Νέο Μέλος στην Οικογένεια - Συμβίωση
- Thread starter HolywoodBrn
- Ημερομηνία δημιουργίας
Δάφνη η Μίλβα δε γουστάρει τα σκυλιά με την καμία. Ένας εκπαιδευτής μου είχε πει ότι αν είχε μιλιά θα έλεγε κάτι του στυλ "μα τι με φέρατε εδω..με αυτά τα..ΣΚΥΛΙΑ;;πφ..τα κατώτερα όντα..ΜΗ ΜΕ ΑΓΓΙΖΕΙΣ" χαχαχαχα Δεν είναι επιθετική με τα άλλα σκυλιά, απλά απαξιεί. Γενικά το ακούω συχνά για τα κόκερ. Καλούλικα δεν τα λες..
Καλά σαφώς και δεν ισχύσει για όλα. Κι έπειτα εμείς δεν ξέρουμε απο που κρατάει η σκούφια μας, οπότε δεν μπορώ να έχω μια πλήρη εικόνα. Το έχω ακούσει απο αρκετούς πάντως. Και έχω γνωρίσει και αρκετά κοκεράκια. Τα περισσότερα στρίτζικα, άλλα είναι αρνάκια.
Ανάλογα πως το εννοεί κανείς το καλά...Εγώ θα ήθελα να κοιμούνται αγκαλίτσα, να παίζουν, να προσέχει η μια την άλλη.. αλλά δεν..Η Audrey τη λατρεύει τη Μίλβα. Το πιστεύω. Αν αλλάξει δωμάτιο, την ψάχνει σαν τρελλή. Όπου πάει η Μίλβα πάει και η Audrey. Την προκαλεί για παιχνίδι από το πρωί μέχρι το βράδυ. Την γλείφει ασταμάτητα. Στα μάτια, στα αυτιά, στο στόμα..
Από την άλλη η Μίλβα ήταν το αφεντικό μέσα στο σπίτι. Όταν ερχόταν κουτάβι, απλά το απέφευγε όπως ο διάολος το λιβάνι. Έτρεχε να κρυφτεί όταν ένα κουτάβι την πλησίαζε είτε για παιχνίδι, είτε αν απλά την πλησίαζε..Το ίδιο και με την Audrey. Έχει τραβήξει βέβαια τα πάνδεινα, γιατί η Audrey δεν φιλοξενήθηκε απλώς. Έμεινε μόνιμα. Έρχονται στιγμές που την ανέχεται και που την βάζει κάτω και την γλείφει μέχρι τη δευτέρα παρουσία και η Audrey κάθεται ακίνητη λες και είναι καμια ιεροτελεστία. Έρχονται στιγμές που της τη δίνει και την αρπάζει . Την έχει ματώσει και κανα δυο φορές (επιφανειακά). Έχει κάνει πρόοδο η Μίλβα δε μπορώ να πω. Αλλά όχι στο επίπεδο του να είναι αχώριστες, να κοιμούνται μαζί, να ξαπλώνει έστω η μία δίπλα στην άλλη.
Ο χρόνος θα δείξει πως θα πάει και μελλοντικά. Η μικρή είναι 6 μηνών ακόμα. Θ' αλλάξει φαντάζομαι. Προς το παρόν η Μίλβα παραμένει ο άλφα. Τώρα πότε και αν η μικρή θα ξεκινήσει να διεκδικεί, δεν το γνωρίζω. Προς το παρόν είναι υπάκουη και αρκετά υποτακτική και με τη Μίλβα και με τα άλλα σκυλάκια.
Από την άλλη η Μίλβα ήταν το αφεντικό μέσα στο σπίτι. Όταν ερχόταν κουτάβι, απλά το απέφευγε όπως ο διάολος το λιβάνι. Έτρεχε να κρυφτεί όταν ένα κουτάβι την πλησίαζε είτε για παιχνίδι, είτε αν απλά την πλησίαζε..Το ίδιο και με την Audrey. Έχει τραβήξει βέβαια τα πάνδεινα, γιατί η Audrey δεν φιλοξενήθηκε απλώς. Έμεινε μόνιμα. Έρχονται στιγμές που την ανέχεται και που την βάζει κάτω και την γλείφει μέχρι τη δευτέρα παρουσία και η Audrey κάθεται ακίνητη λες και είναι καμια ιεροτελεστία. Έρχονται στιγμές που της τη δίνει και την αρπάζει . Την έχει ματώσει και κανα δυο φορές (επιφανειακά). Έχει κάνει πρόοδο η Μίλβα δε μπορώ να πω. Αλλά όχι στο επίπεδο του να είναι αχώριστες, να κοιμούνται μαζί, να ξαπλώνει έστω η μία δίπλα στην άλλη.
