Τι θα κανατε???
- Thread starter FrenchieFan
- Ημερομηνία δημιουργίας
Δε θα πρωτοτυπήσω και θα πω...Δύσκολη απόφαση!
Το σίγουρο είναι πως ΔΕΝ θα ήταν μέσα στις επιλογές μου η ευθανασία...Να τα προσπεράσω απλά και να σκεφτώ πως κάποιος άλλος μπορεί να βρεθεί;...Ίσως, με πιθανότερη εξέλιξη να γυρνούσα ξανά πίσω με φαγητό, νερό και κάτι που να τους εξασφάλιζε λίγο χρόνο παραπάνω.
Θα έκανα και μερικά τηλεφωνήματα, αναρτήσεις στο FB και στο Twitter, στο φόρουμ...Με το περιστατικό και με περιγραφή ακριβώς της κατάστασης.
Δεν έχω ούτε εγώ χώρο για 6 κουτάβια από την μια μέρα στην άλλη...Τα λεφτά και ο χρόνος δεν είναι τόσο δικαιολογία. Οι επιλογές δεν είναι "Ή θα τους δώσω την καλύτερη τροφή των 80 ευρώ ή θα τους κάνω ευθανασία!"...Ας φάνε και ρύζι σκέτο...ψωμί...και χωρίς εμβόλια...μετά...όταν βρεθούν χρήματα.
Δε πρέπει να είναι ο θάνατος τόσο εύκολη επιλογή ρε παιδιά...και δε λέω πως ο άνθρωπος που το έκανε είναι κακός, απλά μας έχουν "μπερδέψει" οι καταστάσεις μάλλον, έχουμε σαστίσει λίγο...Μας κάνει και "χοντρόπετσους" η καθημερινότητα, όλους.
Το σίγουρο είναι πως ΔΕΝ θα ήταν μέσα στις επιλογές μου η ευθανασία...Να τα προσπεράσω απλά και να σκεφτώ πως κάποιος άλλος μπορεί να βρεθεί;...Ίσως, με πιθανότερη εξέλιξη να γυρνούσα ξανά πίσω με φαγητό, νερό και κάτι που να τους εξασφάλιζε λίγο χρόνο παραπάνω.
Θα έκανα και μερικά τηλεφωνήματα, αναρτήσεις στο FB και στο Twitter, στο φόρουμ...Με το περιστατικό και με περιγραφή ακριβώς της κατάστασης.
Δεν έχω ούτε εγώ χώρο για 6 κουτάβια από την μια μέρα στην άλλη...Τα λεφτά και ο χρόνος δεν είναι τόσο δικαιολογία. Οι επιλογές δεν είναι "Ή θα τους δώσω την καλύτερη τροφή των 80 ευρώ ή θα τους κάνω ευθανασία!"...Ας φάνε και ρύζι σκέτο...ψωμί...και χωρίς εμβόλια...μετά...όταν βρεθούν χρήματα.
Δε πρέπει να είναι ο θάνατος τόσο εύκολη επιλογή ρε παιδιά...και δε λέω πως ο άνθρωπος που το έκανε είναι κακός, απλά μας έχουν "μπερδέψει" οι καταστάσεις μάλλον, έχουμε σαστίσει λίγο...Μας κάνει και "χοντρόπετσους" η καθημερινότητα, όλους.
Ναι, ίσως να μην συγκράτησα ηλικία...Είδα το θέμα τώρα και διάβασα γρήγορα-γρήγορα όλες τις δημοσιεύσεις. Αυτά που έγραψα λίγο θα αλλάξουν...
Πάλι ΔΕΝ θα είχα επιλογή την ευθανασία. Μπορεί να τα προσπέρναγα με την ελπίδα κάποιος με περισσότερες δυνατότητες ή περισσότερο θάρρος, αγάπη, ευαισθησία...πείτε το όπως θέλετε...να τα πάρει.
Θα έφτανα σπίτι και θα [FONT=Verdana, Geneva, sans-serif]έκανα και μερικά τηλεφωνήματα, αναρτήσεις στο FB και στο Twitter, στο φόρουμ...Με το περιστατικό και με περιγραφή ακριβώς της κατάστασης. Μπορεί και να γυρνούσα πάλι στο χώρο με ότι μπορεί να είχα σκεφτεί (για να μην κάνουμε αναλύσεις) ότι θα τους προσφέρει κάτι...Αυτά.
[/FONT]
Πάλι ΔΕΝ θα είχα επιλογή την ευθανασία. Μπορεί να τα προσπέρναγα με την ελπίδα κάποιος με περισσότερες δυνατότητες ή περισσότερο θάρρος, αγάπη, ευαισθησία...πείτε το όπως θέλετε...να τα πάρει.
