Από τις πολύ ευχάριστες εκπλήξεις τελευταία.
Συναντώ πάρα πολλά ζευγάρια που δίνουν στα νήπια και παιδάκια τους πολύ θετικά ερεθίσματα για τα σκυλιά (τύπου "κοιτα ενα όμορφο σκυλάκι, είναι καλό μην το φοβάσαι, πήγαινε σιγά-σιγά και ρώτα τον κύριο αν μπορείς να το χαϊδέψεις", κλπ.)
Το ζευγάρι όμως που με άφησε άφωνο, κρατούσε ένα μικροσκοπικό μωράκι, όσο 3 παλάμες περίπου (αδυνατώ να προσδιορίσω ηλικία, σίγουρα μηνών και σίγουρα μόλις είχε αρχίσει να αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του). Την στιγμή που διασταυρωθήκαμε στο πεζοδρόμιο κι' ενω κρατώ τον Κάσπερ κοντά μου, σταματάνε, ρωτάνε αν είναι ήρεμος και κατεβάζουν το μωρό μπροστά του ώστε να τον δεί. Το μωράκι αρχίζει να κουνάει χεράκια-ποδαράκια και να γελαέι, εγώ είμαι στην τσίτα μην κάνει καμιά ταρζανιά ο μπουνταλάς μου, κι εκεί γίνεται το μαγικό. Βγάζουνε τις καλτσούλες του μωρού και βάζουνε τα ποδαράκια του μπροστά στο στόμα του Κασπερ, ο οποίος αρχίζει και σπατουλιάζει μανιωδώς τις πατούσες του.
Το μωράκι να τον χαϊδεύει με τα χεράκια του, να έχει λυθεί στα γέλια κι εγώ να είμαι κάπως έτσι :shock: :nerv:
Μέχρι να συνέλθω από το σόκ, μ' ευχαριστούν, χαϊδεύουν τον Κασπερ και συνεχίζουν την βόλτα τους με τον μπέμπη αγκαλιά και τρισευτυχισμένο.
Μετά απ' αυτό, οι ελπίδες μου ότι δεν θα ξανακούσω στον δρόμο "μην πλησιάζεις το σκυλί, είναι βρώμικο/άγριο/επικίνδυνο/θα σε φάει /κατασπαράξει/έχει πανούκλα κλπ, έχουν αυξηθεί σημαντικά.\\
/