Eμένα οι στενοί μου συγγενείς, γιαγιά παπούς από την πλευρά της μαμάς, και θεία από της πλευρά της μαμάς αγαπούσαν τα ζώα πολύ. Είχαν ζώα όταν στην Ελλάδα αυτό θεωρείτο πολύ παράξενο.
Από την πλευρά του πατέρα μου υπήρχε πάντα μικροβιοφοβία . Αλλά ούτως ή άλλως απομακρυνθήκαμε μετά τον θάνατο του οπότε δεν υπήρξε ουσιαστικό πρόβλημα.
Ο μπαμπάς μου όμως ήταν ο μόνος άνθρωπος που αγαπούσε υπερβολικά τα ζώα με υγιή τρόπο, από όλους τους δικούς μου. Όταν ήταν στο σχολείο είχε έναν γάτο που τον πήγαινε το πρωί σχολείο και τον έπαιρνε όταν τελείωνε. Φοβερό ζώο πάντα τον θυμόταν με συγκίνηση. Ελπίζω πραγματικά να τον έχει συναντήσει και να πηγαίνουν και τώρα βόλτες μαζί.
Επιπλέον όταν η μαμά μου και η γιαγιά μου μπούκωναν τα σκυλιά μας (κατοχικό) εκείνος πάντα τους έβαζε όρια και έκανε δίαιτα στα ζωάκια μας με κιμάδες και λαχανικά. Έχουμε φάει έξωση για σκύλα έγκυο που την ανέβασε σπίτι μας να γεννήσει, έχει σταματήσει την κίνηση στην Αλεξάνδρας για να σώσει ένα μωρό γατάκι που έγινε τελικά ο γάτος μας , και γενικά νομίζω πως μου έμαθε από μωρό πόση αξία έχει η αγάπη ενός ζώου. ΄Οταν δεν η η γιαγιά μου έκανε ευθανασία στην πρώτη μας σκύλα επειδή ήταν τυφλή και σοβαρά άρρωστη, μεγάλη σε ηλικία, περάσαμε στο σπίτι μια πραγματική κρίση. Ήμασταν τότε διακοπές και η γιαγιά είχε μείνει πίσω με την Μίνι για έναν μήνα , την είδε που χειροτέρευε και θεώρησε σωστό να την κοιμίσει. Δεν το συζήτησε όμως πρώτα με τους γονείς μου. Ε ρε μάνα μου δεν έχω ξαναδεί τον μπαμπά μου έτσι.
ΚΑι προερχόταν από μη φιλόζωη οικογένεια. Οπότε για όλους υπάρχει ελπίδα, αρκεί ο άνθρωπος να έχει λογική και ευαισθησία.
Παρασύρθηκα σε εντελώς οφφ τόπικ καθώς με συνεπήραν οι αναμνήσεις
Από την πλευρά του πατέρα μου υπήρχε πάντα μικροβιοφοβία . Αλλά ούτως ή άλλως απομακρυνθήκαμε μετά τον θάνατο του οπότε δεν υπήρξε ουσιαστικό πρόβλημα.
Ο μπαμπάς μου όμως ήταν ο μόνος άνθρωπος που αγαπούσε υπερβολικά τα ζώα με υγιή τρόπο, από όλους τους δικούς μου. Όταν ήταν στο σχολείο είχε έναν γάτο που τον πήγαινε το πρωί σχολείο και τον έπαιρνε όταν τελείωνε. Φοβερό ζώο πάντα τον θυμόταν με συγκίνηση. Ελπίζω πραγματικά να τον έχει συναντήσει και να πηγαίνουν και τώρα βόλτες μαζί.
Επιπλέον όταν η μαμά μου και η γιαγιά μου μπούκωναν τα σκυλιά μας (κατοχικό) εκείνος πάντα τους έβαζε όρια και έκανε δίαιτα στα ζωάκια μας με κιμάδες και λαχανικά. Έχουμε φάει έξωση για σκύλα έγκυο που την ανέβασε σπίτι μας να γεννήσει, έχει σταματήσει την κίνηση στην Αλεξάνδρας για να σώσει ένα μωρό γατάκι που έγινε τελικά ο γάτος μας , και γενικά νομίζω πως μου έμαθε από μωρό πόση αξία έχει η αγάπη ενός ζώου. ΄Οταν δεν η η γιαγιά μου έκανε ευθανασία στην πρώτη μας σκύλα επειδή ήταν τυφλή και σοβαρά άρρωστη, μεγάλη σε ηλικία, περάσαμε στο σπίτι μια πραγματική κρίση. Ήμασταν τότε διακοπές και η γιαγιά είχε μείνει πίσω με την Μίνι για έναν μήνα , την είδε που χειροτέρευε και θεώρησε σωστό να την κοιμίσει. Δεν το συζήτησε όμως πρώτα με τους γονείς μου. Ε ρε μάνα μου δεν έχω ξαναδεί τον μπαμπά μου έτσι.
ΚΑι προερχόταν από μη φιλόζωη οικογένεια. Οπότε για όλους υπάρχει ελπίδα, αρκεί ο άνθρωπος να έχει λογική και ευαισθησία.
Παρασύρθηκα σε εντελώς οφφ τόπικ καθώς με συνεπήραν οι αναμνήσεις
Last edited:
