ΜΙΚΡΟ ΜΑΛΤΕΖ ΜΕ ΚΑΠΟΙΕς ΙΔΙΟΤΡΟΠΙΕΣ

[Frini]

Καλησπέρα σ' όλους, εκανα μια ημερήσια βόλτα στο forum ως νέα και θα ήθελα αν μπορείτε να με βοηθήσετε σε κάποια πράγματα.
Εδώ και δυο μήνες μας χάρισαν ένα μαλτεζάκι, τον Φέλιξ που σε λίγες μέρες γίνεται ενός χρονών. Είναι ένα καλό σκυλάκι σε γενικές γραμμές και έχει από εμάς την αγάπη και την προσοχή μας από τη στιγμή που συνειδητά επιλέξαμε να έχουμε νέο σύντροφο στο σπίτι.
Γνωρίζω ότι στο προηγούμενο σπίτι δεν του έδιναν και ιδιαίτερη σημασία και για τον λόγο αυτό μας τον έδωσαν. Οι ιδιοτροπίες του είναι οι εξής:
1. Όταν χτυπάει το κουδούνι της εξώπορτας κάνει σαν τρελλό, ορμάει στον επισκέπτη -οχι με απειλητικές διαθέσεις- αλλά όπως καταλαβαίνετε κάποιοι δεν μπορούν να το ανεχτούν αυτό και ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά. Μετά από λίγα λεπτά ηρεμεί και είναι μια χαρά.
2. Στην βόλτα του επίσης , τρέχει σαν τρελλο , με διάθεση να προσεγγίσει όποιον άνθρωπο και ακόμα περισσότερο άλλο σκύλο δει, για να παίξει. Δεν μπορούμε να τον αφήσουμε φυσικά χωρίς λουρί σε εξωτερικό χώρο σχετικά ελεγχόμενο, όπως στην αυλή της πολυκατοικίας μας, γιατί ενώ στο σπίτι είναι αρκετά υπάκουος, έξω τον πιάνει μια μουρλα και δύσκολα υπακούει αν θέλει κάτι πάρα πολύ, για παράδειγμα να τρέξει πίσω από πιτσιρίκια που παίζουν κτλ.
3. Δαγκάνει σε συνεχόμενη βάση όχι επιτηθέμενος, αλλά για παιχνίδι. Υπάρχουν όμως κάποιες φορές που τον μαλώσαμε για κάποια ζημιά που έκανε, όπως να σκαλίσει τα σκουπίδια ή να κατουρήσει μέσα ή να γαυγίζει έντονα στην πορτα και μας γρύλισε απειλητικά, μια δυο φορες με δάγκωσε. Μετά την τιμωρία (απομονωση σε χώρο για μια δυο ώρες) ήταν σαν αρνάκι...
Ευχαριστώ για την υπομονή σας, δουλεύουμε κάποια πράγματα αλλά και οι συμβουλές σας είναι πολύτιμες

 

[sir-elric]

Καλησπέρα σ' όλους, εκανα μια ημερήσια βόλτα στο forum ως νέα και θα ήθελα αν μπορείτε να με βοηθήσετε σε κάποια πράγματα.
Εδώ και δυο μήνες μας χάρισαν ένα μαλτεζάκι, τον Φέλιξ που σε λίγες μέρες γίνεται ενός χρονών.
3. Δαγκάνει σε συνεχόμενη βάση όχι επιτηθέμενος, αλλά για παιχνίδι. Υπάρχουν όμως κάποιες φορές που τον μαλώσαμε για κάποια ζημιά που έκανε, όπως να σκαλίσει τα σκουπίδια ή να κατουρήσει μέσα ή να γαυγίζει έντονα στην πορτα και μας γρύλισε απειλητικά, μια δυο φορες με δάγκωσε. Μετά την τιμωρία (απομονωση σε χώρο για μια δυο ώρες) ήταν σαν αρνάκι...
Ευχαριστώ για την υπομονή σας, δουλεύουμε κάποια πράγματα αλλά και οι συμβουλές σας είναι πολύτιμες

το 3 ειναι το ανησυχητικο.
αλλα επειδη υπαρχουν ανθρωποι που πραγματικα ξερουν τι γραφουν θα τους αφησω αυτους να εξηγησουν γιατι ειναι τοσο κακο και γιατι πρεπει να σταματησει αμεσως.

 

[kango1]

Τι εννοεις σε δαγκωσε?
Το σκυλακι πρεπει να δει καποιον εκπεδευτη..,ισως και εσεις δεν το χειριζεστε (χωρις παρεξηγηση)σωστα..

 

[kokoni]

εκπαιδευτή όσο προλαβαίνετε!
μην κοιτάς που είναι μικρό.το δάγκωμα είναι κακο πράγμα.
αν τον είχατε απο μικρό όλα εύκολα.επειδή όμως τον έχετε λίγο καιρό καλύτερα εκπαιδευτή.

δωροδοκία δοκιμάσατε? μεζεδάκια για εξαγορά της οποιασδήποτε συμπεριφοράς.

 

[liajoe]

Καλησπέρα σ' όλους, εκανα μια ημερήσια βόλτα στο forum ως νέα και θα ήθελα αν μπορείτε να με βοηθήσετε σε κάποια πράγματα.
Εδώ και δυο μήνες μας χάρισαν ένα μαλτεζάκι, τον Φέλιξ που σε λίγες μέρες γίνεται ενός χρονών. Είναι ένα καλό σκυλάκι σε γενικές γραμμές και έχει από εμάς την αγάπη και την προσοχή μας από τη στιγμή που συνειδητά επιλέξαμε να έχουμε νέο σύντροφο στο σπίτι.
Γνωρίζω ότι στο προηγούμενο σπίτι δεν του έδιναν και ιδιαίτερη σημασία και για τον λόγο αυτό μας τον έδωσαν. Οι ιδιοτροπίες του είναι οι εξής:
1. Όταν χτυπάει το κουδούνι της εξώπορτας κάνει σαν τρελλό, ορμάει στον επισκέπτη -οχι με απειλητικές διαθέσεις- αλλά όπως καταλαβαίνετε κάποιοι δεν μπορούν να το ανεχτούν αυτό και ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά. Μετά από λίγα λεπτά ηρεμεί και είναι μια χαρά.
2. Στην βόλτα του επίσης , τρέχει σαν τρελλο , με διάθεση να προσεγγίσει όποιον άνθρωπο και ακόμα περισσότερο άλλο σκύλο δει, για να παίξει. Δεν μπορούμε να τον αφήσουμε φυσικά χωρίς λουρί σε εξωτερικό χώρο σχετικά ελεγχόμενο, όπως στην αυλή της πολυκατοικίας μας, γιατί ενώ στο σπίτι είναι αρκετά υπάκουος, έξω τον πιάνει μια μουρλα και δύσκολα υπακούει αν θέλει κάτι πάρα πολύ, για παράδειγμα να τρέξει πίσω από πιτσιρίκια που παίζουν κτλ.
3. Δαγκάνει σε συνεχόμενη βάση όχι επιτηθέμενος, αλλά για παιχνίδι. Υπάρχουν όμως κάποιες φορές που τον μαλώσαμε για κάποια ζημιά που έκανε, όπως να σκαλίσει τα σκουπίδια ή να κατουρήσει μέσα ή να γαυγίζει έντονα στην πορτα και μας γρύλισε απειλητικά, μια δυο φορες με δάγκωσε. Μετά την τιμωρία (απομονωση σε χώρο για μια δυο ώρες) ήταν σαν αρνάκι...
Ευχαριστώ για την υπομονή σας, δουλεύουμε κάποια πράγματα αλλά και οι συμβουλές σας είναι πολύτιμες

Καλό θα είναι να βρείτε εκπαιδευτή να σας βοηθησει με
βασικές εντολές. Είναι απαραίτητες και τις χρειάζεστε. Σαν συμβουλή,

1. Όταν χτυπάει το κουδούνι,

• πρίν προλάβει να πάει στην πόρτα, τον βάζετε στην θέση κάτσε μακριά από την πόρτα - τον επιβραδεύετε όταν κάτσει.
• Δεν τον αφήνετε να πάει στην πόρτα. Αυτό είναι το μείνε.
• Ο άνθρωπος μπαίνει, η πόρτα κλείνει, ο σκύλος περιμένει - τον επιβραδεύετε
• Τον φαίρνετε σε επαφή με τον άνθρωπο, ο άνθρωπος τον χαιρετά ΜΟΝΟ όταν κάθετε ο σκύλος.
• Επιβράδευση

Συνήθως στην αρχή ίσως χρειαστεί να είστε 2 άτομα.

2. Η συμπεριφορά (τουλάχιστον από ότι περιέγρψες) δείχνει ότι έχει στερηθεί την επαφή με τον έξω κόσμο.
Θα βγείτε λοιπόν στον έξω κόσμο. Κάθε μέρα, 2 φορές την ημέρα το λιγότερο. Για αρχή θα,

• Κάθεστε σε παγκάκια /καφετέρια και θα χαζεύεται περαστικούς
• Θα του δώσετε την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με τον κόσμο/σκυλιά, ελενχόμενα όμως - πάντα.
• Οι εντολές κάτσε / μείνε ή κάτω / μείνε βοηθάνε την κατάσταση.

3. Η τιμωρία (απομόνωση) σωστή αλλά πώς τον μαλώσατε και τον φτάσατε σε σημείο να σας δαγκώνει?

 

[rinos]

liajoe,εσι φανταζωμε θα ξερεισ καλιτερα αλλα 2 ωρεσ τιμωρια δεν ειναι αρκετο?εγω τουσ βαζω γιρω στο 5-10λεπτο και βλεπω οτι τουσ φτανι!!

 

[GAIA LYKAIA]

Τα σκυλιά δεν έχουν την αίσθηση του χρόνου που έχουμε καλλιεργήσει εμείς για τους εαυτούς μας...

Στα σκυλιά αυτό που μετράει, είναι το γεγονός αυτό καθεαυτό, πχ η απομόνωση. Και αυτό όχι γιατί μένουν μόνα τους σε κάποιο χώρο, αλλά γιατί χωρίζουν από την "αγέλη" τους. Αν θα μείνουν 10 λεπτά, 40 λεπτά ή 3 ώρες, εξαρτάται αποκλειστικά από τον κάθε σκύλο και είναι συνάρτηση ιδιοσυγκρασίας και του πόσα λάθος μηνύματα έχει λάβει από τους υπόλοιπους της "αγέλης" (εσάς) σχετικά με την ιεραρχική του θέση μέσα στο συγκεκριμένο χώρο.

Η διάρκεια εξαρτάται από το χρόνο που χρειάζεται κάθε σκυλί μέχρι τελικά να αποδεχθεί το γεγονός. Η αποδοχή αυτή εκφράζεται με συγκεκριμένη γλώσσα του σώματος, με πιο χαρακτηριστικό ίσως τον αναστεναγμό που καθορίζει και το τέλος της αναζήτησης επανασύνδεσης και τη λύση του άγχους που τη συνοδεύει (την αναζήτηση). Ο σκύλος, όταν πλέον έχει αποδεχθεί το γεγονός σε όλες του τις προεκτάσεις αλλά κυρίως στις ιεραρχικές (κυριαρχικές), θα κάτσει με τη κοιλιά του στο πάτωμα, θα χαλαρώσει το ρυθμό αναπνοής του (εκτός και αν κάνει βέβαια αφόρητη ζέστη στο κλειστό δωμάτιο), θα αφήσει τα αυτιά του να πάνε στη θέση χαλάρωσης (εξαρτάται αν έχει μαλακά ή στητά αυτιά που η θέση αυτή είναι) και μπορεί και να ξαπλώσει. Συνήθως λίγο πριν το ξάπλωμα ή αμέσως μετά το ακούμπισμα του κεφαλιού στο πάτωμα, θα αναστενάξει, εκτελώντας μία συγκεκριμένη αγχολυτική άσκηση του διαφράγματος που είναι κοινή σε όλα σχεδόν τα θηλαστικά (και φυσικά και σε εμάς).

Τότε μπορείτε πλέον να επανεντάξετε το σκύλο στην "αγέλη" σας, αλλά τηρώντας αυτά που αναφέρουμε εδώ. Όχι χαρές, όχι γλύκες. Μία στεγνή αποδοχή. Τίποτε παραπάνω, γιατί μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν έχει κάνει τίποτε που να δικαιολογεί κάτι ακόμη. Όταν έρθει ήρεμος στο χώρο, και καθίσει υπομονετικά δίπλα μας, τότε μπορούμε να τον επιβραβεύσουμε ήπια. Αν σε αυτή τη φάση ξεκινήσει πάλι την ίδια συμπεριφορά υπερκινητικότητας, επαναλαμβάνουμε την τακτική της απομόνωσης.

Η απομόνωση δεν έχει σχέση με το φως και το σκοτάδι, δεν έχει σχέση με την απόσταση από εμάς. Έχει σχέση μόνο με το ότι οπτικά, είμαστε εκτός πεδίου αναφοράς. Ο σκύλος δε μπορεί να μας δει, άρα δε μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας. Μπορεί να μας ακούσει, αλλά το σημαντικό είναι ότι δε μπορεί να μας δει.

 

[liajoe]

liajoe,εσι φανταζωμε θα ξερεισ καλιτερα αλλα 2 ωρεσ τιμωρια δεν ειναι αρκετο?εγω τουσ βαζω γιρω στο 5-10λεπτο και βλεπω οτι τουσ φτανι!!

Καλημέρα

Ευχαριστώ, σωστά, η τιμωρία ξεκινάει από 2 λεπτα με επαναλήψεις αν /όταν
η συμπεριφορά συνεχιστή. Οι 2 ώρες είναι πολύ, ο σκύλος μετά
το 30 λεπτο, δύσκολα θα συσχετίσει τον ακριβώς λόγο.

Συγνώμη, δεν το είδα.

 

[kango1]

Τα σκυλιά δεν έχουν την αίσθηση του χρόνου που έχουμε καλλιεργήσει εμείς για τους εαυτούς μας...

Εδω εγω διαφωνω ..
Ειναι γνωστό ότι τα σκυλιά έχουν βιολογικό ρολοι...
Δεν είναι τυχαίο ότι ξέρουν ποτε θα φάνε ,η αν έχουν πρόγραμμα μας ξυπνάνε κάθε μέρα την ίδια ώρα..
Αυτό δείχνει ότι τα σκυλιά έχουν αισθηση του χρόνου..
Αναρωτιέμαι γιατί π.χ μας ξυπνάνε την ίδια ώρα και όχι στο περίπου μιση ώρα πάνω η κάτω..

 

[GAIA LYKAIA]

Τo βιολογικό ρολόι kango1 δεν έχει σχέση με το χρόνο (με τη χρονομέτρηση) και γι' αυτό ονομάζεται και βιολογικό.

Όλα τα βιολογικά ρολόγια στηρίζονται για την σωστή (χρονικά) λειτουργία τους σε συγκεκριμένα περιβαλλοντικά (σεληνιακή φάση, σεληνιακή περίοδο, ηλιακή ανατολή, διάρκεια ημέρας) ή χημικά ερεθίσματα (επίπεδα ορμονών, επίπεδα νευροδιαβιβαστών ή άλλων ρυθμιστικών ουσιών για το σώμα).

Σε πειράματα που έγιναν με την έκθεση ανθρωπίνων πειραματόζωων σε συνθήκες απόλυτης αποχής από το ημερήσιο φως (δεν ήξεραν τα πειραματόζωα πότε ήταν ημέρα, ή πότε ξημέρωνε ή βράδιαζε έξω), έχοντας όμως την ελευθερία να ρυθμίζουν την "ημέρα" τους ανάβοντάς τα φώτα όπως αυτοί θεωρούσαν σωστό, παρατηρήθηκε μία σταθερή διολίσθηση της διάρκειας της "μέρας" (τα φώτα έμεναν αναμμένα κάθε "μέρα" και πιο πολύ) με μία αντίστοιχη μεταβολή της διάρκειας της "νύχτας". Αυτό ήταν αποτέλεσμα της σταδιακής απορρύθμισης του βιολογικού τους ρολογιού, επειδή πλέον δεν υπήρχαν τα περιβαλλοντικά ερεθίσματα τα οποία το "ρύθμιζαν" σε ημερήσια βάση ώστε να λειτουργεί σωστά και με ακρίβεια.

Ο σκύλος δεν έχει αίσθηση του αν πέρασαν 10 ή 30 ή 140 λεπτά. Έχει όμως επιρροές από το περιβάλλον του και αυτός ως ζώο, οπότε αν συνηθίσει να τρώει μια ορισμένη ώρα, φυσικά μέσα από εσωτερικούς συσχετισμούς που δεν ελέγχει όμως το συνειδητό του, θα αρχίζει κάθε μέρα να πεινάει την περίπου ίδια ώρα. Και είναι φυσιολογικό αυτό, αλλιώς τίποτε στη Φύση δε θα λειτουργούσε με περιοδικότητα. Απλώς για να συντηρηθεί αυτή η περιοδικότητα χρειάζονται δευτερεύοντα ερεθίσματα (περιβαλλοντικά ή χημικά) και ο οργανισμός δεν ορίζει την περιοδικότητα. Φαντάζεσαι οι θηλυκές αποφάσιζαν αυτές πότε θα έρθουν σε οίστρο; Καταστροφή σε όλα τα επίπεδα...

 

[kokoni]

ρε γαία
δεν είναι μόνο που ξέρεις τι λές
ξέρεις και πως τα λές

+1000

 

[Frini]

Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας...οι συμβουλές σας πολύτιμες. Προσπαθούμε σεβόμενοι το ζώο, να αντιληφθούμε τις ανάγκες του αλλά η συμβίωση μας μαζί του να είναι ομαλή χωρίς προβλήματα για μας αλλά και για τους ανθρώπους γύρω μας. Η οποιασδήποτε μορφής βίαιη συμπεριφορά άπο μέρους μας, δεν ταιριάζει στα πιστεύω και στην ιδιοσυγκρασία μας, αλλά δεν μπορούμε ν' αφήσουμε και ένα σκυλί να έχει το πάνω χέρι στο σπίτι και να κάνει ότι θέλει, ιδιαίτερα όταν έρχεται σε επαφή με μικρά παιδιά. Με δάγκωσε όταν προσπάθησα πιάνοντας τον από το πίσω μέρος του σώματος του να τον συγκρατήσω να μην κάνει σαν τρελλός όταν μπήκε ένας φίλος του γιου μου σπίτι. Πλέον αποφεύγουμε τέτοιες κινήσεις και προσπαθούμε λεκτικά ή με την απομονωση (μάλλον έχετε δίκιο στον χρόνο, αλλά έγινε μια φορά μόνο) να τον ηρεμήσουμε. Σημειωτέον ότι η βίαιη συμπεριφορά του σε δύσκολς φάσεις ,εκδηλώθηκε πρώτη φορά όταν τον πήγαμε σε κτηνίατρο, όπου τον δάγκωσε πολύ....έγινε ο κακός χαμός. Σοκαριστήκαμε. Σκεφτήκαμε να δοκιμάσουμε πρώτα μόνοι μας μια συνεπή εκπαίδευση και αν δεν πιάσει τότε αναγκαστικά θα τον πάμε σε εκπαιδευτή.

 

[GAIA LYKAIA]

Το θέμα είναι να βλέπουμε τα πραγματικά αίτια μιας συμπεριφοράς και όχι την αιτία ενός μεμονωμένου περιστατικού.

Απλά ο σκύλος σας (και ας εσείς τον αποκαλείται σκυλάκι, δεν τον γλυκαίνει ούτε το μέγεθός του, ούτε η γλυκιά του όψη) έχει δεχθεί, βάση της συμπεριφοράς σας προς αυτόν, ότι είναι πλέον ο "αρχηγός σε αυτό το πανηγύρι" (δεν λέω πανηγύρι το σπίτι σας ή τη σχέση σας, χρησιμοποιώ μια συγκεκριμένη φράση ενός καλλιτέχνη).

ΚΑΝΕΝΑΣ σκύλος που γνωρίζει τη θέση του, δε θα διανοηθεί να δαγκάσει τα μέλη της "αγέλης" του... Γνωρίζει ότι αυτό ισούται με κοινωνική αυτοκτονία και αν το κάνει, η θέση του από 5η που ίσως είναι να πάει στην 1005η... Οπότε, το δάγκωμα δεν είναι επιλογή για σωστά κοινωνικοποιημένο σκύλο που γνωρίζει τη θέση του (ο τελευταίος της οικογένειας).

Δεν υπάρχει μόνο "Βίαιη συμπεριφορά" ή "Αφήνουμε το σκύλο να κάνει ότι του κατέβει"...

Υπάρχουν δεκάδες ενδοιάμεσες διαβαθμίσεις, οι οποίες προκύπτουν από την ορθολογική και με μέτρο χρήση της τιμωρίας, του μέτρου και των κανόνων (από όλα τα μέλη της οικογένειας). Το να μη δίνω σημασία στο σκύλο μου δεν εμπίπτει στους κανόνες της βίαιης συμπεριφοράς. Το να μην τον αφήνω να ανεβαίνει στον καναπέ μαζί μου δεν εμπίπτει στους κανόνες της βίαιης συμπεριφοράς. Το να μην τον ταΐζω στο στόμα δεν εμπίπτει στους κανόνες της βίαιης συμπεριφοράς. Τον να μην τον αφήνω να γαυγίζει όπως αυτός θεωρεί σωστό δεν εμπίπτει στους κανόνες της βίαιης συμπεριφοράς. Τον να μην τον αφήνω να πηδάει πάνω μου ή πάνω σε άλλους δεν εμπίπτει στους κανόνες της βίαιης συμπεριφοράς.

Όλοι χρειάζονται κανόνες για να λειτουργήσουν σαν μέλος ενός συνόλου, και οι σκύλοι ακόμα παραπάνω. Απλά αφήνετε το μέγεθός του και την εξωτερική του παρουσία να σας θολώνουν την πραγματική εικόνα του ότι μέσα στο σπίτι σας έχετε έναν εξημερωμένο λύκο...

 

[kango1]

Να ρωτήσω κάτι όμως..,το καταλαβαίνω gaia lykaia αυτό που λες..και όταν τρως π.χ 2 φορες την ημερα πάντα ίδιες ώρες ..ο οργανισμός σου θα μάθει να πεινάει τις ίδιες ώρες ..,είναι λογικό..
Πως όμως σε ξυπνάει κάθε μέρα την ίδια ώρα χωρίς να παίρνει ερεθίσματα από το περιβάλλον..
π.χ αν σηκωνόταν ένας άλλος λιγο πριν οκ μπορεις να πεις οτι "σκεφτεται "ωραία μετά από αυτόν εγώ ξυπνάω τον άλλον...,οταν ομως μέσα στην ησυχία έρχεται και σε ξυπνάει κάθε μέρα την ίδια ώρα..?
Εκει δεν μοιαζει σαν να εχει πραγματι αισθηση του χρονου?
Φυσικα δεν αντιλαμβανονται το μετα αλλα μονο το τωρα..
Αλλα σε καποιες συγκεκριμενες κινήσεις δεν μοιαζουν να εχουν καποια σχετικοτητα με τον χρονο..?
(δεν αντιλαμβάνομαι τα πράγματα μέσα από μεμονωμένα περιστατικά αλλα μέσα από την εμπειρία την δίκια μου και αλλων..)
και ρωτάω τωρα..δεν διαφωνώ μαζί σου..
Αλλωστε ο χρονος δεν ειναι σχετικος..?
Επίσης για να πάρω σαν παράδειγμα τους ανθρώπους ..,μπορώ να ξυπνήσω χωρίς ρολοι μια συγκεκριμένη ώρα εφόσον έχω συνηθίσει να ξυπνάω κάθε μέρα την ίδια ώρα και αυτό μπορείς να πεις ότι είναι κάτι σαν βιολογικό ρολοι...
Αν όμως μου έλεγες να έρθω να σε ξυπνήσω μέσα στο σκοτάδι χωρίς να έχω αντικειμενική αίσθηση του χρόνου, χωρίς να ξέρω αν είναι πρωί η βραδυ στις 8 η ώρα ,δεν νομίζω να τα κατάφερνα..

 

[GAIA LYKAIA]

Είναι όντως αλήθεια ότι μερικές φορές (εμείς οι άνθρωποι) ξυπνάμε ακριβώς μία συγκεκριμένη ώρα, χωρίς να μπορούμε να πούμε ότι έχουμε αίσθηση του χρόνου. Πολλές φορές, ξυπνάω το πρωί, δευτερόλεπτα πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι. Πιστεύω ότι είναι εν μέρη συνήθεια (ότι δηλ. ξυπνάμε πολύ πρωί 6.30πμ και όχι πρωί 8.00πμ), εν μέρη ένα υποβόσκων άγχος το οποίο τροφοδοτεί το υποσυνείδητό μας και αυτό συνδυάζει τη συγκεκριμένη ώρα με κάποια "περιβαλοντικά" ερεθίσματα εκείνης της στιγμής όπως:

Μπορεί μέσα στις πόλεις, με την παντελή έλλειψη πανίδας, να μη μπορούμε να το προσέξουμε, άλλα όσο πλησιάζει το χάραμα (χωρίς να έχει έρθει - ακόμα σκοτάδι) πάρα πολλά πουλιά ξυπνάν και αρχίζουν το πρωϊνό τους κελάιδισμα (για τους δικούς τους βέβαια λόγους). Τον ήχο αυτόν, το υποσυνείδητό μας μπορεί να τον διακρίνει, ακόμα και αν δεν τον αντιλαμβανόμαστε εμείς (α) γιατί είναι πολύ ασθενής, (β)γιατί δεν έχει σημασία για το συνειδητό μας (μη ξεχνάμε ότι όλες οι αισθήσεις και τα αισθητήρια όργανά μας έχουν από πίσω τους τον εγκέφαλό μας με τα αντίστοιχα κέντρα επεξεργασίας των ερεθισμάτων - τα κέντρα αυτά δε μας τροφοδοτούν με το σύνολο των ερεθισμάτων που λαμβάνουν, πολύ απλά για να μην δημιουργήσουν κορεσμό μηνυμάτων στον "κεντρικό" μας εγκέφαλο (το συνειδητό μας τμήμα) - βάση της συνήθειας (σωστό-λάθος) εκπαιδεύονται από το συνειδητό για να ξεχωρίζουν ποιά ερεθίσματα είναι σημαντικά (μας ενδιαφέρουν) και περνάνε στο συνειδητό και ποιά δεν μας ενδιαφέρουν και πετιούνται. Έτσι, το υποσυνείδητό μας μπορεί να αναγνωρίσει ένα ήχο ως σχετικό με την ώρα που ξυπνάμε (η οποία είναι σημαντική για το συνειδητό), οπότε αρχίζει και μας βγάζει από το βαθύ ύπνο, προετοιμάζοντάς μας για να ξυπνήσουμε.

Οπότε, μπορούμε να δούμε ότι ο οργανισμός μας, μπορεί (και το κάνει) να λαμβάνει μηνύματα από το περιβάλλον, ακόμα και αν εμείς οι ίδιοι δεν τα αντιλαμβανόμαστε (δε τα συνειδητοποιούμε). Αυτά τα μηνύματα μπορεί να τα χρησιμοποιήσει είτε για να εκκινήσει διάφορες διεργασίες του κορμιού, είτε για να προετοιμαστεί για κάποιες άλλες.

Η ηλιακή ακτινοβολία, μπορεί να θεωρούμε ότι σταματάει στους τοίχους του σπιτιού μας ή στην οροφή του αυτοκινήτου μας και δε μας επηρεάζει πέραν αυτού, αλλά η αλήθεια είναι ότι όχι μόνο φτάνει στην επιφάνεια του κορμιού μας, αλλά την διαπερνάει κιόλας, επηρεάζοντας (και ρυθμίζοντας με αυτόν τον τρόπο) κέντρα βαθιά μέσα μας. Ένα παράδειγμα είναι ο ιππόκαμπος του εγκεφάλου (είναι ο ονομαζόμενος "δεινόσαυρος" μέσα μας). Το επιμήκες αυτό τμήμα "κάθεται" στην κορυφή του νωτιαίου μυελού, και τον "συνδέει" με τον υπόλοιπο εγκέφαλο που βρίσκεται ολόγυρά του. Πήρε το χαϊδευτικό όνομα του δεινοσαύρου, γιατί εξελικτικά είναι πολύ παλιό τμήμα και μας έχει συνοδέψει στην εξέλιξή μας για εκατομμύρια χρόνια. Είναι κυρίως υπεύθυνο για τα βαθιά βασικά μας ένστικτα (φόβος, πείνα, ρύθμιση θερμοκρασίας του σώματος) και από ότι δείχνουν οι έρευνες, ως ένα βαθμό επηρεάζεται και ρυθμίζεται από το φως του ήλιου, το οποίο διαπερνάει το κρανίο μας και τη μάζα του εγκεφάλου και φτάνει μέχρι τον ιππόκαμπο.

 

[Frini]

Θα συμφωνήσω μαζί σου για τη θέση του σκυλιού μέσα στο σπίτι...και για την πειθαρχία που χρειάζεται για να μην γίνει η παρουσία του πηγή άγχους...το ζητούμενο είναι να συνυπάρχουμε αρμονικά και χωρίς προβλήματα. Σου υπενθυμίζω όμως ότι το σκυλάκι ή το σκυλί αν το προτιμάς, το πήραμε όταν ήταν 11 μηνών, είχε ήδη διαμορφωμένες συμπεριφορές δυστυχώς και εμείς τώρα προσπαθούμε ν' αλλάξουμε κάποια δεδομένα που δεν τα γνωρίζαμε και δεν έχουμε την εμπειρία επί του πρακτέου για τους τρόπους και τις μεθόδους. Γιαυτό ρωτάω, για να μάθω και αυτό θεωρώ τις συμβουλές όσων γνωρίζουν περισσότερα, πολύτιμες....

 

[GAIA LYKAIA]

Και εμείς πάνω σε αυτό σου απαντάμε...

Και προσπαθούμε να σου ξεκαθαρίσουμε κάποια βασικά πράγματα πρώτα, όπως ότι δεν έχεις ένα σκυλάκι, αλλά ένα σκύλο (από τη στιγμή που έχει τα α@#$@@@ να δαγκώνει). Γιατί από τη στιγμή που θα παύσεται να το βλέπετε σα σκυλάκι, θα έχετε κάνει ένα πολύ σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση που θέλετε.

Μετά (ανεξαρτήτου σχεδόν ηλικίας και βιωμάτων) όλα μπορούν να επαναπροσδιορισθούν. Αρκεί να σταματήσετε να το βλέπετε σα θύμα, γιατί στην προκείμενη περίπτωση, εσείς είστε τα θύματα..

Αλλά πρέπει πριν από ότιδήποτε άλλο να το ξεκαθαρίσετε αυτό στο μυαλό σας για να μπορέσει να υπάρξει πρόοδος...

 

[lone wolf]

Αγαπητή Frini θα συμφωνήσω με τον Gaia Lykaia στο ότι πρέπει να βγάλεις από το λεξιλόγιό σου την λέξη σκυλάκι... έχεις ένα σκύλι που τώρα πήρες και καλό θα είναι να θέσεις τους δικούς σου κανόνες, αφού πρώτα τους βρεις. Ο πρώτος και κυριότερος είναι ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΓΡΥΛΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΔΑΓΚΩΝΕΙΣ, αυτόν τον κανόνο ο σκύλος σου πρέπει να τον καταλάβει απόλυτα!!! Αυτό που πραγματικά θα σε βοηθούσε είναι ένα πρόγραμμα βασικής υπακοής, με την βασική υπακοή ο σκύλος αρχίζει να καταλαβαίνει ότι πρέπει να υπακούει σε κάποιες εντολές και κυρίως καταλαβαίνει ότι εσύ μπορείς να τον "εξαναγκάσεις" να τις εκτελέσει αυτό ΑΡΧΙΖΕΙ να σε κάνει τον αρχηγό της αγέλης...

Αποφάσισε ποιες συμπεριφορές είναι αποδεκτές από τον σκύλο σου, γράψε τες, ενημέρωσε όλη την οικογένεια για το τι επιτρέπετε και τι όχι, και ανάγκασε τον σκύλο σου να τις δεχτεί... και με το ανάγκασε δεν εννοώ την βία φυσικά υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι...

Καλή επιτυχία

 

[Frini]

Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τις απαντήσεις σας, αλλά δεν νομίζω ότι εξέφρασα την άποψη ότι βλέπω τον Φέλιξ σας σκυλάκι θύμα. Και φυσικά απο την άλλη δεν γουστάρω με τίποτα να είμαστε εγώ και η οικογένεια μου θύματα οποιουδήποτε, πόσο περισσότερο ενός ζώου...
Τρόπους ψάχνω να βρω σαν αρχάρια...και ήδη ξεκινήσαμε βάσει των όσων μου αναφέρατε να τους εφαρμόζουμε.Είναι έξυπνος και κατανοεί, αυτό είναι ελπιδοφόρο, αλλά σίγουρα θέλει χρόνο και υπομονή.

 

[GAIA LYKAIA]

Χρόνο και πρόγραμμα. Να τηρείται πάντα αυτό που κάνατε προηγουμένως, δηλαδή μην πέσετε στο σφάλμα να αλλάξετε τους κανόνες μόλις δείτε μία βελτίωση... Δεν είναι θέμα εξυπνάδας, απλώς ανταποκρίνεται σε αυτά που καταλαβαίνει. Όλα τα σκυλιά είναι πέραν του δέοντος έξυπνα, αφού κατάφεραν να τα βάλουμε στα σπίτια μας..