Ευχάριστα περιστατικά/εκπλήξεις στην βόλτα
- Thread starter l.Kyveli
- Ημερομηνία δημιουργίας
Μπράβο βρε Estranged κι ήθελα να γράψω κι εγώ κάτι εδώ, απο το πρωί το σκέφτομαι και βαριόμουν να ψάξω να βρω που είναι το θέμα 
Εσένα ουσιαστικά είναι ένα δυσάρεστο που στο τέλος προέκυψε μια ευχάριστη ανακάλυψη..Εμένα το ανάποδο..Και μαζί μια απορία.
Χθες το βράδυ ήμασταν παρέα με 3 άλλους ιδιοκτήτες που τους ξέρω κι ένα άλλο παλικάρι που πρώτη φορά έβλεπα. Το παλικάρι λοιπόν είχε έναν γπ. Μια πανέμορφη σκυλίτσα σε οίστρο και όλοι προσέχαμε μη και κάνει ντου κανένας αρσενικός. Μπήκα στη συζήτηση όταν άκουσα τη λέξη "δυσπλασία". Κάτι έλεγε τύπου "το σκέφτομαι το χειρουργείο αλλά δεν είμαι σίγουρος" κλπ. Τελικά η σκυλίτσα του είχε δυσπλασία στα πίσω ποδαράκια και ήταν αρκετά εμφανές. Εκεί θύμωσα, γιατί αμέσως υπέθεσα ότι την πήρε από κάνα φίλο/γνωστό κλπ Τον ρωτάω λοιπόν "απο που την πήρες τη μικρή;την αγόρασες;". Όχι, μου λέει. Τη βρήκα στη δουλειά. Ήρθε μια μέρα πεινασμένη και αποστεωμένη. Πρέπει να είχε πολλές μέρες να φάει. Αν κι εγώ δύσκολα τα βγάζω πέρα, δε γινόταν να μην την κρατήσω. Και λέω ναι, υπάρχει ελπίδα
Η απορία μου είναι αν πρέπει να την αφήνει να κάνει τα δικά της. Το σκυλί δε φαινόταν να υποφέρει κάπως. Και επειδή ήταν νεαρή σε ηλικία, παίζανε σαν τρελλές με τη δικιά μου και με μια άλλη σκυλίτσα. Μήπως δε θα έπρεπε να την αφήνει;
Εσένα ουσιαστικά είναι ένα δυσάρεστο που στο τέλος προέκυψε μια ευχάριστη ανακάλυψη..Εμένα το ανάποδο..Και μαζί μια απορία.Χθες το βράδυ ήμασταν παρέα με 3 άλλους ιδιοκτήτες που τους ξέρω κι ένα άλλο παλικάρι που πρώτη φορά έβλεπα. Το παλικάρι λοιπόν είχε έναν γπ. Μια πανέμορφη σκυλίτσα σε οίστρο και όλοι προσέχαμε μη και κάνει ντου κανένας αρσενικός. Μπήκα στη συζήτηση όταν άκουσα τη λέξη "δυσπλασία". Κάτι έλεγε τύπου "το σκέφτομαι το χειρουργείο αλλά δεν είμαι σίγουρος" κλπ. Τελικά η σκυλίτσα του είχε δυσπλασία στα πίσω ποδαράκια και ήταν αρκετά εμφανές. Εκεί θύμωσα, γιατί αμέσως υπέθεσα ότι την πήρε από κάνα φίλο/γνωστό κλπ Τον ρωτάω λοιπόν "απο που την πήρες τη μικρή;την αγόρασες;". Όχι, μου λέει. Τη βρήκα στη δουλειά. Ήρθε μια μέρα πεινασμένη και αποστεωμένη. Πρέπει να είχε πολλές μέρες να φάει. Αν κι εγώ δύσκολα τα βγάζω πέρα, δε γινόταν να μην την κρατήσω. Και λέω ναι, υπάρχει ελπίδα
Η απορία μου είναι αν πρέπει να την αφήνει να κάνει τα δικά της. Το σκυλί δε φαινόταν να υποφέρει κάπως. Και επειδή ήταν νεαρή σε ηλικία, παίζανε σαν τρελλές με τη δικιά μου και με μια άλλη σκυλίτσα. Μήπως δε θα έπρεπε να την αφήνει;
Δεν θα έπρεπε να κουράζεται πολύ. Πές του το αν τον ξαναδείς. Επίσης πές του ότι αν έχει μεγάλο βαθμό και θέλει εγχείρηση να αρχίσει να το σκέφτεται. Καμιά φορά γλυτώνεις πολλά μελλοντικά θέματα με αρθροίτιδες αν προχωρήσεις σε χειρουργείο. Σύστησε του τον Βλαχόπουλο για μία γνώμη αν θέλεις.
Ήμασταν με τον Έλβις έξω, τον είχα δέσει λοιπόν έξω από το ψιλικαντζίδικο και όσο ψώνιζα τον κοιτούσα όπως πάντα. Ένας κύριος πάνω από 70 καθόταν επί τούτου και τον κοιτούσε από απόσταση. Μόλις βγήκα με ρώτησε πόσο χρονών είναι. Τριών ετών του λέω.
Αααα μου λέει είναι στην ακμή του. Λέω ναι ακριβώς . (φτου φτου φτου ζωή να χει το αγόριμου. -υστερικής μάνας αντίδραση). Θα τον ζευγαρώσετε με ρωτάει. Όχι του λέω. Μπράβο σου κοπέλα μου , μου λέει, δεν είναι για ζευγαρώματα στην Ελλάδα τα παίρνουν τα κουτάβια και τα πετάνε. Κρέμασε το σαγόνι μου κάτω. Μου ήρθε να τον κεράσω καφέ!
Αααα μου λέει είναι στην ακμή του. Λέω ναι ακριβώς . (φτου φτου φτου ζωή να χει το αγόριμου. -υστερικής μάνας αντίδραση). Θα τον ζευγαρώσετε με ρωτάει. Όχι του λέω. Μπράβο σου κοπέλα μου , μου λέει, δεν είναι για ζευγαρώματα στην Ελλάδα τα παίρνουν τα κουτάβια και τα πετάνε. Κρέμασε το σαγόνι μου κάτω. Μου ήρθε να τον κεράσω καφέ!
Όμορφη εικόνα...
Την πρώτη φορά είδα ένα γεράκο (απροσδιόριστης πλέον ηλικίας) καθισμένο σε ένα πολύ μικρό και χαμηλό πεζουλάκι σε στυλ "μπορεί και να έπεσα".
Είχα μαζί μου το σκύλο μου και έχω μάθει οτι γέρο με μαγκούρα δεν τον πλησιάζεις. Η στάση του σώματος του όμως μου έδειχνε οτι ίσως χρειάζεται βοήθεια οπότε λέω ας πλησιάσω προσεκτικά να δω και αν χρειαστεί θα δέσω το σκύλο σε κανένα δέντρο για να τον σηκώσω.
Πλησιάζω ημικυκλικά (ήμουν πίσω απο τη πλάτη του) και όταν μπαίνω στο οπτικό του πεδίο βλέπω κίνηση "σηκώνω μαγκούρα" και ακούω "μην πλησιάσεις..." ανεβάζω αδρεναλίνη... τα παίρνω... σκέφτομαι καλά να πάθεις ηλίθια που θες και να βοηθήσεις.... "...συγνώμη αλλά είναι αρσενικό και δεν τα πάει καλά...." εγκεφαλικό ο γεροντάκος έχει σκυλάκι (μέγεθος γάτας οπότε δεν το είχα δει).....
Από τότε τον βλέπω περιστασιακά. Περπατάει μισό τετράγωνο, κάθετε σε σκαλοπάτια, στηρίζετε στην μαγκούρα του, δεν αντέχει πολύ περπάτημα αλλά το παρεάκι του θα το βγάλει βόλτα.
Την πρώτη φορά είδα ένα γεράκο (απροσδιόριστης πλέον ηλικίας) καθισμένο σε ένα πολύ μικρό και χαμηλό πεζουλάκι σε στυλ "μπορεί και να έπεσα".
Είχα μαζί μου το σκύλο μου και έχω μάθει οτι γέρο με μαγκούρα δεν τον πλησιάζεις. Η στάση του σώματος του όμως μου έδειχνε οτι ίσως χρειάζεται βοήθεια οπότε λέω ας πλησιάσω προσεκτικά να δω και αν χρειαστεί θα δέσω το σκύλο σε κανένα δέντρο για να τον σηκώσω.
Πλησιάζω ημικυκλικά (ήμουν πίσω απο τη πλάτη του) και όταν μπαίνω στο οπτικό του πεδίο βλέπω κίνηση "σηκώνω μαγκούρα" και ακούω "μην πλησιάσεις..." ανεβάζω αδρεναλίνη... τα παίρνω... σκέφτομαι καλά να πάθεις ηλίθια που θες και να βοηθήσεις.... "...συγνώμη αλλά είναι αρσενικό και δεν τα πάει καλά...." εγκεφαλικό ο γεροντάκος έχει σκυλάκι (μέγεθος γάτας οπότε δεν το είχα δει).....
Από τότε τον βλέπω περιστασιακά. Περπατάει μισό τετράγωνο, κάθετε σε σκαλοπάτια, στηρίζετε στην μαγκούρα του, δεν αντέχει πολύ περπάτημα αλλά το παρεάκι του θα το βγάλει βόλτα.
Μετά από πολλές βόλτες στα -καταχ*σμένα (μιλάμε για τραγική κατάσταση όμως)- στενά της Κυψέλης είχα πλέον σχεδόν πειστεί πως στην συγκεκριμένη ,τουλάχιστον, περιοχή δεν υπάρχει ούτε ένας υπεύθυνος ιδιοκτήτης σκύλου που να μαζεύει τις ακαθαρσίες του!Ένα παλικαράκι όμως ,ήτανε δεν ήτανε 15 χρονών, με διέψευσε κατηγορηματικά.Ήμασταν με τη μητέρα μου βόλτα στον πεζόδρομο της Αγίας Ζώνης και βλέπουμε ένα σκυλάκι να κάνει τη δουλειά του μες τη μέση του πεζόδρομου.Η πρώτη παρόρμηση μου ήταν να αρχίσω να σχολιάζω τον ιδιοκτήτη του -όπως και της μητέρας μου- αλλά δεν προλάβαμε...Το προαναφερθέν παλικαράκι ,μόλις το σκυλάκι του τελείωσε τη "δουλειά" του, πήγε με μια σακουλίτσα ,τα μάζεψε και τα πέταξε στον κάδο!Εντυπωσιαστήκαμε πολύ κι ειδικά η μαμά που δεν κρατήθηκε κι όπως περνάγαμε από δίπλα τους είπε "Μπράβο σου αγόρι μου" για να λάβει την απάντηση "Ευχαριστώ πολύ ,αλλά τι θα έκανα;Θα τα άφηνα;"
Μου έκανε τρομερή εντύπωση και χάρηκα πάρα πολύ!Τελικά λέτε να υπάρχει ελπίδα;
Μου έκανε τρομερή εντύπωση και χάρηκα πάρα πολύ!Τελικά λέτε να υπάρχει ελπίδα;
Μετά από πολλές βόλτες στα -καταχ*σμένα (μιλάμε για τραγική κατάσταση όμως)- στενά της Κυψέλης είχα πλέον σχεδόν πειστεί πως στην συγκεκριμένη ,τουλάχιστον, περιοχή δεν υπάρχει ούτε ένας υπεύθυνος ιδιοκτήτης σκύλου που να μαζεύει τις ακαθαρσίες του!Ένα παλικαράκι όμως ,ήτανε δεν ήτανε 15 χρονών, με διέψευσε κατηγορηματικά.Ήμασταν με τη μητέρα μου βόλτα στον πεζόδρομο της Αγίας Ζώνης και βλέπουμε ένα σκυλάκι να κάνει τη δουλειά του μες τη μέση του πεζόδρομου.Η πρώτη παρόρμηση μου ήταν να αρχίσω να σχολιάζω τον ιδιοκτήτη του -όπως και της μητέρας μου- αλλά δεν προλάβαμε...Το προαναφερθέν παλικαράκι ,μόλις το σκυλάκι του τελείωσε τη "δουλειά" του, πήγε με μια σακουλίτσα ,τα μάζεψε και τα πέταξε στον κάδο!Εντυπωσιαστήκαμε πολύ κι ειδικά η μαμά που δεν κρατήθηκε κι όπως περνάγαμε από δίπλα τους είπε "Μπράβο σου αγόρι μου" για να λάβει την απάντηση "Ευχαριστώ πολύ ,αλλά τι θα έκανα;Θα τα άφηνα;"
Μου έκανε τρομερή εντύπωση και χάρηκα πάρα πολύ!Τελικά λέτε να υπάρχει ελπίδα;
Τσου ελπίδα δεν υπάρχει, απλά το Σύμπαν εχει εναν ηλιθιο τρόπο να μας συντηρεί με ψευδαισθήσεις!
Πάτρα, 9/2/2014
Η "αισιοδοξη" του φόρουμ!
Δεν ξέρω για εσάς αλλά εμένα προσωπικά τις προάλλες που μου έδωσε ένας κύριος συγχαρητήρια που μάζεψα τις ακαθαρσίες του σκύλου περισσότερα άσχημα συναισθήματα με γέμισαν παρά όμορφα.
Κοίτα να δεις, λέω, που μου δίνει συγχαρητήρια για τα αυτονόητα.
Αργότερα μου είπε πως βγαίνει ο ίδιος και καθαρίζει ενώ ακόμα ανέφερε "τα σπίτια τα δικά τους να είναι καθαρά αλλά το δικό μου έρχονται και μου το βρωμίζουν".
Όχι ότι ειχε και άδικο ο άνθρωπος...
Κοίτα να δεις, λέω, που μου δίνει συγχαρητήρια για τα αυτονόητα.
Αργότερα μου είπε πως βγαίνει ο ίδιος και καθαρίζει ενώ ακόμα ανέφερε "τα σπίτια τα δικά τους να είναι καθαρά αλλά το δικό μου έρχονται και μου το βρωμίζουν".
Όχι ότι ειχε και άδικο ο άνθρωπος...
Μου συνέβη κάτι παρεμφερές, μόνο που δεν ξέρω αν θα το εγραφα εδώ στα ευχάριστα ή στις ενοχλήσεις στη βόλτα.. Είμαι στο κοντινό παρκάκι, με ένα σκυλί σε κάθε χέρι, έχω σκύψει να μαζέψω με το χέρι που κρατάει τον δικό μου σκύλο, καθώς αυτός με ακούει κάπως καλύτερα. Την ώρα εκείνη που προσπαθώ να μαζέψω, χωρίς να χάσω την ισορροπία μου ή μου φύγει κανένα από τα δυο λουριά από τα χέρια, πλησιάζει κύριος και μου λέει " Μπράβο δεσποινίς, σας βλέπω κάθε μέρα, είστε η μοναδική που μαζεύει" Του απάντησα ότι κι όμως έχω δει κι ένας ηλικιωμένο, με ένα κοκονοειδές, στο ίδιο παρκάκι. Κι απαντάει... Εχω μαγαζί εδώ απέναντι και σας παρακολουθώ (hmm creepy...), σήμερα είπα να σας βρώ να σας πω το μπράβο γιατί κάνετε το σωστό. Παραδέχομαι ουτε εγώ θα το έκανα αν είχα σκύλο". Εκεί κοκκάλωσα και του απάντησα ένα "ε, τότε μην αποκτήσετε..."
σεξτα επαναστατωνΛες ε;Τείνω κι εγώ να πιστέψω το ίδιο αλλά ,φύσει αισιόδοξο άτομο (χωρίς εισαγωγικά), θέλω να ελπίζω μέχρις εσχάτων!Να το κοιτάξω λες αυτό;;;
..με ειδικά κυάλια. Μετα σας ακολουθώ και μέχρι το σπίτι, όπου και σκαρφαλώνω στο απέναντι δέντρο καιι με τα ειδικά κυάλια συνεχίζω να παρακολουθώ τις κινήσεις σας..btw αυτό το πατάκι που έχετε στο μπάνιο..ε είναι λίγο κιτς..
Χαχαχαχαχα Hollywood! Οπότε μπορώ να είμαι σίγουρη ότι δεν με παρακολουθεί. Το μπάνιο στερείται πατακίου όπως το υπόλοιπο σπίτι στερείται χαλιών! Άσε που θα είχε δει ότι έχω και Δίποδο σύντροφο πέρα από τετράποδο.
Παίδες δις ιζ Πάτρα. Αποκλείεται άντρας να προσέξει λέτσο που βολτάρει σκύλο όταν γύρω κυκλοφορούν πατρινές, βγαλμένες μόλις από το κομμωτήριο μετά το shopping therapy.
Παίδες δις ιζ Πάτρα. Αποκλείεται άντρας να προσέξει λέτσο που βολτάρει σκύλο όταν γύρω κυκλοφορούν πατρινές, βγαλμένες μόλις από το κομμωτήριο μετά το shopping therapy.
Orilis λάθος το έγραψες εδώ.