Θα έφτανα σπίτι και θα [FONT=Verdana, Geneva, sans-serif]έκανα και μερικά τηλεφωνήματα, αναρτήσεις στο FB και στο Twitter, στο φόρουμ...Με το περιστατικό και με περιγραφή ακριβώς της κατάστασης. Μπορεί και να γυρνούσα πάλι στο χώρο με ότι μπορεί να είχα σκεφτεί (για να μην κάνουμε αναλύσεις) ότι θα τους προσφέρει κάτι...Αυτά.
[/FONT]
http://www.dogforum.gr/v3/%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC.%CE%B8%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-14/%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%80%CE%B9%CE%B4%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B1%CE%B2%CE%B1.2-3.%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CF%8E%CE%BD-19408/
μια απλή αλλά σημαντική αλήθεια
Ρωτάς μαθαίνεις ενημερώνεσαι ζητάς βοήθεια από γνωστούς και φίλους .
Το μυστικό είναι στο πόσο πολύ το θες και πόσες αντοχές έχεις .
μια απλή αλλά σημαντική αλήθεια
Ρωτάς μαθαίνεις ενημερώνεσαι ζητάς βοήθεια από γνωστούς και φίλους .
Το μυστικό είναι στο πόσο πολύ το θες και πόσες αντοχές έχεις .
Να τονισω, οτι το περιστατικο ετυχε σε γνωστο μου ατομο και βεβαια οχι σε μενα!
Τα κουταβια ηταν νεογεννητα- το πολυ 2-3 ημερων.
Σας ευχαριστω παρα πολυ ολους για της απαντησεις σας.
Ο ανθρωπος για τον οποιο μιλαμε, εκτρεφει μια κυνηγετικη φυλη και ειναι και ο ιδιος κυνηγος.
Μηπος αυτη του η ενασχοληση "με τον θανατο" τον εκανε λιγοτερο ευαισθητο?
Επισης του ειχε τυχει σε μια παλιοτερη φαση, οπου μαζεψε ενα χτυπημενο νεαρο σκυλακι που βρηκε στο δρομο, και απλα το πηγε μεχρι το σπιτι των γονεων του να το περιθαλψουν και δεν ηρθε καν σε επαφη με τα δικα του σκυλια-να του πεθανει ολοκληρη γεννα ( 8 Κουταβια 5.5 εβδωμαδων) απο Παρβο, που κολλησαν ( αποδεδειγμενα μετεπειτα) απο το αδεσποτακι. Προφανος ο ιδιος μετεφερε τον ιω στα δικα του σκυλια!
Τα κουταβια ηταν νεογεννητα- το πολυ 2-3 ημερων.
Σας ευχαριστω παρα πολυ ολους για της απαντησεις σας.
Ο ανθρωπος για τον οποιο μιλαμε, εκτρεφει μια κυνηγετικη φυλη και ειναι και ο ιδιος κυνηγος.
Μηπος αυτη του η ενασχοληση "με τον θανατο" τον εκανε λιγοτερο ευαισθητο?
Επισης του ειχε τυχει σε μια παλιοτερη φαση, οπου μαζεψε ενα χτυπημενο νεαρο σκυλακι που βρηκε στο δρομο, και απλα το πηγε μεχρι το σπιτι των γονεων του να το περιθαλψουν και δεν ηρθε καν σε επαφη με τα δικα του σκυλια-να του πεθανει ολοκληρη γεννα ( 8 Κουταβια 5.5 εβδωμαδων) απο Παρβο, που κολλησαν ( αποδεδειγμενα μετεπειτα) απο το αδεσποτακι. Προφανος ο ιδιος μετεφερε τον ιω στα δικα του σκυλια!
Δυσκολα πραγματα.... και ειναι και η ωρα δυσκολη...
Με οσους απο σας ξερω οτι βοαηθατε συμφωνω με ολους! ... πως γινεται?..ελα μου ντε
εχουν περασει πολλες φορες ολα αυτα απο το μυαλο μου καθε φορα που βρισκω κατι ειτε μπορεσα να βοηθησω ειτε οχι...
Φιλη μου μαζεψε 9 χρονων σκυλο , σκελετωμενο, με ψωρα, το ενα του ματι ειχε παθει μολυνση τα μαυρα του τα χαλια ο καημενος... Μου ζητησε την γνωμη μου , και της ειπα αποκλειεται ο σκυλος αυτος να μην εχει ΚΑΙ καλαζαρ οπως τον βλεπω.. λυπαμαι της λεω , αλλα εγω βλεπω την ευθανασια, λογω της καταστασης του, λογω του οτι ειναι 9 και δεν θα τον παρει κανεις κτλ.. Τελικα ο σκυλος δεν ειχε τιποτα, θεραπευτηκε το ματι του, ειναι σε πολυ καλο δρομο με την ψωρα δεν θα υιοθετηθει τουλαχιστον ευκολα και ζει σε καταφυγιο.