Ο χρόνος θα δείξει πως θα πάει και μελλοντικά. Η μικρή είναι 6 μηνών ακόμα. Θ' αλλάξει φαντάζομαι. Προς το παρόν η Μίλβα παραμένει ο άλφα. Τώρα πότε και αν η μικρή θα ξεκινήσει να διεκδικεί, δεν το γνωρίζω. Προς το παρόν είναι υπάκουη και αρκετά υποτακτική και με τη Μίλβα και με τα άλλα σκυλάκια.
αχαχαχαχαχαχαχαχα τέλειο!!Αφιερωμένο:
Κυβέλη εμείς είμαστε της εθνικής οδού πάντως (κυριολεκτικάTα κόκερ όταν είναι καλής εκτροφής είναι αγγελούδια.
Ζωηρά και δραστήρια εννοείται ως κυνηγόσκυλα, αλλά με πολύ καλό και ήρεμο χαρακτήρα.
), οπότε δεν έχουμε το ανάλογο background. Η αλήθεια είναι πως συναντάω συχνά κοκεράκια, αγγλικά κυρίως. 9 στα 10 είναι στραβόξυλα. Όχι τόσο με τους ανθρώπους, όσο στην υπομονή με τα άλλα σκυλιά. Δεν έχω κάνει συζητήσεις με τους ιδιοκτήτες για τον τρόπο απόκτησης βέβαια, όμως έχω διαβάσει πως μια φήμη την έχουν. Έβλεπα και στην εκπομπή της Victoria (it's me or the dog), εκτροφικά, αν δεν κάνω λάθος, κόκερ με προβλήματα επιθετικότητας. Για το ένα μέχρι και η ίδια η Victoria, είχε προτείνει ευθανασία. Ίσως να το έχεις δει. Μου έκανε τρομερή εντύπωση..
Koίτα όσα κοκεράκια έχω γνωρίσει πλην δύο είναι της εθνικής οδού!
Tα δύο εκτροφικά που γνώρισα ήταν ήρεμα και καλότροπα ζώα. Αλλά τα δύο φυσικά δεν είναι και τρομερό δείγμα!
Άσε με με την βλαμένη την Βικτόρια, όποτε η θετική της δεν πιάνει προτείνει ευθανασία....
Tα δύο εκτροφικά που γνώρισα ήταν ήρεμα και καλότροπα ζώα. Αλλά τα δύο φυσικά δεν είναι και τρομερό δείγμα!
Άσε με με την βλαμένη την Βικτόρια, όποτε η θετική της δεν πιάνει προτείνει ευθανασία....
Η Μίλβα εκεί εβρέθη εξ' ου και το εθνικη οδός κυριολεκτικά..Λες να το χε σκάσει από κανένα παρακμιακό σκυλάδικο; Δες το κάποτε το επεισόδιο. Είχαν πρόβλημα τρομερό με τη λαιμαργία. Εντάξει αυτό εύκολα αντιμετοπίστηκε. Όμως το ένα, είχε επιτεθεί 3-4 φορές στο 5χρονο κοριτσάκι τους και το είχε στείλει και στο νοσοκομείο. Και αν θυμάμαι καλά κυρίως το έκανε αυτό απο κτητικότητα, ειδικά όταν έτρωγε ή όταν ήθελε κάτι να βουτήξει για να φάει. Καλά ναι. Άγγλοι παιδί μου τι περιμένεις..Πάντως στο σπίτι δεν γινόταν να μείνει. Το παιδάκι ήταν και πολύ μικρό για να καταλάβει τι έπρεπε και τι δεν έπρεπε να κάνει. Ξέρεις πως είναι αυτά..Είχε μαυρίσει η ψυχή μου..
