Αν ειναι της μοιρας σου γραφτο σε κυνηγανε ακομη και στις διακοπες! Δεν προλαβα να στειλω το ενα στην Ολλανδια και βρεθηκε αμεσα ο αντικαταστατης του. 
Πηγαμε για μια εβδομαδα να χαλαρωσουμε και γυρισαμε πισω με σκυλακι, παραλιγο να γυρισουμε με 2 βεβαια αλλα η μικρη ειχε γινει καπνος την ημερα που φευγαμε. Η ιστορια εχει ως εξης:
2 μικροσωμα σκυλακια σχεδον μινιον, σε αδεσποτη κατασταση μεσα στη βρωμα και τους ψυλους ισως και ημιαδεσποτη κατασταση υποψιαζομαι, το ενα σαν πομερανιαν ημιαιμο με περιοδο και το αλλο αρσενικο κανισακι μεσα στη λασπη την ημερα που εμφανιστηκε για πρωτη φορα. Μια εβδομαδα που μειναμε στο ξενοδοχειο τα σκυλακια ερχονταν συνεχεια και τους διναμε φαγητο (αγοραζαμε και σκυλοτροφες στις διακοπες ](*,)). Εκανα καναδυο τηλεφωνα σε γνωστους μηπως μπορει καποιος να φιλοξενησει μιας και την θηλυκια δεν θα την εβαζα με τιποτα στο σπιτι με περιοδο διοτι ο Λανς θα μας κατουρουσε και τα ταβανια ακομη. Τελικα βρηκα να την φιλοξενησουν για μερικες εβδομαδες μεχρι να μπορει να στειρωθει διοτι σιγουρα ζευγαρωσε με την αλλη ποντικομαμη που τελικα μαζεψαμε και κουβαλησαμε πισω μαζι μας. Το θηλυκο ενω δεν ξεκολλουσε απο το δωματιο μας την ημερα που φευγαμε ηταν αφαντη απο το πρωι. Το πηγαμε το προγραμμα μας οσο πιο πισω γινοταν να φυγουμε απο το δωματιο αλλα επρεπε να φυγουμε για να προλαβουμε το πλοιο.
Αυτος λοιπον ειναι ο Άρνι (Arnie - Arnold) ή κοροιδευτικά αρνί διοτι μοιαζει.
Εχει τα θεματακια του και με την υγεια και με τον χαρακτηρα του που δεν ειναι αδαμαντινος. *demonio* Αρχικα τον εξετασε ο γιατρος που παραλιγο να δαγκωσει και του βρηκε τραχειοβρογχιτιδα (εβηχε σαν το γαιδουρι), του εδωσε αντιβιωση και λιγη κορτιζονη και ειναι ηδη πολυ καλυτερα. Ειναι περιπου 3 ετων και εχει ενα μικρο φυσημα στη καρδια. Ακομη βγαινει κι η επιγονατιδα απο το ενα πισω ποδαρακι του οταν τροχαζει και ξαναμπαινει μονη της στη σωστη θεση μετα απο 2-3 βηματα. Μας ειπε οτι αυτες ειναι πολυ κοινες παθησεις στα μικροσωμα κακης εκτροφης. Τιποτα για να απειλειται η ζωη του ομως.
Την πρωτη ημερα που φτασαμε στο σπιτι δεν μας αφηνε να τον ακουμπαμε σχεδον πουθενα γρυλιζε και γυριζε να δαγκωσει. Απο χθες ομως και να καποιον ανεξηγητο λογο εχει παθει ερωτα μαζι μου. Σηκωνομαι απο την καρεκλα και γινεται η σκια μου, αν βγω απο την πορτα κλαιει με λυγμους. Αν τον κραταει η γυναικα μου απο το λουρι μουλαρωνει και ξαπλωνει κατω και δεν περπαταει.
Με τον Λανς η κατασταση ακομη μεταξυ τους ειναι αρκετα τσιτωμενη αλλα θα αφησω να την φαει μια ψιλη λεω για να προσγειωθει λιγο στο μποι του που ειναι μολις λιγους ποντους. Με παραξενευει ομως που ενω δεν με ξερει καθολου ερχεται και κολλαει να καθισει πρωτος διπλα στα ποδια μου για να μην προλαβει ο Λανς. Μιλαμε για θρασος οχι αστεια, μπηκε σε ξενο σπιτι και νομιζει οτι ειναι ετοιμος να γινει αφεντικο.
Την Πεμπτη παει για γκρουμινγκ γιατι ειναι γεματος κομπους και δεν μπορουμε να το χειριστουμε εμεις. Τουλαχιστον εφυγε απο πανω του η λασπη που ειχε οταν πρωτοηρθε.
Μην με ρωτησετε αν ηρθε για να μεινει, πραγματικα δεν ξερω παντως ελεγα οτι τετοιο πατσαβουριδιον δεν θελω να αποκτησω ποτε.... #-o (ετσι ελεγα και για τα ΓΠ γι αυτο αποφασισα να μην ξαναπω τιποτα)
Πηγαμε για μια εβδομαδα να χαλαρωσουμε και γυρισαμε πισω με σκυλακι, παραλιγο να γυρισουμε με 2 βεβαια αλλα η μικρη ειχε γινει καπνος την ημερα που φευγαμε. Η ιστορια εχει ως εξης:2 μικροσωμα σκυλακια σχεδον μινιον, σε αδεσποτη κατασταση μεσα στη βρωμα και τους ψυλους ισως και ημιαδεσποτη κατασταση υποψιαζομαι, το ενα σαν πομερανιαν ημιαιμο με περιοδο και το αλλο αρσενικο κανισακι μεσα στη λασπη την ημερα που εμφανιστηκε για πρωτη φορα. Μια εβδομαδα που μειναμε στο ξενοδοχειο τα σκυλακια ερχονταν συνεχεια και τους διναμε φαγητο (αγοραζαμε και σκυλοτροφες στις διακοπες ](*,)). Εκανα καναδυο τηλεφωνα σε γνωστους μηπως μπορει καποιος να φιλοξενησει μιας και την θηλυκια δεν θα την εβαζα με τιποτα στο σπιτι με περιοδο διοτι ο Λανς θα μας κατουρουσε και τα ταβανια ακομη. Τελικα βρηκα να την φιλοξενησουν για μερικες εβδομαδες μεχρι να μπορει να στειρωθει διοτι σιγουρα ζευγαρωσε με την αλλη ποντικομαμη που τελικα μαζεψαμε και κουβαλησαμε πισω μαζι μας. Το θηλυκο ενω δεν ξεκολλουσε απο το δωματιο μας την ημερα που φευγαμε ηταν αφαντη απο το πρωι. Το πηγαμε το προγραμμα μας οσο πιο πισω γινοταν να φυγουμε απο το δωματιο αλλα επρεπε να φυγουμε για να προλαβουμε το πλοιο.
Αυτος λοιπον ειναι ο Άρνι (Arnie - Arnold) ή κοροιδευτικά αρνί διοτι μοιαζει.
Εχει τα θεματακια του και με την υγεια και με τον χαρακτηρα του που δεν ειναι αδαμαντινος. *demonio* Αρχικα τον εξετασε ο γιατρος που παραλιγο να δαγκωσει και του βρηκε τραχειοβρογχιτιδα (εβηχε σαν το γαιδουρι), του εδωσε αντιβιωση και λιγη κορτιζονη και ειναι ηδη πολυ καλυτερα. Ειναι περιπου 3 ετων και εχει ενα μικρο φυσημα στη καρδια. Ακομη βγαινει κι η επιγονατιδα απο το ενα πισω ποδαρακι του οταν τροχαζει και ξαναμπαινει μονη της στη σωστη θεση μετα απο 2-3 βηματα. Μας ειπε οτι αυτες ειναι πολυ κοινες παθησεις στα μικροσωμα κακης εκτροφης. Τιποτα για να απειλειται η ζωη του ομως.
Την πρωτη ημερα που φτασαμε στο σπιτι δεν μας αφηνε να τον ακουμπαμε σχεδον πουθενα γρυλιζε και γυριζε να δαγκωσει. Απο χθες ομως και να καποιον ανεξηγητο λογο εχει παθει ερωτα μαζι μου. Σηκωνομαι απο την καρεκλα και γινεται η σκια μου, αν βγω απο την πορτα κλαιει με λυγμους. Αν τον κραταει η γυναικα μου απο το λουρι μουλαρωνει και ξαπλωνει κατω και δεν περπαταει.
Με τον Λανς η κατασταση ακομη μεταξυ τους ειναι αρκετα τσιτωμενη αλλα θα αφησω να την φαει μια ψιλη λεω για να προσγειωθει λιγο στο μποι του που ειναι μολις λιγους ποντους.
Με παραξενευει ομως που ενω δεν με ξερει καθολου ερχεται και κολλαει να καθισει πρωτος διπλα στα ποδια μου για να μην προλαβει ο Λανς. Μιλαμε για θρασος οχι αστεια, μπηκε σε ξενο σπιτι και νομιζει οτι ειναι ετοιμος να γινει αφεντικο. Την Πεμπτη παει για γκρουμινγκ γιατι ειναι γεματος κομπους και δεν μπορουμε να το χειριστουμε εμεις. Τουλαχιστον εφυγε απο πανω του η λασπη που ειχε οταν πρωτοηρθε.
Μην με ρωτησετε αν ηρθε για να μεινει, πραγματικα δεν ξερω παντως ελεγα οτι τετοιο πατσαβουριδιον δεν θελω να αποκτησω ποτε.... #-o (ετσι ελεγα και για τα ΓΠ γι αυτο αποφασισα να μην ξαναπω τιποτα)