Εχω κανει ευθανασια μια φορα στην ζωη μου , και ευχομαι να ηταν η μοναδικη, σε αρρωστο πολυ μωρο γατακι γιατι ο γιατρος με επεισε οτι βασανιζεται αδικα.... το αποτελεσμα ηταν ψυχολογικα για πολυ καιρο.. τυπου "ποιοι ειμαστε εμεις που οριζουμε την ζωη και τον θανατο" επρεπε να ειχαμε δωσει την ευκαιρια στο γατακι... μετανιωσα πολυ. Ορκιστικα να μην το ξανακανω!
Εχω μαζεψει αδεσποτο την στιγμη που δεν μπορουσα και μου βγηκε απο την μυτη, μαλωσα σπιτι μου, τα εφερα ολα ανω κατω, στεναχωρησα ανθρωπους δικους μου, υποχρεωθηκα σε ξενους, σκεφτηκα οτι αν το αφηνα ισως ο επομενος που το εβρισκε να το υιοθετουσε και να μην περνουσα ολο αυτο το δραμα.. τελικα με τα πολλα ο σκυλος εννοειται βρηκε σπιτι.. Αξιζε οτι περασαμε ολοι για χαρη του πεισματος μου. αν και μονο εγω το βλεπω ετσι..
.Παντως οτι ασχημο περασα για χαρη του επουλωθηκε μολις υιοθετηθηκε.
Εχω προσπερασει ενηλικο σκυλο - οχι αρρωστο , αλλα μαλλον παρατημενο γιατι δεν γινοταν εκ των πραγματων να τον φερω σπιτι μου, τελικα υιοθετηθηκε απο τον επομενο που το βρηκε..
Οι μερες που περασαν και εβλεπα τον σκυλο να περιφερεται στην πλατεια ηταν δραματικες.. και που υιοθετηθηκε αν και χαρηκα.. ενιωθα τυψεις που τον αφησα να βασανιζεται.
Προσφατα ημουν με 5 σκυλια, σε πολυ δυσκολη περιοδο λογω προβληματων υγειας της μητερας μου, μονο αναπνοη προλαβαινα να παρω σωστα εκεινες τις ημερες.... και ακουω αργα το βραδυ στην γειτονια μου γατακι να κλαιει .. Ειλικρινα δεν μπορουσα να κουνησω ουτε το χερι απο την κουραση.. σκεφτηκα ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ! ας βοηθησει κανας αλλος! την αλλη μερα το ακουγα ακομα και σκεφτηκα αν το ακουω μεχρι το απογευμα θα παω να το παρω.. Το μεσημερι κατεβασα τα σκυλια για βολτα και βρηκα το γατακι νεκρο. Ενιωσα υπευθυνη για το θανατο του .. Ορκιστηκα δεν θα ξαναγνοησω ζωο που ζηταει βοηθεια!
Αυτη λογικη ειναι πιο οικεια στο εξωτερικο νομιζω , απο οσο εχω δει... Βρηκαμε με μια φιλη απο εξωτερικο ενα τσιμπουροκουταβο σε μια παραλια. Αυτη εκλαιγε "πως μπορειτε να ζειτε σε αυτη τη χωρα ετσι? να το παμε στο γιατρο να του κανουμε ευθανασια!"
την κοιταζα με απορια και ματια γουρλωμενα?! ... ανοιξαμε τσαντα και χωσαμε το κουταβι μεσα.. ζει βασιλευει εννοειται.
Ναι υπαρχουν ενα εκατομυριο ζωα αδεσποτα, αρρωστα , παρατημενα και δεν ξερω γω τι αλλο. Ολα εχουν το δικαιωμα στην ζωη. Καθε ζωο καθε ανθρωπος κουβαλαει την τυχη του. Δεν μπορω να αναλαβω την ευθυνη του να αφαιρεσω την ζωη του.-
Με οσους απο σας ξερω οτι βοαηθατε συμφωνω με ολους! ... πως γινεται?..ελα μου ντε
εχουν περασει πολλες φορες ολα αυτα απο το μυαλο μου καθε φορα που βρισκω κατι ειτε μπορεσα να βοηθησω ειτε οχι...
Φιλη μου μαζεψε 9 χρονων σκυλο , σκελετωμενο, με ψωρα, το ενα του ματι ειχε παθει μολυνση τα μαυρα του τα χαλια ο καημενος... Μου ζητησε την γνωμη μου , και της ειπα αποκλειεται ο σκυλος αυτος να μην εχει ΚΑΙ καλαζαρ οπως τον βλεπω.. λυπαμαι της λεω , αλλα εγω βλεπω την ευθανασια, λογω της καταστασης του, λογω του οτι ειναι 9 και δεν θα τον παρει κανεις κτλ.. Τελικα ο σκυλος δεν ειχε τιποτα, θεραπευτηκε το ματι του, ειναι σε πολυ καλο δρομο με την ψωρα δεν θα υιοθετηθει τουλαχιστον ευκολα και ζει σε καταφυγιο.
Εχω κανει ευθανασια μια φορα στην ζωη μου , και ευχομαι να ηταν η μοναδικη, σε αρρωστο πολυ μωρο γατακι γιατι ο γιατρος με επεισε οτι βασανιζεται αδικα.... το αποτελεσμα ηταν ψυχολογικα για πολυ καιρο.. τυπου "ποιοι ειμαστε εμεις που οριζουμε την ζωη και τον θανατο" επρεπε να ειχαμε δωσει την ευκαιρια στο γατακι... μετανιωσα πολυ. Ορκιστικα να μην το ξανακανω!
Εχω μαζεψει αδεσποτο την στιγμη που δεν μπορουσα και μου βγηκε απο την μυτη, μαλωσα σπιτι μου, τα εφερα ολα ανω κατω, στεναχωρησα ανθρωπους δικους μου, υποχρεωθηκα σε ξενους, σκεφτηκα οτι αν το αφηνα ισως ο επομενος που το εβρισκε να το υιοθετουσε και να μην περνουσα ολο αυτο το δραμα.. τελικα με τα πολλα ο σκυλος εννοειται βρηκε σπιτι.. Αξιζε οτι περασαμε ολοι για χαρη του πεισματος μου. αν και μονο εγω το βλεπω ετσι..
.Παντως οτι ασχημο περασα για χαρη του επουλωθηκε μολις υιοθετηθηκε.Εχω προσπερασει ενηλικο σκυλο - οχι αρρωστο , αλλα μαλλον παρατημενο γιατι δεν γινοταν εκ των πραγματων να τον φερω σπιτι μου, τελικα υιοθετηθηκε απο τον επομενο που το βρηκε..
Οι μερες που περασαν και εβλεπα τον σκυλο να περιφερεται στην πλατεια ηταν δραματικες.. και που υιοθετηθηκε αν και χαρηκα.. ενιωθα τυψεις που τον αφησα να βασανιζεται.
Προσφατα ημουν με 5 σκυλια, σε πολυ δυσκολη περιοδο λογω προβληματων υγειας της μητερας μου, μονο αναπνοη προλαβαινα να παρω σωστα εκεινες τις ημερες.... και ακουω αργα το βραδυ στην γειτονια μου γατακι να κλαιει .. Ειλικρινα δεν μπορουσα να κουνησω ουτε το χερι απο την κουραση.. σκεφτηκα ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ! ας βοηθησει κανας αλλος! την αλλη μερα το ακουγα ακομα και σκεφτηκα αν το ακουω μεχρι το απογευμα θα παω να το παρω.. Το μεσημερι κατεβασα τα σκυλια για βολτα και βρηκα το γατακι νεκρο. Ενιωσα υπευθυνη για το θανατο του .. Ορκιστηκα δεν θα ξαναγνοησω ζωο που ζηταει βοηθεια!
Αυτη λογικη ειναι πιο οικεια στο εξωτερικο νομιζω , απο οσο εχω δει... Βρηκαμε με μια φιλη απο εξωτερικο ενα τσιμπουροκουταβο σε μια παραλια. Αυτη εκλαιγε "πως μπορειτε να ζειτε σε αυτη τη χωρα ετσι? να το παμε στο γιατρο να του κανουμε ευθανασια!"
την κοιταζα με απορια και ματια γουρλωμενα?! ... ανοιξαμε τσαντα και χωσαμε το κουταβι μεσα.. ζει βασιλευει εννοειται.
Ναι υπαρχουν ενα εκατομυριο ζωα αδεσποτα, αρρωστα , παρατημενα και δεν ξερω γω τι αλλο. Ολα εχουν το δικαιωμα στην ζωη. Καθε ζωο καθε ανθρωπος κουβαλαει την τυχη του. Δεν μπορω να αναλαβω την ευθυνη του να αφαιρεσω την ζωη του.-
η ενασχοληση με τον θανατο,επειδη ειναι κυνηγος φταει...................
τι ειναι αυτα παλι;αφου μαζευει αδεσποτα οπως μας ειπες στην αρχη που κολαει ολο αυτο;
αλλα μαλλον ουτε αδεσποτα θα φροντιζει
καβουροκονομοεκτροφεας ειναι.
πλακα μας κανετε εδω μεσα ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε
τι ειναι αυτα παλι;αφου μαζευει αδεσποτα οπως μας ειπες στην αρχη που κολαει ολο αυτο;
αλλα μαλλον ουτε αδεσποτα θα φροντιζει
καβουροκονομοεκτροφεας ειναι.
πλακα μας κανετε εδω μεσα ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε
