Στο σχολειο που δουλευω ειμαι τα τελευταια 5 χρονια περιπου. Οταν πρωτοπηγα,ειχα απογοητευτει απο την αντιμετωπιση παιδιων κ ενηλικων(δυστυχως κ συναδελφων δασκαλων) απεναντι στα ζωα. Ημουν η τρελη που ασχολειται με τα αδεσποτα που μαζευονταν στο σχολειο. Το εχουν συνηθεια να αφηνουν σκυλια εξω απο το σχολειο,μηπως κ τα παρει καποια οικογενεια. Δυστυχως,δεν τα επαιρνε κανεις. Τα εδιωχναν εξω απο το σχολειο κακην κακως κ ημουν (κ παλι! ) η τρελη που διαμαρτυροταν κ τσακωνοταν.
Προς ευχαριστη εκπληξη λοιπον,τις τελευταιες μερες ειδα αλλαγη συμπεριφορας. Ειχε γινει σιγα σιγα,αθορυβα κ δεν το ειχα καταλαβει. Βρεθηκαν για αλλη μια φορα σκυλια στο σχολειο κ τα παιδια μαζεψαν τα αποφαγια απο τα διαλειμματα κ τους τα εδωσαν.Το παρακινουσα η ιδια καθε φορα να μην πεταξουν το φαγητο αλλα να το δωσουν στα ζωα κ τωρα ειδα εκπληκτη...οτι το εκαναν μονα τους!Δεν με ρωτησαν,δεν με ενημερωσαν.Σηκωθηκαν,μαζεψαν απο ολες τις ταξεις τις πεταμενες τυροπιτες κ κουλουρια,τοστ κ τα εδωσαν στα σκυλια. Ηξεραν κ δεν εδωσαν μπισκοτα κ "χαζοφαγητα". Ενα απο τα παιδια προτεινε να μαζεψουμε χρηματα για να τα εμβολιασουμε. Αλλο πηγε να τους τραβηξει τα τσιμπουρια.Ακομα κ ενας συναδελφος που ειχαμε γινει μπιλιες παλαιοτερα γιατι τα κλωτσουσε,τους εβαλε νερο!
Συγκεκριμενα,την Τεταρτη,αλλη συναδελφος προτεινε να κρατησουμε το κουταβακι που βρεθηκε(ηταν δεν ηταν 1 μηνος) κ να το φυλαξουμε στην αποθηκη του σχολειου(μην κινδυνευσει απο την αγριογατα της γειτονιας) μεχρι την επομενη μερα που θα βρισκαμε λυση. Του βαλαμε νερο,φαγητο,κτλ.
Δεν ειναι απιστευτα μεγαλα βηματα. Δεν τα πηραμε σπιτι,δεν τους βρηκαμε οικογενεια,αλλα σιγουρα αυτα τα βηματακια ειναι σημαντικα. Ειδικα οταν γινονται σ' ενα σχολειο,γιατι αυτα τα παιδια ειναι οι μελλοντικοι ενηλικες.
Οποτε....μην παραιτουμαστε!Απογοητευομαστε,θυμωνουμε,τσακωνομαστε,μελαγχολουμε.... αλλα τελικα,σιγα σιγα,δειλα,θα αλλαξουν τα πραγματα.
Προς ευχαριστη εκπληξη λοιπον,τις τελευταιες μερες ειδα αλλαγη συμπεριφορας. Ειχε γινει σιγα σιγα,αθορυβα κ δεν το ειχα καταλαβει. Βρεθηκαν για αλλη μια φορα σκυλια στο σχολειο κ τα παιδια μαζεψαν τα αποφαγια απο τα διαλειμματα κ τους τα εδωσαν.Το παρακινουσα η ιδια καθε φορα να μην πεταξουν το φαγητο αλλα να το δωσουν στα ζωα κ τωρα ειδα εκπληκτη...οτι το εκαναν μονα τους!Δεν με ρωτησαν,δεν με ενημερωσαν.Σηκωθηκαν,μαζεψαν απο ολες τις ταξεις τις πεταμενες τυροπιτες κ κουλουρια,τοστ κ τα εδωσαν στα σκυλια. Ηξεραν κ δεν εδωσαν μπισκοτα κ "χαζοφαγητα". Ενα απο τα παιδια προτεινε να μαζεψουμε χρηματα για να τα εμβολιασουμε. Αλλο πηγε να τους τραβηξει τα τσιμπουρια.Ακομα κ ενας συναδελφος που ειχαμε γινει μπιλιες παλαιοτερα γιατι τα κλωτσουσε,τους εβαλε νερο!
Συγκεκριμενα,την Τεταρτη,αλλη συναδελφος προτεινε να κρατησουμε το κουταβακι που βρεθηκε(ηταν δεν ηταν 1 μηνος) κ να το φυλαξουμε στην αποθηκη του σχολειου(μην κινδυνευσει απο την αγριογατα της γειτονιας) μεχρι την επομενη μερα που θα βρισκαμε λυση. Του βαλαμε νερο,φαγητο,κτλ.
Δεν ειναι απιστευτα μεγαλα βηματα. Δεν τα πηραμε σπιτι,δεν τους βρηκαμε οικογενεια,αλλα σιγουρα αυτα τα βηματακια ειναι σημαντικα. Ειδικα οταν γινονται σ' ενα σχολειο,γιατι αυτα τα παιδια ειναι οι μελλοντικοι ενηλικες.
Οποτε....μην παραιτουμαστε!Απογοητευομαστε,θυμωνουμε,τσακωνομαστε,μελαγχολουμε.... αλλα τελικα,σιγα σιγα,δειλα,θα αλλαξουν τα πραγματα.
