Φοβία κατά τη βόλτα

[dina]

Φοβία κατά τη βόλτα με τον σκύλο ?
Όχι βέβαια, σκέτη τρομοκρατία είναι

Πάντα είχα σχετικά μικρόσωμα σκυλάκια. Και η προηγούμενη, η Φαίη (γκριφόν-ντρατχααρ), αλλά και η τωρινή, η Λήδα (ημίαιμο-κυνηγόσκυλο) δεν έβγαιναν βόλτα και τα μαθαίναμε να λερώνουν στο μπαλκόνι, επειδή φοβόμουνα την επίθεση από άλλα σκυλιά, αδέσποτα και μη.
Τώρα με τον Έκτορα βγαίνουμε βόλτα (3 φορές την ημέρα), αλλά τώρα φοβάμαι τις δικές του αντιδράσεις απέναντι στα άλλα σκυλιά (οι βαλεριάνες παίρνουν και δίνουν κάθε φορά που τον βγάζω βόλτα και κάνω πρώτα τον σταυρό μου και μετά βγαίνω από το κατώφλι του σπιτιού, για το τι θα συναντήσω). Δεν λέω είναι μεν υπάκουος, αλλά είναι και τεράστιος και ουσιαστικά, ας μη γελιόμαστε, του είμαστε σχετικά άγνωστοι. Φοβάμαι μήπως σε κάποια στιγμή δεν καταφέρω να τον κρατήσω (πάντα είναι δεμένος).
Όταν δω άλλο σκυλί, αλλάζω δρόμο και φεύγω, παρόλο που ο εκπαιδευτής που τον είδε μας είπε ότι είναι "φιλικός" και θέλει να παίξει. Τι να παίξει το μοσχάρι ? κι αν ο άλλος ο σκύλος αντιδράσει περίεργα και του Έκτορα στο τέλος του τη βαρέσει και επιτεθεί ?
Εχτές το βράδυ είχαμε άλλο ένα περιστατικό με τον αδέσποτο που από το 1ο βράδυ ήρθε και του επιτέθηκε. Εμφανίστηκε στο παρκάκι από το πουθενά, του χώθηκε στη μούρη και του πέταξε δόντια. Ο Έκτορας αντέδρασε πήγε να τον δαγκώσει, τον τράβηξε ο Χάρης απότομα και τελικά αυτό που κατάφερε μόνο να κάνει ήταν να του χώσει κουτουλιά, να τον σηκώσει στον αέρα και να σκάσει κάτω (από θαύμα δεν έσκασε πάνω στις τριανταφυλλιές).
Μακάρι Θεέ μου να επιτίθεται μόνο με κουτουλιές και όχι με δαγκωνιές.

Το αδέσποτο είναι ένα, αλλά τα δεσποζόμενα που τα βγάζουν βόλτα ελεύθερα είναι αρκετά. Έχω βρίσει μέχρι στιγμής 2 ιδιοκτήτριες, η 1 με pit bull και η 2η με ένα μικρό (τρέχα γύρευε ράτσα) που ήρθε τρέχοντας μόλις μας είδε για να παίξει. Αν δεν το έδιωχνα και ο Έκτορας του έκανε καμιά ζημιά, η σκρόφα που το έχει θα με τράβαγε στα δικαστήρια παρά την ανευθυνότητά της. Γιατί δηλαδή ?

 

[olga]

Αγαπητη Dina,ενα απο τα μεγαλυτερα λαθη που κανουν οι ιδιοκτητες σκυλων ειναι να διχνουν στα ιδια τους τα κατοικιδια οτι δεν τους εχουν εμπιστοσυνη.Το δικο σου αγχος το μεταφερεις στον σκυλο σου με αποτελεσμα μαζι με εσενα να φοβαται κι αυτος και να γινεται επιθετικος για αμυνα.Εχω κι εγω μεγαλοσωμο σκυλο και απο μωρο τον αφηνα ωα παιζει με αλλα σκυλια.Ειναι παρα πολυ συμαντικο να κοινωνικοποιηθει σωστα απο μωρο για να αποκτησει αργοτερα ενα σταθερο χαρακτηρα.

 

[olga]

Επισης εναν σκυλο και ιδιαιτερα μεγαλοσωμο που δεν μπορεις να τον ελενχεις ειναι παντα ενας σκυλος που θα σου κανει τη ζωη δυσκολη.Το ζητουμενο ειναι να επικοινωνεις μαζι του και να του δωσεις να καταλαβει οτι εσυ εισαι το αφεντικο.Μην φοβασαι οταν αλλα σκυλια τον πλησιαζουν και αστον ελευθερο να παιξει.

 

[dina]

Αγαπητη Dina,ενα απο τα μεγαλυτερα λαθη που κανουν οι ιδιοκτητες σκυλων ειναι να διχνουν στα ιδια τους τα κατοικιδια οτι δεν τους εχουν εμπιστοσυνη.Το δικο σου αγχος το μεταφερεις στον σκυλο σου με αποτελεσμα μαζι με εσενα να φοβαται κι αυτος και να γινεται επιθετικος για αμυνα.Εχω κι εγω μεγαλοσωμο σκυλο και απο μωρο τον αφηνα ωα παιζει με αλλα σκυλια.Ειναι παρα πολυ συμαντικο να κοινωνικοποιηθει σωστα απο μωρο για να αποκτησει αργοτερα ενα σταθερο χαρακτηρα.

Έχεις απόλυτο δίκιο στα γραφόμενά σου.

Το πρόβλημά μας όμως είναι ότι ο Έκτορας είναι ένα Rottweiler περίπου 2-3 χρόνων (βάσει 2 κτηνιάτρων) και κοντά μας είναι από τις 12 Ιουλίου '08. Τον βρήκαμε αδέσποτο.
Συνεπώς πιστεύω ότι κατανοείς το άγχος μου. Είμαι η πρώτη που χρειάζεται να τον γνωρίσει και να τον εμπιστευτεί για να ηρεμήσουμε και οι δύο. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι δεν μπορώ να το "παίξω" χαλαρή γιατί αν κάποια στιγμή η κρίση μου αποδειχτεί λάθος, θα έχει άσχημα αποτελέσματα.

Πάντως σ'ευχαριστώ για την ομολογουμένως χρήσιμη συμβουλή σου.

 

[Dr.Zhivago]

Πρόβλημα μεγάλο δεν έχει καμία ράτσα. Το πρόβλημα είναι σε λάθος συνδιασμό σκύλου με ιδιοκτήτη. Dina, δεν μπορείς να έχεις τον σκύλο αυτό χωρίς να περάσεις μαθήματα βασικής υπακοής (μαζί με τον σκύλο). Αυτό μόνο θα σου δώσει το θάρρος και έλεγχο που επιζητάς. Κατά τη γνώμη μου μόνο κάποιος με μεγάλη εμπειρία με παρόμοιους σκύλους θα μπορούσε να έχει καλή συμβίωση με αδέσποτο ενήλικο Ρόττι, χωρίς επέμβαση από επαγγελματία εκπαιδευτή.

Θέλεις μαθήματα ΟΣΟ καλός και να είναι ο σκύλος αυτός, απλούστατα γιατί εσύ δεν είσαι καλά (τον φοβάσαι). Ακούει κανείς άλλος ένα "τικ. τικ. τικ" ; (βόμβας)

Εκπαίδευσέ τον (τον εαυτό σου βασικά). Και όχι με κάποιον που σου είπε "Ασ' τον να παίζει!" Ο Χριστός και η Παναγία. Εγώ έχω κουτάβι γλυκήτατο που μεγάλωσα εγώ και ΔΕΝ τον αφήνω με ευκολία να παίξει με σκύλους που δεν έχω ξαναδεί.

Γιατί ακόμη κι όταν ξέρεις τον σκύλο καλά, δεν μπορείς να ξέρεις πάντα τις προθέσεις το άλλου (ιδίως όταν έρχεται τρέχοντας). Επίσης, όλοι οι σκύλοι έχουν όρια. Ακόμη και το πιο γλυκό Ρόττι του κόσμου θα αμυνθεί αν χρειαστεί. Μπορείς να αντιδράσεις σωστά σε τέτοια περίπτωση; Θα συμβεία αυτό (να του επιτεθεί σκύλος) σου το υπόσχομαι. Ιδίως αν τον αφήνεις να παίζει με όλα.

Επίσης διαφωνώ κάθετα με την ιδέα να παίζει ο σκύλος όποτε του καπνίσει. Πρώτα θα σε υπακούει και θα σε συνοδεύει σαν κύριος και μετά ΟΤΑΝ και ΑΝ επιλέξεις ΕΣΥ, θα παίξει. Ιδανικό θα είναι να μην σου το "ζητάει" καν (να είναι τόσο σοβαρός και υπάκουος) και να περιμένει με εβλάβεια την ώρα που θεωρείς εσύ σωστή να παίξει. Για ενήλικους πάντα μιλάω.

Τι θα πεί άστον να παίξει;;;; Ναι, να σου φύγει κι όλας και άντε να τον μαζεύεις...
Όχι. Παίξε ΕΣΥ μαζί του. Γίνε ο λόγος υπαρξής του. Εκπαιδευσέ τον. Μάθε να μην τον φοβάσαι καθόλου, να έχεις απόλυτο έλεγχο και ΜΕΤΑ, ασ' τον να παίξει με σκύλο που ξέρεις πως είναι καλός για παιχνίδια.

 

[galazio]

. Πρώτα θα σε υπακούει και θα σε συνοδεύει σαν κύριος και μετά ΟΤΑΝ και ΑΝ επιλέξεις ΕΣΥ, θα παίξει. Ιδανικό θα είναι να μην σου το "ζητάει" καν (να είναι τόσο σοβαρός και υπάκουος) και να περιμένει με εβλάβεια την ώρα που θεωρείς εσύ σωστή να παίξει..

....ρε τα δυστυχα κι αυτα.....

 

[ainte]

Τι θα πεί άστον να παίξει;;;; Ναι, να σου φύγει κι όλας και άντε να τον μαζεύεις...
Όχι. Παίξε ΕΣΥ μαζί του. Γίνε ο λόγος υπαρξής του. Εκπαιδευσέ τον. Μάθε να μην τον φοβάσαι καθόλου, να έχεις απόλυτο έλεγχο και ΜΕΤΑ, ασ' τον να παίξει με σκύλο που ξέρεις πως είναι καλός για παιχνίδια.

Δε κουλάρετε λίγο με τα σκυλιά σας...

 

[dina]

Πρόβλημα μεγάλο δεν έχει καμία ράτσα. Το πρόβλημα είναι σε λάθος συνδιασμό σκύλου με ιδιοκτήτη. Dina, δεν μπορείς να έχεις τον σκύλο αυτό χωρίς να περάσεις μαθήματα βασικής υπακοής (μαζί με τον σκύλο). Αυτό μόνο θα σου δώσει το θάρρος και έλεγχο που επιζητάς. Κατά τη γνώμη μου μόνο κάποιος με μεγάλη εμπειρία με παρόμοιους σκύλους θα μπορούσε να έχει καλή συμβίωση με αδέσποτο ενήλικο Ρόττι, χωρίς επέμβαση από επαγγελματία εκπαιδευτή.

Θέλεις μαθήματα ΟΣΟ καλός και να είναι ο σκύλος αυτός, απλούστατα γιατί εσύ δεν είσαι καλά (τον φοβάσαι). Ακούει κανείς άλλος ένα "τικ. τικ. τικ" ; (βόμβας)

Εκπαίδευσέ τον (τον εαυτό σου βασικά). ................................................................................................
Όχι. Παίξε ΕΣΥ μαζί του. Γίνε ο λόγος υπαρξής του. Εκπαιδευσέ τον. Μάθε να μην τον φοβάσαι καθόλου, να έχεις απόλυτο έλεγχο και ΜΕΤΑ, ασ' τον να παίξει με σκύλο που ξέρεις πως είναι καλός για παιχνίδια.

Α, ν'αγιάσεις!!
Αυτή τη βόμβα την ακούω συνέχεια.
Ότι ο σκύλος είναι εκπαιδευμένος φαίνεται από χιλιόμετρα σε όποιον ξέρει. Εγώ όμως που φοβάμαι, είμαι το "κόκκινο πανί" στη σχέση μας. Με ακούει αλλά... Αν δεν μου κάνει ταρζανιές, ίσως είναι επειδή τον ταΐζω, τον παίζω, πέφτω πάνω του και τον αγκαλιάζω, του μιλάω ακόμα και στις βόλτες (είμαι η τρελλή της γειτονιάς και το χαίρομαι).
Τον εκπαιδευτή τον ζήτησα για να μας πει τι ξέρει ο σκύλος, τις αντιδράσεις του με τα άλλα σκυλιά (ειδικότερα με τη Λήδα). Θα μου πεις δεν τον βλέπεις ? τον βλέπω αλλά μήπως προσποιείται και μόλις τον εμπιστευθώ μου δείξει τι πραγματικά είναι ? Αλλά το βασικότερο για να εκπαιδεύσει εμάς. Τα μικρά ημίαιμα που είχαμε δεν έχουν καμιά σχέση μαζί του. Σε σχέση με αυτά αυτός θεωρείται "άρμα μάχης".
Γι'αυτό και ζήτησα εξ'αρχής τη συμβολή εκπαιδευτή, αλλά και βοήθεια από το forum.

Πάντως σε ευχαριστώ και το πλέον σίγουρο είναι ότι θα ακολουθήσω τις συμβουλές σου.

 

[olga]

Έχεις απόλυτο δίκιο στα γραφόμενά σου.

Το πρόβλημά μας όμως είναι ότι ο Έκτορας είναι ένα Rottweiler περίπου 2-3 χρόνων (βάσει 2 κτηνιάτρων) και κοντά μας είναι από τις 12 Ιουλίου '08. Τον βρήκαμε αδέσποτο.
Συνεπώς πιστεύω ότι κατανοείς το άγχος μου. Είμαι η πρώτη που χρειάζεται να τον γνωρίσει και να τον εμπιστευτεί για να ηρεμήσουμε και οι δύο. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι δεν μπορώ να το "παίξω" χαλαρή γιατί αν κάποια στιγμή η κρίση μου αποδειχτεί λάθος, θα έχει άσχημα αποτελέσματα.

Πάντως σ'ευχαριστώ για την ομολογουμένως χρήσιμη συμβουλή σου.

Καταλαβαινω!Εγω εχω ενα γερμανικο ποιμενικο 10 μηνων και εχω το αγχος να μην γινει επιθετικος και καθε φορα που πλησιαζει καποιο αλλο αρσενικο εχω τα ματια μου 14!!Ειναι ακομα πολυ μικρος ομως για να εχει κυριαρχικες τασεις.Η επιθετικοτητα εκφραζεται απο τη εφηβια και μετα και κυριως για λογους κυριαρχιας αλλα τα μεγαλοσωμα σκυλια ωριμαζουν αργα(2 με 2.5 ετων).Παντως μπραβο σου που τον μαζεψες απο τον δρομο!Ειναι πολυ τυχερος και ειμαι σιγουρη οτι θα τα πατε μια χαρα!!

 

[Dr.Zhivago]

Dina, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σ ' εξετάζει ακόμη ο σκύλος. Αν αυτό εννοείς, έχεις απόλυτο ΔΙΚΙΟ. Πρέπει να του μάθεις σύντομα πως είσαι ΑΞΙΑ να σε ακολουθεί. ΑΞΙΑ να ξεβολεύεται για να σ΄ευχαριστεί. ΑΞΙΑ να πιστεύει πως έχεις πάντα δίκιο. Τώρα δεν είσαι. Μην τον αφήσεις να το εμπεδώσει αυτό καλά.

ΣΥΝΗΘΩΣ οι έξυπνοι ενήλικοι σκύλοι που μαζεύτικαν από καλούς ανθρώπους από τον δρόμο δεν κάνουν "βλακείες" τον πρώτο καιρό. Πρώτα θέλουν να σ' εντυπωσιάσουν καλά, καλά για να τους κρατήσεις και μετά ξεκινούν να προσπαθούν να σ' εκπαιδεύσουν εκείνοι (αφού πρώτα μαζέψουν και χρήσημες πληροφορίες για το άτομό σου)!

Ξαναλέω τη συμβουλή που σου έδωσα πριν γιατί δεν την κατάλαβες. Ο εκπαιδευτής που βρήκες δεν μου αρέσει. Δεν το ψάχνεις λίγο καλύτερα;

Υπάρχουν μερικοί στην Αθήνα που έχουν σχεδόν δοκτορά στα Ροτβαίλερ. Υπάρχουν και μερικοί που έχουν σχεδόν δοκτορά στα Ροτβάιλερ και ΠΤΥΧΙΟ κι' όλας (άκουσων, Ακουσων!). Κανένας από αυτούς δεν θα σου έλεγε "αστον να παίζει!" εκτός βέβαια εάν εννούσε με τον δικό του σκύλο τη συγκεκριμένη στιγμή.
Δηλαδή, "Αστον να παίζει, τώρα. Με τον συγκεκριμένο, είναι καλά, το βλέπω." .

Επίσης, μετά από τους 10 μήνες ηλικίας, λίγοι είναι που μπορούν να σου πουν πόσο είναι πραγματικά. Οι κτηνίατροι είναι από τους ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΥΣ στο να μαντεύουν ηλικίες. Ο καλύτερος να εμπιστευτείς για γνώμη ηλικίας θα ήταν ένας που εκτρέφει Ροτβάιλερ αρκετό καιρό.

Θέλω να πω πως ο σκύλος ενδέχεται να είναι πολύ μικρότερος απ'ότι νομίζεις. Ενδέχεται να μην είναι μόνο παιχνιδιάρης σύντομα και ν' αρχίσει να διεκδικεί πράγματα. Ενδέχεται να μην έχει φτάσει καν το τελικό του μέγεθος. Αυτό είναι το λιγότερο σημαντικό, γιατί πολύ αποκλείεται να μεγαλώσει ακόμα. Το μυαλό του φοβάμαι μην μεγαλώσει κι άλλο και έχεις πρόβλημα.

Μπορείς να του κάνεις ακτινογραφίες στα πόδια για να δείς αν έχουν κλείσει οι πλάκες της ενηλικίωσης (Growth Plates). θα πας σε κτηνίατρο ορθοπαιδικό χειρούργο γι'αυτό (σε πμ μπορώ να σου συστήσω έναν καταπλικτηκό!). Είναι απλές ακτινογραφίες (χωρίς νάρκωση) και θα ξέρεις μετά με σιγουριά αν είναι ενήλικο το ζώο (όχι όμως το "πόσο" ενήλικο). Αν έχουν κλείσει θα είναι 15-18 μηνών το λιγότερο. Αν όχι, ο γιατρός θα σου πεί ΠΟΤΕ θα κλείσουν (στο περίπου γιατί δεν μεγαλώνουν όλα με τον ίδιο ρυθμό).

Μου φαίνεται υπέρχοχο το ζώο που μάζεψες και πιστεύω πραγματικά πως είσαι πολύ τυχερή! Το θέμα είναι να το πιστέψεις και 'συ, να ζητήσεις βοήθει από σωστούς ανθρώπους και να φανείς άξιά του. Αν το κάνεις, θα πάθεις την πλάκα της ζωής σου!!!

Ένας τέτοιος σκύλος (μεγάλος φύλακας, άρχοντας και καλός) σε αλλάζει πολύ. Σου μαθαίνει ΠΑΡΑ πολλά, όχι μόνο για τους σκύλους αλλά και για τους ανθρώπους. Κυρίως όμως θα σου μάθει πολλά για τον εαυτό σου. Θα σε αλλάξει προς το καλύτερο.... θα μεγαλώσεις σαν άνθρωπος.

....όχι πως έχεις τίποτα (μην με παρεξηγήσεις) απλώς ένα καλό Ροτβάιλερ έχει μεγάλη ακεραιότητα χαρακτήρα, αφοσίωση σ΄ότι αγαπά και ΥΠΟΜΟΝΗ. Σε καλά χέρια, ένας Βασιλίας στο είδος του! Μόνο όμως με την κατάληλη εκπαίδευση μπορεί να βγάλει τον καλύτερό του εαυτό και μόνο με την κατάληλη εκπαίδευση θα μπορεί κάποιος να ελέγχει ένα ζώο τόσο δυνατό στο σώμα όσο και στο νου.

Η άλλη πλευρά είναι να γίνεις σαν τη "κυρία" στην "περιπέτεια" της Ameli (αν και δεν σ'έχω για τόσο κακό άνθρωπο). Αλλά και κάπου στη μέση να είσαι δεν θα έχεις την καλύτερη σχέση με τον σκύλο. Θέλω να είσαι ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ αυτής της Κυρίας σε ένα χρόνο από τώρα. Η κοπελιά με το "αόρατο" λουρί. Αυτή που παίζει με τον σκύλο της στο πάρκο σαν να μην υπάρχει κανείς άλλος στον κόσμο. Αυτή που τον ελέχγει με μια λέξη. Η Θεά του! Να ξέρει ότι αξίζεις να σε ακολουθεί!

Και δεν θα το κάνει ποτέ μόνο επειδή τον έσωσες από το δρόμο. Δεν του φτάνει. Θα σε αγαπάει πάντα γι' αυτό, αλλά αυτό δεν τον πείθει πως είσαι καλύτερη για αρχηγός από τον ίδιο. Πως να είσαι, όταν τον φοβάσαι;;;;

 

[Dr.Zhivago]

Μου φαίνεται κουτάβι στη φωτό το Ρόττι. Τώρα το πρόσεξα. Έχεις άλλες;
Που μένεις; Πάρε τηλ. έναν καλό εκτροφέα να τον πας να τον δει και να σε βοηθήσει.

Έχεις πει στην Αστυνομία πως τον βρήκες; Πρέπει να κάνεις υπεύθυνη δήλωση ότι τον έχεις (με ημερομηνία). Ο πρώτος ιδιοκτήτης μπορεί να σου τον πάρει πίσω για ΕΝΑ χρόνο από τώρα, αν θελήσει. Επίσης, ίσως να έχει αφήσει το τηλ. του στην αστυνομία.

Ο ιατρός σου έψαξε για μικροτσίπ; Με συγχωρείς αν κάπου τα έχεις πει όλα αυτά στο φόρουμ και τα έχασα... Τι έχεις κάνει να βρείς τον ιδιοκτήτη του σκύλου ακριβώς;
Πάω να ψάξω στα παλιά σου μηνήματα μήπως τα λες αυτά. Αν είναι έτσι μην τα ξαναγράφεις μόνο για μένα. Θα τα βρω μόνη μου.

 

[Chloe]

ΣΥΝΗΘΩΣ οι έξυπνοι ενήλικοι σκύλοι που μαζεύτικαν από καλούς ανθρώπους από τον δρόμο δεν κάνουν "βλακείες" τον πρώτο καιρό. Πρώτα θέλουν να σ' εντυπωσιάσουν καλά, καλά για να τους κρατήσεις και μετά ξεκινούν να προσπαθούν να σ' εκπαιδεύσουν εκείνοι (αφού πρώτα μαζέψουν και χρήσημες πληροφορίες για το άτομό σου);

Μα τι εννοείς? Ότι τα πρώην αδέσποτα στην αρχή υποκρίνονται και κάθονται φρόνιμα συνειδητά ώστε να μη μετανιώσει ο αγαθιάρης που τα πήρε?
Θέλουν να σ' εντυπωσιάσουν?
Να μαζέψουν πληροφορίες?
Να σε εκπαιδεύσουν?
Μα τι είναι? Ρομποτάκια?

 

[Dr.Zhivago]

Οι έξυπνοι αδέσποτοι συνήθως ναι. Όχι όλοι. Μάλλον οι περισσότεροι όμως (οι χαζοί δεν ζουν πολύ καιρό).

Λέω καθαρά πως ΔΕΝ είναι ρομποτάκια (πως είναι νοήμων και με άποψη).

Και ναι, φαίρονται συνειδητά όσο πιο καλά μπορούν στην αρχή, που τους νοιάζει περισσότερο να σ' εντυπωσιάσουν. Είναι θέμα αυτοσυντήρησης (όχι ρομποτισμού!!).
Δεν μπορώ να μετρίσω πόσο αδέσποτα έχω σώσει, εκπαιδεύσει και χαρίσει μετά (20; 30; κάπου εκεί). Έχω ένα καλό μέσον όρο πιστεύω στο μυαλό μου.

Έχω σώσει πολύ άγριο σκύλο από βέβαιο θάνατο (με ΕΓΛΥΦΕ κατά τη διάρκεια).
Λυμοκτονούσε μέρες σε σημείο από το οποίο δεν υπήρχε τρόπος διαφυγής (μεγάλη ιστορια). Πιο καλό ημίαιμο λυκόσκυλο δεν είχα δει ποτέ. Γλύκας. Και ΠΟΛΥ ευγνώμων!

Συναντήθηκα στη φιλοζωϊκή (που τον κράταγαν προσωρινά μέχρι να βρω το αφεντικό του) τρείς μέρες μετά. Πριν πάω να χαιρετήσω το φιλαράκι μου, το αφεντικό του με σταμάτησε λέγοντας: "Μην πας θα σε δαγκώσει σίγουρα!"
-"ΕΜΕΝΑ;;; Μα είναι ΓΛΥΚΑΣ!"
-"Ποιός καλέ είναι γλύκας; Μην πας σου ΛΕΩ!!! Έχει φάει κόσμο!!!!"
Πάω λοιπόν να τον δω γελώντας (δεν τον πίστεψα τον ιδιοκτήτη)
αλλά ΝΑΙ έκανε σαν μανιακός ο σκύλος!!!!! Το σόι μου ΟΛΟ ήθελε να δαγκώσει -όχι μονάχα εμένα!!!!! Βλέπεις, δεν με χρειαζόταν πια και γύρισε στον παλιό "καλό" του εαυτό!

Προς Θεού, δεν λέω ότι το σκυλάκι που μάζεψε η Dina έχει κάτι στραβό πάνω του.
Απλώς ότι δεν τον ξέρει ακόμα.
Δίνω εδώ ένα εντελώς ακραίο παράδειγμα για να τονίσω το πόσο δυνατό είναι το ένστικτο της αυτοσυντήρησης στους σκύλους. Οι πιο έξυπνοι από αυτούς, φυσικά και προσέχουν πολύ τη συμπεριφορά τους όταν τους αρέσεις ή νιώθουν πως θα τους βοηθήσεις.

Και να ΜΗΝ έχει κανένα ελάτωμα ο σκύλος της Dina (να είναι το ΤΕΛΕΙΟ Ρόττι) θα το χαλάσει έτσι πως του συμπεριφέρεται (επειδή το φοβάται).

Εμπνέεις το καλύτερο Ρόττι να θέλει την αρχηγία έτσι (αφού του δηλώνεις εμέσως πλήν σαφώς πως ΔΕΝ κάνεις για τη δουλεία). Μακάρι να είναι νεαρό το ζώο και να εκπαιδευτεί σωστά ΠΡΙΝ το καταλάβει καλά.

Και Chloe εσύ υποτιμάς τ'αδέσποτα, όχι εγώ.
Εσύ τα θεωρείς μάλλον ρομπότ (μαμ, κακά και νάνι).

Μου τύχαινε ΣΥΝΕΧΕΙΑ να συναντώ αδέσποτα στους δρόμους της Αθήνας που έπαζαν ολόκληρη παράσταση για να τα πάρω στήν "αγέλη μου".
Η πιο παλιά "παράσταση" είναι η εξής:

Συχνά, ενώ είναι ήρεμα ζώα μόνα τους, μόλις δουν ένα πιθανό καλό αφεντικό, αρχίζουν: 1η Πράξη- Δείχνω γλύκος και στοργικός (χαδάκια, τριψήματα, απαλά παιχνιδίσματα κλπ).

2η Πράξη - "Είμαι ήρεμος και σοβαρός. Εκπαιδεύσημος τελείως." Κάθεται μόλις το πεις με ύφος: " Σου πλένω και τ' αμάξι αν το ζητήσεις... "

3η Πράξη - "Είμαι και φύλακας, στο 'πα;;;" (όποιος πλησιάσει δέχεται γαυγίσματα ή/και κυνήγι!)
Πόσους σκύλους αναγκάστικα να μαλώσω στην 3η πράξη.... Αλλοί με ακολουθούσαν σπίτι γαυγίζοντας σε όποιον υπήρχε στο δρόμο μας!

Δεν μπορείς να ξέρεις τον χαρακτήρα ενός σκύλου σε 2 εβδομάδες. Αυτό λέω, απλά.
Και όταν είναι από έξυπνη και κυριαρχική φυλή, καλύτερα να προετοιμάζεσαι για το ότι ΜΠΟΡΕΙ να θέλει να είναι εκείνος αρχηγός σου. Να μην το δείχνει, είτε γιατί είναι μικρός ακόμη ή απλά γιατί προετοιμάζει το έδαφος.

Τι θες να πω βρε Χλόη;
-"Τι καλό που είναι! Τι γλυκούλι!!!! Αστο να παίξει;;;;" ή
-"Υπομονή και θα συνηθήσεις το μέγεθός του;;" (Μα τον μεγεθός του ΔΕΝ είναι το πρόβλημα!)
-"Επειδή τον έσωσες θα σου έχει αιώνια υποχρέωση;"

Μα έτσι θα ήταν ρομπότ! Η λούτρινο με μπαταρίες από το "Jumbo".
-όχι σκύλος και σίγουρα όχι Ρότβαιλερ.

 

[amangos]

Ένας ιδιοκτήτης σκύλου, που ο ίδιος δεν γνωρίζει πως να χειριστεί τον σκύλο του, πως να τον κοινωνικοποιήσει, πως να τον βοηθήσει να εκτονωθεί, που φοβάται ο ίδιος τα σκυλιά κλπ, είναι ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ για να έχει σκύλο.

 

[Alexandra]

Και εγώ πιστεύω ότι η συμπεριφορά ενός ενήλικου ζώου διαφοροποιείται μετά από την υιοθεσία του. Δεν ξέρω αν δίνουν παράσταση ή όχι, αλλά συνήθως στο σπίτι ξεπερνούν τις φοβίες τους και αποκτούν την αυτοπεποίθηση που τους χρειάζεται.

Αυτό καλό είναι, αλλά μερικές φορές έχει ως αποτέλεσμα ότι εκεί που έχεις το γλυκό, ήρεμο και φοβισμένο σκυλάκι, μπορεί το σκυλί να εμφανίσει ίσως κάποια επιθετικότητα με άλλα σκυλιά.

Το έχω δει και στη Μπλάκυ (μέχρι και στη γάτα μου, αλλά άσχετο) και μου το έχουν πει και άλλοι ιδιοκτήτες ενήλικων, πρώην αδέσποτων.

 

[kango1]

Να μιλήσω προσωπικά ..,εγώ βρηκα τον μικρό μου ήταν πράγματι φοβισμένος πολύ..,τα έκανε πάνω του με τον απλό θόρυβο μιας σακούλας η αν του γάβγιζε ένα σκυλί..
Τώρα μετά από 2χρονια φυσικά έχει ξεπεράσει τις φοβίες του αλλα δεν παύει να είναι ένα γλυκύτατο πλάσμα που σίγουρα δείχνει ευγνωμοσύνη...
Δεν πιστεύω ότι τίποτα από αυτά που έκανε ήταν θεατρινισμοί ..απλά έτρωγε ξύλο και δεν είχε πάρει καθόλου αγάπη ...
Με πολύ αγάπη όμως τα ξεπέρασε όλα ...και την σακούλα ..πλέον την πατάει και δεν την φοβάται και την κοιλίτσα χαϊδεύουμε με το πόδι που παλιά έτρεμε γιατί προφανώς έτρωγε κλοτσιές και έχουμε πολύ εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον..
Το παράδοξο με αυτό το σκυλί είναι ότι παρα την ατυχία του σαν μωρό δεν κράτησε καμια κακια για τίποτα ...δεν υπάρχει ανθρωπος να μην τον φιλήσει και σκυλάκι να μην θέλει να παίξει μαζί του ...
Δεν ξέρω αν αυτός ο γλυκύτατος χαρακτήρας είναι και επειδή δεν ήταν το κακομαθημένο μωρό που μεγάλωσα χωρίς ποτε να γνωρίσει κακια ..,αλλα πραγματικά είναι ένα πλάσμα που δεν μπορεί, δεν ξέρει να κρατάει κακια..,απλά δεν θέλει να με χάσει και το δείχνει γιατι ξερει τι σημαίνει εγκατάλειψη..
Με αυτή του την συμπεριφορά με έχει πείσει και άνετα αν ήθελα δεύτερο θα έπαιρνα και άλλο από τον δρόμο..,γιατί είναι σκυλιά που ξέρουν να εκτιμάνε και να σε ευγνωμονούν για πάντα και αξίζουν και εκείνα τα πάντα..

Eπισης ειναι το ιδιο αυθόρμητο κουταβάκι που με κέρδισε τότε ..γελαστό να χοροπηδάει σαν καγκουρό!!

 

[Alexandra]

Kango μη το παίρνεις με την έννοια του θεατρινισμού.

Εγώ απλά αντιλαμβάνομαι ότι ένα ζώο από το δρόμο ή καταφύγιο χρειάζεται χρόνο προσαρμογής στο καινούριο του σπίτι. Σε αυτό το διάστημα η συμπεριφορά του μπορεί να τροποποιηθεί σε σχέση με αυτό που έβλεπες όταν το μάζεψες. Και τονίζω. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, απλά το ζώο εκδηλώνεται πιο μετά, μόλις αισθανθεί "ασφαλές".
Σε σένα φυσικά και ήταν προς το καλύτερο. Σε άλλους μπορεί να είναι κάτι διαφορετικό. Σε κάθε περίπτωση δεν ήταν το ίδιο με τη στιγμή που το μάζεψες.

 

[kango1]

Ήταν πιο φοβικό και ίσως πιο επιφυλαχτικό ...είναι λογικό ,δεν μας γνώριζε και είχε υποστεί και την εγκατάλειψη ...

Αλλα είναι φυσιολογικό αυτό ...νομίζω πάνω κάτω αν το δούμε πως συμπεριφέρεται στον δρόμο μπορούμε να καταλάβουμε αν το σκυλάκι έχει καλή παστα χαρακτήρα η όχι..
Δεν πιστεύω ότι κάνουν τεμενάδες για να τα πάρεις ..,αυτά που είναι γελαστά κοινωνικά σκυλάκια πιστεύω θα παραμείνουν έτσι..,τα απόμακρα μπορεί να τα κερδίσεις αλλα ίσως βγάλουν κάποιες φοβίες αργότερα ..

 

[irma]

Θα συμφωνήσω με Αλεξάνδρα.

Συνήθως αλλάζουν συμπεριφορά μόλις αισθανθούν ασφάλεια.
Όχι μόνο απέναντι σε άλλα ζώα αλλά και σε ανθρώπους.

 

[Dr.Zhivago]

Μόνο ο φοβικός σκύλος φαίνεται από την πρώτη επαφή (και πάλι όχι πάντα). Για όλους τους υπόλοιπους μην βάζεις το χέρι σου στη φωτιά (ότι θα συμπεριφέρονται για πάντα όπως τις πρώτες μέρες που τα μάζεψες).

Οι φοβικοί σκύλοι είναι τελείως άλλη περίπτωση. Αν είναι τόσο πια φοβικοί που θα βγάλουν επιθετικότητα αργότερα, δεν πλησιάζονται εξ 'αρχής.

Ο φοβικός σκύλος είναι πάντα πιο "απαλός". Ποτέ δεν θα έχει το θάρρος να διεκδικήσει την αρχηγία. Μπορεί όμως, νιώθοντας ασφάλεια μαζί σου (πως έχει "πλάτες") να θεωρεί πως τώρα πια είναι σε θέση να ΔΙΩΧΝΕΙ όλους τους σκύλους που τον τρομάζουν. Πόσα μικρόσωμα βλέπουμε που γαυγίζουν σε όλα τα μεγάλα (από φόβο καθαρά) αλλά ΜΟΝΟ όταν είναι δεμένα με το αφεντικό τους δίπλα. Τα λύνεις και βγάζουν το σκασμό αμέσως.

Αυτό δεν είναι αλλαγή; Στην αρχή μόνο φοβισμένο και καλό και μετά από λίγες εβδομάδες (με "πλάτες" πια) φοβικά επιθετικό με τους σκύλους;

Εγώ μίλαγα για άλλα σκυλιά (που δεν έχουν πραγματικές φοβίες ή/και ΚΑΝΕΝΑ ελλάτωμα) απλώς ξέρουν καλά πως χρειάζονται ένα αφεντικό... το ξέρουν οι περισσότεροι σκύλοι ακόμη και όταν έχουν την κοιλιά τους γεμάτη (ταβέρνα γειτονιάς).

Ο σκύλος δεν χρειάζεται στην ουσιά ουτε το φαγητό όσο έχει ανάγκη ένα αφεντικό.
Ακόμη και αυτά με "καλή" αγέλη, εμβόλια, στείρωση, και καλό φαί, πάλι ψάχνουν αφεντικό. Είναι στο DNA τους πια. Οι "παραστάσεις" δεν είναι τόσο συνειδητές όσο κατάλαβες.

Είναι μάλλον υποσυνείδητη συμπεριφορά. Το έχω παρατηρίσει και σε κουτάβια. Κάνουν πολλές μέρες να κατουρήσουν μέσα ή να σου κάνουν ζημιά όταν τα μαζεύεις από το δρόμο. Και κάθονται πολύ ήσυχα (ούτε παίζουν πολύ). Βέβαια αυτό μπορεί να είναι και από την κούραση!!!

Μην κρίνεις σε παρακαλώ μόνο από τον δικό σου σκύλο. Αλλωστε σου είπα, υπάρχουν κι εξαιρέσεις. Αν η 'χημεία' είναι πολύ καλή γρήγορα ισορροπεί ο σκύλος στο νέο του σπίτι. Επίσης ένας φοβικός σκύλος (από ανθρώπινη κακομεταχείρηση) σπανίως έχει το θάρρος να δημιουργίσει έντονα προβλήματα.
Με την Dina όμως, η χημεία δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ καλή. Διαφωνείς;

Έχω ένα πιτ-μπουλ τώρα που είναι φοβικός. Μέχρι τους 7 μήνες ζωής του, έτρωγε πολύ ξύλο (παλούκια στην κυριολεξία). Τώρα 9 ετών είναι αρκετά καλά ώστε να μην φαίνεται πάντα η φοβία του, αλλά προσέχει ΠΑΡΑ πολύ μην κάνει κανένα λάθος και τις "φάει" πάλι. Βλέπεις, ποτέ δεν κατάλαβε για πιο λόγο έτρωγε τόσο ξύλο, οπότε λογικό είναι να μην ξέρει πότε ή/και αν θα ξανασυμβεί. Ουρανοκατέβατο ήρθε τότε, ουρανοκατέβατο μπορεί να ξαναέρθει. Δεν προσποιείται πως είναι καλός (ΕΙΝΑΙ) αλλά ΔΕΝ είναι ολόκληρος ο σκύλος αυτός. Δεν είναι ο εαυτός του.
Του κόπηκαν τα "φτερά" προ πολλού. Εκει απλώς δίνεις αγάπη, φροντίδα και παιχνίδι και ΟΛΑ όσα του στέρησε το κάθαρμα που τον είχε πριν. Προδεύει πολύ αλλά ποτέ δεν θα είναι ο σκύλος που θα ήταν αν σε είχε από την αρχή. Πέφτει μια καρέκλα και τρέχει στο κρεβάτι του....