Δες το κάποτε το επεισόδιο. Είχαν πρόβλημα τρομερό με τη λαιμαργία. Εντάξει αυτό εύκολα αντιμετοπίστηκε. Όμως το ένα, είχε επιτεθεί 3-4 φορές στο 5χρονο κοριτσάκι τους και το είχε στείλει και στο νοσοκομείο. Και αν θυμάμαι καλά κυρίως το έκανε αυτό απο κτητικότητα, ειδικά όταν έτρωγε ή όταν ήθελε κάτι να βουτήξει για να φάει. Καλά ναι. Άγγλοι παιδί μου τι περιμένεις..Πάντως στο σπίτι δεν γινόταν να μείνει. Το παιδάκι ήταν και πολύ μικρό για να καταλάβει τι έπρεπε και τι δεν έπρεπε να κάνει. Ξέρεις πως είναι αυτά..Είχε μαυρίσει η ψυχή μου..
Σ ευχαριστώ πολύ Αμαλία Το είχα διαβάσει για το rage syndrome όταν πρωτοήρθε η Μίλβα σπίτι. Με θυμάμαι να κοιτάω μια την οθόνη του υπολογιστή και μια τη χνουδωτή μπαλίτσα που ρουθούνιζε ευχαριστημένη ανάμεσα σε κάτι κουκλάκια..Μου φαινόταν παράδοξο. Το έχω στο νου μου αλλά δεν έχουμε τέτοια δείγματα. Δε γουστάρει να την ξυπνάς, να την ενοχλείς όταν τρώει και να μοιράζεται τα παιχνίδια της. Κτητικότητα σε όλο της το μεγαλείο. Και πριν από κανένα χρόνο ήταν πολύ πολύ χειρότερα. Τώρα έχουμε στρώσει λίγο.
Τα κοκεράκια που συναντώ είναι όλο χαρές και παιχνίδια, μέχρι να τους πλησιάσει άλλο σκυλί για παιχνίδι και φιλάκια. Εκεί αρχίζουν τα βήματα προς τα πίσω και τα γρυλισματα. Σχεδόν όλα κάνουν το ίδιο πράγμα. Και στο τέλος ρίχνουν κι ένα κλαψούρισμα. Δεν ξέρω, αλλά ειδικά τις τελευταίες 2 εβδομάδες έχω συναντήσει πολλά και σχεδόν όλα είχαν την ίδια αντίδραση.
Το είχα διαβάσει για το rage syndrome όταν πρωτοήρθε η Μίλβα σπίτι. Με θυμάμαι να κοιτάω μια την οθόνη του υπολογιστή και μια τη χνουδωτή μπαλίτσα που ρουθούνιζε ευχαριστημένη ανάμεσα σε κάτι κουκλάκια..Μου φαινόταν παράδοξο. Το έχω στο νου μου αλλά δεν έχουμε τέτοια δείγματα. Δε γουστάρει να την ξυπνάς, να την ενοχλείς όταν τρώει και να μοιράζεται τα παιχνίδια της. Κτητικότητα σε όλο της το μεγαλείο. Και πριν από κανένα χρόνο ήταν πολύ πολύ χειρότερα. Τώρα έχουμε στρώσει λίγο. Τα κοκεράκια που συναντώ είναι όλο χαρές και παιχνίδια, μέχρι να τους πλησιάσει άλλο σκυλί για παιχνίδι και φιλάκια. Εκεί αρχίζουν τα βήματα προς τα πίσω και τα γρυλισματα. Σχεδόν όλα κάνουν το ίδιο πράγμα. Και στο τέλος ρίχνουν κι ένα κλαψούρισμα. Δεν ξέρω, αλλά ειδικά τις τελευταίες 2 εβδομάδες έχω συναντήσει πολλά και σχεδόν όλα είχαν την ίδια αντίδραση.
ουυυ δεν το συζητάω..μεγάλο βοήθημα ήταν η μικρή σίγουρα! Ξεπεράσαμε πολλές φοβίες και πολλά θεματάκια. Ήταν όμως και θέμα δικού μας χειρισμού. Μην πάρει όλα τα εύσημα και το κουτάβι ε; Μας έχει βγει η πίστη ανάποδα, αλλά αξίζει τον κόπο
Μας έχει βγει η πίστη ανάποδα, αλλά αξίζει τον κόπο 
Τώρα είδα την φωτό. Τι κουκλάρα είναι αυτή η Audrey!!!*agapoylas**agapoylas*
Δεν λέω, καλή και η Μίλβα με την φράντζα κομμωτηρίου, αλλά η μικρή δεν παίζεται...
Να τις χαίρεσαι και τις δύο!
Τα αυτάκια, μια χαρά τα βλέπω πάντως.
Δεν λέω, καλή και η Μίλβα με την φράντζα κομμωτηρίου, αλλά η μικρή δεν παίζεται...
Να τις χαίρεσαι και τις δύο!
Τα αυτάκια, μια χαρά τα βλέπω πάντως.
Απιστευτες φατσες, να σου πω την αληθεια εμενα το πιτμπουλακι ειναι η αδυναμια μου. Θα περιμενουν να τους ερθει απο το πιτμπουλ και θα την παθενουνε απο το κοκερ χαχα Απο που το πηρες το πιτμπουλακι? Να σου ζησουν τα κοριτσια σου και εχουν βγει απιστευτες πες τους στην φωτογραφια που κοιτανε ετσι *agapoylas*
Απο που το πηρες το πιτμπουλακι? Να σου ζησουν τα κοριτσια σου και εχουν βγει απιστευτες πες τους στην φωτογραφια που κοιτανε ετσι *agapoylas*
Σας ευχαριστώ Η μικρή μας έχει εκπλήξει ευχάριστα είναι η αλήθεια..(Κρατάω και μια επιφύλαξη γιατί είναι ακόμα μικρή). Το μόνο "μείον" είναι οτι ακόμα έχουμε ατυχήματα που και που στο σπίτι με τα τσισοκακάκια και το ότι ενθουσιαζόμαστε λίγο παραπάνω απ όσο "πρέπει" στη βόλτα, αλλά κατα τ άλλα είναι πολύ καλό κορίτσι..Η Μίλβα πλέον έχει ηρεμήσει (ήταν δύσκολο κουτάβι) και είναι μια κυρία. Απλά δεν θέλει πολλά πολλά με τους αγνώστους και με τα άλλα σκυλιά. Είναι υπεράνω ρε παιδί μου το σκυλί
Ηλέκτρα η μικρή μας υιοθέτησε με κάθε επιφύλαξη, από την πλευρά μου, για να είμαι ειλικρινής. Έχω έρθει πολύ κοντά στο να κάνω το μεγάλο βήμα, για δεύτερο μόνιμο συγκάτοικο πολλές φορές και με διάφορους τρόπους, αλλά νομίζω πως αυτή ήταν η καθοριστική. Νομίζω ότι με διάλεξε η μικρή από μόνη της αυτή τη φορά :wink:
Τα αυτάκια εξακολουθούν να είναι με τα φεγγάρια τους χεχε Πρέπει να τη δεις το πρωί που ξυπνάει...
Η μικρή μας έχει εκπλήξει ευχάριστα είναι η αλήθεια..(Κρατάω και μια επιφύλαξη γιατί είναι ακόμα μικρή). Το μόνο "μείον" είναι οτι ακόμα έχουμε ατυχήματα που και που στο σπίτι με τα τσισοκακάκια και το ότι ενθουσιαζόμαστε λίγο παραπάνω απ όσο "πρέπει" στη βόλτα, αλλά κατα τ άλλα είναι πολύ καλό κορίτσι..Η Μίλβα πλέον έχει ηρεμήσει (ήταν δύσκολο κουτάβι) και είναι μια κυρία. Απλά δεν θέλει πολλά πολλά με τους αγνώστους και με τα άλλα σκυλιά. Είναι υπεράνω ρε παιδί μου το σκυλί Ηλέκτρα η μικρή μας υιοθέτησε με κάθε επιφύλαξη, από την πλευρά μου, για να είμαι ειλικρινής. Έχω έρθει πολύ κοντά στο να κάνω το μεγάλο βήμα, για δεύτερο μόνιμο συγκάτοικο πολλές φορές και με διάφορους τρόπους, αλλά νομίζω πως αυτή ήταν η καθοριστική. Νομίζω ότι με διάλεξε η μικρή από μόνη της αυτή τη φορά :wink:
Τα αυτάκια εξακολουθούν να είναι με τα φεγγάρια τους χεχε Πρέπει να τη δεις το πρωί που ξυπνάει...
