Τι θα κανατε???

[Eirini-Fontas]

Απο ποιον γινεται καταναγκασμος? Απο ολους τους ασυνειδητους, ευθυνοφοβους
που βαζουν τα κουταβια σε μια κουτα να το βρει ο εθελοντης- φιλοτιμος-ψυχοπονιαρης,
να τα σωσει. και παει λεγοντας. . .

 

[Orilis]

Όπως το βλέπω εγώ: βλέπεις κάτι που μπορείς να βοηθήσεις ή στο ζητάει κάποιος κι έχεις τη διάθεση, το κάνεις=εθελοντισμός

"Εσύ, θα φιλοξενήσεις επειδή φιλοξένησες και στο παρελθόν αλλιώς σου κόβω την καλημέρα (κατ'ελάχιστον)"= καταναγκασμός.

Το να αφήνεις κούτα με τα σκυλόγατα που σου προέκυψαν γιατί δε φρόντισε να μη ζευγαρώσει η σκύλα/γάτα σου το ονομάζω πολλά πράγματα, που κωλύονται να γράψω ως χαρακτηρισμούς αυτή τη στιγμή, αλλά όχι καταναγκασμό

 

[HolywoodBrn]

Εγώ εννοώ ότι ένας άνθρωπος είναι εθελοντής κατ' επιλογή. Όταν μέσα στο σπίτι σου βρείς μια κούτα με νεογέννητα σκυλιά, γατιά, πουλιά, χελώνες, κλπ κλπ αλλάζει το πράγμα. Και θα μιλήσω για μένα. Εγω θα φιλοξενήσω όταν θα μπορώ από χρηματικής άποψης και από πλευράς χρόνου, ακόμα και από πλευράς διάθεσης (για να λέμε τα σύκα σύκα). Αν αυτή την περίοδο δεν μπορώ να φιλοξενήσω για τον χ-ψ λόγο αλλά ξαφνικά βρω στην πόρτα μου μια κούτα, θα ΑΝΑΓΚΑΣΤΩ να το κάνω και να κάνω και ότι συνεπάγεται αυτό. Δεν θα τα πήγαινα για ευθανασία τα ζώα γιατί δεν θα μπορούσα να ζήσω με τον εαυτό μου μετά. Αυτή είναι η διαφορά.

 

[Giannis_Rottie]

Παντως κακα τα ψεματα,μια τετοια αποφαση ειναι ιδιαιτερα δυσκολη μπροστα στο παραπανω διλημα.
Απο την μια να κοιτας τις τοσο δα μικρες χνουδομπαλες με αυτα τα ματια χαντρες...να κουνανε την ουρα και να σε κοιτανε σαν να περιμενουν κατι απο σενα....και απο την αλλη...να περνανε απο το μυαλο σου οτι περα απο την "βολη" σου που θα χασεις,θα ναι ενα εξοδο που ισως να μην μπορεις να ανταπεξελθεις....απο την μια δηλαδη η συναισθηματικη κινητοποιηση απο την αλλη η στιγνη λογικη.
Εγω προσωπικα δεν ξερω τι θα εκανα...μαλλον θα αποφασιζα εκεινη την ωρα,με οτι απο τα δυο θα υπερισχυε!
Οπως και να χει...το παραπανω προβλημα εχει και αλλες παραμετρους....οπως οτι οι ανευθυνες ιδιωτικες γεννες(εξακολουθουν να γινονται ενω δεν θα πρεπε και οι στειρωσεις ειναι λεξεις αγνωστες για καποιους κηδεμονες ζωων) δεν εξασφαλιζουν ενα σωστο μελλοντικο σπιτι στα κουταβια,παρα μονο κοιτανε πως και πως να τα δωσουνε οπου τυχει και μαλιστα με καποιο χρηματικο ανταλαγμα...και επισεις τα κονδυλια που κοβονται απο την Ε.Ε. προς καθε κρατος-μελος της για ιατροφαρμακευτικη περιθαλψη/στειρωση και παροχης κενελ στα αδεσποτα...δεν φτανει ποτε μα ποτε ολοκληρο τους δημους και απο τους δημους δεν φτανει ποτε ολοκληρο η και καθολου στις εκαστοτε φιλοζωικες...! Οταν λοιπον μαθουμε να μαστε σαν λαος "σωστος" και να λειτουργουμε απο μονοι μας σωστα...ισως τοτε...τα πραγματα να παρουνε μια καλυτερη πορεια !!!

