Το ερωτημα ειναι πολυ απλο. Γινεται να εισαι φιλοζωος και ταυτοχρονα κρεατοφαγος? Μηπως τελικα ειναι υποκρισια να δηλωνεις φιλοζωος?
Δεν ξέρω αν είμαι ακριβώς "φιλόζωος"... και, στο κάτω-κάτω, δεν ξέρω πως ακριβώς ορίζεται (αυτοκαθορίζεται ή ετεροκαθορίζεται) η έννοια "φιλόζωος", τουλάχιστον "εν τοις πράγμασι"... αν και με έχει προβληματίσει πολύ και για αρκετά χρόνια...
Ομως, όπως έγραψα και χτες στο άλλο θέμα, έχω την ενοχή ότι ΑΝ μπορώ να θεωρηθώ φιλόζωος, τότε είμαι ο "σημαιοφόρος" της (πλειοψηφούσας) συνομοταξίας των φαρισαίων - πουριτανών - υποκριτών... το ομολογώ...
...Γιατί είναι θεμιτό το λιοντάρι να τρώει ελάφι και εγώ όχι?
Ας ασχοληθώ αποκλειστικά με την πανίδα της γης (τουλάχιστον εδώ)...
Και ας ασχοληθώ με το πιο εύκολο...
Αυτό που ρωτάς (για το λιοντάρι) είναι "θεμιτό":
Γιατί είναι στο ένστικτο της επιβίωσής του... γιατί είναι σαρκοφάγο...
Γιατί προσπαθεί πολύ, ώστε να πιάσει και να σκοτώσει το θήραμά του, καθημερινά...
Γιατί εκτίθεται (επίσης, καθημερινά) σε πιθανούς σοβαρούς τραυματισμούς και στο θάνατο...
Γιατί, αν συμβεί το παραπάνω (το μοιραίο), θα πεθάνουν μαζί και οι απόγονοί του...
Γιατί δεν σκοτώνει περισσότερα θηράματα από εκείνα που μπορεί να φάει, κάθε φορά...
Και γιατί τα κάνει όλα αυτά, έχοντας και το "πρωινό ξύρισμα" (που λέει και ο Νίκος Δήμου): Κινδυνεύοντας καθημερινά με τον αφανισμό του από τον άνθρωπο... που θέλει να κρεμάσει το κεφάλι πάνω από τα τζάκι του...
Και μιά ερώτηση: Διαθέτει ο άνθρωπος τα ίδια "γιατί"?
Και μιά διόρθωση: Το λιοντάρι τρώει οτιδήποτε άλλο, εκτός από ελάφι!
...Προσωπικα,τρωω κρεας κ το θεωρω κ σημαντικη τροφη στη διατροφη μας. Δεν θεωρω οτι ειμαι φιλοζωη με τη στενη εννοια του ορου, δηλ. να μην τρωω κρεας, γαλακτοκομικα, κτλ, αλλα ουτε νιωθω οτι εγκληματω τρωγοντας κρεας.
Αυτο ομως που με εξοργιζει ειναι ο μαρτυρικος θανατος των ζωων κ η υπερβολικη καταναλωση. Σκοτωνουμε (ασχημο ρημα αλλα αυτο κανουμε) τοσο, οσο χρειαζομαστε για να φαμε. Οχι για διασκεδαση. Δεν αντεχει το μυαλο μου, το ζωο να ζει το θανατο του. Θελω η θανατωση του να ειναι ακαριαια. Να μην το καταλαβει.
Με καλύπτεις πλήρως με αυτό το απόσπασμα!
...Οταν η σφαγη γινεται οπως πρεπει, το στρες ελαχιστοποιειται, πονος δε, δεν υπαρχει καθολου...
Αυτό το "όπως πρέπει" και τα υπόλοιπα... ΔΥΣΤΥΧΩΣ περιέχονται (σωστά, κατά τη γνώμη μου) ΜΟΝΟ στο συγγραφικό έργο της Temple Grantin...
Κατά τα λοιπά, αποτελούν ΜΕΓΑΛΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ (black humor)... και, ταυτόχρονα, την πιο επιτυχημένη (εμπορικά) σειρά προωθητικών ενεργειών, τουλάχιστον της McDonald's
Αγαπητό μέλος τις ποσότητες του μεθανίου από την μαζική παραγωγή ρυζιού τις γνωρίζεις;
Ιδιαίτερα εύστοχος, όπως συνήθως!
...Οσο για το στρες γνωριζεις εσυ εαν τα ζωα δεν εχουνε στρες την ωρα της σφαγης? Το ζωοδες ενστικτο τους εκει καταργειται?
Δυστυχώς, όπως έγραψα και προηγουμένως, την ώρα της σφαγής έχουν
τεράστιο στρες... ΞΕΡΟΥΝ τι συμβαίνει... ΞΕΡΟΥΝ τι πρόκειται να τους συμβεί...
Θα μπορούσε ο θεματοθέτης να εξηγήσει με λίγα λόγια τι σημαίνει γι αυτόν η λέξη φιλόζωος;
Αυτό είναι που παλεύω επί χρόνια, Τάκη, να σκεφτώ και να καταλήξω...
Και με κατανοείς, φαντάζομαι...
Εσυ εισαι ανθρωπος και ξερεις οτι σ εχουν καταδικασει σε θανατικη ποινη. Το ζωο δε το ξερει, δεν εχει λογικη...
Μία, λιγάκι "προβοκατόρικη" ερώτηση:
Οταν "εσύ" (ο άνθρωπος) πεθαίνεις... ή, όταν είσαι άρρωστος, ή (κατ' ελάχιστον) αδιάθετος...
Τότε ο σκύλος (ή η γάτα) που το καταλαβαίνει και το ξέρει (πριν από σένα) έχει λογική?
Και μόνο όσον αφορά στον εαυτό του (και στο είδος του) δεν καταλαβαίνει? Δεν ακούει? Δεν μυρίζει? Δεν αισθάνεται?
Ή, μήπως, η αγελάδα ή το πρόβατο (και, ΑΚΟΜΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ, το άλογο - που θεωρείται ένα ζώο υψηλότατης ευφυίας και "ενσυναίσθησης"), έχουν λιγότερο ανεπτυγμένες αισθήσεις από το σκύλο και τη γάτα?
αυτα με την αναισθησια πριν την σφαγη που ακριβως γινονται;
Καμμιά φορά, έχω προσέξει ότι μπορείς να εκφράζεις το ίδιο πράγμα με μένα, χρησιμοποιώντας ελάχιστα λόγια...
Ευχαριστώ!