Πρεπει να γίνει δημιουργία νέου θρεντ "καμάκι στη βόλτα"! Μια χαρά!
Πρεπει να γίνει δημιουργία νέου θρεντ "καμάκι στη βόλτα"! Μια χαρά!
Επειδή έχουμε πει πολλά τον τελευταίο καιρό για τον τύπο "χαριτωμένων" κυριών μεγάλης ηλικίας που έχουν μάτια παντού, στόμα φαρμάκι - ενίοτε και χέρια φαρμάκι στην κυριολεξία - και supernatural ανθεκτικότητα στο χρόνο και τη φθορά, θα καταθέσω και την αντίθετη πλευρά.
Στη βόλτα απόψε περνάνε δίπλα μας 2 κυρίες, αγκαζέ, (πε)περασμέεεενης ηλικίας - και γι'αυτό το λόγο περνάνε για.. ώωωωρα δίπλα μας κούτσα-κούτσα και κάνουν το κους κους τους. Ίσα που μπορούσαν να περπατήσουν δηλαδή και σε μια φάση που είναι πολύ δίπλα μας κι εγώ λίγο αγχώνομαι μην κάνει το τέρας καμιά απότομη στροφή και τις πάρω παραμάζωμα με το λουρί, σταματάει η μία, διακόπτει τον ρητορικό οίστρο της φίλης της και της λέει "περίμενε, δες, δες, τι χαριτωμένο σκυλάκι!" "Ααα ναι, πολύ καλό" απαντάει η άλλη. "Φτου, φτου σου καλέ μου" η πρώτη. "Ναι ναι, φτου φτου" και η άλλη. Αχα, εισπράξαμε και το ξεμάτιασμά μας
Τίποτα ιδιαίτερο μεν, υπενθύμιση δε για να μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν Ανθρωποι όλων των ηλικιών (να τα θυμάμαι κι εγώ κυρίως, επειδή έχω βρίσει από μέσα μου πολύ μια γριά γκαντέμω κακιασμένη αυτή τη βδομάδα).
Το θεωρώ βέβαια και πολύ σπάνιο τόσο.. εύθραυστα άτομα να στέκονται δίπλα από ένα εμφανώς κατσικόσκυλο και να μην το φοβούνται αλλά απεναντίας να το θαυμάζουν - και με σωστό τρόπο, χωρίς να κάνουν και καμιά επικίνδυνη κίνηση να το χαϊδέψουν ξέρω γω και να βρεθούν κάτω από την ορμή του. Γενικά, μου κάναν εντύπωση.
Στη βόλτα απόψε περνάνε δίπλα μας 2 κυρίες, αγκαζέ, (πε)περασμέεεενης ηλικίας - και γι'αυτό το λόγο περνάνε για.. ώωωωρα δίπλα μας κούτσα-κούτσα και κάνουν το κους κους τους. Ίσα που μπορούσαν να περπατήσουν δηλαδή και σε μια φάση που είναι πολύ δίπλα μας κι εγώ λίγο αγχώνομαι μην κάνει το τέρας καμιά απότομη στροφή και τις πάρω παραμάζωμα με το λουρί, σταματάει η μία, διακόπτει τον ρητορικό οίστρο της φίλης της και της λέει "περίμενε, δες, δες, τι χαριτωμένο σκυλάκι!" "Ααα ναι, πολύ καλό" απαντάει η άλλη. "Φτου, φτου σου καλέ μου" η πρώτη. "Ναι ναι, φτου φτου" και η άλλη. Αχα, εισπράξαμε και το ξεμάτιασμά μας
Τίποτα ιδιαίτερο μεν, υπενθύμιση δε για να μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν Ανθρωποι όλων των ηλικιών (να τα θυμάμαι κι εγώ κυρίως, επειδή έχω βρίσει από μέσα μου πολύ μια γριά γκαντέμω κακιασμένη αυτή τη βδομάδα).
Το θεωρώ βέβαια και πολύ σπάνιο τόσο.. εύθραυστα άτομα να στέκονται δίπλα από ένα εμφανώς κατσικόσκυλο και να μην το φοβούνται αλλά απεναντίας να το θαυμάζουν - και με σωστό τρόπο, χωρίς να κάνουν και καμιά επικίνδυνη κίνηση να το χαϊδέψουν ξέρω γω και να βρεθούν κάτω από την ορμή του. Γενικά, μου κάναν εντύπωση.
Last edited:
