Λογικά θα απορείτε τι στο καλό θέλω να πω, εξηγουμαι λοιπόν:
Από την παρασκευή διαμένουμε στα θερινά ανάκτορα, ήτοι δεν υπάρχει πλέον πόρτα-->σκάλα και μετά εξώπορτα όπως στα χειμερινά αλλά εξώπορτα και πλατύσκαλο το οποίο ειναι κοινό με την πορτα του διπλανού, μετά σκάλα και γκαζόν. Αυτό λοιπόν έχει ως αποτέλεσμα το νιντζα να την έχει δει φύλακας... δεν τολμάει να περάσει γάτα -μη συζητάμε καν να κοιμηθει γάτα στο χαλάκι της εξώπορτας- ή άνθρωπος, σημαίνει συναγερμός και επιστράτευση. Και καλά όταν γινεται μέρα μεσημέρι αυτό... πάω την διορθώνω και αν δεν το κόψει, μπαίνει στο box της για 15 δευτερόλεπτα ησυχίας και μετά ξαναβγαίνει (συμβουλή της εκπαιδεύτριας και δεν βλέπει το box ως τιμωρία γιατι ειναι μόνο για διακοπή όχι διορθωση συμπεριφοράς). Όταν όμως το κάνει νύχτα, και με ποδοπατάει για να πάει να "βαλει τα πράγματα στη θεση τους" στην εξωπορτα γαυγίζοντας, ε ενα ζόρι το τρώω. Με χιλιους κόπους σηκώνομαι και την ξαναβάζω/βγάζω στο box. Χτες λοιπόν χωρις υπερβολή αφού γαυγιζε στην πορτα και την εβαλα στο μποξ και σταματησε, όταν ξαναβγηκε ρουθουνιζε κάτω από την εξώπορτα μανιωδώς και από τη 1.20 ως τις 5.10 δεν κουνηθηκε από την πορτα. Ήταν σε sit στο ανοιγμα της πορτας και περιμενε... ενας θεός ξερει τι... Δεν υπάρχουν μαρτυριες στο σπιτι ότι η μικρή ξεκόλλησε από την πορτα στο μεσοδιάστημα.
Αυτή λοιπόν τη στιγμή, γράφω και χασμουριέμαι πανω από εναν καφέ που ήδη τελειώνει... Δώστε καμια συμβουλή γιατί μόνο για σούπα φτουράει το δικιλο και δεν τρώω σουπες!
Από την παρασκευή διαμένουμε στα θερινά ανάκτορα, ήτοι δεν υπάρχει πλέον πόρτα-->σκάλα και μετά εξώπορτα όπως στα χειμερινά αλλά εξώπορτα και πλατύσκαλο το οποίο ειναι κοινό με την πορτα του διπλανού, μετά σκάλα και γκαζόν. Αυτό λοιπόν έχει ως αποτέλεσμα το νιντζα να την έχει δει φύλακας... δεν τολμάει να περάσει γάτα -μη συζητάμε καν να κοιμηθει γάτα στο χαλάκι της εξώπορτας- ή άνθρωπος, σημαίνει συναγερμός και επιστράτευση. Και καλά όταν γινεται μέρα μεσημέρι αυτό... πάω την διορθώνω και αν δεν το κόψει, μπαίνει στο box της για 15 δευτερόλεπτα ησυχίας και μετά ξαναβγαίνει (συμβουλή της εκπαιδεύτριας και δεν βλέπει το box ως τιμωρία γιατι ειναι μόνο για διακοπή όχι διορθωση συμπεριφοράς). Όταν όμως το κάνει νύχτα, και με ποδοπατάει για να πάει να "βαλει τα πράγματα στη θεση τους" στην εξωπορτα γαυγίζοντας, ε ενα ζόρι το τρώω. Με χιλιους κόπους σηκώνομαι και την ξαναβάζω/βγάζω στο box. Χτες λοιπόν χωρις υπερβολή αφού γαυγιζε στην πορτα και την εβαλα στο μποξ και σταματησε, όταν ξαναβγηκε ρουθουνιζε κάτω από την εξώπορτα μανιωδώς και από τη 1.20 ως τις 5.10 δεν κουνηθηκε από την πορτα. Ήταν σε sit στο ανοιγμα της πορτας και περιμενε... ενας θεός ξερει τι... Δεν υπάρχουν μαρτυριες στο σπιτι ότι η μικρή ξεκόλλησε από την πορτα στο μεσοδιάστημα.
Αυτή λοιπόν τη στιγμή, γράφω και χασμουριέμαι πανω από εναν καφέ που ήδη τελειώνει... Δώστε καμια συμβουλή γιατί μόνο για σούπα φτουράει το δικιλο και δεν τρώω σουπες!
