Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, γεγονότα ή καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική και τυχαία.
Δεν υπήρξε ποτέ ούτε ένα κουτάβι!
Ο "εκτροφέας" της ιστορίας ξεκίνησε τα εκτροφικά του πλάνα χρόνια πριν όταν στο γυμνάσιο, την ώρα του μαθήματος, σχεδίαζε στο τετράδιο του νέες φυλές...Έχοντας διαβάσει τα πρώτα του βιβλία για τα σκυλιά, εκεί στα 11-12 χρόνια του, ονειρευόταν πλέον στα 13-14 την δική του σφραγίδα στην κυνοφιλία!
Ο Έρικ Άμπερμαν και ο Χένρικ Λισιέσκι είχαν γίνει μέντορες και οι φυλές έβγαιναν μέσα από σκίτσα και περιγραφές...Μαρέμα x Γκολντεν Ρητρίβερ, Μπόξερ x Ντόμπερμαν και πολλά άλλα και οι σούπερ σκύλοι που αψηφούσαν τους νόμους της γενετικής και της βιολογίας, ήταν έτοιμοι.
Έφτιαχνε το λογότυπο του εκτροφείου του, που φυσικά θα είχε υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις, θα ήταν και σχολή εκπαίδευσης...και πολυκλινική...και αίθουσα σεμιναρίων...και στίβος αγώνων...και...και...
Ακόμα στην χώρα του δεν υπήρχαν εκθέσεις σκύλων που είχε δει ο ίδιος σε περιοδικά, δεν υπήρχαν καν περιοδικά, δεν γνώριζε για ομίλους και δεν ήξερε καν αν υπάρχουν εκτροφεία σκύλων.
Πέρασαν κάποια χρόνια και έγιναν και στην χώρα του αυτά...Πήγε και στις εκθέσεις, είδε τους ομίλους, παρακολούθησε ως μαθητής ακόμα πολλά σεμινάρια κάθε είδους, επισκεπτόταν εκτροφεία, μιλούσε με ανθρώπους από τον χώρο του σκύλου και παράλληλα είχε από πριν επαφή και με άλλες πτυχές της κυνοφιλίας ως μέλος φιλοζωικών σωματείων, "μάζευε" και τάιζε αδέσποτα και πέρναγε σχολικές διακοπές και καλοκαίρια "δουλεύοντας" σε κτηνιατρεία...Τα πάντα αρκεί να ήταν κοντά σε σκυλιά!
Βοήθησε ανθρώπους να στήσουν pet shops, να γίνουν εκτροφείς, να γίνουν εκπαιδευτές, να διαλέξουν σκύλο.
Ταυτόχρονα είχε στην κατοχή του σκύλους, συνέχισε να διαβάζει και να φτιάχνει βιβλιοθήκη που ξεπέρασε τον Άμπερμαν (αν και πάντα θα έχει ιδιαίτερη θέση αυτό το 1ο βιβλίο), σπούδασε και κάτι σχετικό, συνέχισε και τα σεμινάρια, ήρθαν και οι εκθέσεις στο εξωτερικό, ήρθε το internet και έκανε κι εκεί κάτι, επαφές με ανθρώπους από άλλες χώρες, ανταλλαγή απόψεων...κάπου εκεί έγιναν και οι τυπικές κινήσεις με επωνυμίες εκτροφείου...
Ακόμα ούτε ένα κουτάβι!
Από την εποχή που έφτιαξε το 1ο λογότυπο για το εκτροφείου του μέχρι και τώρα έχουν περάσει 25 χρόνια...Τόσα χρόνια "εκτροφή" και ούτε ένα κουτάβι...
Μελετάει γραμμές, παρακολουθεί την εξέλιξη της φυλής που του αρέσει, έχει σκυλιά και των δύο φύλων της φυλής αυτής, εξαίρετα σύμφωνα με κρίσεις, υγιή (με εξετάσεις)...αλλά κάτι δεν ταιριάζει...κάτι συμβαίνει.
Όταν έχει μετρήσει ο ίδιος πάνω από 80 κουτάβια της φυλής του να έχουν γεννηθεί και δοθεί στην Ελλάδα μέσα σε 2 χρόνια (μόνο αυτά που ο ίδιος γνωρίζει 100%), όταν έχουν πουληθεί από εισαγωγείς και pet shops άλλα 40-50 (υπολογιστικά), όταν το κοινό που ενδιαφέρεται δεν ενδιαφέρεται γνωρίζοντας μα αγνοώντας, όταν στην χώρα του τα αδέσποτα είναι πάντα το Νο1 πρόβλημα, όταν το περιβάλλον της κυνοφιλίας το θεωρεί αρκετά άσχημο, όταν υπάρχουν και πωλούνται χιλιάδες κουτάβια ανά έτος στην Ελλάδα, από εκατοντάδες εκτροφείς...Δεν βρίσκει την ανάγκη να συνεισφέρει και αυτός άλλο ένα κουτάβι.
Έχει καταλάβει και αποδομήσει κλισέ όπως "για το καλό της φυλής" ή "για την βελτίωση της φυλής" ή "ChGr"...Οι δικοί του στόχοι είναι (θα ήταν) υγιή και με σωστό χαρακτήρα κουτάβια και μέσα στο πρότυπο, όπου θα γίνουν σύντροφοι, μέλη μιας οικογένειας και θα αναβαθμίσουν την ζωή κάποιον ανθρώπων. Όχι σκύλοι με προβλήματα υγείας και συμπεριφοράς που προσθέτουν άγχοι και προβλήματα στους ανθρώπους που καταλήγουν με αυτά.
Τα χρήματα μπαίνουν στην εξίσωση μόνο διότι λείπουν...Διότι δεν περισσεύουν μια που δεν υπάρχει ο στόχος για κέρδος. Υπάρχει η σιγουριά της ζημίας...
Εύχομαι σε αυτό το κουτάβι που ποτέ δεν γεννήθηκε ότι καλύτερο!...Το ίδιο και στους ιδιοκτήτες που ποτέ δεν πήραν σκύλο από αυτόν τον "εκτροφέα"...που ποτέ δεν είχε ούτε ένα κουτάβι...
Δεν υπήρξε ποτέ ούτε ένα κουτάβι!
Ο "εκτροφέας" της ιστορίας ξεκίνησε τα εκτροφικά του πλάνα χρόνια πριν όταν στο γυμνάσιο, την ώρα του μαθήματος, σχεδίαζε στο τετράδιο του νέες φυλές...Έχοντας διαβάσει τα πρώτα του βιβλία για τα σκυλιά, εκεί στα 11-12 χρόνια του, ονειρευόταν πλέον στα 13-14 την δική του σφραγίδα στην κυνοφιλία!
Ο Έρικ Άμπερμαν και ο Χένρικ Λισιέσκι είχαν γίνει μέντορες και οι φυλές έβγαιναν μέσα από σκίτσα και περιγραφές...Μαρέμα x Γκολντεν Ρητρίβερ, Μπόξερ x Ντόμπερμαν και πολλά άλλα και οι σούπερ σκύλοι που αψηφούσαν τους νόμους της γενετικής και της βιολογίας, ήταν έτοιμοι.
Έφτιαχνε το λογότυπο του εκτροφείου του, που φυσικά θα είχε υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις, θα ήταν και σχολή εκπαίδευσης...και πολυκλινική...και αίθουσα σεμιναρίων...και στίβος αγώνων...και...και...
Ακόμα στην χώρα του δεν υπήρχαν εκθέσεις σκύλων που είχε δει ο ίδιος σε περιοδικά, δεν υπήρχαν καν περιοδικά, δεν γνώριζε για ομίλους και δεν ήξερε καν αν υπάρχουν εκτροφεία σκύλων.
Πέρασαν κάποια χρόνια και έγιναν και στην χώρα του αυτά...Πήγε και στις εκθέσεις, είδε τους ομίλους, παρακολούθησε ως μαθητής ακόμα πολλά σεμινάρια κάθε είδους, επισκεπτόταν εκτροφεία, μιλούσε με ανθρώπους από τον χώρο του σκύλου και παράλληλα είχε από πριν επαφή και με άλλες πτυχές της κυνοφιλίας ως μέλος φιλοζωικών σωματείων, "μάζευε" και τάιζε αδέσποτα και πέρναγε σχολικές διακοπές και καλοκαίρια "δουλεύοντας" σε κτηνιατρεία...Τα πάντα αρκεί να ήταν κοντά σε σκυλιά!
Βοήθησε ανθρώπους να στήσουν pet shops, να γίνουν εκτροφείς, να γίνουν εκπαιδευτές, να διαλέξουν σκύλο.
Ταυτόχρονα είχε στην κατοχή του σκύλους, συνέχισε να διαβάζει και να φτιάχνει βιβλιοθήκη που ξεπέρασε τον Άμπερμαν (αν και πάντα θα έχει ιδιαίτερη θέση αυτό το 1ο βιβλίο), σπούδασε και κάτι σχετικό, συνέχισε και τα σεμινάρια, ήρθαν και οι εκθέσεις στο εξωτερικό, ήρθε το internet και έκανε κι εκεί κάτι, επαφές με ανθρώπους από άλλες χώρες, ανταλλαγή απόψεων...κάπου εκεί έγιναν και οι τυπικές κινήσεις με επωνυμίες εκτροφείου...
Ακόμα ούτε ένα κουτάβι!
Από την εποχή που έφτιαξε το 1ο λογότυπο για το εκτροφείου του μέχρι και τώρα έχουν περάσει 25 χρόνια...Τόσα χρόνια "εκτροφή" και ούτε ένα κουτάβι...
Μελετάει γραμμές, παρακολουθεί την εξέλιξη της φυλής που του αρέσει, έχει σκυλιά και των δύο φύλων της φυλής αυτής, εξαίρετα σύμφωνα με κρίσεις, υγιή (με εξετάσεις)...αλλά κάτι δεν ταιριάζει...κάτι συμβαίνει.
Όταν έχει μετρήσει ο ίδιος πάνω από 80 κουτάβια της φυλής του να έχουν γεννηθεί και δοθεί στην Ελλάδα μέσα σε 2 χρόνια (μόνο αυτά που ο ίδιος γνωρίζει 100%), όταν έχουν πουληθεί από εισαγωγείς και pet shops άλλα 40-50 (υπολογιστικά), όταν το κοινό που ενδιαφέρεται δεν ενδιαφέρεται γνωρίζοντας μα αγνοώντας, όταν στην χώρα του τα αδέσποτα είναι πάντα το Νο1 πρόβλημα, όταν το περιβάλλον της κυνοφιλίας το θεωρεί αρκετά άσχημο, όταν υπάρχουν και πωλούνται χιλιάδες κουτάβια ανά έτος στην Ελλάδα, από εκατοντάδες εκτροφείς...Δεν βρίσκει την ανάγκη να συνεισφέρει και αυτός άλλο ένα κουτάβι.
Έχει καταλάβει και αποδομήσει κλισέ όπως "για το καλό της φυλής" ή "για την βελτίωση της φυλής" ή "ChGr"...Οι δικοί του στόχοι είναι (θα ήταν) υγιή και με σωστό χαρακτήρα κουτάβια και μέσα στο πρότυπο, όπου θα γίνουν σύντροφοι, μέλη μιας οικογένειας και θα αναβαθμίσουν την ζωή κάποιον ανθρώπων. Όχι σκύλοι με προβλήματα υγείας και συμπεριφοράς που προσθέτουν άγχοι και προβλήματα στους ανθρώπους που καταλήγουν με αυτά.
Τα χρήματα μπαίνουν στην εξίσωση μόνο διότι λείπουν...Διότι δεν περισσεύουν μια που δεν υπάρχει ο στόχος για κέρδος. Υπάρχει η σιγουριά της ζημίας...
Εύχομαι σε αυτό το κουτάβι που ποτέ δεν γεννήθηκε ότι καλύτερο!...Το ίδιο και στους ιδιοκτήτες που ποτέ δεν πήραν σκύλο από αυτόν τον "εκτροφέα"...που ποτέ δεν είχε ούτε ένα κουτάβι...
Last edited by a moderator: