Γειά σου φίλε, καλώς ήρθες στο φόρουμ και να χαίρεσαι το σκύλο σου και με το καλό το νέο κουτάβι.
Κατ' αρχήν το Ντόπερμαν θα έχεις καταλάβει ως τώρα ότι πεθαίνει για τον άνθρωπο του, τα δίνει όλα. Αυτό έχει τα καλά του, έχει και τα κακά τους. Δεν είναι ιδιότροπο και αντίθετα απ' ότι πιστεύεται δεν είναι ούτε καβγατζίδικο, δυστυχώς όμως αρνείται εύκολα να μοιραστεί την αγάπη του για το αφεντικό του όχι με ανθρώπους όπως θεωρούν ορισμένοι αλλά με τα άλλα σκυλιά. Επίσης κάτι το οποίο είναι αρνητικό στην περίπτωση μας, έχει πλήρη επίγνωση της δύναμης και των ικανοτήτων του.
Έχω φίλους που έχουν αρσενικά Ντόπερμαν, δεν είναι εύκολη η συμβίωση και κυρίως να διατηρείς εσύ τα όρια και να μην τα παραβιάζεις.
Στην περίπτωση σου όμως το άλλο σκυλάκι δεν ξέρουμε τι χαρακτήρας θα προκύψει κι αυτό μελλοντικά μπορεί να είναι προβληματικό ειδικά αν το παρακάνεις με τις παραχωρήσεις και πάρει τον αέρα το δικό σου και του σκύλου σου.
Κάτι εξ' ίσου σημαντικό είναι πως αν δέσεις το σκύλο σου θα είναι σα να του στερείς τα πάντα. Τα σκυλιά πρέπει να γνωριστούν κι αυτό να γίνει όπως σωστά σου είπε η Αγάθη σε ουδέτερο έδαφος, επίσης τον πρώτο καιρό μέχρι να αρχίσουν να συνηθίζουν μπορείς να τα φέρνεις σε επαφή μόνο όταν έχεις δεμένο το δικό σου όχι κάπου στατικά αλλά στο λουρί χωρίς να το κρατάς όμως αλλά ανά πάσα στιγμή να μπορείς να πάρεις τον έλεγχο. Και ΟΧΙ ξύλο, σε καμία περίπτωση. Στιβαρή διόρθωση, με φωνή, τράβηγμα, κίνηση αλλά όχι ξύλο σε κανέναν απ' τους δυο σκύλους σου.
Αφού έχεις το περιθώριο να επιλέξεις γιατί δεν παίρνεις θηλυκό;
Επίσης, γιατί δε μάς λες και την περιοχή σου και μερικά πράγματα για τα υπόλοιπα κουταβάκια της γέννας, μπας και μπορέσουμε να κάνουμε κάτι ώστε να δοθούν σε καλούς ανθρώπους;