Εκτροφή για το καλό της φυλής-Τι σημαίνει;

[sea-mol]

Η ζήτηση δεν μπορεί να βγει απ την εξίσωση σαν κάτι δαιμονοποιημένο.
Ο σκύλος είναι για όλους τους ανθρώπους, όχι μόνο τους εκτροφείς και τους κυνόφιλους. Είναι λογικό τα γούστα των ανθρώπων να επηρεάζουν την εκτροφή όπως γινόταν δηλαδή από τότε που ο σκύλος έγινε σύντροφος. Επίσης είναι λογικό και θεμιτό τα πρότυπα να αλλάζουν, και δεν είναι καθόλου κακό!

Και εξηγούμαι: Έστω μια φυλή κυνομαχίας στην εποχή της απαγόρευσης των κυνομαχιών και αποστροφής προς τους "επικίνδυνους" σκύλους. Τι είναι προτιμότερο? Η απαγόρευση της εκτροφής τους, ή η προσαρμογή της φυλής στα νέα δεδομένα και η εξέλιξή της προς άλλη κατεύθυνση?
Ο σκύλος εξελίχτηκε ΜΑΖΙ με τον άνθρωπο. Αφού ο άνθρωπος έχει περάσει στην εποχή της υπεραστικοποίησης, ή θα πρέπει να καταργηθεί μια σωρεία "άχρηστων" φυλών (κυνηγετικές, φύλαξης κοπαδιών, κυνομαχιών) ή κάποιες από αυτές τις φυλές να βρουν τον δρόμο για το αστικό περιβάλλον.
Τα πρότυπα και οι φυλές δεν πέσανε απ τον ουρανό να τα βάλουμε στην μέση του χωριού και να τα προσκυνάμε σαν τοτέμ.
Η Θεοποίηση των προτύπων έχει τον κίνδυνο να "αποκρυσταλλώσει" τις φυλές σε μια χρονική φάση της εξέλιξής τους και άρα να παγώσει την όλη ομορφιά της εξέλιξης του σκύλου.
Είναι σαν να λέμε ότι γράφτηκε ένα πρότυπο αρχιτεκτονικής και πρέπει να βγαίνουν φωτοκόπιες πλέον, ή ότι η γλώσσα σταμάτησε "τότε" και είναι ανήθικες οι μετέπειτα μεταβολές τις.

Βαράτε τώρα....

 

[east49]

Υπαρχουνε φυλες που χαρακτηριζονται σαν υποσταση απο την εργασια κ τον χαρακτηρα τους. Αν δεν μπορουν να εκτελεσουνε την εργασια τους, κ πρεπει για να "ζησουνε αναμεσα μας" να αλλαξουμε αρδην τον χαρακτηρα τους, τοτε για ποιο λογο πραγματικα συντηρειται αυτη η φυλη???????
Αποκλειστικα για την εμφανιση ειναι ο μονος λογος που μου ερχεται στο μυαλο.
Αυτος δεν ειναι λογος για εκτροφη φυλης ομως!

Οταν φτασει ο κοσμος στο σημειο να μην εχει εκτασεις κ κοπαδια να φυλαξει, δεν θα υπηρχανε κυνηγοι να κυνηγανε, τοτε οι αντιστοιχες φυλες δεν θα ειχε ουσια να υπαρχουνε κ αν υπηρχανε αλλλαγμενες μεσα στα χρονια θα μιλαγαμε πραγματικα για τις ιδιες φυλες?????? Η μηπως για μια κακη φωτοκοπια που το νομο κοινο ειναι κατα το δυνατον η εμφανιση?????

Υ.Γ. Ο κοσμος γυρω μας δεν ειναι μονο το αστικο περιβαλλον, δεν ζουμε ολοι εκει κ σιγουρα δεν ειναι σωστο να "διαμορφωσουμε" τις φυλες ετσι ωστε να μπορουσαν ολες να ζησουνε εκει!

Υ.Γ. Στο παραδειγμα των κυνομαχιων κ της φυλης που αναφερεις, αν μια φυλη αρχικα υπηρχε αποκλειστικα γι αυτο το λογο, κ αν αυτη η φυλη συνεχιζει να υπαρχει χωρις το μαχητικο ενστικτο, τοτε μιλαμε για αλλη φυλη! Οποτε επι της ουσιας ειτε υπαρχει ειτε οχι εμενα το ιδιο μου κανει.........

 

[DjSoukis]

Βλέπω πως περάσαμε σε άλλο "στάδιο" του τι σημαίνει "καλό της φυλής"...Αφού όσοι γράψαμε ως τώρα βάλαμε πρώτο μέλημα την υγεία περάσαμε στην διατήρηση ή όχι της όποιας φυλής στα πρότυπα αυτών που την δημιούργησαν.

Οι περισσότερες φυλές δημιουργήθηκαν (παλαιότερα) για να καλύψουν ανάγκες (εργασίες) αλλά και "χάρη γούστου" (για "διασκέδαση" με κυνομαχίες, πάλη με άλλα ζώα, δείγμα κοινωνικής στάθμης, μόδα, κλπ).

Οι σκύλοι για να κάνουν για το κάθε πράγμα που ο άνθρωπος τα προόριζε/ήθελε έπρεπε να έχουν κάποια χαρακτηριστικά, μορφολογικά ή χαρακτήρα. Ακόμα και σήμερα που πολλές από αυτές τις εργασίες δεν υπάρχουν και πολλά από αυτά τα χόμπι είναι παράνομα, τα χαρακτηριστικά των σκύλων αυτών μπορούν να φανούν χρήσιμα αλλού ή να διοχετευθούν και να αξιοποιηθούν αλλού.

Δεν είναι ανάγκη όλες οι φυλές να μπορούν να παίζουν ελεύθερα και ανέμελα στο πάρκο, δεν είναι ανάγκη όλες οι φυλές να ανέχονται παιδάκια να τους καβαλάνε, δεν είναι ανάγκη όλες οι φυλές να μπορούν να ζήσουν μαζί με γάτες και νυφίτσες, να μη γαβγίζουν, να μη θέλουν να τρέξουν, κλπ. Εξάλλου, δεν είναι λύκοι πλέον αλλά δεν είναι ούτε άνθρωποι...είναι ανθρώπινα δημιουργήματα με ιδιαιτερότητες το κάθε ένα. Με βάση αυτό θα πρέπει να σεβόμαστε τις ιδιαιτερότητες που είναι στην "φύση" της φυλής και να είμαστε προσεκτικοί στην επιλογή.

Άρα, "καλό της φυλής" για εμένα είναι και η διατήρηση της μορφολογικά και από πλευράς χαρακτήρα σε αυτό που ο δημιουργός της (ή οι δημιουργοί της) επέλεξαν. Μακρυά από τις προσταγές της μόδας ή του πολιτικά ορθού κάθε εποχής. Αυτό σαν δεύτερος πυλώνας του "για το καλό της φυλής".

 

[milou LGD]

γενικα στην υγεια συμφωνουμε θεωρητικα ολοι. και αυτο συνηθως περιλαμβανει και τις υπερβολες σε θεματα μορφολογιας. ο χαρακτηρας ειναι συνηθως το θεμα συζητησης.

Ο σκύλος εξελίχτηκε ΜΑΖΙ με τον άνθρωπο. Αφού ο άνθρωπος έχει περάσει στην εποχή της υπεραστικοποίησης, ή θα πρέπει να καταργηθεί μια σωρεία "άχρηστων" φυλών (κυνηγετικές, φύλαξης κοπαδιών, κυνομαχιών) ή κάποιες από αυτές τις φυλές να βρουν τον δρόμο για το αστικό περιβάλλον.

Η διαφωνια μου (ασχετα με την εκτροφη) ειναι οταν εγωιστικα προσπαθουμε να αλλαξουμε εντελως τον σκυλο. οχι να τον προσαρμοσουμε αλλα να τον αλλαξουμε εντελως. και οταν το φυσιολογικο το ερμηνευουμε ως λαθος του. πχ σε κοντινο σε εσενα κι εμενα παραδειγμα. υπαρχει το κλασσικο τσοπανοσκυλο. αιωνες. κατι εχει μαθει να φυλαει, να προειδοποιει εντονα, να ειναι καχυποπτο, γενικα να εχει μια συγκεκριμενη συμπεριφορα. μπορεις να το ανεχτεις σε αστικη περιοχη? αν οχι μην περιμενεις ή προσπαθεις ματαια ισως να του αλλαξεις εντελως χαρακτηρα (εδω βεβαια ξεκιναει μια αλλη συζητηση αν μπορεις πραγματικα σταθερες φυλες εδω και αιωνες να τις αλλαξεις τοσο ριζικα μεσα σε ελαχιστα χρονια. εγω πιστευω οτι δεν γινεται σε θεμα χαρακτηρα. οι μεγαλες διαφορες παρατηρουνται σε φυλες που δημιουργηθηκαν απο μιξεις πριν το πολυ 50 χρονια και ολα αυτα τα χρονια αλλαζουν ευκολα γιατι δεν ειχαν ενα σταθερο χαρακτηριστικο για αιωνες. δεν αντιστρεφεις τοσο ευκολα στην πραγματικοτητα χαρακτηρα ουτε σε ορεινα ποιμενικα που υπαρχουν 1000 χρονια ουτε σε κυνηγοσκυλα που τους γυριζει το ματι με το που θα δουνε πουλι εδω και χιλιαδες χρονια).
το να παρεις ενα σκυλι που και πριν απο 100 χρονια ζουσε και με την οικογενεια και να το πας σε αστικο περιβαλλον δεν ειναι κακο. το να αγανακτησεις ομως επειδη θα χρειαστεις πολυ προσπαθεια για να το πεισεις να μην προειδοποιει εντονα ειναι προβλημα του ανθρωπου και οχι του σκυλου.

θα ηθελα δηλαδη να βαλω εδω και μια ακομα παραμετρο. το αν αναφερομαστε σε κατι σταθερο (ειτε επισημα αναγνωρισμενο ειτε οχι) εδω και αιωνες ή σε κατι που 'διαφημιστηκε' καποια στιγμη με συγκεκριμενο τροπο. αν μια φυλη παρουσιαστηκε πχ ως αγρια ή μεγαλοσωμη ή φοβερα ηρεμη ή φοβεροι φυλακες ενω δεν ηταν και απλα ετυχε αυτο το χαρακτηριστικο σε καποια ελαχιστα ζωα δεν σημαινει οτι φταιει η εκτροφη αν αυτο τελικα δεν ισχυει. ουτε το 'καλο της φυλης' ειναι να βρουμε αυτο το σπανιο χαρακτηριστικο και να παλευουμε να το διατηρησουμε αφου η πραγματικοτητα ηταν οτι η φυλη δεν το ειχε.

μια ακομα παραμετρος ειναι οτι πιστευω οτι ακομα και σε φυλες με σταθερο χαρακτηρα εδω και αιωνες υπαρχει ακομα η εννοια της ποικιλιας. παντα υπαρχει το ενδεχομενο να μην προκυψει κατι. και δεν φταιει παντα ο ιδιοκτητης ή η εκτροφη. απλα ετυχε. τα γονιδια δεν ειναι τοσο απλο παιχνιδι.

 

[Reinmeister]

θελω πολυ να το συζητησω ακαδημαϊκα αλλα μετα βλεπω το παρακατω και το ξεπερναω...

http://dogbehaviorscience.wordpress.com/2012/09/29/100-years-of-breed-improvement/

 

[Sadah]

Πολύ ωραιο θεμα...

Εκτροφη για το καλο της φυλης σημαινει πολλα πραγματα τα οποια και δυστυχως δεν ακολουθουν ολοι..Μαλιστα αυτό που προσωπικα εχω παρατηρησει είναι να τα ακολουθουν οι ελάχιστοι πλεον..Μειοψηφια δλδ.

Υπαρχουν καποια πραγματα που πρεπει να είναι αυτονόητα..Οπως..Η υγεια των σκυλιων που ζευγαρωνουν. Να μην υπαρχουν κληρονομικα τα οποια και μπορουν να ''ταξιδεψουν'' από γενια,σε γενια. Ένα άλλο αυτονοητο είναι ότι θα πρεπει τα δειγματα της φυλης που ζευγαρωνουν, να είναι οσο το δυνατον πιο κοντα στο προτυπο.

Θα πρεπει ο κάθε εκτροφεας να γνωριζει να διαβασει το Pedigree. Να ξερει τις γραμμες,να ξερει τι ζευγαρωνει και αν υπηρχε πρόβλημα πιο πισω..Ποσο πιο πισω ηταν,ποσες πιθανότητες εχει να το αποκτησει και καποιο άλλο δειγμα μετεπειτα κ.ο.κ.
Επισης, θα πρεπει να ξερει τι θελει ο ιδιος να πετυχει με την αναπαραγωγή..Τι θελει να παρει από τα σκυλια το οποιο και δεν εχει..Που υστερουν, που υπερτερουν,τι θα μπορουσε να βελτιώσει και πως και γιατι.
Υπαρχει και κατι άλλο που εχω παρατηρησει σε πολλους εκτροφεις. Προσπαθώντας να βελτιωσουν κατι συγκεκριμενο,ξεχνανε όλα τα αλλα..Ετσι βλέπουμε (παράδειγμα) ένα πολύ ωραιο κεφαλι που όμως στηρίζεται σε ανυπαρκτο λαιμο...Η το αναποδο κτλ.
Δεν είναι ΜΟΝΟ θεμα υγειας..Είναι και το ότι η κάθε φυλη προοριζεται για καποιο σκοπο..Όταν υπαρχει ένα προτυπο για την κάθε φυλη, υπαρχει για καποιο λογο..Υπαρχει λογος που θα πρεπει η ταδε ρατσα να εχει αυτή τη γουνα,η ταδε ρατσα να εχει αυτά τα ποδια κτλ.

Το καλο της φυλης είναι ένα ΣΥΝΟΛΟ στοιχειων, που θα πρεπει να συμβαδιζει με τον σκοπο για τον οποιο ''δημιουργηθηκε'' μια φυλη.

Το να κερδιζει κανεις 1-2-10-20 τιτλους σε εκθεσεις και να εχει κανει 5-10 εξετασεις κληρονομικων, ΔΕΝ τον κανει καλο εκτροφεα αυτόματα,απο τη στιγμη που η φυλη που εκτρεφει εχει χασει μερος η ακομα και σε καποιες περιπτώσεις ολοκληρη την ικανοτητα της να κανει αυτό για το οποιο προοριστηκε.

Παράδειγμα εγω δεν θα επιλεξω ένα Σιβηρικο για το εκτροφικο μου πλανο το οποιο είναι HDA, EYES CLEAR αλλα εχει κοντα ποδια...Να το κανω τι; θα μπορουσε αυτό το σκυλι να τραβηξει ελκηθρο; ΟΧΙ! Στην πρωτη στροφη θα βουλιαζε στο χιονι...
Τωρα θα μου πει καποιος και γιατι δεν πηρες εργασιακες γραμμες..Το ότι τα Σιβηρικα που εχω είναι εκθεσιακα δεν σημαινει ότι δεν μπορουν να συρουν ελκηθρο. Αυτος ηταν ο σκοπος..Ο πρωταρχικος της φυλης.

Προσωπικα για μενα ενας εκτροφεας είναι Fail αν εχει μπει σε διαδικασιες τέτοιες (των εκθέσεων) με σκοπο την αναδειξη και καλυτερευση της κάθε φυλης, και καταληξει να αναπαραγει σκυλια με κυριο η μοναδικο γνωμονα την πωληση των σκυλιων χωρις να νοιαζεται κοινως, για το αν θα μπορουσε αυτό το σκυλι το οποιο και δειχνει, να κανει αυτό που προοριζεται να κανει.

 

[Yorkaddict]

Καταρχάς σαν εκτροφέας χρειάζεται να σέβεσαι την ιστορία και τον σκοπό δημιουργίας μιας φυλής. Επίσης να έχεις πλήρη και σε βάθος γνώση του προτύπου και γνώση των ασθενειών που είναι επιρρεπής η φυλή.

Εκτρέφοντας αναλαμβάνεις την ευθύνη αυτό που παρέλαβες από τους προηγούμενους να το παραδώσεις το ίδιο ή ακόμα και καλύτερο στους επόμενους.
Και όταν λέω καλύτερο δεν εννοώ το πιο showy με στοιχεία εντυπωσιασμού ή αντίστοιχα μεγαλύτερο drive για χάριν εντυπωσιασμού, αλλά μια φυλή απαλλαγμένη από όλα όσα οι προηγούμενοι προσπαθούσαν να αποβάλλουν από τις γραμμές τους. Είτε θέματα που άπτονται της υγείας - που είναι το σημαντικότερο - είτε θέματα ανατομίας, κατασκευαστικά, είτε στοιχεία εμφάνισης που έρχονται σε αντίθεση με όλα όσα πρέσβευε μια φυλή στο παρελθόν και την έκανε να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες, είτε θέματα χαρακτήρα, ταμπεραμέντου και κατεπέκταση της εργασίας.
Ολα αυτά ΜΑΖΙ πρέπει να σέβονται και όχι να δίδεται έμφαση στο ένα, αδιαφορώντας πλήρως για το άλλο. Αλλιώς οι φυλές χάνουν την ταυτότητά τους.

Αυτό σημαίνει στην πράξη πως πρέπει να δίνεται τεράστια σημασία στο breeding stock που θα αποκτήσεις και θα ξεκινήσεις. Τα γονίδια δηλαδή που θα σε βοηθήσουν να φτάσεις στον στόχο σου.
Κάτι πάρα πολύ σημαντικό γιατί αυτή θα είναι η βάση σου, που κάποιος άλλος ή κάποιοι άλλοι πρίν από εσένα μελετούσε και δούλευε για χρόνια, διατηρώντας ή προσθαφαιρώντας χαρακτηριστικά. Αξιολογούσε με απόλυτη ειλικρίνεια τα ελαττώματα που όλοι οι σκύλοι έχουν, αλλά και τις αρετές και προσπαθούσε γενιά γενιά να διατηρήσει τα καλά και να βελτιώσει αυτά που ήθελαν βελτίωση, φτάνοντας σε ένα χ,ψ επίπεδο.
Αυτό είναι και το νόημα μιας γραμμής αίματος και του εκτροφικού πλάνου.

Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο χρειάζονται γνώσεις της κληρονομικότητας των χαρακτηριστικών. Κάτι αρκετά σύνθετο αν αναλογιστείς τα εκατομμύρια γονίδια που εμπλέκονται και το πως θα συνδυαστούν. Πρακτικά προσπαθείς να συγκεντρώσεις τα στοιχεία που θες και ταυτόχρονα να απομακρύνεις αυτά που ΔΕΝ θες.
Κάποια από αυτά τα χαρακτηριστικά είναι σχετικά εύκολο να "κλειδωθούν" ή να απομακρυνθούν και αντίστοιχα κάποια χρειάζεται χρόνος και μελέτη που είναι και το δυσκολότερο.

Εργαλεία όλων αυτών είναι οι μέθοδοι εκτροφής.
inbreeding - linebreeding - outcrossing.
Κάθε μια από αυτές έχει τα θετικά της και τα αρνητικά της.

Από όλα αυτά γίνεται φαντάζομαι σαφές πως αν απλά ζευγαρώνεις καθαρόαιμα σκυλιά χωρίς κάποιο πλάνο, κάποιο στόχο, μόνο κακό κάνεις. Και αυτό γιατί τα καθαρόαιμα σκυλιά που θα φέρεις στον κόσμο, θα είναι μια μίξη εκατομμυρίων γονιδίων (καλών και κακών) που θα κάνει δυσκολότερη την δουλειά των επόμενων από εσένα που θα κλιθούν να πάρουν το μέλλον της φυλής στα χέρια τους.
Αντίθετα με ένα εκτροφικό πλάνο και πάνω από όλα υγιής προθέσεις (και όχι την κάλυψη της ζήτησης) θα συγκεντρώσεις περισσότερα καλά χαρακτηριστικά, έχοντας αποβάλλει ή απομακρύνει (όσο το δυνατόν) τα αρνητικά.
Και αν όλοι πράττουν κατ'αυτόν τον τρόπο, γρήγορα τα αρνητικά θα πηγαίνουν όλο και πιο πίσω, μέχρι σταδιακά να έχει μειωθεί σε μεγάλο βαθμό το ποσοστό επανεμφάνισής τους. Συνολικά, σε επίπεδο φυλής και όχι σε επίπεδο εκτροφέα.

Σε όλα αυτά τεράστια σημασία έχει το που δίδονται σκυλιά που δεν πληρούν τις προδιαγραφές και τους στόχους του εκτροφέα τους. Τα λεγόμενα pet.
Σκυλάκια που για τον χ,ψ λόγο επιλέγει ο εκτροφέας τους να ΜΗΝ αναπαραχθούν.
Και εδώ γίνεται το μεγαλύτερο κατ'εμέ έγκλημα εις βάρος των φυλών.
Πολλές φορές τέτοια σκυλιά είναι το breeding stock κάποιου "εκτροφέα".
Σκυλιά που όχι μόνο δεν έχουν να προσφέρουν κάτι στη φυλή τους, αλλά που θα ανακατευτούν τα γονίδιά τους με αυτά που κάποιοι άλλοι θέλαν να απομακρύνουν.
Καθαρόαιμα σκυλιά που σύμφωνα με τον ΚΟΕ έχουν κάθε δικαίωμα να ζευγαρώσουν, αφού διαθέτουν το μόνο που απαιτείται : pedigree.

Οπως λέει και η Μαρία Γκινάλα : "Βελτίωση της φυλής μπορεί να προσφέρει όχι μόνο εκείνος που επιλέγει να εκθρέψει, αλλά το ίδιο - και ακόμα περισσότερο - εκείνος που αποφασίζει να μην εκθρέψει, απαλλάσσοντας τη φυλή από τη διαιώνιση σκύλων που δεν είναι απόλυτα άξιοι να αναπαραχθούν."

 

[George A]

...και βέβαια δεν μιλάμε για το τι ισχύει (διότι όντως ισχύουν τα πάντα), αλλά για το τι εμείς θεωρούμε ως "καλό" μιας φυλής.

Το να είσαι πιστός σε μια φυλή περιλαμβάνει τον σεβασμό για το πρότυπο και τον σεβασμό για τα σκυλιά αυτής της φυλής. Υπερβάλλοντας τα φυσικά χαρακτηριστικά ενός πλάσματος, εχει επακόλουθο την δυσλειτουργία του, για μένα δείχνει έλλειψη σεβασμού τόσο για τον σχεδιασμό της φυλής και το πιο σημαντικό για τα σκυλιά τα ίδια.

Ολο και περισσότερο βλέπουμε σκυλιά δυσλειτουργικά, με βαριά κεφάλια και κόκαλα, καρικατούρες του στάνταρ της φυλής να παίζουν στις εκθέσεις, και να κερδίζουν, και να γίνονται πρωταθλητές.
Το λυπηρό γεγονός είναι, πάντως, ότι αν επιτρέπουμε τις μικρές υπερβολές σε μια φυλή, στη συνέχεια, αυτές οι μικρές υπερβολές υπερβάλλουν τον εαυτό τους σύντομα. Και, με μια κλειστή δεξαμενή γονιδίων, οι υπερβολές γίνονται πιο έντονες με κάθε γενιά.

Οι Εκτροφείς καθαρόαιμων σκυλιών έχουν μια τεράστια ηθική ευθύνη, που μεγεθύνεται από την αυξανόμενη απώλεια του ρόλου για τις φυλές που κάποτε εργάζονταν. Τώρα η ιδιοτροπία του ανθρώπου πολύ συχνά διαστρεβλώνει ένα σχέδιο που καταρτίστηκε αρχικά από ανθρώπους γνώστες που εργάστηκαν με τα σκυλιά τους και έφτιαξαν τις φυλές.

 

[Piou]

Απορία αρχάριου χωρίς καμμία διάθεση προσβολής ή υποτίμησης του έργου, των γνώσεων και της κρίσης κανενός:
Υπάρχουν σαν κριτήριο σε καμμία φυλή εξετάσεις σωματικής ικανοτητας που να μετριούνται απόλυτα πχ σε χρόνο, απόσταση, ύψος άλματος, κιλά έλξης κλπ ;
Πού και πώς τεκμηριώνεται οτι το Α ή Β μορφολογικό χαρακτηριστικό δίνει καλύτερη αντοχή ή ταχύτητα ή δύναμη ;

 

[DjSoukis]

@Piou

Αν εννοείς να υπάρχουν στο πρότυπο κάθε φυλής συγκεκριμένες minimum επιδόσεις σε κάτι...Όχι, δεν υπάρχουν.

Παραείναι συγκεκριμένο κιόλας και δεν έχει και τόσο σημασία, διότι ένα σκυλί που μπορεί να τρέχει τα 200m σε μερικά δευτερόλεπτα λιγότερο από ότι ίσως προέβλεπε το πρότυπο, να μπορούσε να πηδά ψηλότερα ή να είχε καλύτερη "μύτη" (αν ήταν κυνηγόσκυλο).

Η καλύτερη επίδοση θα επιβραβευθεί μέσα από αγωνίσματα και για όσους ενδιαφέρονται για επιδόσεις (καθόλου κακό), θα αποτελούν αυτοί οι αγώνες άλλο ένα κριτήριο.

Το ζητούμενο δεν είναι ο υπεραθλητής σκύλος αλλά ο υγιής σκύλος, που ζει χωρίς προβλήματα για πολλά χρόνια ακόμα και αν δεν κάνει κάποιο σπορ ή κάποια εργασία.

Δεν νομίζω να "περνάει" λοιπόν "το καλό της φυλής" μέσα από υψηλές επιδόσεις, όπως δεν περνά και μέσα από διακρίσεις εκθέσεων μορφολογίας ή διακρίσεις σε σπορ. Μπορούν όλα να παίζουν θετικό (στις ιδανικές συνθήκες) ή αρνητικό ρόλο.

 

[Piou]

Ευχαριστώ για την απάντηση, DjSoukis, αλλα δεν μιλάω για πολύ υψηλά κριτήρια, πολύ υψηλή απόδοση σε κάτι πολύ συγκεκριμένο, μάλλον για γενικά κριτήρια σε βασικά πράγματα.
Δεν στέκει δηλαδή το να πούμε οτι πχ ένας ΓΠ πρέπει να πηδάει τοίχο Α ύψους και να τρέχει πχ τα 200 μέτρα σε Χ και τα 5 χιλιόμετρα σε Ψ χρόνο αλλιώς κάτι δεν πάει καλά σωματικά και πρέπει να απομακρυνθεί απο την εκτροφή ;
Ακόμα και για φυλές που δεν είναι εργασίας, κάποιες γενικές χαλαρές αθλητικές απαιτήσεις στο πρότυπο δεν θα βελτίωναν την υγεία και μακροβιότητα των παραγόμενων σκύλων και δεν θα απέτρεπαν τον εκφυλισμό κάποιων ;

 

[DjSoukis]

Αν θα πάμε να πιάσουμε τα minimum φυσιολογικά (σε χρόνους, ύψη, βάρη, κλπ.) θα μένουν απ' έξω μόνο οι ανάπηροι σκύλοι ίσως...

Οι άνθρωποι θα βρουν τρόπους (μη θεμιτούς) όπου τα σκυλιά θα ξεπερνούν τα όρια και θα μπουν και σε (άλλο) ένα "τριπάκι" ανταγωνισμού που μόνο καλό δεν θα είναι για τα σκυλιά.

Ας μπουν ως προαπαιτούμενο οι εξετάσεις υγείας, ας γίνουν οι κρίσεις αντικειμενικές και με στόχο τον υγιή σκύλο και δε χρειάζονται τέτοιες λεπτομέρειες. Αυτά ας τα αφήσουμε στα σπορ καλύτερα...Προσωπική μου άποψη.

 

[Piou]

Ας μπουν ως προαπαιτούμενο οι εξετάσεις υγείας, ας γίνουν οι κρίσεις αντικειμενικές και με στόχο τον υγιή σκύλο και δε χρειάζονται τέτοιες λεπτομέρειες.

Και πάλι ευχαριστώ και έχεις δίκιο, αν τηρούσαμε τα αυτονόητα δεν θα χρειαζόταν άλλο κριτήριο και αφού δεν τα τηρούμε δεν θα τηρήσουμε και τίποτα άλλο.

 

[takisft]

Καλά κάνετε και το συζητάτε.. στη ουσία αναζητάτε την ιδανική εκτροφή...

Σε ότι αφορά εμένα, όταν ακούω τη φράση "για το καλό της φυλής" θα είναι είτε από φίλο που θα σαρκάζει το επίπεδο της Ελληνικής εκτροφής είτε από "ερασιτέχνη", και εκεί ακριβώς αποχωρώ διακριτικά... την κάνω που λέμε στην καθομιλουμένη

 

[sea-mol]

είτε από "ερασιτέχνη", και εκεί ακριβώς αποχωρώ διακριτικά...

Πενηνταράκια?

 

[takisft]

Πενηνταράκια?

Δεν σπάω τίποτα... μόνο μωβ έχω αυτή την ώρα

 

[DjSoukis]

Νομίζω πως δεν έχει και άδικο ο @takisft ...

Γιατί δεν είναι μια φράση που "λέγεται" από τον εκτροφέα (ή ακόμα και από τρίτο). Ο εκτροφέας κάνει το χόμπι του και αν ο τρόπος που κάνει το χόμπι του έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά (σαν αυτά που περιγράφουμε, αλλά και άλλα) μπορούμε να πούμε (εμείς...όχι ο ίδιος) πως "κάνει καλό στην φυλή" και στην κυνοφιλία γενικότερα.

Κανείς όμως δεν εκτρέφει "για το καλό της φυλής" (θα έπρεπε να είναι κάτι σαν τελευταία δημοσίευση αυτό...).

 

[sea-mol]

είτε από "ερασιτέχνη", και εκεί ακριβώς αποχωρώ διακριτικά... την κάνω που λέμε στην καθομιλουμένη

Δεν σπάω τίποτα... μόνο μωβ έχω αυτή την ώρα

Αποφεύγεις ακόμα και να πεις γιατί φεύγεις?
Του φευγάτου η μάνα....

 

[Elli]

Η απορία η δικιά μου είναι απλή, το "καλό" της φυλής πως ορίζεται τελικά? Δηλαδή... το δικό μου κάκιστης εκτροφής jack russell είναι εξαιρετικό σε συμπεριφορά με μικρά παιδιά που κατά το πρότυπο είναι κόντρα,,,,

 

[Yorkaddict]

Διακρίνω βρε παιδιά μια γενική απέχθεια στις εκθέσεις, αλλά και στα πρότυπα των φυλών.
Μια υποτίμησή τους.
Κατά την γνώμη μου δεν φταίνε ούτε οι εκθέσεις, ούτε τα πρότυπα, αλλά η κακή χρήση και ερμηνεία τους που έχουν οδηγήσει στην απαξία τους.
Σκοπός είναι το σύνολο και όχι μεμονωμένα στοιχεία.
Το οτι πήρε ένας σκύλος ΒIS δεν τον καθιστά αυτόματα άξιο αναπαραγωγής.
Τα πρότυπα περιγράφουν τον ιδεατό εκπρόσωπο κάθε φυλής.
Οχι μόνο μορφολογικά, αλλά και από πλευράς χαρακτήρα.
Η δε μορφολογία που περιγράφεται δεν είναι θέμα ομορφιάς, αλλά θέμα λειτουργικότητας για να εκτελέσουν την εργασία για την οποία προορίζονταν - προορίζονται.
Το Terrier Front για παράδειγμα δεν είναι θέμα καπρίτσιου, αλλά καθαρά λειτουργικότητας.