Ακόμα βράζω απο θυμό...
Στη βόλτα συναντήσαμε έναν ακόμα που ανήκει στο είδος σκ@τοψυχος γέρος... Κρατούσε μπογιά και έβαλε κάτι κάγκελα στην αυλή του όταν πέρασε απο μπροστά του απο το πεζοδρόμιο (έξω απο την αυλή) η αδέσποτη που μας ακολουθεί πάντα και παντού αυτός βρίζοντας της πετάει μπογιά που ευτυχώς δεν την πέτυχε και μετα τα βάζει μαζί μου που πέρναγα με τον Σπόρο, στο λουρί φυσικά απο την μέση του δρόμου. Είπα να μην δώσω σημασία και να απομακρύνω τα σκυλιά γιατί με τέτοιους δεν βγάζεις άκρη ποτέ, και του είπα ότι ειναι αδέσποτη για να με παρατήσει ήσυχη να φύγουμε.
Μου λέει "τα βγάζετε να ανακουφιστούν και μας λερωνετε, να τα πάτε στους κήπους σας" .
Του λέω ο σκύλος μου ειναι δεμένος , δεν λερώνει ποτέ ξένες αυλές.
Μου λέει " που ειναι το φαράσι σου;"
Του δείχνω τις σακούλες και του λέω ότι δεν εχω αφήσει ουτε μισή σκατουλα του δικού μου πουθενά.του λέω ο δρόμος ανήκει σε όλους και απαντάει "οχι σε σένα"
Βγαίνει στο πεζοδρόμιο κι επειδή πλησίασε στο σκυλο τον διώχνει προς τα πίσω κι ευτυχώς το διερχόμενο αμάξι σταμάτησε πριν τον χτυπήσει
Φορτώνω και του λέω " αν πάθει τίποτα ο σκυλος μου, μα την Παναγία θα σε βάλω μέσα" ρίχνω και 2-3 διαολους και φεύγω...
Με άκουσε όλη η γειτονιά...
Για ένα στεναχωριέμαι... Που αιφνιδιάστηκα και επέτρεψα στον εαυτό μου να νευριασει. Κάτι τέτοιοι θέλουν εκτύπωση το νομο και τις ποινές για κακοποίηση ζώου και απειλή για αγωγή . Επιτέθηκε και στα δυο χωρίς κανένα λόγο, χωρίς κανένα να μπει στον χώρο του, δεν μπορώ να το χωνέψω ...