προθέσεις του...
Πλησιάζεις κοντά... γυρνάει κοιλιά και σηκώνει πόδι... ΣΑΦΩΣ και θέλει χάδια και του τα δίνεις...
Πλησιάζεις κοντά... τίποτα... πολύ κοντά και σκύβεις από πάνω του... βλέπεις το ένα μάτι μισάνοιχτο και διατήρηση στάσης (ή, ακόμα περισσότερο, ένα υπόκωφο θόρυβο - που δεν καταλαβαίνεις ότι είναι γρύλισμα ή "αφρικάνικο" μούγκρισμα ευχαρίστησης)... συνεχίζεις το δρόμο σου, δίνοντας το πολύ ένα αδιόρατο χάδι...
Και πάντα (μα ΠΑΝΤΑ) όταν βλέπεις ότι, όντως, κοιμάται... και θέλεις να πλησιάσεις... αρχίζεις και του μιλάς από μακριά... κάτι ξέρουν οι Αγγλοι που λένε την παροιμία "let sleeping dogs lie"...
Ετσι, χτίζεται μέσα του η εμπιστοσύνη ότι 10 πράγματα που του (ή δεν του) αρέσουν θα τα σεβαστείς... και, ταυτόχρονα, χτίζεται μέσα του και η έννοια του να σέβεται και αυτός τη δική σου ησυχία και ηρεμία, ή τη δική σου προσήλωση σε κάτι που βλέπεις ή μελετάς...
Υ.Γ. Ελπίζω να μην μπερδεύω περισσότερο οποιοδήποτε καινούργιο μέλος διαβάζει... και να βγάλει το συμπέρασμα ότι θεωρώ πως το σκυλί πρέπει να είναι χύμα... ΟΧΙ, αμοιβαίος σεβασμός δεν σημαίνει "χύμα"... το αντίθετο, μάλιστα.. σημαίνει ότι: Ναι ο σκύλος εκπαιδεύεται συστηματικά και επίμονα... και ο ιδιοκτήτης (οφείλει να) εκπαιδεύεται ακόμα περισσότερο!
Χτες βράδυ, είχα γυρίσει στο σπίτι και είχε πάρει φωτιά το τηλέφωνο, για να προλάβω τα χρόνια πολλά σε αρκετούς εορτάζοντες...
Τα σκυλιά μου ξαπλωμένα κάπου μέσα στο καθιστικό και ο γάτος πάνω στη ράχη μιάς πολυθρόνας... δίπλα στην οποία ήταν ξαπλωμένος ο Κάσπερ...
Εγώ, μιλάω στο τηλέφωνο, καθισμένος περίπου στα 5 μέτρα από γάτο - Κάσπερ...
Και, εκείνη τη στιγμή, "διαλέγει" να εκραγεί το γυάλινο (βαρύ - καυτό) κάλυμα από ένα φωτιστικό οροφής, σχεδόν πάνω από τους δυό τους... το οποίο σκάει πάνω στην πολυθρόνα που κάθεται ο γάτος και ένα μεγάλο κομάτι σπάει πάνω στο σβέρκο του Κάσπερ...
Ο γάτος... ΜΗΝ ΤΟΝ ΕΙΔΑΤΕ... εξαφανίστηκε μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου, σε άλλο δωμάτιο!!!
Ο Κάσπερ ξαφνιάζεται (μιάς και με το συγκεκριμένο σβέρκο δεν έπαθε τίποτα άλλο) και τριγυρνάει να δει τι είναι αυτό που "μας βρήκε"... μεταξύ μας, θαύμασα την ψυχραιμία του...
Εγώ, μιλώντας σε κάποιο σημαντικό πρόσωπο, προσπάθησα να κατευθύνω τα πράγματα εξ αποστασεως, προσπαθώντας να μη γίνω υστερικός... και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να πω χαμηλόφωνα "Κάσπερ, φύγε"... και ο Κάσπερ ΕΦΥΓΕ... και περίμενε, μέχρι να κλείσω το τηλέφωνο και να πάω να "αναλάβω" εγώ...
Αφού καθάρισα το χαμό που είχε γίνει (μου πήρε τουλάχιστον μισή ώρα, ώστε να εξαφανίσω ακόμα και τα μικροσκοπικά γυαλάκια - για να μην τα φάνε τα ζώα)... ελευθέρωσα τα σκυλιά (ο γάτος ακόμα εξαφανισμένος!) και κάθησα και σκέφτηκα λιγάκι...
Και αναρωτήθηκα: "τι τον έκανε αυτό τον γ@μwσκυλο, τον γεμάτο περιέργεια, με τα ευαίσθητα νεύρα, να υπακούσει σε ένα (σχεδόν) ψίθυρο... σαν να κοιταχτήκαμε μόνο στα μάτια... και να πάει να καθήσει ήρεμος μακριά από το σημείο του ατυχήματος"...και, μετά, ήρθε στο νου η λέξη "συνοδηγός"...
Και, έτσι, ένιωσα την ανάγκη να γράψω "το μακρύ και το κοντό μου", σχολιάζοντας περισσότερο μιά προηγούμενη παράγραφό μου... όχι τόσο για το Χρήστο, για τον ISKENDER και για τους λοιπούς "παλιούς"... όσο για τα πιο νέα μέλη που θα διαβάσουν...
Αρα, "άλλη" προσέγγιση και "αμοιβαίος" σεβασμός... άρα, "συνεργάτης" και "συνοδηγός"...
Ήταν "Βασική Υπακοή"? Στην περίπτωση του Κάσπερ, σαφώς όχι...
Για να μην παρεξηγηθώ, ο Κάσπερ, σε "χαμηλές στροφές" έχει ΑΠΟΛΥΤΑ την ΒΥ και κάτι παραπάνω... σε "χαμηλές στροφές" (και επειδή τον βοηθάει και το - αλεπουδίσιο - σώμα του) θα μπορούσε να κάνει τα περισσότερα κυναθλήματα, χωρίς λουρί... το πρόβλημά του αρχίζει (και τελειώνει) στα "κόκκινα"...
Πιστεύω ότι η χθεσινή αντίδρασή του οφείλεται στο ότι έχει "συνομολογήσει" μαζί μας το "μνημόνιο συμβίωσης"... τι θέλω να πω...
Σε ένα παρόμοιο σκύλο (και στους ακόμα πιο μεγαλόσωμους) δεν του σπάς τα νεύρα με συνεχείς εντολές... που τις ξέρει όλες, αλλά δεν τις συμμερίζεται όλες, ανά πάσα στιγμή... τον βοηθάς να εμπεδώνει τις εντολές και τον βοηθάς να ξέρει πως, όταν τις δώσεις, ΟΦΕΙΛΕΙ να υπακούσει... ας πούμε, έχει ένα πολύ δυνατό "recall", το ξέρω και δεν το εκμεταλλεύομαι... έτσι, όταν του πω να έρθει, θα έρθει χωρίς δεύτερη κουβέντα... επίσης, ναι, θα μου φέρει το μπαλάκι που θα πετάξω (1 φορά - με το ζόρι 2 φορές) και μετά θα το πάρει στο στόμα και δεν θα το αφήνει, μιάς και αυτόν τον ενδιαφέρουν "άλλα κόλπα": Να προσπαθήσω να του το πάρω!
Δεν του κάνω, λοιπόν, τη χάρη... όταν θέλω να παίξουμε "tug of war", θα γίνει και αυτό, αλλά, όταν διαπιστώσω ότι ανεβαίνουν οι στροφές, βαραίνει η ανάσα κλπ, σταματάμε και όλα καλά...
Ενας παρόμοιος σκύλος ξέρει ότι δεν πρόκειται να τον χτυπήσεις - πονέσεις - ζορίσεις... και (κυρίως) ξαφνιάσεις για πλάκα... αρχίζει και καταλαβαίνει, λοιπόν, ότι θα τη φάει τη σφαλιάρα όταν δεν "συνεργάζεται" τη στιγμή που είναι απαραίτητο... όχι ότι θα πονέσει... αλλά επειδή θα "προσβληθεί"...
Σε ένα παρόμοιο σκύλο, στην κουταβίσια φάση του θα (πρέπει να έχεις προλάβει να) πάρεις φαΐ από το πιάτο του, βάζοντάς του κάτι πολύ νοστιμότερο... θα πρέπει να μπορείς να τον προσεγγίζεις, να τον ακουμπάς κλπ... μεγαλώνοντας, όμως, θα του δείξεις κάποιες φορές ότι ΜΠΟΡΕΙ να το κάνεις, αλλά δεν το κάνεις συνέχεια... περνάς, του δίνεις ένα χάδι και φεύγεις...
Ξέρει ότι μπορείς ανά πάσα στιγμή να είσαι κοντά του (και να κάνεις ότι θέλεις, στην τελική)... αλλά επίσης ξέρει ότι ΔΕΝ θα το κάνεις για πλάκα... για προπόνηση...
Σε ένα παρόμοιο σκύλο, όταν κοιμάται (ή κοπροσκυλιάζει, εν γένει) και θέλεις (σώνει και καλά!) να πλησιάσεις και να τον πειράξεις - χαϊδολογήσεις (γιατί, ναι, εμείς οι άνθρωποι έχουμε κατά καιρούς τέτοιες "απειθάρχητες" στιγμές), οφείλεις να σεβαστείς τις προθέσεις του...
Πλησιάζεις κοντά... γυρνάει κοιλιά και σηκώνει πόδι... ΣΑΦΩΣ και θέλει χάδια και του τα δίνεις...
Πλησιάζεις κοντά... τίποτα... πολύ κοντά και σκύβεις από πάνω του... βλέπεις το ένα μάτι μισάνοιχτο και διατήρηση στάσης (ή, ακόμα περισσότερο, ένα υπόκωφο θόρυβο - που δεν καταλαβαίνεις ότι είναι γρύλισμα ή "αφρικάνικο" μούγκρισμα ευχαρίστησης)... συνεχίζεις το δρόμο σου, δίνοντας το πολύ ένα αδιόρατο χάδι...
Και πάντα (μα ΠΑΝΤΑ) όταν βλέπεις ότι, όντως, κοιμάται... και θέλεις να πλησιάσεις... αρχίζεις και του μιλάς από μακριά... κάτι ξέρουν οι Αγγλοι που λένε την παροιμία "let sleeping dogs lie"...
Ετσι, χτίζεται μέσα του η εμπιστοσύνη ότι 10 πράγματα που του (ή δεν του) αρέσουν θα τα σεβαστείς... και, ταυτόχρονα, χτίζεται μέσα του και η έννοια του να σέβεται και αυτός τη δική σου ησυχία και ηρεμία, ή τη δική σου προσήλωση σε κάτι που βλέπεις ή μελετάς...
Υ.Γ. Ελπίζω να μην μπερδεύω περισσότερο οποιοδήποτε καινούργιο μέλος διαβάζει... και να βγάλει το συμπέρασμα ότι θεωρώ πως το σκυλί πρέπει να είναι χύμα... ΟΧΙ, αμοιβαίος σεβασμός δεν σημαίνει "χύμα"... το αντίθετο, μάλιστα.. σημαίνει ότι: Ναι ο σκύλος εκπαιδεύεται συστηματικά και επίμονα... και ο ιδιοκτήτης (οφείλει να) εκπαιδεύεται ακόμα περισσότερο!
Πολύ σημαντικά θέματα και στα δύο αυτά μηνύματα!
Το έχουμε ξαναγράφει μέσα στο φόρουμ, αλλά, ας ξαναγραφτεί κι εδώ, έστω και πιο τηλεγραφικά:
Τα στατιστικά δείγματα (άτομα) μιάς φυλής (ας πούμε BOERBOEL, με τον πλήρη κατάλογο βασικών χαρακτηριστικών τους - traits), ακολουθούν τη λεγόμενη καμπύλη Gauss (το γνωστό "καπέλο του Ναπολέοντα")...
Τα στατιστικά δείγματα (άτομα) μιάς άλλης φυλής (ας πούμε LABRADOR, με τον πλήρη κατάλογο βασικών χαρακτηριστικών τους - traits), ακολουθούν, επίσης, τη λεγόμενη καμπύλη Gauss (το γνωστό "καπέλο του Ναπολέοντα")...
Οσα άτομα της κάθε φυλής βρίσκονται προς το κέντρο της ανωτέρω καμπύλης, ισχυριζόμαστε ότι είναι ΤΥΠΙΚΑ δείγματα...
Οσα, όμως, δεν βρίσκονται προς το κέντρο, αλλά παρεκκλίνουν προς τα άκρα της καμπύλης... ισχυριζόμαστε ότι ΔΕΝ είναι τυπικά...
Και, αν δεχτούμε στιγμιαία ότι υπάρχουν στον πλανήτη μόνο αυτές οι 2 φυλές... θα δούμε ότι κάποιο άτομο της μιάς φυλής είναι ΑΚΡΙΒΩΣ στο κέντρο της καμπύλης της δεύτερης φυλής!
Και, σίγουρα, όλα αυτά θέλουν μεγάλη κουβέντα, Χρήστο!
Υ.Γ. Στο εξωτερικό, δεν βλέπουν πολύ διαφορετικά τα πράγματα, κατά συνέπεια... απλά, στο εξωτερικό υπάρχουν πιο ΠΟΛΛΑ άτομα από την κάθε φυλή...
Τελικα καλυτερα γλαρος!!!κ να μην ανοιξει το αλεξιπτωτο,ε θα πεταξει!!!
Εχω σε άλλο θεμα πει την διαφωνια μου για την εκπαίδευση σε σεναρια τετοιων φυλών.
Eγώ προσωπικά δεν πιστεύω ότι ακόμα και ένας σκύλος που είναι μαθημένος σε διάφορα σενάρια και δαγκώνει μανίκι (παίζοντας), έχει δε εξαιρετική υπακοή σε αυτά, όταν θα συμβεί σοβαρό πραγματικό γεγονός θα υπακούσει. (τουλάχιστον στο αρχικό στάδιο της εμπλοκής)
Εκτός αν δεν μπορεί να ξεχωρίσει ποιό είναι το παιχνίδι και ποιό το σοβαρό πραγματικό γεγονός. Αλλά τότε θα είναι ένας σκύλος βλάκας!
Αλλά πάλι, δεν θα ήθελα να κυκλοφορεί ένας εκπαιδευμένος να δαγκωνει σωστα και πονηρεμένος σε διαφορα σεναρια, μεγαλόσωμος βλαξ! Λυπάμαι δε τον ιδιοκτήτη του γιατι σίγουρα εχει μεγαλες πιθανότητες να μετανοιώσει για την «μόρφωση» που του έδωσε...(αλλά οι άλλοι τι θα φταίνε; )
Οταν ο σκύλος έχει το ένστικτο, ξέρει τι να κάνει και πότε θα το κάνει, ακόμα κι αν δεν έχει υποστεί επαίδευση σεναρίων. (δεν μιλάω για το ειδος του δαγκώματος αλλα για την αντιδραση)
Ο Κάστωρ έχει μάθει να μην πηδάει πάνω σε ανθρώπους! Ακομα και όταν θελει να πάιξει με κάποιον που τον συμπαθει, θα σηκωθει στα δυο πόδια αλλα θα φροντισει να έχει μαζεμένα τα μπροστινά για να μην τον αγγίξει.
Αυτο με προβληματιζε γιατι «όταν , κουφια η ώρα», χρειαζοταν, το θεωρουσα σαν μεγάλο μειονέκτημα αν δισταζε να αγγιξει έναν άνθρωπο
Εξ άλλου δεν γνωριζω τι θα κανει σε μια στιγμη κρισης. Το μόνο που γνωρίζω είναι ότι στους παρεισακτους ή στους «ύποπτους», θα σταθει μπροστα τους, προειδοποιόντας τους ώστε να σταματήσουν, γρυλιζοντας ή γαυγιζοντας (αναλογως συνθηκών) άγρια. Για το αν τον αψηφησουν όμως εχω πλήρη άγνοια αλλα ειλικρινα εύχομαι να μην μάθω ποτέ.
Στο σπιτι που μενω τωρα έχουμε έναν αρκετά μεγάλο κήπο.
Σπανιως τον κατεβαζω γιατι κυκλοφορει εκει ελευθερο το κακομαθημένο μαλτεζ του ιδιοκτήτη, το οποιο κάποια στιγμη, επειδη του καβαλουσε το ποδι επανηλειμενα το «εβαλε στην ταξη»
Την περασμένη Κυριακή για λόγο που δεν ειναι του παροντως, τον κατέβασα και για να μην έχουμε παρατραγουδα, αλλα και να νοιωθει ανετα και ο ιδιοκτητης του μαλτεζ (παρ ότι δεν τον πλησιαζει πλεον) του φορούσα φίμωτρο
Εκει που συζητουσα με τον ιδιοκτητη του σπιτιου, (ο Κάστωρ, βολταρε ή έτρεχε στον κήπο), εμφανιστηκε από την πίσω είσοδο του κήπου ο κηπουρός (τον οποίο ο Καστορας δεν γνωρίζει)
Ετρεξε γρυλιζογαυγίζοντας και αντι να σταθει απέναντί του οπως θα εκανε αν δεν ειχε το φιμωτρο, αρχισε να τον χτυπαει με το φιμωτρο και με τα πόδια στην κοιλια! (και πιό κατω, αλλα για λογους ευπρεπειας δεν το λέω)
Τα χρησιμοποιησε λοιπόν τα πόδια όταν έκρινε ότι χρειαζόταν, χωρις να έχει εκπαιδευτει ποτε γι αυτό αλλα αντιθετα έχει μαθει να μην αγγιζει με αυτά.
Καημενε κηπουρέ...
Eγώ προσωπικά δεν πιστεύω ότι ακόμα και ένας σκύλος που είναι μαθημένος σε διάφορα σενάρια και δαγκώνει μανίκι (παίζοντας), έχει δε εξαιρετική υπακοή σε αυτά, όταν θα συμβεί σοβαρό πραγματικό γεγονός θα υπακούσει. (τουλάχιστον στο αρχικό στάδιο της εμπλοκής)
Εκτός αν δεν μπορεί να ξεχωρίσει ποιό είναι το παιχνίδι και ποιό το σοβαρό πραγματικό γεγονός. Αλλά τότε θα είναι ένας σκύλος βλάκας!
Αλλά πάλι, δεν θα ήθελα να κυκλοφορεί ένας εκπαιδευμένος να δαγκωνει σωστα και πονηρεμένος σε διαφορα σεναρια, μεγαλόσωμος βλαξ! Λυπάμαι δε τον ιδιοκτήτη του γιατι σίγουρα εχει μεγαλες πιθανότητες να μετανοιώσει για την «μόρφωση» που του έδωσε...(αλλά οι άλλοι τι θα φταίνε; )
Οταν ο σκύλος έχει το ένστικτο, ξέρει τι να κάνει και πότε θα το κάνει, ακόμα κι αν δεν έχει υποστεί επαίδευση σεναρίων. (δεν μιλάω για το ειδος του δαγκώματος αλλα για την αντιδραση)
Ο Κάστωρ έχει μάθει να μην πηδάει πάνω σε ανθρώπους! Ακομα και όταν θελει να πάιξει με κάποιον που τον συμπαθει, θα σηκωθει στα δυο πόδια αλλα θα φροντισει να έχει μαζεμένα τα μπροστινά για να μην τον αγγίξει.
Αυτο με προβληματιζε γιατι «όταν , κουφια η ώρα», χρειαζοταν, το θεωρουσα σαν μεγάλο μειονέκτημα αν δισταζε να αγγιξει έναν άνθρωπο
Εξ άλλου δεν γνωριζω τι θα κανει σε μια στιγμη κρισης. Το μόνο που γνωρίζω είναι ότι στους παρεισακτους ή στους «ύποπτους», θα σταθει μπροστα τους, προειδοποιόντας τους ώστε να σταματήσουν, γρυλιζοντας ή γαυγιζοντας (αναλογως συνθηκών) άγρια. Για το αν τον αψηφησουν όμως εχω πλήρη άγνοια αλλα ειλικρινα εύχομαι να μην μάθω ποτέ.
Στο σπιτι που μενω τωρα έχουμε έναν αρκετά μεγάλο κήπο.
Σπανιως τον κατεβαζω γιατι κυκλοφορει εκει ελευθερο το κακομαθημένο μαλτεζ του ιδιοκτήτη, το οποιο κάποια στιγμη, επειδη του καβαλουσε το ποδι επανηλειμενα το «εβαλε στην ταξη»
Την περασμένη Κυριακή για λόγο που δεν ειναι του παροντως, τον κατέβασα και για να μην έχουμε παρατραγουδα, αλλα και να νοιωθει ανετα και ο ιδιοκτητης του μαλτεζ (παρ ότι δεν τον πλησιαζει πλεον) του φορούσα φίμωτρο
Εκει που συζητουσα με τον ιδιοκτητη του σπιτιου, (ο Κάστωρ, βολταρε ή έτρεχε στον κήπο), εμφανιστηκε από την πίσω είσοδο του κήπου ο κηπουρός (τον οποίο ο Καστορας δεν γνωρίζει)
Ετρεξε γρυλιζογαυγίζοντας και αντι να σταθει απέναντί του οπως θα εκανε αν δεν ειχε το φιμωτρο, αρχισε να τον χτυπαει με το φιμωτρο και με τα πόδια στην κοιλια! (και πιό κατω, αλλα για λογους ευπρεπειας δεν το λέω)
Τα χρησιμοποιησε λοιπόν τα πόδια όταν έκρινε ότι χρειαζόταν, χωρις να έχει εκπαιδευτει ποτε γι αυτό αλλα αντιθετα έχει μαθει να μην αγγιζει με αυτά.
Καημενε κηπουρέ...
Aς μη ξεχνάμε το πιο βασικό...Το αν θα προχωρήσει ένας σκύλος σε περαιτέρω εκπαίδευση δεν εξαρτάται μόνο από την επιθυμία του ιδιοκτήτη αλλά και από το έμφυτο "ταλέντο" του ίδιου του σκύλου που ο εκπαιδευτής θεωρεί ικανό ώστε να το εξελίξει
Επίσης,το μανίκι και το κάθε μανίκι απότι έχω καταλάβει και δει δε γίνεται με τη μορφή παιχνιδιού,τουλάχιστον εκεί που το χω δει εγώ (και το χω δει ελάχιστα είναι η αλήθεια).Η σκέψη που έχω αφορά στο αν περαιτέρω της ΒΥ εκπαιδευση οδηγεί σε έναν πιο ολοκληρωμένο σκύλο φύλαξης ή δημιουργεί μια κατάσταση δύσκολα διαχειρίσιμη από το μέσο ιδιοκτήτη.
Τέλος,εμένα μου φαίνεται φυσιολογική η αντίδραση του Κάστορα.Εφόσον ένιωσε την απειλή ενός αγνωστου στο χώρο του,την αντιμετώπισε με τα μέσα που είχε στη διάθεσή του.
Επίσης,το μανίκι και το κάθε μανίκι απότι έχω καταλάβει και δει δε γίνεται με τη μορφή παιχνιδιού,τουλάχιστον εκεί που το χω δει εγώ (και το χω δει ελάχιστα είναι η αλήθεια).Η σκέψη που έχω αφορά στο αν περαιτέρω της ΒΥ εκπαιδευση οδηγεί σε έναν πιο ολοκληρωμένο σκύλο φύλαξης ή δημιουργεί μια κατάσταση δύσκολα διαχειρίσιμη από το μέσο ιδιοκτήτη.
Τέλος,εμένα μου φαίνεται φυσιολογική η αντίδραση του Κάστορα.Εφόσον ένιωσε την απειλή ενός αγνωστου στο χώρο του,την αντιμετώπισε με τα μέσα που είχε στη διάθεσή του.
Μόνο εγώ νομίζω ότι δεν είναι τόσο ιδανικά τα πράγματα;
Πριν χρονια με πλησιασε στο παρκο «εκπαιδευτης», προτεινοντας μου να μαθει ο Κάστωρ σωματοφυλακή και δαγκώματα! Τελικα βρηκε τουλαχιστον δυο πελάτες εκ των οποίων η μια κυρια είχε έναν αρσενικό ΓΠ στον οποίο δεν ειχε τον παραμικρό έλεγχο παρ ότι τον είχε παει σε εκπαιδευτη για ΒΥ.(ουτε θα μπορούσε ποτέ, γιατι ήταν μια κυρία γουτσου γουτσου) Ευτυχώς εφυγα σε άλλη περιοχή και δεν υπάρχει περίπτωση να τους συναντήσω!
Εδω δεν έχεις άδικο, αλλά εξακολουθώ να διατηρώ επιφυλάξεις κατα πόσο ένα σκυλί, από τις επαναλήψεις, δεν αρχιζει να το βλεπει πλέον ως ενα ειδος παιχνιδιού.
Last edited:
μωρέ,100 επιφυλάξεις και πολλή κουβέντα,αλλά σόρυ κιόλας,υπάρχουν άνθρωποι που παίρνουν σοβαρά δήθεν εκπαιδευτές που τους πλευρίζουν στα πάρκα?Ρητορικό το ερώτημα και φυσικά δε μιλάω για τέτοια πράγματα...
Ξέρεις,συζητάμε και ένα θέμα που είναι λίγο κάπως,ειδικά για έναν τρίτο (αλλά και εμείς,δε γνωριζόμαστε,δε ξέρεις τι ποιότητας άνθρωπος είναι αυτός που γράφει) που θα μπει και θα διαβάσει για σκύλους+60κιλών και μανίκια και σωματοφυλακές και λοιπά όμορφα,οπότε προσπαθώ και εγώ να μαι "διακριτικός" κάπως στην κουβέντα,παίρνοντας όμως ταυτόχρονα την αποψη των συνομιλητών που με ενδιαφέρει η άποψή τους (καλή ώρα)
Ξέρεις,συζητάμε και ένα θέμα που είναι λίγο κάπως,ειδικά για έναν τρίτο (αλλά και εμείς,δε γνωριζόμαστε,δε ξέρεις τι ποιότητας άνθρωπος είναι αυτός που γράφει) που θα μπει και θα διαβάσει για σκύλους+60κιλών και μανίκια και σωματοφυλακές και λοιπά όμορφα,οπότε προσπαθώ και εγώ να μαι "διακριτικός" κάπως στην κουβέντα,παίρνοντας όμως ταυτόχρονα την αποψη των συνομιλητών που με ενδιαφέρει η άποψή τους (καλή ώρα)
Κυκλοφορουσε με ένα θηλυκο ροτβαιλερ έπιανε συζήτηση, έβρισκε τροπο και τυχαια έδειχνε τι το είχε μάθει και έδινε μια επαγγελματική κάρτα φτιαγμενη σε έκτυπωτη και μάλιστα σε κοινό λεπτο χαρτι Α4! Κι όμως έβρισκε πελάτες...
Α το βρήκα! Εδώ είχαμε κάνει μια ενδιαφέρουσα συζήτηση! http://www.dogforum.gr/community/threads/Είναι-η-εργασία-στην-φύλαξη-σημαντική-Και-γιατί.28619/
Α το βρήκα! Εδώ είχαμε κάνει μια ενδιαφέρουσα συζήτηση! http://www.dogforum.gr/community/threads/Είναι-η-εργασία-στην-φύλαξη-σημαντική-Και-γιατί.28619/
Μιάς και οι γνώμες, ακόμα και των επαγγελματιών (και ΕΙΔΙΚΑ των επαγγελματιών - που έχουν πιο "εξειδικευμένα" κίνητρα)... είναι σαν τις κ@λ@τρυπίδες (σύμφωνα με την αξέχαστη - και τόσο αληθινή - ατάκα του αγαπημένου Clint Eastwood): Ο καθένας έχει ΑΠΟ ΜΙΑ...
Χρήστο,
Σε παρακαλώ, δώσε μου κι εμένα το θάρρος, να σου μιλήσω λίγο πιο πρακτικά - απροκάλυπτα επί του θέματος... σαν να ήμουν εγώ, με το συγκεκριμένο προβληματισμό και μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω... δεδομένου ότι το έχουμε ψάξει κι εμείς αρκετά...
Και ότι μπορεί να γίνει κατανοητό, ας γίνει:
α) Λαμβάνοντας υπόψη το status και τις συνθήκες ζωής σου στο ορατό μέλλον, όπως τα περιέγραψες ο ίδιος και όπως τα "τεστάρισα" μέσα από την εμπειρία μου...
β) Δεχόμενος ότι εσύ θα είσαι 2 φορές πιο προσηλωμένος και αφοσιωμένος στα σκυλιά σου (απ' ότι εγώ και η γυναίκα μου στα δικά μας)... και θα ασχολείσαι τον 2πλάσιο χρόνο...
γ) Και αν ήμουν "εσύ"...
Η Μόκα μου, θα έπρεπε (αν ήθελα σώνει και καλά!) να έχει προχωρήσει σε μανίκια - σωματοφυλακή κλπ... όχι για να μας "προστατέψει", αλλά για να μάθει, ρε αδελφέ, πως είναι να "φοβίζεις" κάποιον κι εσύ μία φορά...
Ο Κάσπερ, ΔΕΝ θα έπρεπε να προχωρήσει σε "τέτοια πράγματα", whatsoever... για τους ακριβώς αντίστροφους λόγους... το πίστευα (εγώ, μόνος!) ακόμα και όταν κάποιοι επαγγελματίες το πρότειναν, για να "ξεκαθαρίσει" το μυαλό του... το πιστεύω και τώρα, που όσοι επαγγελματίες τον έχουν δει τον τελευταίο καιρό συμφωνούν μαζί μου...
Υ.Γ.1. Εξαρτάται πάντα από το σκύλο...
Υ.Γ.2. Όπως έχουμε ξαναπεί, αν ο σκύλος "τόχει"... οι φυλές "αυτές" δεν χρειάζονται να μάθουν το "γεμάτο" δάγκωμα... το ξέρουν... και θα κάνουν τη ζημιά, είτε αυτή είναι μικρότερη, είτε μεγαλύτερη...
