Οταν εχεις μια αγελη οικοσιτων σκυλων, καποια στιγμη το νεοτερο μελος θα προσπαθησει να αμφισβητησει τις 'αποφασεις' του αρχηγου κ τοτε θα καταληξουνε σε συμπλοκη.
Η εκβαση αυτης της συμπλοκης, ειναι κ αυτη που θα κρινει την εκ των υστερων ζωη τους....
Συνηθως -αν οχι παντα, σκυλος που δοκιμασε μια φορα κ απετυχε παταγωδως δεν ξαναδοκιμαζει.....
Θεωρω λοιπον, οτι οταν συμπεριφερεσαι στο σκυλο σου "αυταρχικα" κ απολυτα (η κατ'εμενα "σκυλισια"), ειναι θεμα χρονου να ερθει η στιγμη της συγκρουσης. Γι αυτο καπου ειχα γραψει οτι "αυτη η μεθοδος δεν ειναι για ολους τους ιδιοκτητες, μονο για τους αποφασισμενους"
Μετα απο αυτη την στιγμη 'αμφισβητησης' αναλογα με την εκβαση, κρινεται κ η μετεπιτα συμβιωση μας.
Για μενα αυτο δεν ειναι απαραιτητα κακο, δειχνει σκυλο με "σθενος/ψυχη/κυριαρχια" που δεν δεχεται το de facto του αφεντικου.
Απο βιτσιο επελεξα να παρω το κουταβι που πιθανον να μου παρουσιαζε μια τετοια συμπεριφορα.
Το εκανε, μπηκε στην θεση του κ εκτοτε οτι "παραγγειλω" γι αυτο ειναι νομος......
Φυσικα δεν λεω οτι αυτη ειναι σωστη μεθοδος, ουτε προτεινω καποιον να την ακολουθησει, πιθανον να υπαρχουνε κι αλλες που λειτουργουν εξ ισου, αλλα λεω οτι αν την επιλεξει κ του "βγει" τοτε ναι, εχεις ακρως αρμονικη συμβιωση.
Καποτε ενας εμπειρος εκπαιδευτης σε μια κουβεντα μου ειχε πει "μακαρι ο σκυλος να το δοκιμασει οσο ακομα ειναι μικρος, γιατι τοτε θα ειναι ευκολο το εργο σου"........ τωρα σου λεω οτι ειχε απολυτο δικιο.....