 

[vagelis_ras]

Κάποιος αφήνει μια κούτα με νεογέννητα στην αυλή κάποιου που λόγο ενασχόλησής του με την εκτροφή τον θεωρεί έμπειρο και λόγο φιλοξενίας αδέσποτων τον θεωρεί φιλόζωο .
Ο μεν πρώτος απερίγραπτος άνευ σχολιασμού .
Ο δεύτερος τώρα :
Λόγο έλλειψης χρόνου και ίσως χρήματος έπρεπε να πάρει αποφάσεις .
Αποφάσισε να τα σκοτώσει ( η λέξη ευθανασία είναι θα έλεγα για να χρυσώσουμε το χάπι) .
Ένας άνθρωπος με αισθήματα και φιλοζωική δράση θα ενημερώσει τούς φίλους τους γνωστούς και θα ζητήσει βοήθεια .

Τελικά μήπως επειδή έχουμε καταλάβει ότι σκύλος μας βλέπει σαν θεό του , μάθαμε να λειτουργούμε ως άλλοι Θεοί ;

 

[Eirini-Fontas]

Τον οποιο καταναγκασμο αν θες τον αρνεισαι τουλαχιστον ετσι οπως μου τον
περιγραφεις. Διοτι δεν σημαινει οτι επειδη στο ζηταει καποιος εσυ εισαι υποχρεωμενη
να το κανεις. Απο την αλλη αυτη η διαθεση ειναι που δεν πολυ υπαρχει για βοηθεια.
Ετσι το βλεπω εγω στο λιγο που εχω ασχοληθει.

 

[Orilis]

Έχω ασχοληθεί σαφώς λιγότερο από εσένα. Δε νομίζω καν ότι θεωρώ τον εαυτό μου εθελοντή. Περίπου αυτό που λέει η Hollywood, αλλά στο πιο σπάνιο. Ένας από τους λόγους που αποφεύγω την ενεργή εμπλοκή στην οργανωμένη φιλοζωία είναι ακριβώς αυτή η τάση καταναγκασμού που έχω δει (και το ξεκατίνιασμα και άλλα δίαφορα που δεν είναι της παρούσης)

 

[Eirini-Fontas]

οοουοουυυ υπαρχουν πολλα τετοια διοτι στην οργανωμενη φιλοζωια δυστυχως
υπαρχει πολυ ξεκατινισμα. Τα χρηματα πολλοι εμισησαν την δοξα ομως κανεις. . .
if you know what i mean.

 

[eleonor97]

Το ότι βρέθηκε ο εκτροφές στο δρόμο τους καταρχάς αποτελεί απο μονο του μια τυχαία συγκυρία. Θα μπορούσαν να βρεθούν άνθρωποι που θα αποφάσιζαν να κάνουν κατι αλλο πέρα απο το να τα θανατώσουν. Εφόσον ομως αυτος έτυχε για μένα, θα επρεπε να EΞΑΝΤΛΗΣΕΙ όλες τις πιθανές λύσεις. Μα όλες. Η ευθανασία για μένα δεν ειναι π.χ. Πως έτυχε μια ατυχής υιοθεσία, ας το δώσουμε κάπου αλλού, κατι δηλαδη που διορθώνεται.Αποφασίζουμε να στερησουμε απο ζώντες οργανισμούς την πιθανότητα να ζήσουν. Ποιοι είμαστε εμείς που θα το αποφασίσουμε επειδή έτυχε και περάσαμε απο εκει και τα είδαμε?ειναι ζωντανά, έχουν δηλαδη ελπίδα. Μονο σε περιπτώσεις αρρώστιας μη αναστρέψιμης θα το επέλεγα.

 

[mareco]

Ειρήνη, βλέπω πάντως σ'αυτό το θέμα 4-5 πρόθυμους εθελοντές.
Επικοινώνησε μαζί τους, να προωθηθούν μερικά κακόμοιρα, προσωρινά.
Απ'το τίποτα ή απ'τον δρόμο, πολύ καλύτερα.

 

[Lara_kouklara]

Δεν θα το έκανα με τίποτα, δεν θα μπορούσα, θα ήταν απλά αδύνατον. Να τα δω, να τα ακουμπήσω και μετά να πάω να τα σκοτώσω/ευθανατίσω??
Θα έκανα απλά τα αδύνατα δυνατά κι όπου μας βγάλει.-

Όσο για τη συγκεκριμένη περίπτωση...εντάξει, εκτροφέας είναι ο άνθρωπος, δεν είναι κανένας άσχετος, ΑΝ ήθελε θα μπορούσε μια χαρά να τα καταφέρει, πόσο μάλλον με σκύλες-έμπειρες μάνες στη διάθεσή του. Απλά δεν ήθελε.

Για το γιατρό που απορείτε πολλοί...απορώ που απορείτε! Μάλλον ζω σε άλλο πλανήτη, αλλά δε μου κάνει καμία εντύπωση που ο γιατρός δέχτηκε να τα ευθανατίσει. Το αντίθετο θα μου έκανε εντύπωση.

 

[Eirini-Fontas]

Μαρια ποστ Νο 39! 4 κουταβια (χωρια τα ενηλικα που εχουμε) βρισκονται στο
δρομο. Σημερα υπαρχουν αυριο οχι. . . θελει κανενας να φιλοξενησει?

 

[Lara_kouklara]

Συμφωνώ φυσικά με αυτό που προσπαθεί να υπογραμμίσει η Ειρήνη, αλλά είναι άλλο κεφάλαιο να βρίσκεις μαι κούτα με νεογέννητα κουτάβια στον κήπο σου.

Δεν λέω ότι πρέπει/μπορεί ο καθένας να τρέχει για όλα τα περιστατικά που προκύπτουν, άλλωστε είναι τόσα πολλά που θα ήταν πρακτικά αδύνατο, όσο καλή θέληση και να είχε. Αλλά εδώ μιλάμε για νεογέννητα=ανήμπορα που τα έπιασες στα χέρια σου και αποφάσισες για την τύχη τους. Κατά τη γνώμη μου η απόφαση ήταν απαράδεκτη. Η μόνη αποδεκτή (κατά τη γνώμη μου) επιλογή θα ήταν να τα βοηθήσει.

 

[Estranged]

Nα το παίξω Θεός που λέει κι ο Vagelis_ras και να αποφασίσω για τη ζωή και την τύχη του κουταβιού? Να δω το μέλλον του και να αποφασίσω αν θα πεθάνει βασανιστικά ή όχι? Να αποφασίσω ότι με τίποτα ούτε ένα από αυτά δεν θα έχει την τύχη να το βρει κανείς μέσα στη κούτα ή έστω να εγκλιματιστεί όπως κάποια λίγα αδέσποτα σε μια περιοχή και να ζήσει έστω και 5 χρόνια? Να αποφασίσω ότι επειδή δεν έχω χρόνο ΕΓΩ "πρέπει" ΑΥΤΑ να πεθάνουν?

ΟΧΙ. Ότι "θέμα" και να είχα να αντιμετωπίσω εγώ σαν άνθρωπος τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.

Κι επειδή δεν έχω τη δυνατότητα να υιοθετήσω ή να φιλοξενήσω άλλες ψυχές αυτή τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή θα έπρεπε να μην έχω αυτή την άποψη?

Υ.Γ. Όσο για το βασανιστικό θάνατο: φαντάζομαι πολλοί από μας είχαμε ψυχές που έφυγαν μετά από βασανιστική αρρώστια, είτε αυτή κράτησε λίγο και φύγαν μόνα τους είτε τελικά τα κοιμήσαμε για να μην βασανίζονται άλλο. Μέχρι τότε όμως ζήσανε τη ζωή τους και κάναμε ότι μπορέσαμε για να ζήσουνε. Αλλά βασανιστήκανε εν τέλει.

Υ.Γ.2. Δεν καταλαβαίνω τι διαφορά έχει αυτή η θανάτωση με τις θανατώσεις ζώων στα καταφύγια που πολλοί, εντάξει όχι όλοι, βρίσκουμε κατακριτέες. Φαντάζομαι ότι πολλοί το θεωρούν στα νεογέννητα ταυτόσημο της έκτρωσης. Και για την έκτρωση έχω διφορούμενα συναισθήμστα αλλά καταλαβαίνω την αναγκαιότητά της. Απλά για μένα άπαξ και καταφέρει να επιβιώσει της γέννας έχει διαφορά. Δεν ξέρω γιατί.

 

[Orilis]

Αχ, Estranged, μόλις ακούμπησες θέμα που με ζορίζει και με διχάζει ανάμεσα στη λογική και το συναίσθημα...

 

[Estranged]

Καταλαβαίνω. Μια απ'τα ίδια.

 

[eleonor97]

Estranged συμφωνώ απόλυτα...

 

[tasos malinoua]

θα συνφωνησω με τον φερο και τον βαγγελη ρας.
καντε και μια αναγγελια γεννας του οταν ερθει η ωρα να αγορασουμε κανα κουταβακι.
που με τοσο αγαπη και στοργη θα μεγαλωσει.

 

[l.Kyveli]

Υ.Γ. Όσο για το βασανιστικό θάνατο: φαντάζομαι πολλοί από μας είχαμε ψυχές που έφυγαν μετά από βασανιστική αρρώστια, είτε αυτή κράτησε λίγο και φύγαν μόνα τους είτε τελικά τα κοιμήσαμε για να μην βασανίζονται άλλο. Μέχρι τότε όμως ζήσανε τη ζωή τους και κάναμε ότι μπορέσαμε για να ζήσουνε. Αλλά βασανιστήκανε εν τέλει.

Υ.Γ.2. Δεν καταλαβαίνω τι διαφορά έχει αυτή η θανάτωση με τις θανατώσεις ζώων στα καταφύγια που πολλοί, εντάξει όχι όλοι, βρίσκουμε κατακριτέες. Φαντάζομαι ότι πολλοί το θεωρούν στα νεογέννητα ταυτόσημο της έκτρωσης. Και για την έκτρωση έχω διφορούμενα συναισθήμστα αλλά καταλαβαίνω την αναγκαιότητά της. Απλά για μένα άπαξ και καταφέρει να επιβιώσει της γέννας έχει διαφορά. Δεν ξέρω γιατί.

Στην πρώτη περίπτωση του δικού μας σκύλου που νοσεί από ανίατη αρρώστια και υποφέρει γιατί είναι θεμιτό τόυε να το παίξουμε Θεοί και να το σκοτώσουμε;

Ας μην ανοίξουμε θέμα έκτρωσης γιατί θα βγούμε πολύ έξω από την θεματολογία του φόρουμ αν και να πω μόνο ότι είμαι πολύ αρνητική εφόσον υπάρχουν τόσες εναλλακτικές.
Πόσοι από εσάς που είστε κατά έχετε φροβτίσει ποτέ νεογέννητα σκυλάκια ή γατάκια ή θα φροντίζατε αν το βράδυ τα βρίσκατε σε σκουπιδοτενεκέ;
Σε αυτά τα θέματα η θεωρία δεν έχει καμία αξία. Το τι θα κάναμε είναι ένα ερώτημα που τελικά μπορεί να απαντηθεί μόνο στην πράξη αν βρισκόμασταν μπροστά στο πρόβλημα.
Εμένα προσωπικά αν μου συνέβαινε αύριο βράδυ ( γράφω και κουνιέμαι από την θέση μου) το πρόβλημα μου δεν θα ήταν πως να τα μεγαλώσω.
Αλλά με 3-4 κουτάβια πως θα την πάλευα μέσα στο σκίτι με άλλα τρία σκυλιά. Γιατί δεν σου δίνει κανείς εγγύηση ότι τα κουταβάκια δύο μηνών θα φύγουν για τα νέα τους σπίτια.
Για μένα ο εγκληματίας είναι αυτός που τα έφερε στην ζωή και τα πέταξε. Οι άλλοι καλούνται να πάρουν μια δυσβάστακτη απόφαση και δεν μπορώ να τους κρίνω εφόσον δεν έχω εγώ το πρόβλημα.

 

[Orilis]

Kyveli τα παραπάνω τα έγραψα έχοντας μαζέψει κάποιες φορές μωρά γατάκια κι έχοντας φιλοξενήσει και κουτάβια που άλλος μάζεψε και αδυνατούσε να τα φροντίσει. Κάνεις ότι μπορείς. Αν δε μπορείς να κανείς κατι θετικό, τουλάχιστον μην κανείς κατι αρνητικό...