Υ.Γ.3. Σενάρια... σενάρια? "Κάνε με Προφήτη, να σε κάνω πλούσιο"...
Ούτε εμείς δεν μπορούμε κάποιες φορές να δούμε ένα "σενάριο" και να το αξιολογήσουμε...
Παράδειγμα πρόσφατο: Ήρθε σπίτι ένας τεχνικός για να φτιάξει κάτι... τα σκυλιά ελεγχόμενα από εμάς και τους έχει γίνει κατανοητό ότι "εντάξει" (καλός - φίλος)... ο τεχνικός, όμως, καθώς έφευγε και την ώρα που αστειευόμασταν για κάτι... ακούμπησε το χέρι του στον ώμο ΜΟΥ... καταλαβαίνεις τι έγινε σε κλάσμα δευτερολέπτου?
Τι να του μάθεις, λοιπόν? Ότι ο κάθε καλός κύριος που περπατάει όμορφα κοντά σας, είναι πιθανόν να γυρίσει και να σας χτυπήσει?
Χρήστο,
Σε παρακαλώ, δώσε μου κι εμένα το θάρρος, να σου μιλήσω λίγο πιο πρακτικά - απροκάλυπτα επί του θέματος... σαν να ήμουν εγώ, με το συγκεκριμένο προβληματισμό και μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω... δεδομένου ότι το έχουμε ψάξει κι εμείς αρκετά...
Και ότι μπορεί να γίνει κατανοητό, ας γίνει:
α) Λαμβάνοντας υπόψη το status και τις συνθήκες ζωής σου στο ορατό μέλλον, όπως τα περιέγραψες ο ίδιος και όπως τα "τεστάρισα" μέσα από την εμπειρία μου...
β) Δεχόμενος ότι εσύ θα είσαι 2 φορές πιο προσηλωμένος και αφοσιωμένος στα σκυλιά σου (απ' ότι εγώ και η γυναίκα μου στα δικά μας)... και θα ασχολείσαι τον 2πλάσιο χρόνο...
γ) Και αν ήμουν "εσύ"...
Η Μόκα μου, θα έπρεπε (αν ήθελα σώνει και καλά!) να έχει προχωρήσει σε μανίκια - σωματοφυλακή κλπ... όχι για να μας "προστατέψει", αλλά για να μάθει, ρε αδελφέ, πως είναι να "φοβίζεις" κάποιον κι εσύ μία φορά...
Ο Κάσπερ, ΔΕΝ θα έπρεπε να προχωρήσει σε "τέτοια πράγματα", whatsoever... για τους ακριβώς αντίστροφους λόγους... το πίστευα (εγώ, μόνος!) ακόμα και όταν κάποιοι επαγγελματίες το πρότειναν, για να "ξεκαθαρίσει" το μυαλό του... το πιστεύω και τώρα, που όσοι επαγγελματίες τον έχουν δει τον τελευταίο καιρό συμφωνούν μαζί μου...
Υ.Γ.1. Εξαρτάται πάντα από το σκύλο...
Υ.Γ.2. Όπως έχουμε ξαναπεί, αν ο σκύλος "τόχει"... οι φυλές "αυτές" δεν χρειάζονται να μάθουν το "γεμάτο" δάγκωμα... το ξέρουν... και θα κάνουν τη ζημιά, είτε αυτή είναι μικρότερη, είτε μεγαλύτερη...
Υ.Γ.3. Σενάρια... σενάρια? "Κάνε με Προφήτη, να σε κάνω πλούσιο"...
Ούτε εμείς δεν μπορούμε κάποιες φορές να δούμε ένα "σενάριο" και να το αξιολογήσουμε...
Παράδειγμα πρόσφατο: Ήρθε σπίτι ένας τεχνικός για να φτιάξει κάτι... τα σκυλιά ελεγχόμενα από εμάς και τους έχει γίνει κατανοητό ότι "εντάξει" (καλός - φίλος)... ο τεχνικός, όμως, καθώς έφευγε και την ώρα που αστειευόμασταν για κάτι... ακούμπησε το χέρι του στον ώμο ΜΟΥ... καταλαβαίνεις τι έγινε σε κλάσμα δευτερολέπτου?
Τι να του μάθεις, λοιπόν? Ότι ο κάθε καλός κύριος που περπατάει όμορφα κοντά σας, είναι πιθανόν να γυρίσει και να σας χτυπήσει?
