Να είσαι σίγουρος πώς δεν πρόκειται για ανάκριση. Ό,τι λέω το λέω καλοπροαίρετα, και φαντάζομαι και άλλοι που ασχολήθηκαν με το θέμα σου. Με βάση (και) αυτά που σε ρωτάω πολλοί θα μπορέσουν να σε συμβουλέψουν σωστά και κατάλληλα για τις κινήσεις που πρέπει να κάνεις, για το καλό του παιδιού σου, της μαμάς σου, το δικό σου και του σκύλου.
Εφ'όσον δεν απαντάς σε αυτά που σε ρώτησα, θα πρέπει να υποθέσω ότι ισχύουν και με το παραπάνω.
Επειδή νομίζω αντιλαμβάνεσαι τι συνιστά κακοποίηση του κουταβιού και τι όχι, δεν θα ασχοληθώ με την ευζωία του σκύλου στην παρούσα φάση, γιατί νομίζω επιλέγεις να μην αντιλαμβάνεσαι τι σου λένε σχετικά με αυτήν.
Όμως, είναι πολύ σημαντικό να καταλάβεις πόσο μα πόσο σοβαρές επιπτώσεις μπορεί να έχουν αυτά -τα φαινομενικά άσχετα- που σε ρωτάμε σε εσάς τους ίδιους. Δεν γνωρίζω από τσόου τσόου και κάποιος γνώστης της φυλής θα μπορεί να μιλήσει με μεγαλύτερη σιγουριά, αλλά το ότι το κουτάβι σου παίζει τώρα με το παιδί σου δεν πάει να πει ότι θα παίζει το ίδιο όταν γίνει ενός χρόνου και δύο. Όταν ο σκύλος περνάει τη μεγαλύτερη διάρκεια της ημέρας απομονωμένος και δεμένος είναι μαθηματικά βέβαιο ότι δεν θα αποκτήσει τις σωστές βάσεις συμπεριφοράς μέσα σε οικογένεια και γύρω από ανθρώπους.
Η εκπαίδευση -όχι το κάτσε, έλα, κάνε τούμπες, αλλά το χτίσιμο του χαρακτήρα, του τι είναι αποδεκτό και τι όχι- δεν μπορεί να γίνει ένα δίωρο την εβδομάδα, ούτε την ημέρα, γίνεται 24 ώρες το 24ωρο, όπως το καταλαβαίνω εγώ.
Ας βάλουμε στην άκρη το καλό του σκύλου, το δικό σου και της μητέρας σου και σκέψου μόνο το παιδί σου. Νομίζω δεν μπορείς να το αντιληφθείς, αλλά δεν είναι απίθανο ο σκύλος σου να αλλάξει διάθεση και συμπεριφορά απέναντι στο παιδί σου. Τώρα είναι μωρό. Και ο δικός μου όταν ήταν 5-6-7 μηνών κατουριόταν από τη χαρά του όταν έμπαιναν επισκέπτες στο σπίτι, και τώρα δεν μπορεί να μπει κανένας εκτός οικογένειας, ακριβώς επειδή κάναμε λάθη κι εμείς.
Κάτσε και σκέψου τα χωρίς να αμύνεσαι. Αν η μητέρα σου δεν μπορεί να εντάξει στη ζωή, την καθημερινότητα και το σπίτι της έναν σκύλο, έναν μεγαλόσωμο και ίσως "δύστροπο" σκύλο, δεν είναι κακό ούτε κατακριτέο. Όλοι κάνουμε λάθη, το θέμα είναι πώς θα τα διορθώσουμε. Και μάλιστα, στη δικιά σας περίπτωση είναι λάθη των οποίων τις επιπτώσεις θα τις δεις στο μέλλον και τότε θα είναι πολύ πολύ δύσκολο να διορθωθούν. Τώρα, ακόμα, προλαβαίνετε. Αν ο σκύλος δεν μπορεί να μένει μόνιμα στο σπίτι, να είναι μόνιμα λυτός, να έχει επαφή όλη την ημέρα με την οικογένειά του, τότε θα πρέπει να αλλάξει κάτι. Δεν είναι λύση να μένει στην αυλή και σίγουρα δεν είναι λύση να είναι δεμένος. Υπάρχουν πολλές λύσεις, για όλα τα προβλήματα που μπορεί να υπάρξουν μέσα στο σπίτι. Υπάρχει η εκπαίδευση, οι εκτόνωση, το κρέιτ, σίγουρα μπορούν να σας βοηθήσουν για το πώς να τον χειριστείτε σωστά. Αν πάλι η μητέρα σου δεν νιώθει αρκετά σίγουρη να τον κουμαντάρει ίσως θα πρέπει, για το δικό της/σας καλό, να βρείτε μια άλλη λύση.
Όλα αυτά να είσαι σίγουρος πως τα γράφω για το καλό σας, και του σκύλου βέβαια.
Επειδή δεν είμαι ούτε γνώστης της φυλής, ούτε έχω καμιά ιδιαίτερη εμπειρία, παρακαλώ αν λέω κάτι λάθος διορθώστε με.
